Onderzoeken ivf of niet

[Bellie27]

Hallo allemaal ik zou ook graag mee willen praten in dit forum. Mijn naam is Chantal ben 27 jaar uit en bijna 6 jaar getrouwd met mijn lieve man. We zijn al 8 jaar bezig om zwanger te worden. Na 1 jaar was het zover maar dat eindigde in een miskraam. Nu hebben we naar jaren eindelijk de stap genomen en zijn naar de gynaecoloog gegaan (ik zag er altijd tegenop omdat ik overgewicht heb en ze daar altijd gelijk over beginnen). We hebben afgelopen maandag te horen gekregen dat mijn onderzoeken verder goed waren maar dat het zaad van mijn man minder was. Nu moeten we over 2 maanden opnieuw zaad inleveren en dan gaan ze dat vergelijken. zoals het er nu naar uitzien is de enige oplossing ivf. Inseminatie valt hoogst waarschijnlijk af. Ik heb altijd geroepen voor mij geen ivf maar begin hier toch heel erg aan te twijfelen als dit echt onze enige kans is op een kindje. Sprry voor het lange verhaal.

[Mary1986]

Jeetje Bellie, jullie geduld wordt op de proef gesteld zeg!
Ik snap dat je begint te twijfelen over IVF, ik denk dat je toch je grenzen gaat verleggen als je een grote wens hebt...
Helaas/gelukkig (net hoe je het leest) kan ik er verder niet over meepraten, ik hoop dat andere meiden je advies kunnen geven.

[Mus]

wauw bellie, zoveel geduld dat je moet hebben...
Ik snap je twijfels over IVF wel, zelf weet ik ook niet wat dit allemaal betekend of wat het allemaal met je gaat doen. Ik denk ook wel zoals mary al aan geeft, dat je wel je grenzen zelf gaat verleggen als je wens heel groot is.. Wij zelf zijn nu gestart met onderzoeken en eind van de maand gaan we meer weten wat onze volgende stappen zijn. Stiekem hoop ik ook gewoon dat het opgelost gaat zijn met inseminatie, maar ik heb wel in mijn achterhoofd, "wat als". Ik heb het wel al met mijn vriend besproken en hij zegt als het echt moet gaan we er ook voor.

Mss moet je eens bekijken waarom je eerst tegen IVF was en dan vergelijken met hoe graag je het nu echt wil. Jullie moeten er ook beide achterstaan natuurlijk. Maar verder kan ook ik je niet helpen, maar er zijn wel dames op het forum die je hier zeker meer over kunnen vertellen.

Veel succes meid!

[Ikke ook]

Wow wat knap dat je zo volhoud. Ik heb al een dochter en dus makkelijk praten. Maar voor haar denk ik dat ik zover zou zijn gegaan en alles had geprobeerd. Nu ik haar heb niet meer. Maar om moeder te worden wel. Wat het inhoud qua belasting etc weet ik niet. Alleen dat het zwaar en pittig ism dus hoop dat andere meiden die ervaring kunnen delen. Uiteindelijk kunnen alleen je man en joj bepalen hoever je wilt gaan.

[Ikke ook]

Oh succes nog! Hoop exht dat het hoe dan ook lukt

[blossom]

Hey Bellie, wat zijn jullie al een tijdje bezig. Wat een geduld heb je moeten opbrengen. Ook ik heb altijd geroepen voor mij geen IVF, helaas komt deze optie om zwanger te worden steeds dichter bij voor ons. IUI lijkt niet te werken en in januari hebben we weer een evaluatiegesprek met de arts. Ik kan mij jullie twijfel heel goed voorstellen. Laat je vooral goed voorlichten door je arts, lees goed de informatie die beschikbaar is en bepaald of dit de stap is die je wilt en kunt maken. Misschien wil je het nog niet direct en moet je het nog even verwerken. Niks is goed of fout. Heel veel sterkte met de beslissing.

[Mus]

Hey Blossom,

Ik ken je niet, maar ik las net je berichtje. Maar wat mij eigenlijk het meest interesseert, is dat er in je tekstje onderaan iets staat ivm je schildklier. Ikzelf ben ook volop bezig met onderzoeken, alles loopt goed, behalve dat ze iets gevonden hebben ivm mijn schildklier, het enige dat ik weet is dat ze te snel zou werken. 19 dec worden we verwacht bij de specialist. Ik was eventjes opzoek naar mensen met gelijkaardige issues, daarom wou ik wel eens van jou hore hoe het nu verloopt, wat je allemaal hebt moeten doen? heeft het lang geduurd voor je mocht zwanger worden enz? Nu weet ik niet veel, heb me liggen suf zoeken op internet, maar daar word je alleen maar ongelukkig van, ik toch :-)

[blossom]

Hey Mus,

Ik zag bij jouw handtekening inderdaad ook een vergelijkbaar verhaal staan. Hoe zit het precies bij jou dan, heb je op 19 december je eerste afspraak bij de internist en mag je van de fertiliteitsarts niet zwanger worden op dit moment??? En wat betekend HyFosy OK?

Ik ben een beetje een vreemd geval. Hier mijn verhaal: sinds kort weten de goeroe's op het gebied van de fertiliteit dat een schildklierwaarde(TSH) boven de 2,5 mogelijk in verband kan worden gebracht met onverklaarbare onvruchtbaarheid. In december van 2015 had ik een TSH waarde van 5,1. Fertiliteitsarts heeft mij toen naar de huisarts gestuurd voor medicatie. Echter omdat ik nog niet echt een schildklierprobleem had wilde de huisarts mij geen medicatie geven en alleen de TSH waarde monitoren.
Dit een paar keer laten doen waardes nog steeds boven de 2,5, maar verder geen actie vanuit de huisarts. Na drie keer IUI zonder resultaat weer naar de fertiliteitsarts voor een evaluatie. Wederom de vraag gesteld over de mijn schildklier, weer bloed laten prikken en toen een waarde van 3,9. Weer naar de huisarts, deze heeft contact gehad met een internist ( geen endocrinoloog) en die wilde ook niet aan de medicatie... Zucht van het kastje naar de muur. Uiteindelijk via de fertiliteitsarts naar de internist( wel endocrinoloog), die mij wel wilde helpen. Helaas eerst drie maanden moeten wachten op de eerste afspraak, daarna heeft het nog enkele maanden geduurd voordat de TSH eindelijk onder de 2 wilde zakken. Ik mocht in principe wel zwanger worden omdat de waardes niet gevaarlijk hoog waren, maar ik heb zelf de behandeling stop gezet. Bij een echte hypo of hyperthyreiodie moet je inderdaad wachten tot dat je waardes binnen de veilig marges van 4/4,5 of lager zitten, anders is het schadelijk voor het ongeboren kindje( ik geloof iets met een lager IQ). Dat kan dus enige tijd duren, ik mocht bij elke medicatie wijziging pas na 6-8 weken weer bloedprikken. Het duurt dus helaas enige tijd voordat de medicatie aanslaat.

[Mus]

Ow heftig verhaal blossom, wat jammer dat ze eerst niet zo goed konden helpen, hopelijk kunnen ze je nu goed opvolgen! Hoop echt voor je dat er snel meer nieuws komt.

Opzich weet ik nog niet veel over een schildklier, of zeker niet mijn schildklier probleem. Wij zijn na 1,5 jaar nog steeds niet zwanger, dus even contact opgezocht met de fertiliteitsarts, daar lopen we momenteel alle basis onderzoeken, en hydosy is daar één van, dan onderzoeken ze op je eileiders voldoende doorlatend zijn. We zijn nu door al de basis onderzoeken en één voor één was alles in orde, ook bij manlief was alles zelfs meer dan perfect. Alleen is er in mijn bloed gevonden dat mijn schildklier te snel zou werken, meer uitleg kreeg ik niet, en werd meteen doorgestuurd naar de endocrinoloog. 19 dec is het dus de eerste keer dat we langs moeten komen. De fertiliteits arts zei wel op dat moment dat we even wachten met zwanger worden tot we meer weten van de endocrinoloog maar dat de onderzoeken al konden gebeuren. Ik weet dus nog niets van waardes of hoe hoog ze zijn, dat zal ik dan maandag hopelijk te horen krijgen.

Toen ik het nieuws kreeg ben ik ook letterlijk wat ingestort, beginnen zoeken op internet en las er jammer genoeg niet veel positieve dingen over, snelle schildklier zou naar het schijnt moeilijk te behandelen zijn en de soort behandelingsn zouden super gevaarlijk zijn voor een baby, ik las behandelingen van weken, maanden en zelfs jaren...dus we zullen het allemaal een beetje moeten afwachten. Maar zoals jij al zei, alles duurt zoooo langs, dan bij die arts (weer wachten), dan nog een andere arts (weer wachten)...maar het is voor een goed doel zeker ;-)

[Mary1986]

blossom en Mus, wat een gedoe voor jullie. Hopelijk kunnen de goeroe's iets betekenen in jullie zwangerschapswens. Succes!

[kimmie]

Hoi Bellie,

Wat knap dat jullie de stap hebben genomen om na zo lang knokken naar de gynaecoloog te gaan. Dat is geen makkelijke stap! Fijn dat alles bij jou in orde lijkt te zijn, en balen van je vent, mag ik vragen wat de uitslag was?. Ik begrijp dat je erg veel moeite hebt met IVF. Dit was eerst ook mijn idee, het voelt zo onnatuurlijk! Maar oh wat ben ik blij en trots en gewoon MEEGGGAAA HAPPY met het kindje wat nu in mijn buik groeit (morgen 23 weken zwanger). Een wondertje die er zonder IVF bij ons niet zou zijn en waarschijnlijk nooit had gekomen.

Bij ons werd de stap steeds kleiner naar IVF toe, omdat er bij ons allebei van alles mis was. Ik had totaal geen eisprong en er werd PCOS geconstateerd. Eerst afvalllen i.v.m. overgewicht, hormoontabletjes, operatie, opnieuw aan de hormoontabletjes, ovulatie inductie (hormoonspuiten), uiteindelijk hadden we dus bijna alle stappen al geprobeerd, dus de stap naar IVF viel niet zo zwaar. Bij ons werd het trouwens ICSI (uitgebreider labaratorium werk dan IVF) aangezien we er halverwege ergens achter kwamen dat het zaad van mijn vriend ook niet goed was. Ik reageerde gewoon erg slecht op alle hormoonstimulaties en ook onze eerste ICSI poging werd gestaakt, omdat er uiteindelijk maar 1 goed eitje zat. Opnieuw beginnen met ICSI leverde ons 3 eitjes op, alle 3 bevrucht, 1 teruggeplaatst BOEM ZWANGER, andere 2 liggen mooi in de vriezer te wachten.

Om een lang verhaal kort te maken, IVF is een flinke stap en niet de wijze waarop we eigenlijk zwanger willen worden, maar meid het is het zo waard!

Mocht je nog vragen hebben dan wil ik ze met liefde beantwoorden.
Liefs,
Kim

[blossom]

Hey Mus,

Wat een onzekere tijd voor jullie, vooral dat wachten zonder dat je eigenlijk weet wat er precies aan de hand is. Moet je voordat je naar de internist gaat nog weer opnieuw bloed laten prikken?
Hopelijk krijgen jullie aanstaande maandag meer opbeurend nieuws te horen. De weg vanuit een te lage schildklierwaarde ken ik verder ook niet zo goed. Laat je even weten hoe het is gegaan?

[blossom]

Kimmie jij bent echt mijn IVF voorbeeld :-). Zo fijn dat jullie na dat lange wachten zwanger zijn geworden!!

@ mary, Thanks meis!!

[zonnebloempje]

Zo pittig, ivf! Maar het zo waard! Ook wij zouden er niet aan beginnen. Leek me echt een brug te ver. Maar oh wat zijn we blij met onze oudste (icsi) dochter!!

[Mus]

bedankt mary! hoop dat blossom gelijk heeft ivm goeroe's!

blossom, ik hou je zeker op de hoogte hoor! denk niet dat ik nog moet bloed laten nemen, hebben ze de allereerste keer uitgebreid gedaan. Heb een hele dikke brief mee gekregen van de gynaecoloog, denk dat daar meer informatie zal staan voor de endocrinoloog. Hoop echt dat ie ons wat meer nieuws kan vertellen en hoop stiekem ook dat we een behandeling mogen starten. Hoe sneller we kunnen starten denk ik dan, hoe sneller we ooit weer mogen proberen met zwanger worden.

spannende dagen dus :-)

[Mus]

Hey blossom, ik had je beloofd je op de hoogte te houden...maandag was D-day, jammer genoeg niet zo'n goed nieuws, mijn waarde zijn op een maand tijd gestegen, ze hebben dus idd terug bloed geprikt. S'avonds moest ik bellen voor resultaat, want de dokter wou dat ik indien de waarde niet gezakt zou zijn, ik meteen met de eerste behandeling moet beginnen. We weten nog steeds de oorzaak niet, dat word nog onderzocht, maar de behandeling is vanaf vandaag gestart. Meteen de zwaardste die er is wil hij testen, want mijn waarde ligt op 28,4. Is blijkbaar een redelijk hoge waarde en mijn hormonen winkel is fors gestoord zei hij. Ik moet meteen terug met de pil starten, want zwanger worden mag nu absoluut niet, de kans op afwijkingen bijeen baby zou 99% zijn. Pff zo hard allemaal, ik wist het even niet waar ik het had, ik wist dat het niet goed zat, maar zoooo slecht. Maar de dokter was wel super lief en gaat er alles aan doen om die schildklier te remmen. Hij weet dat we een grote kinderwens hebben, en laat ons zeker geen jaren proberen met medicatie. 16 januari heb ik alweer mijn volgende afspraak, terug bloed prikken, als het niets gezakt is stopt de behandeling. Gaan we mss iets anders proberen, maar als dat niet werkt gaan we mss over tot een operatie...kwam effe allemaal hard aan, nu gaat het alweer wat beter, hoop gwn dat het snel een jaar verder is :-(

Hoe gaat het met jou ondertussen?

[blossom]

Oef Mus, das inderdaad een hoge waarde ( is dat de TSH waarde??). Kan mij voorstellen dat je daar flink van bent geschrokken, zeker met het nieuws dat zwanger worden nu echt niet verstandig is. Ik hoop zo dat het geen lang gepuzzeld wordt voor jullie en dat een operatie niet nodig is. Welke medicatie en welke dosis slik jij nu?

Helaas is hier IUI poging nummer vijf mislukt, gisteren ongesteld geworden. De aankomende maand wordt het even spannend omdat ik niet voor echo's naar de kliniek kan. Deze is namelijk gesloten gedurende feestdagen. Mogelijk kan ik d.m.v. ovutesten nog een kansje maken, alles valt of staat met de juiste timing. 19 januari hebben wij iig een evaluatiegesprek staan met de huisarts en ergens begin januari laat ik weer bloedprikken om de schildklierwaardes te controleren.

Een hele dikke knuffel voor jou meis!!

[blossom]

huisarts=fertiliteitsarts ;-)

[Mus]

Hey blossom, was eigenlijk een beetje vergeten te antwoorden, ben het niet meer zo gewoon om in een ander topic te praten! Ik neem nu 30 mg strumazol in, eerste dagen moest ik dit verspreiden, kon er ziek van worden, maar mijn lickaam geeft geen kick, dus mag nu alles in één keer nemen. Hoop ook dat het snel is ingesteld, veel van de cijfers snap ik niet op mijn papiere, maar 16 jan weer naar hem, heb al een heel lijstje klaar liggen met vragen.

We zijn ook net weer naar de fertiliteitsarts geweest, en daar nog meer slecht nieuws gekregen, manlief heeft goed aantal zwemmers, maar 4% is maar bewegelijk, ook hij moet nu naar een gespecialiseerde arts voor vruchtbaarheidsproblemen bij mannen, pff wat een gedoe, binnenkort kennen we elke dokter (bij wijze van spreken). Maar de dokter sprak dus wel letterlijk de woorden uit, dat een spontane zwangerschap weinig kans heeft en we dus na het oplossen van mijn schildklier probleem, terug naar de fertiliteitsarts moeten voor bespreking welke behandeling we dan zullen moeten starten.

Ik vind het fijn dat dit bestaat, zo hebben heel wat koppels hun wens kunnen laten uitkomen, maar het was toch een beetje een shock voor me, weet niet goed wat er over ons komt nu, en wat er nu gaat gebeuren allemaal. Had ergens zo hard gehoopt ooit spontaan zwanger te raken, dat we toch niet bij die 10% zullen horen...(heb echt respect voor alle koppels die dit moeten doorstaan), maar dan krijg je plots te horen dat het wel zo is, en dat blokkeer je gwn effe, alvast ik toch.

Maar het is dus weer afwachten en wachten...

[Mus]

Wat jammer dat het weer niet is gelukt, kunnen ze aangeven wat de reden is? Of is dit gwn geluk dat je moet hebben? Heeft dit dan met je schildklierwaardes te maken? (Haha sorry goor de zovele vragen)

Ben benieuws dat jullie evaluatie gesprek gaat zijn. Hoe sta jij tegenover de andere behandelingen? (Sorry ken er not niet veel van, welke versie voor wat het beste is en noem maar op). Dus ik blijf je zeker volgen hoor, hou je me hoogte?

Ook voor jou een dikke knuffel! En hopelijk heb je een positief gesprek!

[blossom]

Hey Mus,

Wat rot dat het bij jouw man ook niet helemaal goed zit. Ben erg benieuwd wat de arts voor hem kan doen. Ik begreep uit andere reacties van jou op dit forum dat jij in België woont. Hier in Nederland is mijn man naar de uroloog geweest, mogelijk oorzaken zijn onderzocht. Helaas ( das eigenlijk een beetje dubbel, maar je wilt toch te horen krijgen dat ze ergens iets aan kunnen doen) hebben ze bij mijn man niks kunnen vinden. Onverklaarbaar verminderd vruchtbaar.

Ja die eerste shock kan ik mij goed voorstellen, de hoop is er toch nog altijd tot dat die woorden worden uitgesproken... Hopelijk komen jullie in aanmerking voor IUI, das minder ingrijpend dat IVF.

Helaas moet ik steeds meer gaan wennen aan het idee dat het voor ons IVF wordt. Waarom IUI niet lukt is een raadsel. Alle mogelijke belemmerende factoren hebben ze omzeilt door middel van IUI en mijn schildkliermedicatie. Echter kan er nog zoveel meer aan de hand zijn. Ik ben zelf erg bang dat mijn eicellen geen zaadjes toelaten en dat een bevruchting daardoor niet mogelijk is( je krijgt zo langzamerhand steeds meer doemscenario's in je hoofd). Daarnaast ben ik een beetje huiverig voor IVF na de slechte berichten in het nieuws hier in Nederland ( in Utrecht zijn vrouwen zwanger geworden van verkeerd zaad na IVF). Hopelijk kan de arts mij geruststellen.

Voor jou alvast de beste wensen voor het nieuwe jaar, hopelijk het jaar waarin jij zwanger mag worden.
Ik zal je iig op de hoogte houden, doe jij dat ook??

[Mus]

ja klopt dat ik van België ben. Ben ik wel blij om wat betreft fertiliteit, in België laten ze het minder snel los en blijven ze wel zoeken naar oorzaken. Maar wat balen dat ze niets vinden bij je man, zijn zijn zwemmers dan helemaal ok? en toch verminderde vruchtbaarheid? Mijn man gaat naar een endocrinoloog /androloog (fertiliteits arts voor mannen). Ik weet ook niet juist wat dat zijn of wat die doen. Hij is doorgestuurd door mijn fertiliteitsarts. Hoop stiekem ook dat het dat gaat worden, heb al wat gelezen van IVF, het lijkt allemaal zo eng, dus heb veel respect voor je!

Ik heb dat ook gelezen op het nieuws van die IVF issues, maar mag je niet te veel aan denken hoor als je hier mee van start gaat. Je moet er echt vanuit gaan dat dit niet kan gebeuren, zeker niet negatief gaan denken en anders zou ik er echt zoveel mogelijk bij je arts naar vragen. Zij/hij kan je dan idd wat geruststellen, ga je nodig hebben. Hoop voor jullie dat het dan met IVF gaat lukken, want snap je reactie wel, maar mss is het idd wel de oplossing als dat het probleem met je eicellen zou zijn. Maar hebben/kunnen ze dit dan nu al niet checken? Welke soort onderzoeken hebben jullie al ondergaan voor jullie begonnen met IUI?

Voor jou ook alvast mijn beste wensen voor 2017! Ook voor jou hoop ik dat 2017 jou jaar gaat worden! Ik hou je zeker op de hoogte! Ik zie dat we niet ver van elkaar weer een afspraak hebben, ik 16 jan, jij 19 jan. Ben benieuwd! Hoop voor jullie op goed nieuws, of op zijn minste een goede kans!

x

[flipje]

@blossom, de fouten van het UMC worden en beetje opgeblazen in de media. (Waarschijnlijk niet expres, maar omdat de meeste journalisten volgens mij gewoon geen idee hebben waar ze over schrijven.) De fout is veel minder erg dan de meeste mensen denken.
Bij IVF is de fout niet gemaakt, alleen bij ICSI. Met IVF zit je dus sowieso 'veilig'.
Er is geen sprake van verwisseling, alleen van een mogelijke besmetting tijdens de injectie van de zaadcel in de eicel.
De kans dat het goed is gegaan is veel groter dan de kans dat het fout is gegaan.

Blijft natuurlijk wel een vreselijke onzekere situatie voor de betreffende stellen, maar het is zeker niet zo dat er straks 26 baby's van een andere biologische vader blijken te zijn.

Ik hoop dat het je wat gerust stelt!

[blossom]

Thanks Flip voor jouw uitleg, het blijft lastig als je zulke berichten in de media hoort en bent aan het overwegen om een dergelijke stap te zetten. Ik blijf maar denken aan de stellen wie het betreft, wat vreselijk als je dat te horen krijgt en je onzekerheid hebt over je kindje. Zeker na een dergelijk traject.

@Mus, bij mij hebben ze qua onderzoek bloed geprikt op progesteron en de schildklierwaardes, cyclusmonitoring middels echo's en ik heb een Foam echo gehad. Bij een foam echo kijken ze of de eileiders open zijn. Is een wat minder ingrijpende manier dan bijvoorbeeld HSG onderzoek. Voor wat betreft de doorlaatbaarheid van mijn eitjes, dat kun je eigenlijk alleen maar zien als je een IVF poging hebt gedaan. Als er dan geen bevruchting ontstaat is dat vaak de oorzaak.
Verder wel een klein beetje goed nieuws, ik ga zo op voor IUI nummer 6. Gisteren een positieve ovutest gehad. Vandaag is de kliniek weer open en werd gelijk gebeld ( had gisteren een mailtje gestuurd). Dus duimen draaien maar :-)

[blossom]

@ Mus, wanneer gaat jouw man naar de endocrinoloog?? En gebruikt hij bijvoorbeeld al aanvullende vitamines? Mijn man is vorig jaar begonnen met het slikken van multivitamines met zink. Er zijn geen harde bewijzen voor maar hij had op een gegeven moment wel iets beters waardes.

[Mus]

blossom, dat zijn er al heel wat dat je hebt gedaan. Zo'n foam echo heb ik ook gehad, de dokter noemt het bij ons een HyFosy onderzoek. Oh super goed nieuws dat jullie nog een kans krijgen voor IUI, ik duim alvast dat deze keer gwn in orde komt!! Je klinkt echt heel positief, dus ben zeker dat je een goede kans maakt, mijn duimen draaien alvast!! Wanneer start je dan eigenlijk als je nu een positieve test had? Moet je hiervoor vandaag dan nog binnen gaan of morgen? Komt goed meid!

Mijn man mag 27 jan langs gaan, ik ga zelf ook meegaan, ben wel benieuwd wat ze gaan zeggen. Heb zo geen idee wat ik kan verwachten van een behandeling bij mannen. Voor de moment neemt hij nog niets, geen medicatie of vitamines. Denk je dat ze dit kunnen oplossen met vitamines? Mijn huisarts denkt dat de mogelijkheid er in zit dat hij soort van aanvullende hormonen gaat krijgen. Maar dat zullen we dus dan wel zien. Gisteren ben ik terug gestart met de pil, dus op zich hebben we tijd zolang in niet goed ingesteld ben.

Wat naar dat ze echt niets hebben gevonden, dat maakt je zo onzeker denk ik. Maar goed dat de waardes wel beter zijn nu!
Hoop echt dat het deze keer bij jullie lukt! DUIM DUIM!!

[blossom]

@mus, echt het probleem oplossen met vitamines zit er niet in. Wel kan het er voor zorgen dat de kwaliteit van het zaad iets verbetert( helaas geen wereldschokkende verbeteringen).
Voor wat betreft de IUI moet je binnen 48 uur na een positieve test een inseminatie plannen. De kliniek hier plant die dan vaak gelijk de dag na de positieve ovutest in om er zeker van te zijn dat je de eisprong niet mist. Bij de ene vrouw kan die namelijk wat sneller zijn dan de andere.
Jij alvast heel veel succes aanstaande maandag!!

[blossom]

Hoe is het trouwens nu voor jou om aan weer de pil te zijn?

[Mus]

blossom, jammer, dacht mss dat het toch een beetje ene oplossing zou zijn bij manlief. Maar ik probeer er echt niet te positief over te denken. Ben nu net beginnen lezen in een boek "spuiten & snikken", is in dagboek vorm en is een verhaal van een koppel die ook de mmm in gaan. Daar heeft de man het zelfde probleempje, en ook op andere blogs en internet las ik er al vanalles over. Overal word een beetje hetzelfde genoemd, als de zwemmers niet beweeglijk zijn, is de enige oplossing blijkbaar ICSI, wat me wel bang maakt, aangezien dat de laatste behandeling is dat ze kunnen proberen. Maar he, we gaan niet voorop lopen, dit zullen we 27 jan wel te horen krijgen.

Zelf ben ik vandaag weer naar de endocrinoloog geweest, mijn waardes zijn gezakt, ben ik super blij om. Straks om 16u weer even bellen voor de resultaten van vandaag. Ben ik wel blij om, het nadeel is dat ze gevonden hebben wat ik heb, en het zou toch de ziekte van Graves zijn (soort immuunziekte, en zou blijven zijn, ook zit ik nog maar in de beginfase en zal er steeds opvolging nodig zijn, vooral moest ik zwanger worden, gaan ze me om de 2 weken moeten opvolgen, want dit is gevaarlijk voor de baby) Dat is weer minder goed nieuws, maar ook dat zien we dan weer, eerst moeten we nog groen licht krijgen. Dus dit alles ligt nog heel ver weg van ons bed, lijkt het zo... Nu moet ik terug 6 weken verder met de behandeling strumazol 30mg per dag.

Ben benieuwd wat jou gesprek gaat zijn bij de fertiliteits arts, ik duim op goed nieuws toch!

[Mus]

Oh, toch een beetje goed nieuws van mijn kant, daarstraks moeten bellen voor nieuwe resultaat van het bloedprikken van deze ochtend, mijn waardes zijn gezakt!!!! Zo blij, van 11,4 naar 4 :-D. Medicatie verminderd naar 10 mg per dag en binnen 3 weken mag ik overgaan naar 5g. Een mooie stap in de goede richting (hoop ik)

[blossom]

Hey Mus,

Wat fijn dat de waardes zo snel dalen en je goed reageert op de medicatie. Wel even schrikken dat je Graves hebt en je zodadelijk als je zwanger bent( gaan van het positieve uit) zo intensief moet worden gevolgd. Maarre alles voor het goed doel toch:-). Hopelijk mogen jullie gauw verder.
Ik zoek mij hier ook suf op het internet naar mogelijke oplossingen wat de kwaliteit van het zaad bij mijn man kan verbeteren. Omdat de kwaliteit de laatste twee keer tijdens de IUI niet al te best was ben ik bang dat wij morgen te horen krijgen dat de beste optie voor ons IVF is. Bij mij is alles nu optimaal en valt er niet veel meer te sleutelen. Wij gaan iig de vraag stellen of er nog wat kan worden gedaan bij mijn man, maar ik heb er een hard hoofd in. Ik ben er iig klaar voor om het IVF traject in te gaan. Wij hebben het motto 'als je doet wat je deed, dan krijgt je wat je kreeg', dus het wordt tijd voor een andere aanpak.

[blossom]

krijgt -t ;-)

[Mus]

Hey Blossom, snel zwanger zijn zal niet gebeuren, haha, eerst die waardes omlaag krijgen, groen licht krijgen van de endocrinoloog, om dan pas te kunnen praten of starten met een behandeling. Het lijkt echt nog ver van ons bedje, maar ik heb het al wat meer kunnen plaatsen. Het is nu zo, en of ik mij er druk in maak of niet, het gaat er zeker niet sneller mee komen. Dus we wachten het allemaal rustig af, ik weet dat de dokters het met een goede bedoeling doen.

Jij dat je stiekem toch uitkijkt naar een volgende stap, zal zeker niet niks zijn. Morgen je gesprek met de fertiliteit arts, ben benieuwd wat hij te vertellen heeft. Ik snap wel dat je er bang om bent, ik ben er al bang voor en bij ons is het nog niet eens zo letterlijk uitgesproken. Maar informeer je dan maar goed, dat ze je oprijd gerust kunnen stellen, en ben zeker dat het echt wel goed gaat komen! Is weer een stapje dichterbij tegen ons doel, niet?

Verder ben ik ook benieuwd wat de dokter ons meer kan vertellen over manlief zijn zaad, dat gesprek hebben we volgende week vrijdag, allemaal spannend, maar tegelijk zo'n rollercoaster aan emoties. Ik zal je op de hoogte houden, mss komen ze daar ook met tips :-D

Succes morgen alvast!

[Mus]

Hey blossom, hoe is jullie gesprek verlopen? Hopelijk iets goeds?

[blossom]

Hey Mus,

Nee snap ik van het 'snelle' zwanger worden, alles heeft helaas zijn tijd nodig. We worden wat dat betreft hele geduldige mensen zo in dit traject.
Het gesprek verliep gelukkig goed. De arts ( in ons geval een vrouwelijke arts ;-)) vroeg aan ons hoe wij nu verder wilde. Ze gaf wel aan dat met de laatste waardes van mijn man IUI eigenlijk niet meer echt zinvol is en dat IVF/ICSI en volgende stap zou kunnen zijn. Wij hebben aangegeven dat wij voorlopig nog niet willen starten omdat er nog een vakantie tussen zit waar wij erg naar uitkijken en waar wij relatief zorgeloos van willen genieten. Een soort van rustpunt voor dat het echte traject gaat beginnen. Daarnaast ben ik huiverig voor de hormonen die je moet gaan gebruiken. Voorstel van de arts was daarop om eerst eens proef te draaien met tweemaal IUI met hormonen. Zo kan ik kijken hoe mij dit bevalt en kunnen ze bij mij man nog beoordelen of het direct ICSI moet worden of dat bijvoorbeeld een combinatie van IVF/ICSI ook nog mogelijk is. Verder is hij nog gechecked op zijn schildklier, maar dit was verder goed. Kortom, ik ben gelijk begonnen het met spuiten van Puregon ( in de hoop dat er twee eitjes rijpen in deze cyclus). Hopelijk levert het proefdraaien een zwangerschap zodat wij het echte werk nog achterwege kunnen laten. Aanstaande donderdag iig een echo om te kijken wat er groeit.

Hoe was jullie gesprek bij de arts?

[blossom]

hahaha, sorry dat laatste over dat gesprek bij de arts mag er ff af. Haal van alles door elkaar ( hormonen???).
Jullie iig heel veel succes bij de endocrinoloog, hopelijk kan die wat doen voor jouw man.

[Mus]

fijn blossom, dat jullie gesprek goed verliep en je man gelukkig niets aan zijn schildklier heeft! Maar ik snap iets niet goed, ze zeggen dat het eigenlijk nog weinig zin heeft IUI, waarom proberen ze dan nog 2x? Heb je dan meer kans door het nemen van die hormonen? of is het gwn een voorbereiding voor je lichaam? Ben wel benieuwd hoe het gaat lopen nu...moet je dan zelf die hormonen spuiten of laat je dit doen? (of hoe werkt dit?) Wel goed dat jullie eerst wat rust aangeven, kan je idd volop van jullie vakantie genieten. Ik heb net een boek gelezen (waar gebeurd verhaal), "spuiten en snikken", gaat over een koppel die ook ICSI ingaan en is wel heftig als ik het allemaal zo lees, dus snap zeker dat je er niet staat voor te springen voor die hormonen, dus ik duim echt super hard voor jullie, want het zal idd niet altijd even gemakkelijk zijn. Ik wist eigenlijk ook niet dat je een combinatie kon krijgen tussen IVF/ICSI, hoe doen ze dat dan? Stiekem hoop ik ook voor jullie dat het tijdens deze test gwn raak is, zeg nooit nooit, en zou zo mooi zijn dat je dan die behandelingen nog kan laten vallen. Maar gelukkig bestaan ze uiteraard! Laat zeker iets weten hoe jullie echo was!

haha, wij moeten morgen pas naar de dokter ;-) maar ik verwacht er eigenlijk niet te veel van. Denk dat manlief eerst nog bloed gaat moeten prikken en een staal moet binnen brengen, maar we zullen hopelijk wel al iets meer te horen krijgen over het "kleine" probleempje, zoals de gyne het benoemd ;-)

[flipje]

Hoe was het vandaag Mus?

[Mus]

Hey flipje, veel meer weten we nog niet, wel dat zijn aantal goed is, beweegelijkheid ook voldoende, maar de vorm van de zaadcellen zit niet goed, dat zou die 4% zijn. Hij moet nu verder onderzoeken doen (echo, nieuw staal, bloedafname, en nog wat andere onderzoeken met zijn bloed), ze gaan nu achterhalen wat de oorzaak kan zijn en dan moeten we bellen voor een nieuw afspraak...

Had ergens wel verwacht dat dit gesprek ons niet veel verder ging brengen, het is weer afwachten en het blijft allemaal zo vaag.

Hoe gaat het met jou?

[flipje]

4% vorm is volgens mij normaal mus? 4% of meer is goed. (Ze weten eigenlijk helemaal niet zo goed hoe een 'normale' zaadcel er uit ziet, vandaar dat iedereen daar eigenlijk altijd slecht op scoort. )
Dat wat het belangrijkst is voor de vruchtbaarheid zijn het volume, de concentratie en de beweeglijkheid. Afwijkende vorm betekent niet per se minder vruchtbaar.
Dus wat je schrijft lijkt best wel hoopvol... vreemd dat er eerder is gezegd dat het zo slecht is?

Met mij gaat het wel goed, zo langzaamaan aan het aftellen voor de volgende terugplaatsing!

[Mus]

Wat fijn dat het goed met je gaat! Begrijp ik dat je er stilletjes terug naar begint uit te kijken, weet je al wanneer die plaats vind?

De fertiliteits arts zei dat je voor een natuurlijke zwangerschap min 25% moet behalen, dat het bij ons zeker niet meer op de natuurlijke manier zal lukken. Van zodra mijn schildklier weer goed zit, gaan we zelfs de soort behandeling bespreken, ik hoop stiekem dat je gelijk hebt, maar vind het raar dat zowel de fertiliteits arts als de endocrinoloog zeiden dat het daar toch niet zo heel goed zit. Maar we zien het wel, het is weer afwachten, weer nieuwe onderzoeken, voor we wat meer weten welke stappen we mogen nemen. Begin er al aan gewend te raken :-)

[flipje]

@mus Dit lees ik erover:
"Tegenwoordig wijzen ze elke zaadcel af die er niet perfect uitziet. De afgelopen 20 jaar is iedereen dus steeds kieskeuriger geworden, met als resultaat dat een man zich gelukkig mag prijzen als de morfologie boven de 5% uitkomt. Bijna iedereen zit onder de 14%.
Het is overduidelijk dat dit alles te ver is doorgeschoten. We vertellen bijna elke man dat zijn sperma abnormaal is en dat kan gewoon niet. Feitelijk weten we gewoon niet hoe een normale zaadcel eruitziet."
Gezegd door een New Yorkse fertiliteitsarts.

Ik werk zelf in een lab en de grens voor morfologie is 4%: alles daarboven is normaal.

In de NHG standaard wordt ook alleen over volume/concentratie/beweeglijkheid gesproken, het woord morfologie komt in de hele standaard niet eens voor...
Dus ik hoop echt heel erg dat straks de conclusie is dat het zaad toch wel goed is. :-)

[flipje]

Dit vind ik er ook nog over in de medische literatuur:

WHO lower reference limits — The WHO has published revised lower reference limits for semen analyses. The following parameters represent the generally accepted 5th percentile, derived from a study of over 1900 men whose partners had a time-to-pregnancy of ≤12 months.

●Volume – 1.5 mL
●Sperm concentration – 15 million spermatozoa/mL
●Total sperm number – 39 million spermatozoa per ejaculate
●Morphology – 4 percent normal forms
●Vitality – 58 percent live
●Progressive motility – 32 percent
●Total (progressive + nonprogressive motility) – 40 percent

Sperm morphology — The criteria for normal morphology were previously based mainly on shape, as observed microscopically. They now also include length, width, width ratio, area occupied by the acrosome, and neck and tail defects. These criteria are called “strict” criteria and have good predictive value in terms of fertilization in vitro and pregnancy rates after in vitro fertilization (IVF). Based upon these correlations between “strict criteria” sperm morphology and IVF pregnancy rate, the lower limit of normal sperm morphology was estimated to be about 4 percent of spermatozoa.

[Mus]

Ik hoop dat je helemaal gelijk hebt! :-D
Want al die onzekerheid is echt niet fijn. Woensdag moet hij weer naar het ziekenhuis, hopelijk weten we dan al iets meer.

Maar toch heb ik ergens een gevoel dat er iets niet goed zit gewoon. We zijn nu 1,5 jaar verder en het heeft zelfs nog nooit mogen zijn, daar word ik echt wel onzeker van. Het is niet alleen de fertiliteitsarts die liet weten dat het niet goed is, maar ook de endocrinoloog (gespecialiseerde arts in andrologie), dus ik weet het allemaal niet zo goed meer. Hoop gwn dat het toch snel mag komen, vind dat ze ons geduld al genoeg hebben getest ;-)

[flipje]

Nou, dat hoop ik ook! Die onzekerheid is het ergst van alles he?
Spannend dus woensdag. Hopelijk krijgen jullie dan een duidelijk verhaal!

P.S. Mijn man had toen (sep '15):
-volume: 2.1 ml
-concentratie: minder dan 1 miljoen/ml
-% motiel: 41%
-% NP-motiel: 20%
-% niet motiel: 39%
-morfologie normaal 1%
-morfologie abnormaal 99%
Dus volume en beweeglijkheid prima, concentratie en morfologie heel slecht.
Maar bij ons is er dus vreemd genoeg nooit wat over de morfologie gezegd. Maar dat is misschien omdat het in ons geval toch niet uitmaakt... ;-)

[Mus]

Ja het is gewoon verrschrikkelijk, het wachten, en afwachten en dan die onzekerheid. In het begin is het allemaal,zo spannend voor een kindje gaan, je denk er wel eens aan, aan koppels waar het niet van zelfsprekend gaat, maar je staat er echt niet bij stil dat je wel eens tussen die koppels kan terrecht komen. En dan inneens neemt de tijd toe, en moet je gaan toegeven aan jezelf dat je er toch ook begint bij te horen. Het is echt allemaal zo gek, ik geloof zelfs niet meer in ongelukjes, is zo onwaarschijnlijk geworden voor ons...

Maar opzich heb ik het wel al wat kunnen plaatsen, in het begin had ik het er best moeilijk mee, maar we zitten dan ook nog niet zo ver, het enige wat je ook kan doen is proberen positief te blijven zeker. Maar toch besef ik echt elke dag dat het zoooooooo ongeloofelijk is om aan een kindje te raken :-)

Eerst heb je dan de lange periode, telkens wachtend of het wel eens raak zou kunnen zijn, dan toch maar de twijfel of je niet een stap verder wil gaan, dan weer wachten op alle onderzoeken/resultaten, dan is het weer die schildklier en beslissen de dokters plots na al dat wachten dat het helemaal niet meer mag, dan ontdekken ze dat het bij manlief "mss" niet goed zit,.... en dan zullen er nog wel dingen volgen zeker :-D, dus ik begin het ECHT een wonder te vinden moesten we ooit zwanger zijn, ik ga er zelfs denk ik op die moment zooooo hard van verschieten ;-)

Maar we blijven positief! ooit zal het wel zijn, en dat hoop ik ook zo hard voor jullie ;-)

[Mus]

Waarom maakt het in jullie geval niet zoveel uit?

Toch nog een vraagje :-) Wat willen al die cijfers zeggen? (Oh ik ken er echt nog te weinig van, hoop dat we snel ook wat meer uitleg krijgen) wat is de reden dat jullie zijn moeten starten met ICSI?

Haha sorry voor de vele vragen inneens flipje :-D

[flipje]

Bij ICSI kiezen ze een zaadcel uit die er goed uitziet en die wordt gebruikt. Dus dan maakt het niet echt uit als 99% slecht is, want dan zitten in die 1% nog meer dan genoeg goede zaadcellen.

Die cijfers uit mijn post van 29 jan 13:46 zijn de waardes waar 95% van de mannen boven zitten en 5% zit er onder. Dus lager dan dat zit je bij de 'slechtste' 5%.
Maar die getallen moet je niet te strikt nemen, want het vaststellen van die waardes is heel erg moeilijk en de getallen zijn dus zeker geen onomstotelijke waarheden. Het is dus alleen maar een richtlijn.

Verder geldt (maar dat verschilt volgens mij weer per ziekenhuis) dat je voor IUI en IVF minimaal een totaal van 5 miljoen zaadcellen nodig hebt. Wij hadden minder dan 1 miljoen, dus voor ons bleef alleen ICSI over.

Is er bij jouw man een VCM berekend? (Of weet je het volume, de concentratie en de motiliteit?)

[Mus]

Oh wat jammer dat je enkel kans kreeg voor ICSI, heb je daar dan de meeste kansen? Of,maakt die allemaal niet uit en is het gwn wat het beste bij je past op dat moment?

Eind november heeft hij een staal moeten binnen brengen, en dat is ju de reden dat er verder onderzoek moet gebeuren. Nu heeft hij woensdag een echo gehad, daar leek alles in orde te zijn en moet hij nog een nieuw staal binnen brengen, dan gaan we hopelijk alles snel weten. Alhoewel snelheid er ni toe doet bij ons, zo lang mijn schildklier niet ok is, wil de gyneacoloog niet verder gaan, dus het is sowieso wachten

[Mus]

Bedoel snelheid van de onderzoeken :-D niet van het zaad ;-), mijn gyeacoloog kon toen wel al zeggen dat de hoeveelheid ok is, 51 miljoen, maar de rest was blijkbaar niet goed, dat gaan ze nu opnieuw onderzoeken met het nieuwe staal, daaruit is ook die 4% gekomen, maar wat of hoe, ik wacht het liever allemaal af tot ik het op papier zie, want mijn gyne zegt dit en de endocrinoloog zegt weer iets anders, this allemaal wat verwarrend

[flipje]

Nou zeker verwarrend zeg...
Wij maken echt alleen kans via ICSI, het zaad is hier véel te slecht voor IUI of IVF.