20-03-2009 11:22
Meiden, in het 30+ forum wordt het steeds drukker met zelfs 35+ 'ers...
Wil toch een nieuw topic openen...ben er al een poosje mee bezig in m'n hoofd...
Ik zit toch behoorlijk met m'n leeftijd (wordt 39) in m'n maag...
Heb altijd gezegd dat 40 de grens is, maar nu dat in zicht komt...
Natuurlijk heb je het niet zelf in de hand, ik had ook liever 25 geweest, maar toen had ik geen vaste relatie en al helemaal geen kinderwens.
Dat ik geen kinderwens had is volgens mij ook het gevolg van uitspraken van m'n gyn in mijn puberjaren toen ik daar terecht kwam omdat ik niet regelmatig ongi werd.
Ik loop al jaaaaaaaren bij de gyn (vanaf m'n 17e) en ben helemaal binnenstebuiten gekeerd.
Gyn heeft toentertijd gezegd dat zwanger worden voor mij niet onmogelijk maar zeeeeeer moeilijk zou worden.
Misschien heb ik dit voor mezelf, uit zelfbescherming wel omgezet in de gedachte, ik wil geen kinderen... kwam goed uit ook omdat er geen relatie in beeld was.
Maar goed, zal het verhaal niet langer maken dan nodig is...
Nu is de wens er wel, en tikt de klok door...
Hoe staan jullie hier tegenover??
En dan ook nog alle prenatale onderzoeken die we aangeboden krijgen, mocht het lukken?
Wil toch een nieuw topic openen...ben er al een poosje mee bezig in m'n hoofd...
Ik zit toch behoorlijk met m'n leeftijd (wordt 39) in m'n maag...
Heb altijd gezegd dat 40 de grens is, maar nu dat in zicht komt...
Natuurlijk heb je het niet zelf in de hand, ik had ook liever 25 geweest, maar toen had ik geen vaste relatie en al helemaal geen kinderwens.
Dat ik geen kinderwens had is volgens mij ook het gevolg van uitspraken van m'n gyn in mijn puberjaren toen ik daar terecht kwam omdat ik niet regelmatig ongi werd.
Ik loop al jaaaaaaaren bij de gyn (vanaf m'n 17e) en ben helemaal binnenstebuiten gekeerd.
Gyn heeft toentertijd gezegd dat zwanger worden voor mij niet onmogelijk maar zeeeeeer moeilijk zou worden.
Misschien heb ik dit voor mezelf, uit zelfbescherming wel omgezet in de gedachte, ik wil geen kinderen... kwam goed uit ook omdat er geen relatie in beeld was.
Maar goed, zal het verhaal niet langer maken dan nodig is...
Nu is de wens er wel, en tikt de klok door...
Hoe staan jullie hier tegenover??
En dan ook nog alle prenatale onderzoeken die we aangeboden krijgen, mocht het lukken?
) een stabiele basis kan bieden en een dosis ervaring in de opvoeding mee kan nemen. (Let wel, ik veroordeel hiermee absoluut niet de 'jonge moeder', ook die kan het prima redden!) Ik word echt bloednerveus van die leeftijd; eigenlijk word je daardoor gedwongen keuzes te maken die je misschien niet zou willen.
(en ondertussen raak ik al aardig in een dip omdat ik op dag 23 van de cyclus zit, de hele week voel ik al vage klachten waarvan ik denk elk moment mijn :evil: te hebben maar tot op heden is het nog rustig van onder. Bah. Was het maar volgende week....)
echt super lief!
hock: toen bleek dat z'n zwemmers niet super waren...