na bijna twee jaar niet zwanger

[henriette]

hallo allemaal,
even voorstellen inderdaad...mijn naam is henriette en ik ben 22 jaar. inmiddels zijn mijn man en ik al bijna twee jaar bezig om zwanger te raken.
nadat het het eerste jaar niet lukte zijn we naar mijn huisarts geweest. hij gaf aan dat hij zich nog geen zorgen maakte omdat ik nog zo jong was en sinds mijn twaalfde al de pil slikte. volgens hem hebben sommige vrouwen iets langer nodig om aan de pil te ontwennen dan andere. wat mij erg boos maakte was de zin: je moet even die knop omzetten...dan ben je zo zwanger!!!
toch heb ik me naar huis laten sturen...de dokter zal het wel weten toch? en we zijn vol goede moed weer lekker verder gegaan. het probleem is alleen dan ik werk op een kinderdagverblijf dus tja...niet aan kinderen denken met een kleintje in je armen is toch wel erg lastig.
iedere maand is het weer een teleurstelling...weer niet...en tegelijk dan meteen bang...want als het straks twee jaar is, gaan we weer naar de dokter, dit keer om wel voor onderzoeken verder te gaan. ik zie daar toch erg tegenop...een vreemde die me toch op een hele intieme plek gaat onderzoeken...en bang, dat het misschien wel mis is...
ik hoop dat deze forums me kunnen helpen met dit alles. zelf kan ik er met niemand over hebben, mn mannetje wel natuurlijk, maar niet met anderen. zijn er meer mensen die dit herkennen??? en me alvast een beetje kunnen vertellen wat er gaat gebeuren?

[hoop1970]

Welkom Henriette, hopelijk helpt dit forum bij je vragen, onzekerheden en angsten.

Ik herken je gevoel helemaal wij gaan ook aardig naar de 2 jaar toe, vannacht weer bezoek gekregen van de :twisted: :evil: :twisted: al ben ik al een stukje verder qua onderzoeken en behandel traject.
Maar inderdaad elke maand de hoop, de verwachting en dan weer de teleurstelling en de frustratie, gelukkig speelt je leeftijd nog geen rol!
Heel veel succes, hopelijk is de mmm niet nodig, en mocht het wel zo zijn, dan hoop ik dat je snel duidelijkheid krijgt en de daarbij horende mogelijkheden zodat een positieve test ook snel in jouw handen mag liggen.

[hope_75]

Hallo,
Ik ben ook nieuw hier. Wij zijn sinds september 2006 aan het proberen zwanger te worden, maar het lukt helaas niet
Na 1,5 jr zijn we naar de HA gegaan en hij heeft ons doorverwezen naar de gyn. Allerlei onderzoeken gehad, maar alles goed, toch nog steeds niet zwanger...weer een half jaar naar huis gestuurd met het bericht:ga nog maar proberen.Nu moet ik 20 mei naar het zhs voor prikinstructies, want we gaan IUI doen. Erg spannend vind ik het..en hoop dat het zo wel lukt..
hope

[henriette]

dank jullie wel voor jullie antwoorden...zo snel al nadat ik het geplaatst heb. dat is wel fijn...om gewoon eens lekker je hart te kunnen luchten. toen ik mijn stukje schreef had ik halverwege opeens zoiets van: doe niet zo raar, je bent nog zo jong...
maar toen ik daar later over nadacht besefte ik dat dit nergens op slaat. ja, ik ben jong. maar ik ben ook al een hele tijd bezig om te proberen zwanger te raken...dit weekend weer die teleurstelling gehad. en het stomme is...deze keer was het binnen twee dagen over en was het niet zo heel veel (als je snapt wat ik bedoel) dus dan hoop je stiekem toch nog: misschien ben ik toch zwanger...dat hoor je toch wel eens? dat vrouwen nog één keer wat bloed verliezen en toch zwanger zijn?

ach, ik weet ook wel dat dit nergens op slaat, maar soms ben ik bang dat het een obsessie wordt. dat we het alleen nog maar doen om een kind te krijgen! zeker als we straks wel bij een gyn. lopen. mijn man zei dat hij dat helemaal niet zo erg zou vinden, we doen het dan toch voor ons kleine wondertje!

hope_75: wel fijn dat er niets "ernstigs" bij jullie gevonden is. maar het lijkt me wel moeilijk dat je dan vol goede moed weer naar huis gaat en nu 20 mei weer naar het ziekenhuis moet...veel sterkte! wat is IUI precies? ben hier echt nog een leek in hoor...

hoop_1970: mag ik vragen wanneer jullie zijn doorverwezen? en wat er dan allemaal gebeurd? hoeft niet in details of zo hoor, je moet je niet verplicht voelen hierop te antwoorden. ik merk bij mezelf dat doordat het allemaal zo onbekend is voor me, ik heel erg tegen die doorverwijzing opzie. ze doen toch altijd eerst zaadonderzoek of zo toch? en dan? heel veel sterkte met alles. ben je nog bezig met een bepaalde behandeling?

groetjes henriette

[hope_75]

Hoi hoop, henriette en de anderen:Toen wij begonnen met zwanger willen worden, was ik er nog helemaal niet mee bezig dat het weleens niet zou kunnen. Je denkt altijd `dit gebeurt ons niet` tja, waarom eigenlijk niet. Dat je bang bent dat het een obsessie wordt, kan ik begrijpen. Bij mij is dat ook meer dan bij mijn man. Omdat ik een onregelmatige cyclus heb, is het lastig te bepalen wanneer mijn vruchtbare periode is en `klussen` we vaak op het verkeerde moment. De spontaniteit van de sex gaat er langzaam wel wat af ja.
henriette: IUI is Intra Uteriene Inseminatie. Als er sprake is van `zwak zaad` (is bij ons niet het geval) of onbegrepen onvruchtbaarheid stellen ze na 2-3 jaar IUI voor. Ik moet dan hormonen prikken bij mezelf. Door echo gaan ze kijken of de follikel groot genoeg is en dan moet mijn man het zaad brengen bij het zhs en insemineren ze mij. Ze spuiten dan het zaad rechtstreeks in de baarmoeder, zodat het niet zelf hoeft te zwemmen naar het eitje. zodoende... hopelijk gaat dit lukken voor ons.
Jullie ook veel sterkte
hope 75

[hope_75]

He hoop 1970, is zag pas later dat je bijna dezelfde gebruikersnaam hebt als ik, sorry.
Ik ben alleen 5 jaartjes ouder :roll:

Jullie ook veel sterkte met de behandelingen. het is niet echt fijn om in de mmm te zitten he?

groetjes Hope

[hoop1970]

Nou.... volgens mij ben je uit 1975 en ik 1970, dus ben ik 5 jaren ouder (maar wil best ruilen hoor!! :mrgreen: )
maar eh... er zijn meer 'hopen' hoor... geeft niks

[ir1]

Halla allemaal

ik ben ook nieuw hier en vanaf juni 2008 gestopt met de pil. De eerste 6 maanden zijn heel ontspannen want je weet dat het meestal niet meteen raak is, al merk ik wel nu we dichter bij 1 jaar komen dat het meer gaat spelen.
Ik heb van begin af aan een zeer regelmatige cyclus gehad dus was afgelopen donderdag erg blij toen ik overtijd was. Maar helaas test was negatief, vandaag weer eentje gedaan maar weer negatief. Nou de moed zakt je in de schoenen. Men zegt dat je na 1 week overtijd en negatieve test contact met de huisarts op moet nemen, dus ga dat maar doen.
Ik had geen stress of gespannenheid maar dat is nu wel anders. Er gaat van alles door je hoofd, ben ik toch wel zwanger, zo niet waarom blijft mijn menstruatie weg.
Ik had niet verwacht dat ik dit zou zeggen maar je kunt nog beter og worden dan deze onzekerheid.

Heeft iemand het eerder mee gemaakt dat meerdere testen negatief waren maar toch zwanger?

ik wens iedereen in ieder geval veel succes

[wieke]

Hoi Ir,

Is er een reden voor om dan naar je huisarts te gaan ? Ik ben zelf namelijk ook ruim een week over tijd en negatieve test. Ik denk dat ik het maar rustig afwacht. Dat zal denk ik het advies van de huisarts ook zijn...
Ik verwacht nu ook niet zwanger te zijn maar wacht tot de duivels komen.
Een negatieve urinetest en dan positieve bloedtest komt volgens mij niet zo heel vaak voor....

Ik hoop natuurlijk voor je dat het alsnog raak is !

[hope_75]

`hoop` : ...k heb me ff misrekend....
wordt dit jullie eerste kindje? en hoe lang zijn jullie al `bezig`?
wij zijn wel `bezig` voor ons eerste kindje. Hopelijk lukt het dit jaar. Ik word dit jaar nml. 34. Maar ja, het is niet zo dat ik eerst carriere wilde maken, ik kwam gewoon pas laat een partner tegen
`ir1`: ik heb een onregelmatige cyclus en heb ook diverse testen gedaan, maar als het negatief was, was het ook echt negatief en dan werd ik later ongi

veel succes en ik hoop dat het vr jou wel positief is de test

[ir1]

Hoi Wieke

In de bijsluiter staat dat na 1 week overtijd en toch negatieve test je contact op moet nemen met de huisarts, met name als je een regelmatige cyclus heb.
Maar die doen nu ook nog niet veel hoor. Ze hebben wel bloed afgenomen maar ik verwacht er niks van. Het duurt ruim 1 week en dan zegt de huisarts dat je beter zelf nog over een week kan testen.
Ik laat het nu maar even rust en zie over een week wel weer, maar heb geen verwachtingen. voor mij gevoel had dan minimaal 1 test iets aan moeten geven

maar jij ook succes

[wieke]

Ow okee... Ik wacht zelf idd nog een weekje en dan zie ik wel of ik contact op ga nemen. ik denk zelf nl dat de duivels wel komen een keer

We wachten dan allebei nog maar eventjes !

[ir1]

tja het is wat dat wachten..........geduld geduld

[henriette]

hoi hoi allemaal,

wachten is inderdaad het moeilijkst...ik heb veel geduld met veel dingen, maar mijn geduld raakt nu wel snel op!

ik ben zelf altijd regelmatig ongesteld. één keer (in januari volgens mij) was ik ook 1 week over tijd...ik helemaal blij een test doen...negatief.
heb toen mijn huisarts gebeld en die zei dat ik dan niet zwanger zou zijn. doordat ik er zoveel mee bezig was kon ik mijn lichaam de indruk geven dat ik zwanger zou kunnen zijn, zei hij. hij had zelfs al eens meegemaakt dat een vrouw zelfs een dikke buik kreeg en de menstruatie uitbleef omdat ze er zo geobserdeerd door was...je lichaam zit vreemd in elkaar...terwijl ze helemaal niet zwanger was!

en inderdaad...een dag na mijn gesprek met de dokter was ik ongesteld.

dus tja...ik hoop natuurlijk dat het raak voor je is ir1...we horen het wel denk ik...

liefs henriette

[hoop1970]

`hoop` : ...k heb me ff misrekend....
wordt dit jullie eerste kindje? en hoe lang zijn jullie al `bezig`?
wij zijn wel `bezig` voor ons eerste kindje. Hopelijk lukt het dit jaar. Ik word dit jaar nml. 34. Maar ja, het is niet zo dat ik eerst carriere wilde maken, ik kwam gewoon pas laat een partner tegen
`ir1`: ik heb een onregelmatige cyclus en heb ook diverse testen gedaan, maar als het negatief was, was het ook echt negatief en dan werd ik later ongi

veel succes en ik hoop dat het vr jou wel positief is de test

Hai,

Zelfde hier... ik kwam m'n vent ook pas tegen op m'n 33...toen hebben we nog een jaar of wat om elkaar heen gedraaid...
We zijn nu al met al bijna 2 jaar bezig voor het echie... maar ik zit al veel langer in de molen vanwege hormonale problemen en zeer onregelmatige cyclus. Nu is dat met de clomid gelukkig op orde, maar nu blijken de zwemmertjes niet helemaal top te zijn, dus het wordt ons wel moeilijk gemaakt.
Zit nu aan m'n 6e ronde clomid en ga zo m'n jas aantrekken om naar de gyn te gaan om de zaken eens even op een rijtje te zetten.
Kom anders ook eens kijken in het 30+ forum of het naderende 40 forum...
groetjes

[Anna82]

hoihoi, ook wij (ik 26 en hub 29) zijn al 2,5 jaar bezig en sinds februari in de mmm... Over twee weken mogen we voor de tweede zaadjestest om te bepalen of we voor IUI of IVF in aanmerking komen. Wij verwachten zelf IVF, maar hebben daar eigenlijk wel vrede mee. Na al die tijd ga je alles zo op je zelf afspiegelen: ik eet toch gezond, ik stress bijna niet, ben er niet meer te veel mee bezig, heb geen overwicht en weet ondanks mn onregelmatigheid wel ongeveer wanneer mn ei komt. Je doet alles goed en toch ook weer wat fout?? Maar het klussen wordt echt een verplichting en als dan blijkt dat de zaadjes niet snel genoeg zijn, dan heeft je (sex)leven nog een dip. Liever spuiten met die hormoontroep en alle stress van dien met echo's en bijwerkingen en te veel in dat akelige ziekenhuis en wel een flink vergrootte kans op een beeb en misschien ooit weer een degelijk leven onder de lakens :lol:

[ir1]

Hoi Alle

Na 8 dagen stress is het dan eindelijk duidelijk en is de rode duivel gekomen :evil:
Hoe raar het ook klinkt ben ik best opgelucht, voor mij gevoel klopte het niet ondanks dat kleine stemmetje wat hoop heet.
Misschien de teleurstelling al gehad na drie negatieve testen dus kon ik het vandaag goed hebben.
Maar niet getreurd we gaan gewoon verder oefenen en dan komt het vast goed

groetjes ir1

[jel]

hai allemaal

ik zou graag ook met jullie mee willen praten ik herken jullie verhalen!
ik ben 29 jaar en gestopt met de pil in februari 2008 mijn cyclus is heel onregelmatig! echt heel vervelend!
ik ben nou inmiddels 1 cyclus bezig bij de gynocoloog ze hebben nog niet mijn eisprong gevonden dus ik moet ma weer beginnen opnieuw!
ik werk zelf ook op een kinderdagverblijf en dat kan heel frustrerend zijn ja! ik had een vraagje hoelang duurde het bij jullie voordat ze de oorzaak vonden? gaat daar een hele lange tijd overheen?
fijn weekend allemaal!

groetjes

[Anna82]

zaadtest kon bij ons pas na twee weken ivm druk bij het lab, maar de uitslag is er twee dagen later weer. Ik hoefde alleen bloed te prikken, de ha had al een uitstrijkje gemaakt... Maar als er een oorzaak aan de vrouwelijke kant is gaan er wel meer onderzoeken komen, waar uiteraard meer tijd voor nodig is, doordat de meeste afhankelijk zijn van je cyclus.

De tweede zaadjestest kan overigens pas 2,5 maand later uitgevoerd worden. En dat duurt lang!! Eerder dan die uitslag kunnen ze bij ons niets beginnen :x

[jel]

hai anna

bedankt voor je reactie! ik bedoelde eigenlijk van de vrouwen kant ik ga nu voor de tweede keer de hele rit overnieuw om te kijken of ze nu wel mij eisprong kunnen vinden ben jij al bij de gynocoloog geweest?
zaadjestest duurt wel lang idd! hoelang ben jij al bezig?

[jel]

hai anna

sorry ik lees terug en ik zie het allemaal maar hoelang duurde het bij jou voordat je wist dat je daaraan kon beginnen ivf!
hoelang duurde het voordat je klaar was met onderzoeken?

[hope_75]

He hoop1970,
Hoe is het gegaan bij de gyn? Je bent begonnen met clomid. Dat is toch een middel als je geen eisprong hebt? of heb ik me verkeerd laten informeren. 27 mei heb ik een afspraak bij de gyn omdat wij gaan beginnen met IUI. Ik krijg dan prikinstructies. Best spannend..als ik zo verder op het forum lees, doen sommigen er wel 45 min. over voordat ze de prik kunnen zetten
Je schreef dat ik maar es op het forum van de 30ers moet komen, maar ik zie dit forum er niet bij staan.... :o kijk ik wel goed?
Ik hoop dat de stand van zaken bij de gyn gunstig voor jullie was en duim voor je.

groetje, Hope75

[hoop1970]

viewtopic.php?f=39&t=1273

dit is de link naar het 30 forum...

Ik ben al een half jaar aan de clomid, is inderdaad een hormoon die ervoor zorgt dat er een regelmatige eisprong optreed, ik heb pco en had dus een zeeeer onregelmatige cyclus.
De 6e kuur zit er in, dus volgende week begint de klasfase weer...

Verder bij gyn goed gesprek gehad, het hoge woord is eruit... IVF... (zwemmers zijn ook niet helemaal top)
Ben daar momenteel nog niet aan toe, dus we moeten het er maar eens goed over hebben de komende tijd, maar ja... de klok tikt verder...
Ze gaan me in ieder geval bespreken, dus ik ben erg benieuwd naar de uitkomst

[Anna82]

Wij zijn nu zo'n 2,5 jaar bezig, een jaar geleden ben ik al bij de ha geweest voor een verwijzing en eigenlijk zouden wij al vorig jaar zomer bij de gyn starten, maar toen hebben we het toch nog maar even uitgesteld. Vervolgens ben ik bij de acupuncturist geweest voor mn cyclus, is mn hub gestopt met roken en hebben we 2x een thuistest gedaan voor zijn zaadjes. Die waren niet goed, dus vandaar toch maar weer de stap gezet naar het ziekenhuis... En uit de eerste test daar bleek ook dat het bij hem niet echt goed was, maar ze moeten er twee doen om tot behandeling over te mogen gaan. Wij waren er dus al enigzins op voorbereid, en eerlijk gezegd had ik het nog slechter verwacht. Maar de tweede test moet nog komen :roll:

Ik heb verder geen onderzoeken gehad, alleen een uitstrijkje bij de ha en in het ziekenhuis bloedprikken. Ondanks dat mijn cycluslengte elke maand anders is ben ik wel regelmatig. Steeds is de tweede helft hetzelfde, 13 dagen na mn ei. Dat had ik allemaal bijgehouden, al een jaar lang en alle uitslagen, inclusief die van de ovulatie testen mee genomen. Dat zag er volgens de gyn heel goed uit en de hoeveelheid hormonen in mn bloed was ook goed. Dus tot nu nog geen rede geweest om bij mij meer te onderzoeken. Mochten de zaadjes ineens wel beter zijn en wij voor iui in aanmerking komen, dan volgen er bij mij meer onderzoeken. Dat doen ze niet bij ivf, omdat het niet uitmaakt of je eileiders toegankelijk zijn, verklevingen of weet ik het wat er mis kan zijn...

[jel]

hai anna

okee wel netjes zeg dat je al zoveel alles zelf had onderzocht!
hielp accupuntuur bij jou met je cyclus zit er nl ook aan te denken om me laten te behandelen ben elke keer heel onregelmatig ong dan is mijn cyclus weer 33 dagen en dan weer 42!
ben wel onder behandeling bij een gynocoloog ze nog bezig om mij te onderzoeken!

[Anna82]

ja ik denk het wel, maar zeker weten doe je het niet... ik heb in ieder geval geen heftige uitschieters meer gehad. Mijn cyclus is nu ergens tussen de 26 en 31 dagen lang en dat vind ik prima, aangezien ik binnen mijn cyclus wel heel regelmatig ben en dus na mijn vermoedelijke ei altijd zo'n 13 dagen tot mn nod heb. Er veel/meer mee bezig zijn is niet prettig en beperkt toch in vrijheid, maar het maakt wel je cyclus inzichtelijk. En dat is wel fijn als je niet zo regelmatig bent. Ik heb een tijdje de persona gebruikt, dat hielp me ook erg goed.

[Athena]

ik wacht ook nog steeds de uitslagen van mijn testen af. Die van men vriend weten we al maar het gaat zoooo traag in die ziekenhuizen als je telt dat we in januari onze eerste afspraak hadden, eind februari konden we pas het zaad binnen leveren, eind maart pas de uitslag daarvan en morgen zou ik pas de uitslag van mijn testen weten :roll: . Dat is 5 maanden wachten zonder wel degelijk te weten wanneer we kunnen starten

Toppunt van alles is dat ik morgen niet op de afspraak kan geraken :evil: . Zondag hebben we nl een auto"crash" gehad op een drukke snelweg toen we van men ouders kwamen. We reden 130 km/u ofzo op het middenste rijvak toen ineens een plof en de auto zich binnenin vulde met witte rook. Gelukkig had ik de reflex van meteen men raam open te draaien en was men vriend cool genoeg om hem zonder verdere ongelukken aan de kant te zetten. De auto is dus rijp voor de schroot & al afgehaald. We hadden maar 1 auto , men vriend heeft wel een mottoscooter maar onregelmatige uren dus kan die me niet naar/van het werk doen. Gelukkig is mijn nieuwe baas een schatje en komt hij me smorgens halen en heb ik voorlopig een andere chauffeur vd firma naast ons die langs men huis passeert - vanaf zaterdag heb ik een fiets te leen, maar daar zie ik me nog niet mee naar het ziekenhuis gaan, dat is al 20 min met de auto op de autostrade hock:

zucht, heb al wel naar de fertiliteit gebeld en ik mag morgen bellen om de resultaten te weten via de telefoon, maar zolang we geen auto hebben kunnen we ook niet aan de nieuwe IUI's beginnen . Nog minstens een maand wachten tot we een andere auto hebben (mogen de Opel Zafira van men ouders overkopen voor een prikje), ik schat dat het wellicht pas juli gaat zijn eer we een stap verder zijn.

[Beebie_Wish]

ik wacht ook nog steeds de uitslagen van mijn testen af. Die van men vriend weten we al maar het gaat zoooo traag in die ziekenhuizen als je telt dat we in januari onze eerste afspraak hadden, eind februari konden we pas het zaad binnen leveren, eind maart pas de uitslag daarvan en morgen zou ik pas de uitslag van mijn testen weten :roll: . Dat is 5 maanden wachten zonder wel degelijk te weten wanneer we kunnen starten

Toppunt van alles is dat ik morgen niet op de afspraak kan geraken :evil: . Zondag hebben we nl een auto"crash" gehad op een drukke snelweg toen we van men ouders kwamen. We reden 130 km/u ofzo op het middenste rijvak toen ineens een plof en de auto zich binnenin vulde met witte rook. Gelukkig had ik de reflex van meteen men raam open te draaien en was men vriend cool genoeg om hem zonder verdere ongelukken aan de kant te zetten. De auto is dus rijp voor de schroot & al afgehaald. We hadden maar 1 auto , men vriend heeft wel een mottoscooter maar onregelmatige uren dus kan die me niet naar/van het werk doen. Gelukkig is mijn nieuwe baas een schatje en komt hij me smorgens halen en heb ik voorlopig een andere chauffeur vd firma naast ons die langs men huis passeert - vanaf zaterdag heb ik een fiets te leen, maar daar zie ik me nog niet mee naar het ziekenhuis gaan, dat is al 20 min met de auto op de autostrade hock:

zucht, heb al wel naar de fertiliteit gebeld en ik mag morgen bellen om de resultaten te weten via de telefoon, maar zolang we geen auto hebben kunnen we ook niet aan de nieuwe IUI's beginnen . Nog minstens een maand wachten tot we een andere auto hebben (mogen de Opel Zafira van men ouders overkopen voor een prikje), ik schat dat het wellicht pas juli gaat zijn eer we een stap verder zijn.

Pffffffffffffffffffff wat een rot ziekenhuis waar jullie onder behandeling zijn zeg pfoe!!

Ik loop ook in het ziekenhuis maar dan meer om zeg maar bloed te prikken op progesteron ect en eind december hadden we zaad van manlief ingeleverd en begin januari kregen we de uitslag daar al van door enzo...Terwijl we in december 2008 ook echt pas voor eerste keer bij gyn kwamen, en nu zitten we in traject dat we aan de Clomid zitten nu eerste ronde met Clomid 100mg, hiervoor 2 rondes met Clomid 50mg gehad die beiden niet aangeslagen hadden...

Maar wil je toch jullie beiden alsnog heel veel succes wensen

[Athena]

tja het lange wachten is idd wel k*t hock: maar qua gyn, androloog, verpleegsters enzo kan ik echt niet klagen, ze zijn heel erg vriendelijk en begripvol. De volgende afspraak heb ik op 17 juni, tegen dan hebben we onze auto, dan gaat de gyn me voorschriftjes meegeven en alles vastleggen van hoe en wanneer met de behandelingen.

Ze stelde dus voor van maar 4 keer IUI te doen ipv de standaard 6 pogingen. 2 keer doen we dan in natuurlijke cyclus en mocht dat niet lukken , 2 x met Menopur, moet ik mezelf spuitjes zetten :? dat wordt nog wat :mrgreen: . Als het die 4 keer niet lukt wordt het wellicht IVF omdat men vriend zijn zaad teveel abnormale kopjes bevat (en dus teveel risicos als 1 vdie aan men eitje moest geraken)

[nietje]

hallo
Ik wilde even reageren op de opmerkingen/ vragen over accupunctuur.
Ook ik en mijn man zijn nu bijna twee jaar bezig. Na onderzoek in het ziekenhuis kregen wij te horen dat we zeer waarschijnlijk alleen ICSI konden proberen dit omdat het zaad van mijn man als cijfer een 1 kreeg. Met mij was voor zover ze na konden gaan niks mis.
Wij hebben het tweede zaadonderzoek toen uitgesteld omdat we beide naar de acupuncturist zijn gegaan,(in eerste instantie voor voorbereiding op ivf) Na gesprek met de acupuncturist hebben we besloten om het zaad de tijd te geven om te reageren op de accupunctuur. Het was erg moeilijk om nu nog eens 3 mnd extra te wachten maar het heeft absoluut resultaat opgeleverd. het zaad zit nu op een cijfer van 12,3 (20 is normaal vruchtbaar). Wij krijgen nu binnen twee weken een oproep voor IUI.
dus als je het mij vraagt... wonderen blijken toch te bestaan en ik raad iedereen aan (vrouw en man) bij vruchtbaarheidsproblemen naar de acupunctuur te gaan!
we zijn glunderend de kamer bij de gyn. uitgelopen alsof we net te horen hadden gekregen dat we zwanger waren. De gyn geloofde het zelf ook niet echt, hij heeft het drie keer gecontroleerd.
Nu nog echt zwanger worden

[Athena]

:o wauw, wat een resultaat met die acupunctuur seg.. mss een rare vraag maar waar plaatsen ze nou net die naaldjes? en heeft het ook blijvende resultaten of enkel als je het blijft doen? wordt het ook terugbetaald of moet je alles uit je eigen zak doen?

[nietje]

Het is beter om voorlopig even de acupunctuur te blijven doen. Ik ga elke week (mijn menstruatie was nml. behoorlijk heftig en erg lang en de acupunctuur zei dat dit te veel kracht en energie van mij vergde.) mijn man gaat eens in de twee weken. Hierbij slikken we ook allebei chinese kruiden die volkomen plantaardig zijn (dus geen gekke ingredienten ). onze verzekering betaalt 35 euro per consult en het kost 50 euro per consult. Ook zit er een max. aan bij de verzekering. Ik weet niet hoe dit bij andere verzekeringen is.
de naaldjes zet hij bij mij in mijn voeten, mijn benen en in mijn onderbuik. ook zet hij af en toe 1 of twee naalden in mijn polsen of bij mijn duim. En als ik erg gestressd ben krijg ik er een tussen mijn ogen of achterhoofd. dit klinkt erg veel maar het zijn er maar 10 of 12. Mijn man krijgt er meer, zo'n 18 op ongeveer dezelfde plekken.
en je voelt het amper.....

[Athena]

toch gek dat zo'n kleine naaldjes voor zulke resultaten zorgen, maar ja het is ook al 2000 jaar oud (of meer) dus zal er wel iets van goeds inzitten, veel succes verder nog alvast

[Anna82]

ik heb meestal maar 3 of 4 naaldjes, maar dat is echt per persoon anders, afhankelijk van waar en hoeveel je het nodig hebt denk ik. Ik vind het wel jammer dat mn hub het niet wil proberen ook, mn acup. raadde het voor hem zeker aan, desnoods zonder de naalden en alleen met kruiden. Maar hij is als de dood voor naalden en vindt het maar hocus pocus en gelooft niet dat het werkt. Ik krijg hem niet overgehaald, doe ik ook niet, want het heeft geen nut. Ben al blij dat hij nu uberhaubt mee wil naar het ZH.

[nietje]

ik moet ook eerlijk toegeven dat mijn man in het begin puur voor mij ging. Hij kampte met schuldgevoelens en het deed hem erg veel verdriet om mij met verdriet te zien. daarom gaf hij gelijk toe toen ik vroeg of hij mee wilde. hij was inderdaad ook erg nerveus voor de naalden, maar het viel hem ok 100% mee. Vooral toen hij merkte dat hij zich veel beter voelde.
maar je hebt gelijk ze moeten wel zelf willen :roll:

[Anna82]

die van mij is fobisch voor naalden geloof ik. Toen de gyn ons vertelde dat er naast het inleveren van de zaadjes ook bloed geprikt moest worden zakte hij al helemaal wit weg en werd hij stik nerveus! Ook als ik binnenkort moet beginnen met hormonen wil hij het niet zien. De gyn raadde mij aan om het langzaam op te bouwen in zijn aanwezigheid, zodat hij misschien wat minder last krijgt van zijn angst...

[Athena]

mannen kunnen soms toch echte watjes zijn hé :mrgreen: , die van mij vind het gelukkig niets aan ivm spuitjes en bloed enzo... zen pillen laten slikken is soms wel wat anders :roll: :roll:

[Beebie_Wish]

Nou bij ons is het vooral erg andersom

Ik heb echt een fobie voor alles wat naalden betreft en dus in je geprikt moet worden, het liefst blijf ik dan echt heel de dag op bed liggen en desnoods jank ik heel de dag door, vandaar dat ze ook nooit in een ader van me kunnen prikken hihi...

[nietje]

ik ben ook degene die absoluut niet van naalden hou. bij het idee van ivf met alle prikken die erbij horen kon ik wel janken, dan liever de kleine naaldjes :oops: