Ben ik er klaar voor?

[mar1979]

Hallo allemaal!

Ik voel me redelijk onzeker op het moment. Al maanden droom ik dat ik zwanger ben, of dat ik al ben bevallen en de kinderwens speelt al 2/3 jaren.

Mijn vriend 26 en ik 22 wonen samen en hebben eigenlijk samen afgesproken dat we gaan proberen als ik 25 ben. Financieel zitten we goed met zn 2tjes, maar hoe moet dat straks als ik parttime ga werken terwijl de kosten omhoog gaan natuurlijk. Echter denk ik dat onze financiele situatie niet echt veranderd in die 3 jaar.

Mijn hart zegt, ga ervoor. Mijn hoofd zegt, wacht nog even zodat je meer zekerheid kan bieden.
Ik kan wel janken, zou zo graag gezegend zijn met een kindje, een teken van onze liefde.

Hoe wisten jullie dat je er klaar voor was, geestelijk maar ook financieel?

Hoi,

Heel herkenbaar en een moeilijke keus. Zelf was ik er eerder klaar voor dan mijn man.
We hebben goed uitgerekend hoeveel we achteruit gaan op ons salaris als we minder gaan werken, kindje naar de creche moet etc. En dat moet lukken. Maar de leuke dingen (vakanties, bios) zal straks minder worden. Maar dat hebben we er graag voor over. Je krijgt er zoveel voor terug!!
Nu zijn wij beide 29 jaar en kan me voorstellen dat, als je 22 bent, je een beetje meer twijfelt.
Denk dat je gewoon moet doen wat je eerste gevoel zegt!!!! Niet te veel piekeren!!
Succes met jullie keus!

[Mila]

wij hebben gekeken naar onze inkomsten (werk en kinderbijslag) ik ga namelijk minder werken dan..
hoeveel ga ik dna verdienen..
alle inkomsten en dan de uitgaven eraf halen..
uitgaven:
- kinderopvang
- luiers, voeding
- kleding
- babyspullen
enz...

verder heb je een baan? wonen jullie samen?

[Mila]

en ohja ik ben zelf ook maar 23

[boba80]

Wij hadden behalve financieel ook nog wat andere dingen op ons lijstje staan voor we aan kinderen zouden gaan beginnen.

- huis wat groot genoeg is (baby moet eigen kamer kunnen krijgen)
- ik moest mijn rijbewijs halen....
- een van ons moest regelmatig gaan werken
- financieel goed genoeg zodat een van ons partime (max 3 dagen) kon gaan werken.

inmiddels zijn al onze doelen bereikt en zijn we dus bezig om zwanger te worden.
Als ik naar m'n gevoel had geluisterd was ik al jaren eerder bezig gegaan, maar heb m'n verstand mee laten beslissen.

overigens ben ik 28 en mannetje is 29

[wendy82]

Ook ik wilde al een aantal jaar eerder kinderen maar ook onze situatie was nog niet goed genoeg voor een kind.
Zo wilde ik eerst mij studie helemaal afmaken. Ik heb er ook voor gekozen om eerst een jaartje nog te werken omdat ik het vervelend vond om op mijn net nieuwe werk meteen te moeten vertellen dat ik zwanger zou zijn. We wilde er financieel goed voor staan. We wilde graag een hond die is er ook gekomen maar wel met de afspraak dat we die eerst gingen opvoeden.
Zo hebben wij een aantal dingen gedaan die wij belangrijk vonden voor we aan kinderen zouden beginnen.
Ik ben nu 27 en inmiddels er helemaal klaar voor om kinderen te krijgen maar denk dat leeftijd opzich niet zo belangrijk is als je er maar klaar voor bent. En erg belangrijk is denk ik ook wel dat je partner er klaar voor is dus ik zou het als ik jou was gewoon nog is een keer met je partner over hebben en kijken hoe hij er over denkt.

[Joya]

Leeftijd is in dit geval niet belangrijk denk ik... Het is hoe je je erbij voelt en uiteraard of het financieel ook mogelijk is.
Wij hebben gewacht tot ik een vast contract had en we genoeg ruimte hadden (huis)..
Ik zou zeggen heb het er eens met je vriend over en kijk hoe hij erover denkt. Je kunt een aantal jaar geleden wel afgesproken hebben dat je wilt wachten tot je 25e maar dingen kunnen veranderen.. Als het allemaal kan en jullie willen het allebei graag.. waarom zou je dan wachten... Dit is mijn mening hierover.. Ik zou zeggen kijk naar de mening van anderen en kijk waar jij het meeste in herkent en je het beste bij voelt!!
Ik ben trouwens 23 en bij mij was de wens er al toen ik 20 was...
Succes ermee!!!

Liefs!

[Mila]

ja precies, wij hebben ook eerst gewacht tot onze situatie ernaar was..

- we hebben een koophuis (met 3 slaapkamers)
- alletwee een vast contract
- allebei rijbewijs (mijn vriend heeft hem 3 maanden geleden gehaald, hij is al 29 maar ik vond dat een voorwaarde)
- een auto

[suzzie]

Hallo, wij hebben de eisen anders gesteld.
Ik heb wel netjes mijn opleiding afgemaakt, hebben van de bijkamer een apparte kamer gemaakt (babykamer, is die echt groot genoeg voor)
Maar heb nog geen vaste baan, heb nu een jaarcontract dat dus nog 2x met een jaarcontract verlengd kan worden. En 100% zekerheid heb je toch nooit.
Financieel kunnen wij het wel redden, vooral als de econimie weer wat aan gaat trekken, zodra de consumptie omhoog gaat gaat ook het vervoer omhoog. Mijn mannetje rijdt int. op de vrachtwagen.

Maar vooral we zijn er klaar voor!!! En er is altijd wel een mouw aan te passen. Geen gekke dingen doen, vooraf een spaarpotje maken, en je financieen goed in de gaten houden en idd wel vooraf een berekening maken.

[Butterfly82]

Ik wilde ook altijd graag jong moeder worden. Maar door verschillende omstandigheden, is dat zo niet gelopen. Ik heb tot mijn 25e gestudeerd en daar vonden wij geen kinderen bij passen. Eerst studie klaar en een baan. 2,5 jaar geleden hebben wij ook een hond genomen en twee jaar geleden zijn we getrouwd. Vorig jaar ons huis gekocht en verbouwd. Nu zijn we voor ons gevoel helemaal klaar voor een baby. Ook mijn man is er echt klaar voor. Dat was hij een jaar geleden voor zijn gevoel ook nog niet.
Zo zie je dat iedereen zijn eigen leventje leidt en wel aanvoelt of daar een baby in thuis hoort of niet. Dat is je eigen gevoel; je kunt wel raad van anderen horen, maar het is toch jullie eigen beslissing.
O ja ik ben 27 en mannetje is 30