waarom zij wel en ik niet!

[Disney-Baby]

hoi allemaal,
ik ben net nieuw op dit forum maar wil ook graag mijn verhaal kwijt!
Wij zijn nu bezig met ronde 10 en nogsteeds niet zwanger.
Ik vindt het heel erg om te zien dat iedereen om ons heen zwanger wordt.
Het ergste van alles vindt ik nog dat ik een heleboel mensen of ongewenst zwanger zijn geworden of het was de eerste maand al raak.
Toen ik begon heb ik van mijn zus al de babyspulletjes en kleertjes gekregen omdat zij al een kindje had en nog een tijd wou wachten. Nu heb ik 2 maanden ruzie met haar gehad en op mijn verjaardag vertelt mijn zusje mij dat mijn zus zwanger is. Dit was echt een klap in mijn gezicht en ik heb de hele avond zitten janken. Ik wil echt blij voor haar zijn maar ik kan het gewoon echt niet. Ik denk steeds maar waarom zij wel ze is pas 1 maand bezig. Nu heb ik natuurlijk ook ruzie met haar waardoor het nog moeilijker wordt om blij te zijn.
Ik heb haar wel opgebeld om haar te feliciteren, de vraag daarop was natuurlijk, wat vindt je ervan.

Ik vindt dit erg moeilijk en vraag me af of ik me nu aanstel ofzo. Ik hoop dat ik door het hier neer te zetten me een beetje opgelucht voel en alles op een rijtje kan zetten!

bedankt voor het luisterren!

[m@rjon]

Hoi,

Tuurlijk stel je je niet aan, hoe frustrerend is het als je probeert en probeert en het niet lukt en om je heen zie je allemaal baby's geboren worden.....Erg leuke vraag van je zus, vragen naar bekende weg !!
Kijk ik kan je wel gaan vertellen dat het allemaal goed komt en vooral doorgaan maar daar zul je weinig aan hebben op dit moment ......

Ik zelf ben net geopereerd aan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap en hoop ook snel weer zwanger te zijn , als je al die buikjes ziet dan denk je ..DAT WIL IK OOK !!!!

Ik heb al wel het geluk dat ik al 2 schatjes heb rondlopen......

He meisje heel veel succes en wie weet over een tijdje een positief mailtje op dit forum..

Veel liefs, M@rjon

[Linda_]

Je stelt je inderdaad niet aan, hoor! Wij zijn al in ronde 21 ofzo. Dan wil je eindelijk ook wel eens aan beurt zijn hoor. En ik kan al die buikjes en die trotse mama's achter de kinderwagen zo af en toe echt wel schieten. Vooral rond NOD, als je weer even zeker weet dat het die ronde weer niet raak is.

Ik hoop dat het wel goed komt tussen jou en je zus hoor, al zal het even niet mee vallen. Uiteindelijk kan zij het ook niet helpen dat het bij haar meteen raak is. Welicht heeft ze ook wat moeite om zich jou situatie voor te stellen? Mijn vriendin die binnen anderhalf jaar twee kindjes heeft, heeft mij dat wel gezegd. Op dat moment kon ik ook haar helemaal schieten. Ze is één van de weinigen die van onze wens en pogingen weet.

We willen gewoon erg graag. Een ander mag ook best, maar wel ieder op zijn beurt. En nu zijn wij aan de beurt, toch? Spui je frustratie maar lekker hier, dat lucht best op!

[ruthje]

Het is ook frustrerend om iedereen zwanger te zien! Ik ben zelf ook al met ronde 9 bezig, en na mijn ongi komt ronde tien.
Al die mensen die zeggen van: joh je hebt nog tijd zat etc...gek word ik ervan!
Wat lullig van je zus om naar de bekende weg te vragen zeg. zou ze dat met opzet hebben gedaan?

Ik voel af en toe ook een vlaag van jaloezie als iemand zegt: ik was bij de eerste of 3de ronde al zwanger.
Ik wil ook zo graag! Ik herken het wel hoor!
Ik hoop dat het je heeft opgelucht om hier te schrijven.

liefs

[kimmetje1984]

nou aanstellen doe je je zeker niet hoor.
Ik ben al vanaf april 2007 gestopt met de pil dus ook al heel lang bezig.
Lukt niet zo makkelijk als de mensen en vriedinnen om me heen.
Die zijn ook net als bij jouw onverwachts zwanger.
Of nog maar net bezig.
Weet precies hoe je je voelt heb hetzelfde.
maar we houden wel de moet erin anders lukt het nooit.
Koppie op, komt vanzelf wel goed en anders met misschien wel een beetje hulp.
Groetjes kim

[m@rjon]

Hoi,

Als het bij jezelf wel snel gaat sta je er inderdaad niet zo bij stil , dat het ook anders kan gaan..

Nu het bij mijzelf ook verkeerd is gegaan , ga je wel nadenken, vooral ik nu zelf verminderde kans heb om zwanger te raken of om weer een buitenbaarmoederlijke zwangerschap te krijgen (kans van 1 op 4)

Jullie zullen wel denken ,jammer voor je maar je kunt wel zwanger raken .....

Dat besef ik nu zeker ook , ik keek daar altijd zoiezo wel mee uit , dat iemand al heel lang bezig is , kun je aan buitenkant natuurlijk ook niet zien ......
Ik kan me (denk ik ) wel voorstellen hoe jullie je voelen en daar kom jejammergenoeg pas achter als het bij jezelf verkeerd gaat ,

Veel liefs, M@rjon

[kimmetje1984]

hoiiii
Maar als je denk dat het goed zit en het is toch niet goed zit.
Dat is helemaal moeilijk zeg.
Helemaal blij en in de wolken en dan gaat het toch niet goed.
Dat wens je niemand toe ook al ben je snel zwanger.
ook mezelf natuurlijk niet.
:roll:
doeiii

[Kelly1980]

Hoi!

Ik begrijp helemaal wat je bedoelt. En het is logisch dat je het er moeilijk mee hebt. Bij mij in de familie (op 1 na) is zwanger worden ook een wonder. Vele miskramen en pas zwanger na vele maanden, sommige jaren. De enige die lekker snel is, die verwerkt kinderen bij anderen en onderhoudt ze niet eens. Hoe oneerlijk is de wereld! Zelf zit ik pas in de 3e ronde, maar ik kan me dus wel heel goed indenken als je zolang bezig bent en anderen om je heen lukt het wel.

[m@rjon]

Hoi Kimmetje,

ik weet niet wat erger is,ik weet dat het bij mij ook goed kan gaan..
En heb die zwangerschap hele tijd al gedacht dat het niet goed zat (vrouwelijke intuitie ????)
En ik was er nu op tijd bij (was 10 weken bij operatie en eileider is gespaard)
dus ik krijg wel weer nieuwe kansen en hoop voor jullie ook heel erg snel !!

Bedankt voor je reactie ,

Groetjes M@rjon

[Disney-Baby]

heel erg bedank voor jullie reacties ik ben erg blij met jullie reacties!

[Naatje-81]

hoi geloof dat je dit bericht twee keer hebt gepost!!
Heb bij de ander al gereageerd.
Maar nogmaals je stelt je echt niet aan, en jouw tijd komt ook!!!
Heel veel succes!!

[Disney-Baby]

ja klopt ik had het onder de verkeerde neergezet. dus ik dacht zet hem even bij de goede maar daarna kom ik die andere niet meer wissen.

[kaatje85]

Ha allemaal,

Ik kan me bij jullie aansluiten, we zitten nu in ronde 6, ben nu 4 dagen overtijd.
Maar ik weet gewoon dat het geen zwangerschap dus gaan we door naar ronde 7.
We weten dat ik verminderd vruchtbaar ben en hebben ervoor gekozen om eerst ongeveer een jaar zelf te proberen.
Nu komt het einde van dat jaar wel dichterbij, in januari gaan we naar de gyn terug en ga ik aan de hormonen!
Ik heb me daar helemaal op ingesteld en kan ik over het algemeen de knop wel vinden waardoor ik er niet zo meer mee bezig ben maar soms dan zie je idd allemaal zwangere.
In augsustus, september en oktober heb ik al mensen die uitgerekend zijn.
Ik snap je boosheid en je frustratie maar probeer je erover heen te zetten!!
Je moet niet iemand worden die het andere niet gunt.
Maar ik snap je helemaal!!

Liefs, Karin

[meisje25]

Hallo allemaal,

Ik wil graag even reageren van 'de andere kant'.
Ik heb een vriendin die al heel lang bezig is, net als jullie. Ik was één van de geluksvogels waarbij het na twee maanden al raak was. Ik lees hier veel (terechte) frustratie. Ik kan mee heel goed voorstellen dat jullie gek worden van alle dikke buiken en kinderwagens.
Maar ik wil jullie ook graag vertellen dat het voor mij onwijs moeilijk en verdrietig is geweest, toen ik mijn zwangerschap aan mijn vriendin moest gaan vertellen. Je wil mensen om wie je geeft geen pijn doen, maar er is in dit geval geen manier waarop je diegene voor de pijn kan sparen. Voor sommige vrouwen die zwanger zijn, is het dus net zo moeilijk om haar blijdschap in zulke situaties te delen.
Ik weet natuurlijk niet of dit in het geval van de zus ook zo is...

Liefs Meisje

[Frummel]

meisje25: sorry voor mijn reactie: maar als het echt zo vervelend voor je is dat tegen die verdrietige mensen te zeggen, wil ik wel met je ruilen hoor.

[meisje25]

Oh nee, zo bedoel ik het absoluut niet hoor!
Het blijft voor degene bij wie het niet lukt het ergste! Maar er zitten wel twee kanten aan een verhaal, dat wil ik er eigenlijk mee zeggen!

Groetjes Meisje

[mamasanne1]

Ik wil me toch deels aansluiten bij Meisje. Je kan de vrouwen die snel zwanger worden dit niet gaan verwijten. Ik kan heel goed begrijpen dat het vreselijk frustrerend en verdrietig is als het iedere maand weer mis is. Al kan ik nooit precies voelen hoe het voelt, maar de machteloosheid begrijp ik wel. Ik heb ook een vriendin in mijn vriendenkring die maar niet zwanger kan worden, maar ik kan haar verdriet echt niet vergelijken met mijn 'moeilijke' moment haar te vertellen dat ik weer na 1 keer zwanger ben. Ik was daarna opgelucht en zij voelde waarschijnlijk alleen de pijn van het niet zwanger kunnen worden.

Bij deze hoop ik dat alle meiden die een grote kinderwens hebben deze snel in vervulling zien gaan :!:

[meisje25]

Bedankt mamasanne, voor je aanvulling. Zo bedoel ik het idd!

@ Frummel. Probeer wat minder aanvallend te zijn. Mijn bedoeling was goed. Het verhaal van degene die dit forum starte (ben even kwijt wie) riep bij mij de behoefte op om te laten weten dat het voor de 'goed' nieuwsbrenger, in de meeste gevallen, geen feestje is. Tot het moment dat ik het mijn vriendin verteld had, heb ik mij echt wel eens schuldig gevoeld! Zo erg, dat anderen mij erop moesten wijzen dat ik wel moest genieten! Wat mamasanne schrijft is echter wel waar. Als dat moment voorbij is, zijn wij de ergste pijn/verdriet kwijt en moet degene bij wie zwanger raken niet lukt het nieuws verwerken. Met het bijbehorende verdriet.

Meisje

[Linda_]

Dat kan ik zeker ook begrijpen. Elk verhaal heeft meerdere kanten, dus dit ook. Ik betrek mijn verdriet en frustratie ook altijd alleen op mijzelf, ik probeer dat ook zo over te brengen. Net zo goed als ik het niet kan helpen dat het langer duurt, kan iemand anders het niet helpen dat het bij haar snel raak is. :-) Het is alleen de pijn die je zelf voelt die wij lang wachtenden af en toe even kwijt willen, zodat we er daarna weer tegen kunnen.

Ik ben wel blij jullie verhaal en inbreng hier ook te lezen. Het is voor niemand makkelijk als een zo'n grote wens zo lang niet in vervulling gaat. Voor degene die lang wacht, maar ook degenen die om die persoon geven en het op die manier mee beleven.

Maar ik ben wel blij voor jullie en hoop dat alles goed gaat tijdens de zwangerschap! Geniet er lekker van! :-D

[meisje25]

Hoi Linda,

bedankt!
Wederzijds begrip daar ging mijn berichtje om! Ik begrijp (tenminste dat denk ik ) jullie frustratie ook echt wel!

Succes met zwanger worden! Ik hoop voor jou en voor iedereen dat het snel raak is!

Veel liefs Meisje

[Frummel]

Meisje: het is niet mijn bedoeling je aan te vallen. Gepost is hier helaas, gepost. Editen mag niet meer En toen dacht ik, och ik ben eigenlijk ook wel nieuwsgierig naar je reactie op mijn eerste gevoel bij jouw opmerking.

Ja het frustreert me, dat het bij ons zo loopt als het loopt.
Ja, ik irriteer me aan stomme opmerkingen als: "moet ik het anders even voordoen", "jouw tijd komt nog wel" en uit mijn personlijke top-3: Bij de mensen die er niet mee bezig zijn, gebeurd het onverwachts (duh!).

Maar nee, ik relateer jullie geluk niet aan mijn verdriet. Ik heb eerder het gevoel: "waarom lukt het bij ons nou niet (goed)" , dan het gevoel: "waarom jullie wel?" Sterker nog, ik hoop oprecht dat andere niet terecht komen in de onzekere spiraal van wachten, testen, wachten, nog eens wachten en dan nog maar eens te horen krijgen dat het opnieuw niet goed is. Dat gun ik niemand.

Ik wil nog steeds wel ruilen, dus geniet maar lekker van jullie zwangerschap

[Frummel]

Linda verwoordt het toch vriendelijker

[mamasanne1]

Frummel, bij deze nog heel veel sterkte toegewenst! Ik las je verhaal bij het andere topic en begreep dat dit de tweede x is dat het mis gaat. Sommige dingen zijn niet te bevatten...
Ik hoop dat het snel weer raak mag zijn bij jullie, en dan na 9 maanden een gezond kindje vast mogen houden.

[meisje25]

@ Frummel. Dit klinkt idd al iets vriendelijker Jammer is dat he, van dat editen! Heb het ook al een aantal keer gehad!!!

Wat erg voor jullie dat het weer is mis gegaan! Nu begrijp ik je eerste reactie ook wel wat beter! Natuurlijk mag het je frustreren! Het is ook niet te begrijpen waarom het bij de één wel lukt en bij de ander niet. Om eerlijk te zijn ervaar ik dat richting mijn vriendin ook. Wat is nu de reden dat zij nog steeds niet zwanger is en ik wel! Niet te snappen!
En wat een stomme opmerkingen maken mensen soms toch!

Ik wilde even terugkijken hoelang jullie al bezig zijn, maar bij het plaatsen van de reacties kun je de banners niet zien :x Maar heb je al overwogen om langs de huisarts te gaan? Misschien is er een reden dat het tot twee keer toe mis gaat en kan een bezoekje aan het ziekenhuis geen kwaad?
(Wordt een lekker persoonlijk gesprekje zo, we dwalen wel een beetje van het topic af )

meisje

[sproeki]

Wat een begrijpelijke stukjes allemaal! ik snap de frustaratie zo goed! soms is het een dagje gewoon even erger dan een andere dag!
Ik gun het anders mensen zo ontzettend en vind het heerlijke om kersverse blije mama's te zien en te horen al mensen zwanger zijn!
Ik gun het andere mensen net zo als dat ik het mezelf gun! (soms gun ik het mezelf alleen ietsje meer ) wij hebben nu drie miskramen gehad en ik werk in de kinderopvang en word er dus dagelijks mee geconfronteerd. soms kunnen teksten via e-mails of stukjes op dit forum heftiger overkomen dan bedoeld, maar vindt het wel heel goed dat iedereen zo eerlijk is en erg met elkaar meeleeft.
Ik hoop dat iedereen zn wens uiteindelijk uitkomt en dat alle zwangeren gezonde babytjes op de wereld zetten!
Meiden, allemaal sterkte en succes! liefs Sproeki

[sproeki]

@frummel wanneer was je laatste miskraam als ik vragen mag? ik ben benieuwd waarom je hcg nog geprikt wordt.
Ik had 1 juli de laatste miskraam en moet morgen naar het ziekenhuis voor chromosoom onderzoek en zou ook nog graag mn hcg willen laten prikken.
drie weken geleden was mn hcg nog 20 en ben nu nog niet ongesteld geworden...

[sproeki]

@disney-baby... hoe is het nu met je? sterkte

[mamasanne1]

@Sproeki: Veel succes morgen in het ziekenhuis. Hoop echt dat ze je straks heel goed nieuws kunnen brengen!

[sproeki]

dank je wel mamasanne... liefs

[Disney-Baby]

heb ondertussen weer wat contact met mijn zus maar het gaat nog niet lekker.
Dat komt vooral omdat ze niet echt kunnen begrijpen hoe moeilijk het voor ons is. We waren daar vorige week en toen maakte haar vriend een opmerking: "Wij zijn zo goed, Bij ons is het in 1 keer raak". ik kon hem wel vermoorden op dat moment. Ik vraag me dan echt af of hij zo dom is dat hij niet begrijpt dat dat bij ons zeer doen of dat het een steek onder water is...

verder zijn we nu begonnen aan ronde 10 maar gelukkig komen er nu allemaal leuke dingen aan, we gaan volgende maand trouwen en op huwelijksreis. Lekker even mety andere dingen bezig zijn.

@ sproeki en frummel , ik leef heel erg met jullie mee, ik vind het zo erg als ik zoiets hoor, ik zou niet weten hoe ermee om te gaan. sterkte!

veel liefs en sterkte allemaal!

[Susanna]

Disney-baby: het zal geen steek onder water zijn, de meeste mensen hebben weinig inlevingsvermogen en staan er vaak gewoon niet bij stil.

We weten dat mijn schoonzus graag een groot gezin wil. Toen ze een tijdje geleden de hele familie 'zomaar' op de koffie vroeg, waren de speculaties niet van de lucht. Ze heeft drie kinderen en dat is absoluut niet vanzelf gegaan. Pas toen we in de auto naar huis zaten bedacht ik opeens dat het best lullig is als iedereen over je zwangerschap speculeerd, terwijl je misschien hard je best doet, maar het lukt gewoon niet. Maar muts als ik ben durf ik er daarna dus ook niet meer over te beginnen, dat het zo niet bedoeld was of zo.

[Frummel]

@Sproekie: Ik heb vandaag begrepen dat ze in deze situatie in principe prikken tot het HCG < 3 is. Zeker weten of ze dat bij mij gaan doen weet ik trouwens helemaal niet, het is op zich wel flink afgenomen en donderdag hoor ik hoe nu verder. Ben wel benieuwd.

Hoe was het in het ziekenhuis? Mag ik vragen wat je motivatie is om een chromosoomonderzoek te laten doen? Wij komen er wel voor in aanmerking volgens de richtlijnen, maar ik twijfel nog of ik het wil laten doen. Als ik het goed heb begrepen is de kans dat er iets uitkomt 1-3% en duurt het 2-3 maanden voordat de uitslag binnen is. Doen ze bij jou ook nog andere onderzoeken of alleen het chromosoomonderzoek? Sorry voor al deze persoonlijke vragen, maar ik ken eigenlijk verder niemand die iets dergelijks heeft meegemaakt. Je hoort het natuurlijk wel al snel van mensen: "Ja, een collega van een vriendin had dat ook en...", maar als ik dan naar details die mij wel interesseren vraag, blijken ze die collega-van-een-vriending toch niet zo goed te kennen als ze in eerste instantie doen overkomen.

Sterkte!
Frummel

[Frummel]

@Sproekie: mijn laatste miskraam begon afgelopen maandagnacht...volgens mij(n wc-bezoeken) is nog niet alles er helemaal uit.

[mamasanne1]

@sproeki: Weet je al iets over het chromosoom-onderzoek? Gaan julie nu wel gewoon verder klussen? (of is dat iets tè persoonlijk :oops: )

[sproeki]

hai! frummel, ik heb nu drie miskramen gehad en daarom komen wij ook in aanmerking voor een onderzoek.
de kans dat er iets mis is is bij ons maar 4% en de uitslag duurt inderdaad 12 weken.
Toch wilde we wel dit onderzoek omdat we toch willen weten of het eventueel met de chromosomen te maken heeft... als we een verhooogde kans hebben op miskramen wil ik dat graag weten...
mijn hcg was 1 en diezelfde avond werd ik (gelukkig) ongesteld.
Hoe is het nu met jou?

@mamasanne, ja, we gaan er deze maand weer voor hoor!

enne... jullie mogen altijd alles vragen hoor!

[Frummel]

Sproekie: Ja, het gaat enerzijds wel goed, anderzijds blijft het natuurlijk moeilijk. Ook wij worden snel zwanger, maar de vraag waarom het dan steeds misgaat is er natuurlijk wel (ik heb twee mk's staan, maar zoals eerder geschreven ben ik er vrij zeker van dat januari ook een vroege miskraam is geweest). Ook vooral de vraag wat de kans is op een normale zwangerschap.

Van mij hoefde het onderzoek in eerste instantie niet zo. Aan de andere kant heb ik intussen ook van een collega van mij gehoord, dat het bij haar zus kwam door iets lichamelijks, wat oplosbaar was. Na een medicijnkuur, verliep de zwangerschap daarop perfect. Het lijkt me zo erg als het nu nogmaals misgaat en daarna blijkt dat dat voorkomen had kunnen worden. Om die reden heb ik nu toen ik moest nabellen over de uitslag (HCG was nog 34, 1 week na de mk, het lijkt erop dat het bij mij eerst misgegaan is en mijn HCG daarna pas is gaan dalen), het er toch even met de assistente over gehad. Zij heeft nu een afspraak voor me gepland voor 15 augustus, dan hoop ik te horen welke onderzoeksmogelijkheden voor ons mogelijk en zinvol zijn en wat de voor- en nadelen van chromosoomonderzoek zijn. Verder is het bij ons dan twee keer misgegaan na het knuffelen. We hebben echt niets raars, zelfs echt voorzichtig gedaan, en ik weet ergens dat het daar niet aan kan liggen. Toch zou ik graag de mening van de gynaecoloog daarover willen horen.

[Eveline]

Ik kan me goed voorstellen dat je daar duidelijkheid over wil, frummel.
Ze hebben mij toen ik mijn tweede miskraam heb gehad, wel gezegd dat ik nu ook onderzoeken kan laten doen. Ik heb toen gezegd dat ik dat nog niet wilde en dat ik het nog 1 keer wilde proberen en als het dan alsnog weer verkeerd gaat (weet nog niet goed hoe ik dat weer moet overleven) dan zal ik misschien de onderzoeken wel doen. Ik ben eigenlijk te bang voor wat er uitgaat komen. Ik ben echt zo iemand die het allemaal net even tegenzit en niet gaat zoals ik het wel. Daar ben ik onderhand wel aan gewend en blijf ondanks alles altijd positief (met de nodige dipjes wel natuurlijk), want ik denk dan altijd dat het zo heeft moeten zijn, zoals het komt. Maar als er iets mis is met mij, dat kindjes krijgen moeilijk word of zelfs onmogelijk is, dan stort mijn wereld echt in denk ik. Hebben jullie dat niet?

Haha ik hoop nou maar niet dat ik te depri overkom, want dan ben ik niet hoor Ik vind het alleen erg moeilijk, al die miskramen...

[Frummel]

Eveline: Ja, daar denk ik ook wel eens aan. Dat het misschien nooit lukt. Ik denk niet dat ik daar mee zou kunnen leven. Anderzijds denk ik dat je dan wel moet. Zwanger worden lijkt met alle mooie jonge gebruik-een-condoom reclames wel een keuze, maar dat is het natuurlijk allerminst.

Mijn gevoel is heel dubbel. Moet ik nu blij zijn, dat we toch zonder al te lang te hoeven wachten zwanger worden? Of mag ik verdrietig zijn omdat het niet blijft zitten? Telt bij mij nu 2 of 3 keer? Is het wel fair naar de mogelijkheden te vragen en tijd te claimen van een gynaecoloog, terwijl anderen op de wachtlijst staan voor ivf en die niet korter worden van mijn bezoeken daar?

Wat ook dubbel is, is dat ik na april al riep: "Dit kan ik niet nog een keer aan". Begin deze week riep ik het opnieuw: "Als dit nog een keer gebeurd, kun je me op laten nemen!" Voorlopig blijft het bij mij "de volgende keer" en zolang dat het geval is, geven we de moed niet op.

Wat voor mij helpt is afleiding. Dit keer ben ik bewust blijven werken, met de risico's (krampen, bloeding op het werk). Heftige pijn is gelukkig uitgebleven overdag, dus achteraf ben ik blij. Dan stortte ik 's avonds thuis wel in, maar dat werd iedere avond een klein beetje minder. Mijn lief sleurt me ook wel mee: "Kom, eventjes over de kermis lopen.", "Eventjes naar de albert hein XL", "Even een film huren/ kijken." Sinds het bloeden is opgehouden gaat het wel weer goed. Ook de hele planning van de bruiloft die we ook om precies deze reden hebben vervroegd, zetten onze gedachten op iets heel leuks en anders.

Maar goed, eerlijk is eerlijk, het blijft zwaar. Nu weten veel minder mensen het dan de vorige keer. Ik moet er niet aan denken dat ik, zoals jij de eerste keer, het er echt met niemand over kan hebben. Dat hakt er helemaal erg in!

[Eveline]

Ja, dat was ook een hele moeilijke periode voor mij, ik kon het toen die tijd amper verwerken. Dat heeft echt ontzettend lang geduurt. En dan had ik mijn ex er nog bij, die me niet begreep en vond dat ik me aanstelde. Ik had toen nergens geen zin meer in en wilde alleen maar thuis zitten, tot grote frustratie van mijn ex. Ik zat toen echt depressief thuis en ik kon er met niemand over praten. Ben toen wel naar een psycholoog geweest om te praten en dat heeft me wel geholpen om het te verwerken. Maar goed, dit allemaal terzijde.

De tweede miskraam, was ook erg moeilijk en ik denk er bijna elke dag wel aan. Het word langzaamaan wel minder, maar ben wel blij dat ik veel steun had van mijn ouders en broer en zus en schoonzusje en natuurlijk mijn lieve vriend. Elke keer als ik het er moeilijk mee heb, is hij er ook voor me en dat scheelt ook een stuk met het verwerken.

En dat dubbel gevoel herken ik helemaal. Moeten we blij zijn of juist niet. Ik kan ook erg slecht tegen mensen die zeggen: Ach joh, je weet tenminste dat je zwanger kan worden.
Dan denk ik altijd: Ja, misschien wel, maar wie zegt mij dat het de volgende keer wel blijft zitten.

Ik heb inderdaad ook geschreeuwd dat ik het niet nog een keer aan kan, maar uiteindelijk ben ik er wel weer doorheen gekomen, maar het blijft moeilijk. En ik zeg nu nog steeds dat ik het niet nog een keer mee wil maken.

En inderdaad zoals jij zegt, dat als het helemaal nooit lukt, dat je daar niet mee kan leven. Dat heb ik ook, ik heb al van kleins af aan gezegd dat ik kinderen wilde. Toen ik klein was lag ik zelfs op bed namen te bedenken voor mijn toekomstige kinderen! En als dan blijkt dat ik nooit geen kinderen zal krijgen, kun je mij echt laten op nemen. Maar zoals jij ook zegt: je zult er wel mee moeten leven, want het is niet anders. En toch hoop ik maar dat het nooit zo hoeft te komen, voor jou en mij!!!!

Maar uiteindelijk is er niks prettigers dan er met lotgenoten over praten! Die begrijpen echt helemaal voor 100% wat je voelt en denkt.... dat vind ik wel super fijn! Wat jij, frummel?

[sproeki]

ik voel precies hetzelfde als jullie! na de tweede miskraam zei ik ook dat ik dit noooooit meer aankon, en toen ik de derde bloeding kreeg heb ik ook twee uur geroepen, dit kan niet, dit kan ik niet aan? waarom!!!
Dat wij nu chromosoomonderzoek hebben gedaan geeft me het idee dat ik er mee bezig blijf en niet bij de pakken neer ga zitten.
Mn menstruatie is nu voorbij en volgende week gaan we er weer voor!
maar de angst zit er wel...
sterkte meiden, met jullie hierover praten doet me zo ontzettend goed, vreselijk dat meer mensen dit mee hebben gemaakt maar juist diegene begrijpen wat ik voel...
liefs Sproeki

[doremi]

Lieve Frummeltje, Sproeki en Eveline,
Ik heb geen mk gehad, maar ik ben wel een van die meiden waarbij een zwangerschap al een hele tijd uitblijft. Ik wilde alleen even zeggen dat je je absoluut niet schuldig moet voelen tegenover meiden die niet zwanger kunnen worden...... Die gyn is er voor ons allemaal en je kunt het niet met elkaar vergelijken! Ik vind het juist voor jullie zo erg dat jullie dit keer op keer door moeten maken! Tuurlijk mag je verdriet hebben (ik zou bijna zeggen, stelletje idioten! :lol.
Dikke knuffel doremi

[Frummel]

Sproekie: Ik vind het inderdaad ook heel prettig het hier eens met jou en Eveline serieus over te hebben. Ik zit in het clubje oudere garde en de steun die ik daar heb gekregen is onvoorstelbaar. Vaak heb ik meer aan dit forum (Doremi!!! Dikke knuffel!!) dan aan mijn naaste omgeving.

Wat ik ook wel vaak voel, is dat ik nergens bijhoor. Ik mag niet meepraten over kinderen, want die heb ik niet. Ik mag niet meepraten over zwangerschap, want in ogen van velen (zelfs die het weten!) ben ik nooit echt zwanger geweest. Ik kan niet echt meepraten over niet zwanger worden, want in de tussentijd is het toch raak geweest en echt lang heb ik er niet op hoeven wachten. Toch ga ook ik nu de 9e ronde in, waarbij mijn zwanger-cyclussen natuurlijk lang hebben geduurd. Ik leef met twee uitgerekende datums in mijn hoofd, op welke ik dus niet ga bevallen en geen moeder wordt.

Andere vraag:
1. Zal ik een nieuw onderwerp openen om verder te klesten? We praten nu onder de noemer waarom zij wel en ik niet, dus raken aardig off-topic. Misschien zijn er nog anderen die zich aan willen sluiten of mee willen praten.

Liefs en heel veel sterkte,
Frummel

[Eveline]

Lijkt me een goed idee, frummel! Laat t maar ff weten wanneer je er een hebt gemaakt, dan zal ik gauw van de partij zijn!

[sproeki]

ja prima idee!

@doremi, dank je wel...

[Frummel]

Er bestaat al een onderwerp: zwanger worden na miskraam, zag ik....als we daar nu eens verder gaan?

Groetjes,
Frummel

[sproeki]

goed idee!