04-03-2009 11:35
VeldRoosje schreef:Gooi het er allemaal maar uit! Opkroppen heeft geen zin en je kan je verhaal beter hier vertellen dan steeds weer in je omgeving, omdat ik ook wel het gevoel heb dat je omgeving op een gegeven moment minder begrip voor je kan opbrengen. Ik heb er zelf geen ervaring mee (we zijn nog maar net bezig en niemand weet het), maar ik hoor soms verhalen van mensen die erge botte opmerkingen krijgen....Ik snap niet dat mensen denken dat het makkelijker wordt....
Meis, heel veel sterkte en een dikke knuffel gaat nu jouw kant op!
Dankjewel
Ik heb ook het gevoel dat mensen me niet meer durven te vragen ofzo. Pas geleden toe ik in een dipje zat, had ik een vriendin van m'n schoonzusje op visite. Toen vroeg ze mij of wij nog geen kinderen wilden, ik was pissig op dat moment en gooide het er ook zo uit over dat we al zo lang bezig waren en dat ik zoveel "nare" reactie kreeg van m'n schoonfamilie. Volgens mij schrok ze wel een beetje. Ik trouwens wel, want ik ben normaal helemaal niet iemand die er mee "te koop" loopt zeg maar. Mijn tante die ook d.m.v. de medische molen in verwachting is geraakt die vraag mij af en toe wel eens hoe het met me is en een goede vriendin, maar voor de rest eigenlijk niemand die me iets vraagt. Kijk ik wil helemaal niet "zielig" gevonden worden, maar een beetje begrip is het enige wat ik vraag, maar helaas.
Ik heb me nu al voorgenomen, mocht ik zwanger zijn, dan zijn hun wel de laatsten die het te horen krijgen, en ze hoeven ook echt niet te verwachten dat ik m'n schoonmoeder hier 14 dagen in huis wil hebben, wat ze ook bij haar dochters en schoondochter heeft gedaan. Nu geen interesse in iets wat er nog niet is, dan ook niet.
Oei ik houd er maar over op want ik vreet me gewoon op. En ik moet er vanmiddag nog heen, verjaardag van m'n neefje.
Fijn is dat af en toe even je gevoelen uitten.