12-01-2009 13:48
Hoi allemaal,
Na ruim 5 maanden op de bonnefooi proberen begin ik hem toch een beetje te knijpen.
In juni heb ik het spiraaltje laten verwijderen in de hoop zwanger te worden. Ik heb mijn vriend in april ontmoet en gezien mijn leeftijd (41) leek het ons beiden verstandiger niet te lang te wachten. In mijn vorige relatie (helaas is mijn man overleden) hadden we samen besloten voor geen kinderen. Een jaar had ik het er heel moeilijk mee om geen kinderen ter wereld te brengen (rond mijn 35e) maar heb gekozen voor de liefde. Tot op de dag geen spijt van mijn keuze gehad. Maar nu met mijn nieuwe vriend is het gevoel weer helemaal terug.
Mijn menstruatiecyclus is regelmatig, maar onze levensstijl wat minder. Mijn vriend rookt (en ik rook dus mee), hij werkt continu dus dat betekent onregelmatige werktijden/slapen en we wonen pas sinds 2 weken samen. Het op en neer rijden en de verhuizing gaf ons beide stress.
Ik hoop dat er nu meer rust komt maar het liefst hoop ik spoedig zwanger te worden. Over 3 dagen is mijn menstruatie :| :?: en aangezien ik niet het gevoel heb dat ik zwanger ben (weet niet of je dit al kan merken in de eerste week :?: ) ben ik bang dat ik weer een maandje moet wachten. Elke keer spreek ik mezelf moed toe, pas een paar maanden bezig enzovoorts maar toch valt het iedere maand tegen.
Hopelijk kan ik met jullie tips en steun deze onzekere periode goed doorstaan. En wie weet zijn er meer vrouwen van mijn leeftijd met dezelfde ervaringen?
Groetjes,
Sonja
Na ruim 5 maanden op de bonnefooi proberen begin ik hem toch een beetje te knijpen.
In juni heb ik het spiraaltje laten verwijderen in de hoop zwanger te worden. Ik heb mijn vriend in april ontmoet en gezien mijn leeftijd (41) leek het ons beiden verstandiger niet te lang te wachten. In mijn vorige relatie (helaas is mijn man overleden) hadden we samen besloten voor geen kinderen. Een jaar had ik het er heel moeilijk mee om geen kinderen ter wereld te brengen (rond mijn 35e) maar heb gekozen voor de liefde. Tot op de dag geen spijt van mijn keuze gehad. Maar nu met mijn nieuwe vriend is het gevoel weer helemaal terug.
Mijn menstruatiecyclus is regelmatig, maar onze levensstijl wat minder. Mijn vriend rookt (en ik rook dus mee), hij werkt continu dus dat betekent onregelmatige werktijden/slapen en we wonen pas sinds 2 weken samen. Het op en neer rijden en de verhuizing gaf ons beide stress.
Ik hoop dat er nu meer rust komt maar het liefst hoop ik spoedig zwanger te worden. Over 3 dagen is mijn menstruatie :| :?: en aangezien ik niet het gevoel heb dat ik zwanger ben (weet niet of je dit al kan merken in de eerste week :?: ) ben ik bang dat ik weer een maandje moet wachten. Elke keer spreek ik mezelf moed toe, pas een paar maanden bezig enzovoorts maar toch valt het iedere maand tegen.
Hopelijk kan ik met jullie tips en steun deze onzekere periode goed doorstaan. En wie weet zijn er meer vrouwen van mijn leeftijd met dezelfde ervaringen?
Groetjes,
Sonja