12-05-2008 19:29
Hoi meiden,
Morgen mag ik voor mijn 2e echo alweer, maar begin nu vreselijk zenuwachtig te worden. Ik besprak het net met manlief maar die bevestigde mijn zenuwen helaas alleen maar meer door te zeggen dat hij zich ook een beetje zorgen maakt...
Vorige week zat ik op 6 weken 5 dagen bij de gynaecoloog en die bevestigde mijn zwangerschap. Met een inwendige echo hebben we het minuscule snotje al gezien
maar... nog geen kloppend hart. Wel het juiste formaat dus mijn inschatting van de duur klopte.
De gynaecoloog zei nog: ja je zit nu op het punt van net wel net niet. Kom volgende week maar terug.
Nu vind ik overal op internet (damn dat internet! Heb ik al eens eerder mee in de knoei gezeten want je vindt er meer dan je lief is!) gevonden dat in de 6e week toch echt dat hartje moet gaan kloppen, en ik zat aan het eind van die 6e week, niet aan het begin.
Manlief sprak zijn doemscenario al uit: heb het idee dat je terug moet komen omdat de gynaecoloog ook dacht dat het niet goed was maar hij wilde nog niet meteen paniek zaaien... Ikzelf denk eerder aan afwijkingen die een groeiachterstand veroorzaken, zoals Down of toch dat glas alcohol dat ik nam toen ik overtijd was maar dacht dat het wel zou komen omdat ik wel vaker over tijd was (zegt ze in 1 zucht :mrgreen: )
Ik denk ook regelmatig dat het wel mee zal vallen. De kans dat het goed zit en goed blijft gaan is nog altijd groter dan de kans dat het fout gaat. Als ik niet bij een gynaecoloog zou lopen zou ik pas op 12 weken een echo hebben gehad bij een verloskundige en dan hadden we er niets van geweten dat op 6 1/2 week het hartje nog niet (zichtbaar) klopte.
Toch?
En dat ik me daar de dag voor de echo nou ineens extra zorgen om ga maken... hoe idioot is dat! Zijn dat hormonen??! :?
Heeft iemand van jullie hier ervaring mee? Heb jij een vroege echo gehad, en wat zag je allemaal?
Ik hoor jullie verhalen graag!
Groetjes, Fleur
Morgen mag ik voor mijn 2e echo alweer, maar begin nu vreselijk zenuwachtig te worden. Ik besprak het net met manlief maar die bevestigde mijn zenuwen helaas alleen maar meer door te zeggen dat hij zich ook een beetje zorgen maakt...
Vorige week zat ik op 6 weken 5 dagen bij de gynaecoloog en die bevestigde mijn zwangerschap. Met een inwendige echo hebben we het minuscule snotje al gezien
maar... nog geen kloppend hart. Wel het juiste formaat dus mijn inschatting van de duur klopte.De gynaecoloog zei nog: ja je zit nu op het punt van net wel net niet. Kom volgende week maar terug.
Nu vind ik overal op internet (damn dat internet! Heb ik al eens eerder mee in de knoei gezeten want je vindt er meer dan je lief is!) gevonden dat in de 6e week toch echt dat hartje moet gaan kloppen, en ik zat aan het eind van die 6e week, niet aan het begin.
Manlief sprak zijn doemscenario al uit: heb het idee dat je terug moet komen omdat de gynaecoloog ook dacht dat het niet goed was maar hij wilde nog niet meteen paniek zaaien... Ikzelf denk eerder aan afwijkingen die een groeiachterstand veroorzaken, zoals Down of toch dat glas alcohol dat ik nam toen ik overtijd was maar dacht dat het wel zou komen omdat ik wel vaker over tijd was (zegt ze in 1 zucht :mrgreen: )
Ik denk ook regelmatig dat het wel mee zal vallen. De kans dat het goed zit en goed blijft gaan is nog altijd groter dan de kans dat het fout gaat. Als ik niet bij een gynaecoloog zou lopen zou ik pas op 12 weken een echo hebben gehad bij een verloskundige en dan hadden we er niets van geweten dat op 6 1/2 week het hartje nog niet (zichtbaar) klopte.
Toch?
En dat ik me daar de dag voor de echo nou ineens extra zorgen om ga maken... hoe idioot is dat! Zijn dat hormonen??! :?
Heeft iemand van jullie hier ervaring mee? Heb jij een vroege echo gehad, en wat zag je allemaal?
Ik hoor jullie verhalen graag!
Groetjes, Fleur
