22-03-2015 20:15
Vorig jaar in de zomer liet mijn man de bom ineens vallen, hij wou wel aan een kindje beginnen. We zijn al een paar jaar getrouwd dus iedereen verwacht het wel van ons, maar omdat hij er niet mee bezig was, was ik dat ook niet.
En toen ineens dus wel. Vol enthousiasme ben ik er natuurlijk ingedoken, waardoor hij schrok en twee maanden later een beetje terug krabbelde. Knudde voor mij natuurlijk want dat idee van een klein wonder ging niet ineens meer weg.
Maar gelukkig heb ik niet lang hoeven te wachten voor het bij hem toch weer ging kriebelen. Dus vanaf november 2014 zijn we echt begonnen aan deze spannende reis. Helaas nog zonder succes, wat wel frustrerend begint te worden. Mensen om je heen vragen toch altijd wanneer je nou eens zwanger wordt omdat we al enige tijd getrouwd zijn. Helaas komt dat nu dus meer over van...is het jullie nou nog niet gelukt.
En nee dus, helaas nog niet. Vol hoop deze maand, maar helaas gisteren weer ongesteld geworden. En omdat het frustrerend is dat het niet lukt, en ook niemand uit onze omgeving weet dat we bezig zijn zoek ik op deze manier een uitlaatklep.
En verder wie ben ik? Een jonge meid van 27 jaar, getrouwd en een steeds groter wordende kinderwens.
P.s. voordeel van dat het zo lang duurt, mijn man is nu helemaal overtuigd dat hij dit ook wil(geen twijfels meer) en kan zelf ook niet wachten tot het eindelijk zover is.
En toen ineens dus wel. Vol enthousiasme ben ik er natuurlijk ingedoken, waardoor hij schrok en twee maanden later een beetje terug krabbelde. Knudde voor mij natuurlijk want dat idee van een klein wonder ging niet ineens meer weg.
Maar gelukkig heb ik niet lang hoeven te wachten voor het bij hem toch weer ging kriebelen. Dus vanaf november 2014 zijn we echt begonnen aan deze spannende reis. Helaas nog zonder succes, wat wel frustrerend begint te worden. Mensen om je heen vragen toch altijd wanneer je nou eens zwanger wordt omdat we al enige tijd getrouwd zijn. Helaas komt dat nu dus meer over van...is het jullie nou nog niet gelukt.
En nee dus, helaas nog niet. Vol hoop deze maand, maar helaas gisteren weer ongesteld geworden. En omdat het frustrerend is dat het niet lukt, en ook niemand uit onze omgeving weet dat we bezig zijn zoek ik op deze manier een uitlaatklep.
En verder wie ben ik? Een jonge meid van 27 jaar, getrouwd en een steeds groter wordende kinderwens.
P.s. voordeel van dat het zo lang duurt, mijn man is nu helemaal overtuigd dat hij dit ook wil(geen twijfels meer) en kan zelf ook niet wachten tot het eindelijk zover is.