bij echo gebleken dat kindje niet meer leeft...

[Linda1984]

Hoi meiden,

mijn vriend en ik willen dolgraag een kindje.. Op het moment dat we besloten hadden ervoor te gaan was ik na een paar maanden zwanger! We konden ons geluk niet op!!

Vorige week voor het eerst op de echo geweest...Helaas bleek toen dat het kindje met ongeveer 8 weken was gestopt met leven... We waren kapot van verdriet...

Ik gaf eerst mezelf de schuld..Vond dat ik slecht voor het kindje had gezorgt, had het veel te druk gehad enz.. Maar de verloskundige bevestigde me dat het een 'foutje' is van de natuur...dat stelde me enigszins gerust..

Het probleem is ook nog dat de embryo er nu nog zit.. het is ongeveer 2,5 cm..Ik moet eerst afwachten tot het vruchtje uit zichzelf loslaat en zoniet moet ik worden gecurreteerd...

Ik vind het allemaal zo moeilijk.. We maakten plannen, hadden dromen over ons kindje.. en nu is het allemaal over en ben ik weer terug bij af...

Ik zou graag in contact willen komen met meiden die hetzelfde (of soortgelijk) hebben meegemaakt...Hoe zijn jullie hiermee omgegaan?

[crazy-blondie007]

Heej linda ,

wat spijt me dan voor jouw en je vriend..
Ik kreeg net een berichtje van mijn vriendin..
Ook haar baby is in haar buik overleden..
Ze konden het hartje niet vinden.. Ook zij moet nu gaan vloeien en als dat niet gebeurd moet ze woensdag naar het ziekenhuis.. Ze was 10 week zwanger..
Ze is natuurlijk er boos en verdrietig.. Geeft zich zelf ook de schuld al weet ze dat het haar schuld niet is.. Ze kan haar babykamer niet meer zien.. Ze heeft alle bladen over zwanger worden enzo weg gegooid.. Ik hoop dat jullie beide er weer over heen komen..
De baby was niet levensvatbaar en daarom stoot je lichaam het af..
Maar het blijft een klap..

veel sterkte linda

Liefsssss leonie

[kaatje85]

Lieve Linda,

Ik kan je niet troosten door te zeggen hoe ik het meegemaakt heb maar ik kan je wel zeggen dat ik dit heel erg voor jullie vind en dat ik aan jullie denk!
En je moet idd niet jezelf de schuld geven maar in je hoofd houden dat het de natuur is geweest die het af heeft gestoten, er was waarschijnlijk iets mis mee!

Heel veel sterkte met dit verdriet te verwerken.

Liefs, Karin

[sammy01]

hoi linda

Vind het echt heel erg voor jullie. Ik heb vandaag hetzelfde meegemaakt. Heb 3 maanden geleden een miskraam gehad met 11 weken. Is allemaal spontaan gegaan. Had toen bloedingen kreeg met 10 weken een echo bleek alles goed te zijn, maar 5 dagen later was alles verleden tijd. Baarmoeder was leeg.

Mijn vriend en ik besloten er toch weer gelijk voor te gaan en dat lukte was weer meteen zwanger. Had nu bij 8 weken een echo maar was geen hartactiviteit. Voel me nu ook echt ellendig.

Weet echt niet hoe ik dit nu weer moet gaan verwerken. Moet ook wachten voor ik nu bloedingen ga krijg.

Heel veel sterkte jullie.

Liefs Samantha

[Ilonana]

Hoi Linda vindt het heel erg voor jullie.
Sammy voor jou vindt ik het ook heel erg.

Ik heb het ook meegemaakt ik heb 2 mk gehad 1 op 25 juli toen was ik 8 weken en 4 dagen en afgelopen zaterdag had ik ook weer een mk toen was 10 weken en 1 dag.
Bij mij was het vruchtje beide keren met 5 en een halve week gestopt met groeien helaas.
Ik loop nu wel gelijk bij de gyn morgen moeten we bloed laten prikken voor een chromosonen onderzoek en krijg ik ook weer een echo kijken of me baarmoeder leeg is.

Het is echt kut ik kan er ook zo nog om janken ben ik ben er wel bij dat wij er niks aan kunnen doen dus geef AUB jezelf niet de schuld want dat is echt niet zo er was waarschijnlijk iets niet goed met het kindje dus zegt je lichaam het is niet goed dus stoten we het af.

Liefs

p.s. er is ook een topic zwanger worden na miskraam als jullie daar ook mee willen praten

[amanda16]

Hoi Linda,

allereerst heel veel sterkte met je verlies en ook voor je man natuurlijk.

Vorig jaar hebben we ook een miskraam gehad. En tuurlijk geef je zelf de schuld. Dit is ook heel normaal gelukkig verdwijden deze gevoelens weer.

Ik zelf ben gecurreteerd. De operatie stelt niet veel voor. Ik had alleen de pech dat ik er een verkleving aan overhad gehouden. Dus ik kon op dat moment niet zwanger worden.
Dit heeft 9 maanden geduurt voor ik weer zwanger kon worden. En jawel ronde 1 was raak. We zijn nu over de helft en dit kindje is helemaal gezond.

1 kleine troost je weet dat jullie zwanger kunnen worden.
Geef het de tijd en neem ook de tijd om dit te verwerken. Praten help ook met je man.

Heel veel sterkte en su6 de komende dagen.

[hoop1970]

kom eens kijken op het zwanger worden na miskraam forum, hier allemaal meiden die precies weten hoe het is om je kindje te verliezen.
Meid, heel veel sterkte, ook voor je vriend, neem de tijd!!
groet Hoop

[leonec]

Hoi Linda,

Ik heb ongeveer hetzelfde als jou meegemaakt. Ik kwam 12 november erachter dat ik zwanger was. Nooit gedacht wel gehoopt in 1 maand zwanger, kon het haast niet geloven. Omdat ik iets bloed verloor toen ik 6 weken zwanger was heb ik een paar keer een echo gehad. Het zag er goed uit en het hartje klopte..Het groeide ook goed ..En week geen bloed verloren tot 16 december. Toen verloor ik wat oude bloedstolsels. Heb met de gynacoloog gebeld en mocht de volgende dag langskomen. En tot me grote schrik deelde hij me mee dat het hartje die dag ervoor was opgehouden met kloppen..(precies 8 weken zwanger) Het weekend erge buikpijn gehad en zondag ben ik het vruchtje verloren..Maandag (22 dec)had ik een afspraak voor een curritage en deze ging wel door omdat er nog teveel weefsel zat. De curritage is me meegevallen maar emotioneel voel ik me soms een wrak ik heb momenten dat ik overal om kan huilen..
Ik wou het zo graag was er zo blij mee en dan is het over ik weet precies hoe je je voelt...
Het leven gaat verder en het komt vast wel goed maar het had zo anders nu kunnen zijn...

Heel veel liefs van mij..

Je kunt me prive altijd opzoeken en als je wilt geef ik je mijn msn....

[Eva_697]

@ Linda, het is verschrikkelijk en het gevoel dat je hebt als je weet dat het niet goed is, is onbeschrijfelijk! ik heb het 2 maanden terug meegemaakt, ik was 9weken zwanger, maar met 7,5 week was ons kindje al overleden. Ik kwam er niet tijdens een echo achter.. de echo die ik had was super, hartje klopte sterk. maar verloor 2 weken later alles in 1 dag. Probeer je gevoel niet weg te stoppen, huil het er maar flink uit. Praat er veel over en wat mij heel erg heeft geholpen is dat ik samen met mijn vriend het kindje heb begraven in het bos. Dat gaf veel rust voor mij. In mijn achterhoofd blijf ik altijd denken, dat dit kindje heel ziek zou szijn geweest of niet levensvatbaar als het geboren zou worden, moeder natuur heeft er goed aan gedaan het dan te stoppen..Heel veel sterkte, het komt vanzelf weer goed!

Liefs

[mama1988]

hoi Linda En je man.

Ik wil jullie veel sterkte wensen met het verlies van jullie kindje,.

MIjn man en ik hebben het ook mee gemaakt.
18 maart 2008 had ik een positieve test! Helemaal happy. Alles ging goed. Met 8 weken en 5 dagen hadden we onze
eerste echo, als was goed en wat een wonder om je kindje te zien. Ik kon me niet goed voorstellen dat het in je buik zit!
Daarna volgde er een paar controles bij de vk. Op een van die controles konden ze het hartjes niet horen ( ik zou toen 11 weken en nog wat dagen zijn) Ik maakte me toen er eelijk gezegt nog niet zo druk over. Want in het zelfde gesprek kreeg ik te horen wat mijn bloedgroep was. Negatief a met dat rhesus. 3 dagen later stond onze 12 weken echo geplant. Helaas kon mijn man niet mee en ben ik met mijn schoonzusje geweest en maar goed. Toen ik daar lag en ze zette dat ding op mijn buik zag ik direct dat ons kindje was overleden. Ik was toen 12 weken zwanger. De vraag was wanneer het overleden was omdat het niet veel groter was dan de vorige echo. Toen bleek ons kindje met 9 weken te zijn overleden. Gewoon 2 dagen na mijn eerste echo.. Achteraf wist ik het. Ik voelde het maar de vk zei dat het niet zo was maar goed dat is weer een ander verhaal. 15 mei dit jaar zag ik het dus op de echo en 19 mei is het spontaan los gelaten nou ja spontaan ik heb hard moet persen!

Nu ruim een half jaar later mis ik onze ster* nog elke dag.

Ik wil jullie echt veel sterkte wensen, en verwek je verdriet op je eigen manier.

Liefs mama1988

[mama1988]

Hoi linda,

Hoe gaat het nu met je??

[huisvrouw42]

Hallo,

Hier precies hetzelfde verhaal. Heb net een echo gehad en daar was een leeg vruchtzakje van 6 weken te zien. Ik zou nu 7 weken moeten zijn en er zou een hartje moeten kloppen. Ik moet volgende week weer terug voor nog een echo om er zeker van te zijn dat het gestopt is met groeien. de VK geeft aan dat het ook kan dat ik pas 6 weken ben een een onregelmatige ei heb ofzo, maar ik weet zeker dat dat niet zo is en dat het gewoon niet goed zit.

Ik heb vanaf het begin al gevoeld, dit ook met mn moeder en man besproken, en mn gevoel is dus toch uitgekomen..

We hebben er meer dan een jaar over gedaan om zwanger te worden, hoop zo dat het de volgende keer wat sneller raak is! Kan het echt niet aan om nog eens zolang te wachten!!

Voel me zo kut nu!! Als het niet goed zit wil je eigenlijk dat het meteen afgestoten wordt, zodat je weer verder kan gaan. Nu zit ik nog een week in "onzekerheid" terwijl ik bijna zeker weet dat het fout zit..

Groetjes

[leonec]

Hoi huisvrouw,

Wat erg voor je , heel veel sterkte.
Kan me voorstellen dat je nu verder wilt, heb ik ook...

Dikke knuffel mij

[Ilonana]

huisvrouw

Wat rot om te horen ik weet precies hoe je je voelt het is heel raar maar je voelt het gewoon als het niet goed zit ik wist ook dat het niet goed is terwijl ik met me 2de zwangerschap voelde dat het echt goed zat maar was helaas ook niet zo maar me gevoel was dus toen niet goed ik wist toen na me eerste echo dat het niet goed was want we zagen helemaal niks.

Ik wens je veel sterkte en hoop ook voor je dat je snel weer zwanger bent dat hoop ik voor ons allen.

liefs

[mama1988]

ik had al gereageert op het andere topic.. maar dat lus je nog wel lezen huisvrouwtje..

[balou]

Hoi linda

ik wil je heel veel sterkte wensen met het verlies ook voor je man. IK weet precies hoe je je voelt ik kreeg 3 dec met de echo tehoren dat het vruchtje met 7,5 week gestopt is met groeien. 5 dec is het bij mij vanzelf afgekomen en 8 dec kwam ik in het ziekenhuis en toen bleek dat mijn baarmoeder niet schoon was en dat ik alsnog gecurreteerd moest worden. Vandaag ben ik weer voor controle geweest en alles was gelukkig goed. En we mogen weer zwanger raken. Hoe gaat ie nu met jou?

Liefs linda

[huisvrouw42]

Ik weet niet hoe het komt maar ben er heel rustig onder. Heb er een soort vrede mee. Ook omdat ik toch al was voorbereid op het ergste omdat ik dat gevoel al vanaf het begin had.

Gisteren wist ik gewoon dat het fout was en dat ik slecht nieuws zou krijgen, maar nu heb ik dat gevoel niet meer. Dus dat ik volgende week geen slecht nieuws krijg. Maar kan ook gewoon de hoop zijn dat het wel nog goedkomt.

Had sinds vorige week al bloedverlies (alleen van binnen, ik vloeide niet) dus het gevoel werd alleen maar sterker. Nu heb ik een echo gehad waarop een leeg vruchtzakje te zien was van 6 weken, dus een bevestiging dat het fout zat, is nu het bloeden helemaal over! Heel raar.

Ik dacht zelf dat ik 7 weken was maar na opnieuw de agenda erbij gepakt te hebben ben ik waarschijnlijk 6 w en 3 dagen zwanger ofzo, dus wel conform het vruchtzakje.. Weet het ook niet meer.. Maar ja, er was verder ook niets te zien dus ga ervan uit dan het gewoon echt fout zit! Maandagochtend de echo en dan kunnen we verder. Hoop dat het vanzelf loskomt en dat ik niet voor curretage hoef.

Groetjes

[huisvrouw42]

Nou, de 2e echo was ook niet goed en ben inmiddels al bij de gyn geweest. Heb pillen gehad om de miskraam om te wekken. Deze vanmorgen ingenomen en nu veel last van bloedverlies, pijnlijke krampen en een zere rug. Ook hou ik niks binnen maar dat schijnen bijwerkingen te zijn. Ik kan bijna op de wc blijven zitten zo erg bloed ik. Hoop dat het vanavond een beetje minder wordt.

Volgende week controle of alles weg is en dan maar wachten op de ongi om verder te klussen voor een wondertje!

Groetjes

[mama1988]

heel veel sterkte in deze moeilijk tijd.