28-09-2013 18:41
Hallo meiden,
Ik wou even hier men verhaal in het kort neer schrijven. In 2011 heb ik men zoontje verloren bij 30 weken zwangerschap. Hier waren we echt kapot van en nu heb ik er af en toe nog erg moeilijk mee, na het overlijden van ons zoontje was ons kinderwens nog groter en begin januari van 2012 had ik terug een positieve test in handen, we waren zooo blij maar wel erg bang, dankzij de goede controles en extra echos werd ons prachtige dochter op 16 augustus 2012na een zwangerschap van 36+4 geboren,alles ging goed, tot dat ons meisje 6 maanden was toen kregen we van de cardioloog te horen dat ze een vernauwing aan de rechterhartkleppen had een zware klap,maar het was te verhelpen na nog een half jaar met onderzoeken een mislukte ballonkatheterisatie heeft ons meisje op 11 september 2013 een openhartoperatie gekregen deze is voor 100% geslaagd en heeft ons meisje geen last meer van de vernauwing, ze is een heel vrolijke meid geworden en zijn zo blij met haar, we moeten nog vaak op controle in het ziekenhuis en dit zal zoiezo al tot haar 18 jaar zijn.
Maar nu onze kinderwens is zo groot voor nog zo een klein wondertje maar ben zo bang om weer alles opnieuw mee te maken, ik verwijt het me erg dat het mijn fout is, er lopen ook onderzoeken op genetische afwijkingen en als hier iets uit komt dan zal ik de droom voor nog een kindje moeten opgeven want wil niet nog een ander kindje dit aan doen ik vind het al zo erg dat ons meisje dit heeft moeten door staan, ik zit er echt mee. Ik weet het gewoon niet de wens is zo groot maar de schrik is er nog veel meer als eerst.
Sorry voor men ego berichtje
Veel liefs
Pinkymeid
Ik wou even hier men verhaal in het kort neer schrijven. In 2011 heb ik men zoontje verloren bij 30 weken zwangerschap. Hier waren we echt kapot van en nu heb ik er af en toe nog erg moeilijk mee, na het overlijden van ons zoontje was ons kinderwens nog groter en begin januari van 2012 had ik terug een positieve test in handen, we waren zooo blij maar wel erg bang, dankzij de goede controles en extra echos werd ons prachtige dochter op 16 augustus 2012na een zwangerschap van 36+4 geboren,alles ging goed, tot dat ons meisje 6 maanden was toen kregen we van de cardioloog te horen dat ze een vernauwing aan de rechterhartkleppen had een zware klap,maar het was te verhelpen na nog een half jaar met onderzoeken een mislukte ballonkatheterisatie heeft ons meisje op 11 september 2013 een openhartoperatie gekregen deze is voor 100% geslaagd en heeft ons meisje geen last meer van de vernauwing, ze is een heel vrolijke meid geworden en zijn zo blij met haar, we moeten nog vaak op controle in het ziekenhuis en dit zal zoiezo al tot haar 18 jaar zijn.
Maar nu onze kinderwens is zo groot voor nog zo een klein wondertje maar ben zo bang om weer alles opnieuw mee te maken, ik verwijt het me erg dat het mijn fout is, er lopen ook onderzoeken op genetische afwijkingen en als hier iets uit komt dan zal ik de droom voor nog een kindje moeten opgeven want wil niet nog een ander kindje dit aan doen ik vind het al zo erg dat ons meisje dit heeft moeten door staan, ik zit er echt mee. Ik weet het gewoon niet de wens is zo groot maar de schrik is er nog veel meer als eerst.
Sorry voor men ego berichtje
Veel liefs
Pinkymeid
