Willen we wel of willen we niet?

[Susanna]

Ik ben benieuwd hoe andere meiden zich voelen over hun beslissing om zwanger te willen worden. Iedereen heeft vast wel eens twijfels. En hoe denkt jullie wederhelft erover? Is die er ook van overtuigd dat jullie een kindje willen? En hoe ga je er mee om als jullie niet op één lijn zitten?

[Susanna]

Ik heb gisteren een diep gesprek gehad met mijn husby. En waar het eigenlijk op neer kwam: hij hoeft nog niet zo nodig, want hij vindt het zo met mij ook al gezellig. Maar als het eenmaal zo ver is, denkt ie dat ie het ontzettend leuk vindt. De natuur z'n gang laten gaan vindt hij oké, maar plannen, dat wil hij niet. Zelf ben ik nog erg onzeker, ik weet het allemaal nog niet.

En vervolgens kondigd manlief aan: ik heb dus geen mening, dus ik laat het aan jou over. Beslis jij maar of je zwanger wil worden, ik werk wel mee, en dan hoor ik het wel wanneer het zover is. Wat moet je daar nou mee?! hock:

'positieve' nieuws, hij is al 37 en gaat er dus vanuit dat hij niet gauw van mening zal veranderen :x

[roosje]

Hoi Susanna,

Ik wil al jaren kinderen, maar mijn mannetje was er nog niet aan toe. Tot eind vorig jaar, toen wou hij er ineens voor gaan. Ik helemaal blij natuurlijk! Achteraf zegt mijn vriend wel dat hij blij was dat het niet gelijk raak was, hij heeft wel moeten wennen aan het idee dat we zwanger konden raken. Maar in ronde 8 was het raak en hij vind het geweldig en nu begin ik te twijfelen, ben ik straks wel een goede moeder..., vind ik het straks nog steeds zo leuk... e.d. Maar denk dat die gedachten er ook gewoon bij horen.
Wij hebben gelukkig altijd wel op 1 lijn gezeten wat betreft de kinderwens (alleen het 'wanneer' waren we het niet over eens), er is nooit sprake geweest dat een van ons geen kinderen wou ofzo. Dat lijkt me nl wel erg lastig...

Mag ik vragen waarom je dit vraagt? Wil jou partner geen kinderen of twijfelt hij misschien nog?

Groetjes Roos

[Meissie]

Hoi Susanna,

Natuurlijk heeft iedereen wel eens twijfels. Ik denk dat dat er wel een beetje bij hoort. Maar meer in de zin van: Kunnen wij het wel? En wat als het niet gezond is? Maar ik vind niet dat er twijfels mogen zijn of je het wel of niet wilt. Ik vind dat de keuze voor een kind heel bewust gemaakt moet worden. Het is niet even een nieuwe fiets of zo.
Daarbij moet je er SAMEN voor de volle 100% achter staan. Een kind opvoeden is een hele taak. Een taak waarbij je op elkaar terug moet kunnen vallen. Daarbij verandert de relatie met je man ook. Hij is niet meer alleen jouw man, maar ook vader. Ik denk dat als je het nog niet zeker weet, je het ook zeker niet moet doen. Het is een keuze voor het leven en dat vraagt om aanpassingen. Die moet je wel kunnen maken. Ik hoop dat je hiermee 'geholpen' bent. Dit is in ieder geval mijn mening. Maar misschien zijn er anderen die er anders over denken.
Succes ermee!

Groeten Meissie

[roosje]

:evil: net een heel stuk geschreven en foetsie...weg is het :evil:

Nieuwe poging

Ik zie dat je (Susanna) mijn laatste vraag al hebt beantwoord.

Moeilijke situatie hoor! Maar zoals Meissie ook al zegt, je moet er wel met z'n 2en helemaal voor gaan. Want stel dat je zwanger raakt en de kleine is geboren en jou vriend/man zegt 'ik vind het toch niet zo leuk als gedacht' wat dan??? Uit elkaar gaan of toch samen blijven voor de kleine (met waarschijnlijk de nodige spanningen).
Ik zou er nog eens over beginnen als ik jou was. (mijn mening hoor)

Is het misschien onzekerheid bij hem, het is natuurlijk ook niet niks hé zo'n klein hummeltje waar je ineens verantwoordelijk voor word/bent. Als het onzekerheid is kan daar over gepraat worden, toch? En misschien kun je hem dan vertellen waarom jij niet/minder onzeker bent en waarom jij denkt dat jullie samen hele goede ouders zullen zijn.

Maar dat hij nu géén mening heeft/geeft, lijkt me sterk. Iedereen heeft toch een mening...?! Tijd voor (nog) een goed gesprek, denk ik.

Succes ermee!!

Groetjes Roos

[Susanna]

Tja, geen mening, hij heeft wel goeie iedeeën over opvoeding enzo, hij weet wel wat ie wil wanneer we een kleintje hebben. En we grossieren in de neefjes en nichtjes, en daar kan hij heel goed mee omgaan.

Volgens mij wil hij gewoon niet de veantwoordelijkheid van de beslissing op zich nemen. maar ik vind het niet eerlijk als hij het mij dan uit laat zoeken.

Ik ben er in ieder geval wel van overtuigd, dat onze relatie geen 'schade' oploopt, mochten wij toch ouders worden.

Een aantal jaar geleden was dat vertrouwen er nog niet, hij was toen erg onzeker van zichzelf, kon nog wel eens uit z'n slof schieten en zo. En ik was ook nog erg jong. Ik daarom ook vorig jaar pas aangegeven met de pil te willen stoppen en dat heb ik ook pas echt gedaan toen ik het gevoel had dat mijn man in staat zou zijn samen met mij ouder te zijn.

Hij zit nu overigens wel goed in z'n vel, heeft zijn werkomstandigheden veranderd en is nu een evenwichtig persoon. En da's natuurlijk ook heel belangrijk wanneer er zo iets ingrijpends gebeurd.

Nou, een heel lang verhaal. Maar het blijft lastig, vooral ook omdat ik niet met 100% durf te zeggen: we gaan ervoor! Ik heb die moedergevoelens gewoon nog niet...

[susieq12]

hoi allemaal,

ik heb al een aardig tijdje een kinderwens, maar de laatste maanden begint (zoals hubbie het noemt) mijn eierwekker aardig hard te rinkelen. :lol: Manlief wilde er echter nog niet aan en ik heb dus zo rustig als ik maar kon afgewacht. Sinds een aantal maanden hebben wij ook een eigen bedrijf en zijn daar natuurlijk ook erg druk mee geweest, nu dat allemaal in een rustig vaarwater is gekomen heb ik het maar weer eens ter sprake gebracht, en zowaar manlief wil er ook voor gaan. Wel hebben we besloten dat ik na onze vakantie in februari pas stop met de pil en er dan voor gaan. Op deze manier hebben we allebei nog even de tijd om rustig aan het idee te wennen, hoewel we er allebei al helemaal vol van zijn. ook zo leuk om samen een geheimpje te hebben. Haha.
Ik vind het een prettig idee dat we er allebei voor 100% achter staan, ik weet niet of ik het leuk zou vinden als mijn hubbie geen mening zou hebben!

Greetz

[Meissie]

Susanna heb je dan wel alleen besloten om de pil niet meer te nemen? Ik wil niemand veroordelen of zo, maar dat vind ik wel vreemd hoor. En dat je man geen mening heeft/geeft vind ik eigenlijk ook gek. Er is namelijk geen grijs gebied. Je wil het wel of je wil het niet. En daar zit naar mijn mening geen gebied tussen. Daarna kan je discussieren over het wanneer.
En over de opvoedideeen kan ik alleen maar zeggen: de beste stuurlui staan aan wal!
De verantwoordelijkheid van de beslissing bij een ander leggen is in mijn ogen erg gemakkelijk. Want als het hem niet bevalt kan hij dat 'verhalen' op jouw beslissing? Ik denk dat het inderdaad tijd is voor (nog) een goed gesprek. En daarbij zou ik als ik jou was mijn gevoelens hierover heel duidelijk maken. Ik zou in GEEN geval de beslissing alleen maken.
Ik hoop dat je een goed gesprek zult hebben. Succes!

[dibbes]

Ik kan me die twijfels wel goed voorstellen.
Ik ben nu 7 weken zwanger en we wilden ook echt heel graag zwanger worden en nu twijfel ik soms ook. Niet of ik het wel wil, want ik wil het nog steeds graag. Maar ik ben opeens zo onzeker. Zo van...wat komt er allemaal ineens veel op je af en hoe zal het allemaal gaan.

Toch is het zeker iets waar je samen achter moet staan. En dan kunnen er natuurlijk altijd dingen zijn waar je tegenop ziet of die je super spannend of zelfs een beetje eng vindt, maar daar kom je dan samen wel uit,

Liefs

[Eva_697]

Toen ik mijn vriend vertelde dat ik graag een kindje wilde, was hij het ermee eens, hij vond ons nog jong enzo dat was het nadeel. Af en toe had ik het idee dat hij twijfelde, omdat het natuurlijk niet niks is, en je er veel voor moet laten liggen straks. Maar gister zei hij voor het eerst dat hij niet kon wachten tot ik kon testen, omdat ook hij het zo spannend vond Ik ben er 100% van overtuigd dat hij het net zo graag wil als ik. Ik heb eigenlijk nooit getwijfeld of ik het wel echt wilde. Alleen natuurlijk wel af en toe gedacht van: er gaat wel echt een hoop veranderen, jeetje..

[Tijger1]

ik heb altijd wel geweten dat ik op den duur wel graag kinderen zou willen hebben.
mijn vriend had al wel eerder gewild dat ik zou stoppen met de pil. wij staan er nu met zijn tweeen helemaal achter.
hebben weinig last van twijfels. eigenlijk op het moment helemaal geen twijfels