10-05-2009 17:20
Hey ladies,
In februari hadden mijn vriend en ik besloten om ervoor te gaan en te stoppen met de pil. Ik heb 15 jaar lang de pil (Trinordiol) gebruikt zonder problemen. Mijn huisarts gaf aan dat je meteen na het stoppen, zwanger mocht raken. Dit was ook al snel het geval, want bij de 2e ronde was het al raak!
Afgelopen donderdag kregen we de eerste echo, ik was toen precies 8 weken zwanger. Op de echo was helaas geen hartslag te zien. Het vruchtje is waarschijnlijk gestopt met groeien toen het 6w5d was. Een enorme klap, want ik had alle zwangerschapskwaaltjes. Ook had ik geen bloedverlies of buikkrampen gehad. We hadden het dus helemaal niet zien aankomen. Aanstaande dinsdag hebben we een afspraak in het ziekenhuis bij een gynacoloog om het te laten weghalen.
Nu ben ik vooral verdrietig en down. Het is zo'n raar idee dat onze 'Beebs' nog in mijn lichaam zit, maar niet meer leeft. Ik hoop dat we het na dinsdag een plekje kunnen geven en het kunnen gaan afsluiten.
De afgelopen dagen veel gepraat met familie en vrienden. Er komen dan veel verhalen los van mensen die zelf of in hun omgeving mijn verhaal herkennen. Veel vrouwen die na lang pilgebruik vrij snel aangetelt waren van hun eerste kind en een miskraam hebben gehad. Zelfs een verpleegkundige die aangaf dat dit vrij vaak voorkomt. Ik vind dit erg opvallend en kan bijna geen toeval meer genoemt worden. Hebben jullie hier ervaring in? Kunnen jullie me er meer over vertellen?
Ik zal het dinsdag ook navragen bij de gynacoloog, maar ik merk dat mijn hoofd er nu vol van zit.
In februari hadden mijn vriend en ik besloten om ervoor te gaan en te stoppen met de pil. Ik heb 15 jaar lang de pil (Trinordiol) gebruikt zonder problemen. Mijn huisarts gaf aan dat je meteen na het stoppen, zwanger mocht raken. Dit was ook al snel het geval, want bij de 2e ronde was het al raak!
Afgelopen donderdag kregen we de eerste echo, ik was toen precies 8 weken zwanger. Op de echo was helaas geen hartslag te zien. Het vruchtje is waarschijnlijk gestopt met groeien toen het 6w5d was. Een enorme klap, want ik had alle zwangerschapskwaaltjes. Ook had ik geen bloedverlies of buikkrampen gehad. We hadden het dus helemaal niet zien aankomen. Aanstaande dinsdag hebben we een afspraak in het ziekenhuis bij een gynacoloog om het te laten weghalen.
Nu ben ik vooral verdrietig en down. Het is zo'n raar idee dat onze 'Beebs' nog in mijn lichaam zit, maar niet meer leeft. Ik hoop dat we het na dinsdag een plekje kunnen geven en het kunnen gaan afsluiten.
De afgelopen dagen veel gepraat met familie en vrienden. Er komen dan veel verhalen los van mensen die zelf of in hun omgeving mijn verhaal herkennen. Veel vrouwen die na lang pilgebruik vrij snel aangetelt waren van hun eerste kind en een miskraam hebben gehad. Zelfs een verpleegkundige die aangaf dat dit vrij vaak voorkomt. Ik vind dit erg opvallend en kan bijna geen toeval meer genoemt worden. Hebben jullie hier ervaring in? Kunnen jullie me er meer over vertellen?
Ik zal het dinsdag ook navragen bij de gynacoloog, maar ik merk dat mijn hoofd er nu vol van zit.