Hoe gaat je familie d'r mee om.

16-08-2008 18:24

Ik ben eigenlijk wel benieuwd hoe julie familie er mee omgaat.

Toen ik net van de pil was vertelde ik het nog niemand, want dat was iets van ons tweeen, maar toen ik d'r wat langer van af was heb ik mijn familie wel verteld dat ik ook wel graag kinderen wou.

Nu gaat mijn familie d'r wel aardig goed mee om, als ik graag een luisterend oor wil op momenten dat ik met zeg maar K** voel dan staan ze voor me klaar. En zo heb ik ook 1 hele goede vriendin die ook altijd voor me klaar staat.

Maar m'n schoonmoeder en zus die steunen me niet echt. Die trappen me eerder de grond in. Zo heb ik al verscheidene keren gehoort dat ik d'r niet mee bezig moest zijn, blij moest zijn dat ik geen kinderen had, want het was soms toch echt een last en ik had al mijn vrijheid nog en noem maar op.

Zo heeft mijn schoonzusje me eens gevraag terwijl ze wist dat wij al 1,5 jaar bezig waren of wij nog geen kinderen wouden hebben nou dan zak je echt door de grond hoor. Ik hoor ook vaak zat van mensen dat ze vragen of wij nog geen kinderen "nemen" alsof je kinderen neemt, dan heb ik altijd weer een weerwoord van kinderen neem je niet als je geluk hebt dan krijg je ze.

Ik ben eigenlijk wel benieuwd hoe jullie familie d'r mee omgaat en hoe je omgaat met zulke botte opmerkingen, want soms raken mensen me echt diep van binnen en zulke opmerkingen blijven je altijd bij.

Miranda

19-08-2008 12:55

Wij hebben inderdaad niets verteld, omdat iedereen er dan als het ware op gaat zitten wachten. En als het dan wat langer duurt, wordt het helemaal pijnlijk, dan durven ze niets meer te vragen.
Lijkt me trouwens ook vervelend als je almaar je neefjes en nichtjes op schoot krijgt in het kader van: oefenen! Dat gebeurd nu al, terwijl als het goed is de broers en zussen denken dat wij er nog niet aan toe zijn...

Maar mijn ouders voelen dat soort dingen gewoon aan, die weten het gewoon als je ergens mee bezig bent. Ik heb het er twee weken terug dan ook uitgeflapt bij mijn moeder, van 'we willen een kindje'. En het is wel fijn dat ik 'ons' geheimpje ook met haar kan delen. Krijg je ook nog wat tips en opbeurende woorden, zoals, ik heb ook heel lang op jou moeten wachten, dus schrik niet als het even duurt. Verder zegt ze er gelukkig niks over.

Zelfs zo sterk, bij mijn zus wisten allebei mijn ouders zeker dat ze zwanger was ook al had ze niets verteld. En ze wisten van elkaar dat ze het wisten, maar ze hebben er onderling geen woord over gezegd totdat mijn zus het nieuws naar buiten bracht. Kijk, da's nou een sterk staaltje familiegevoel.

En het maakte het voor mij ook heel reÃ«el toen ik het verteld had, want dan weet iemand het die er niets mee te maken heeft... Ik hoop alleen dat het inderdaad niet heel lang gaat duren (nu bezig met ronde vijf), want wat moeten ze dan wel niet denken? Aan de andere kant, als ik dan baal als het niet lukt of als we de medische malle molen in moeten, is het wel makkelijker om het onderwerp op tafel te leggen. Ze weten immers dat je er mee bezig bent.

Het hangt natuurlijk wel van je familie af. Mijn schoonmoeder krijgt niets te horen. Overigens heeft die zo haar eigen fantasieÃ«n, het eerste ABC heeft ze al bijna helemaal geborduurd... Maar dat is er zo een die zich er dan meteen tegenaan gaat bemoeien en het liefst elke maand hoort of het nog gelukt is :|

19-08-2008 13:00

Mijn ouders weten het, want ik wilde het toch delen. De reacties vallen een beetje tegen eigenlijk...aan de ene kant maakt ma zich zorgen omdat "het zo lang duurt"
Aan de andere kant roept ze "dat ik er teveel mee bezig ben"
Nou ja hoor Confused

hock:

Mijn schoonzusje (vrouw van mn broer) weet ook dat we bezig zijn, die vraagt er verder weinig naar. maar dat komt omdat we elkaar weinig zien! Ze was wel meteen helemaal enthousiast

De schoonouders das een verhaal apart....schoonma weet het, bij schoonpa droppen we soms een opmerking maar die wuift het weg...
Schoonzusje van deze kant weet het niet...

Maar goed, ik probeer het toch zoveel mogelijk voor me te houden. Al is dat soms wel moeilijk als nichtjes etc zwanger raken en er dan over gepraat word.

liefs

19-08-2008 15:02

Het was eerst ook helemaal niet mijn bedoeling om het te zeggen tegen mijn schoonfamilie, maar mijn schoonzus vertelde dat ze in verwachting was. Mijn schoonfamilie denkt altijd dat iedereen jarloers op hun is. Dus ik had direct toen ze de mededeling deed ook verteld dat wij al bezig waren. Ik denk dat ik op dat moment op zoek was op medeleven. En ik dacht straks is het wel snel raak en dan wordt er gezegd kijk ze was gewoon jaloers. Toen heb ik het gezegd, maar het heeft weinig geholpen, want medeleven hoefde ik niet te verwachten en er werd alsnog gezegd dat ik jarloers was. Dit werd wel achter mijn rug om gezegd, maar het deed me wel zeer.

Ze hebben me op verschillende manieren laten merken dat ze me geen steun geven zouden. Ik had een kinderstoel van mijn vader gekregen ik vondt dat wel makkelijk, omdat ik veel kinderen over de vloer krijg. Nu had mijn schoonzusje deze in bruikleen. Mijn schoonzus vroeg toen aan haar zusje als zei die dan straks niet mocht lenen. Mijn schoonzusje zei toen hij is van miranda. Waarop mijn schoonzus antwoorde "die moet eerst nog maar een zwanger zien te raken"

Zulke opmerkingen krijg ik nu van mijn schoonfamilie. Ik heb het bij hun ook niet over kinderen meer. Als ze iets willen weten dan vragen ze maar. In maart dit jaar vertelde mijn schoonmoeder mij waar veel mensen bij waren dat mijn schoonzus weer in verwachting was. En ze was heel blij, want ze had d'r wel een half jaar op moeten wachten. Op dat moment dacht ik dat ik door de grond gind. Ik kon niets meer uitbrengen. Ik heb ook niets gevraagd, over wanneer ze de kleine kon verwachten enzo.. Op dat moment kon ik dat niet. Nu is ze in oktober uitgeteld en ik kan d'r nu al tegen op zien om op kraamvisite te moeten, want medeleven hoef ik echt niet te verwachten.

Groetjes miranda

19-08-2008 15:26

Hee miranda,

Wat een lullige schoonfamilie!! Bah!
WÃl je daar nog wel heen eigenlijk? Ik geloof dat ik er niet meer heen ging...
Hoe reageert je man/vriend op deze dingen die je om de oren krijgt van zijn familie? Zegt die er niks van?

liefs

19-08-2008 15:34

Hoi Miranda,

Wat een vervelend mensen zeg. Oeoe... Ongelofelijk.
Ik zou het niet eens op kunnen brengen om nog bij die mensen langs te gaan.
Ik ben ook wel benieuwd hoe je partner hierin staat.

19-08-2008 22:06

Mijn partner was in het begin elke dag bij zijn moeder en ondanks dat ik dit niet leuk vondt heb ik hem dat nooit echt opgedragen om dat niet te doen. Hij zegt ook dat als ze zo doen dat ik d'r gewoon niet meer heen moet gaan. Sinds een jaartje komt hij gelukkig ook niet meer elke dag bij z'n moeder. Hij heeft zelf een beetje gezien hoe ze in elkaar steken daar. Sinds het overlijden van mijn schoonvader (m'n vriend z'n ouders waren gescheiden) heeft mijn vriend zijn moeder wel leren kennen. En dan niet in de goede zin. Zijn ouders waren nou niet bepaald goed uit elkaar gegaan.

Ja ik heb d'r wel eens over gedacht om d'r niet meer heen te gaan, maar mijn schoonzusje (die wel begrip voor me heeft) woont bij haar moeder samen met haar zoontje. Met mijn schoonzusje kan ik goed opschieten en ik ben dol op d'r zoontje (3) en hij dol op mij. En ik weet zeker dat als ik de band verbreek dat ik dat kleine ventje dan ook niet meer zie en dat heb ik d'r niet voor over. Bij mijn schoonzus kom ik niet. Alleen met een verjaardag dan moet ik d'r wel heen, maar dan willen mijn vriend en ik altijd (gelukkig) snel naar huis. Mijn vriend vindt het ook niets aan bij zijn zusje.

En soms kan m'n schoonmoeder ook heel leuk zijn. Dan is ze echt een lieve vrouw. Volgens mij hebben ze geen eens door dat ze me soms kwetsen. Eigenlijk moet ik de volgende keer als d'r weer een opmerking gemaakt wordt, gelijk d'r wat van zeggen hoe ik daar over denk.

Ik heb 1 geluk. Mijn zus is bij de broer van mijn vriend. Dus we hebben dezelfde schoonfamilie. Daar ben ik dan wel weer blij om, want zei weet ook wel een beetje hoe als ze in elkaar steken.

Ik woonde altijd bij mijn schoonmoeder in de straat en ik ben blij dat ik daar niet meer woon. Ik woon nu verder weg. Zo vaak komt ze niet meer bij me en ik kom daar wel, maar meestal als zei naar haar dochter is en ik dan alleen met mijn schoonzusje en d'r zoontje ben.

Het is ook niet zo dat elke keer dat ik ze zie mij kwetsen, maar de keren dat het gebeurt blijft heel lang bij me hangen. Sommige opmerkingen zijn van 3 jaar geleden, maar nog vers in het geheugen.

Groetjes miranda

20-08-2008 07:59

Jeetje.. Dat is wel een vervelende situatie. Dat je het zo goed kan vinden met je schoonzus en dat kleine kereltje maakt het zeker niet makkelijk.
Je moet er idd wat van zeggen. Het moet niet zo zijn dat jij steeds met een rotgevoel daar naartoe gaat of vandaan komt. En dat zij het o zo gezellig hebben.
Wie weet dat als je het zegt dat ze er rekening mee zullen houden. Ik hoop het echt voor je.

Gelukkig heb je je vriend toch wel aan 'jou kant' staan. Dat is wel heel belangrijk.
Wel grappig trouwens dat je zus met de broer van je vriend is.

liefs Nadine

20-08-2008 08:35

Soms vindt ik het wel moeilijk. Maar gelukkig zijn d'r ook periodes dat het goed gaat. En ik moet gewoon de volgende keer d'r direct wat van zeggen. Maar meestal als er wat gezegd wordt dan ben ik zo geschrokken dat ik niets weet uit te brengen. Maar 'k ben blij dat ik hier af en toe m'n verhaal kwijt kan.

Grappig he dat m'n zus en ik dezelfde schoonfamilie hebben. We hebben veel aan elkaar.

Groetjes miranda

20-08-2008 11:04

Hee Miranda,

Soms hoef je ook niet meteen - bam!- erwat van te zeggen hoor.
je kan ook zeggen, dit vind ik niet okÃ©, ik kom hier later op terug.
dan kan jij in de tussentijd nog even bedenken wat en hoe je het wilt uitdrukken.

Ik ben een mens wat altijd eerst doet en daarna pas denkt...en dat levert soms ook heel vervelende, onbedoelde situaties op.

mss heb je er wat aan..

liefs

20-08-2008 11:28

He dat is ook een goed idee ja.

20-08-2008 12:17

Ik denk ook niet dat je gelijk hoeft te reageren. Kom er later op terug.
Je kan er wel gelijk wat van zeggen, maar als je dat doet dan moet je wel rustig/kalm kunnen blijven.
De kans is dat als je niet rustig kan blijven, je alle frustraties op tafel legt terwijl je schoonfamilie niet weet dat het je zo hoog zit.
Dat zou wel zonde zijn.