05-02-2012 21:51
Ik wilde mijn verhaal hier ook even doen voor de meiden die ook een miskraam hebben gehad en ook in de hoop dat jullie ook een antwoord hebben op mijn vraag en omdat ik het graag van mij afschrijf.
26 december de 1e dag van mijn eerste cyclus. 3 januari waarschijnlijk aan de symptomen te zien mijn ei gehad dus flink geklust natuurlijk! Dit zou betekenen dat ik 14 dagen daarna een test kon doen, dit was dinsdag 17 januari. Zaterdag 21 januari een test gedaan. Geen streep helemaal niets. Dus maar weer door. De week erna de 28e nog steeds geen menstruatie en dus nog maar een test gedaan met de eerste druppels van de ochtendurine. Na 4-5 minuten verscheen er een hele lichte streep. Moest heel goed kijken, maar een streep is een streep zegt men... en mijn vriend zag hem ook gelijk. We konden ons geluk niet op, wauw gelijk in ronde 1 raak! Voor de duidelijkheid een afspraak gemaakt bij de huisarts voor vrijdag 3 februari om een bloedtest te laten doen.
Donderdag 2 februari werd ik 6.30 uur wakker van enorme pijn in me buik, me rug en me bovenbenen. Ik kon niet bewegen van de pijn. Bleef roerloos in bed liggen hopen dat de pijn afnam. Helaas dat deed het niet en ik voelde het warm worden tussen mijn benen. Ik besefte toen nog totaal niet wat mij overkwam. Ik ben na een half uur roerloos gelegen te hebben naar de badkamer gestrompeld. Op dat moment voelde ik het bloed langs mijn benen lopen. Ik ben op de wc gaan zitten en kreeg een enorme drang om te poepen en ik kreeg krampen in mijn buik en steken in mijn rug. Achteraf weet ik dat ik toen iets verloren ben, maar ik had ook door druk te zetten gepoept en de wc doorgetrokken daarna. Hierna ben ik onder de douche gaan zitten en het bloed druppelde op de vloer. Het was enorm veel! Het inlegkruisje zat vol, mijn slipje zat onder en mijn pyjamabroek ook. Het laken op bed zat ook wat onder.
Na het douchen waren de ergste krampen verdwenen en was het bloeden ook minder geworden. Het was inmiddels 7:45 uur. Ik ben toen naar mijn vriend gelopen die nog in bed lag en verteld dat ik aan het bloeden was. Samen hebben we even gehuild, maar omdat het een door de weekse dag was moesten we allebei werken.
Achteraf wat spijt gehad, maar ik ben gewoon gaan werken die dag. De gehele dag op paracetamol geleefd, af en toe opeens hele erge steken en krampen gehad, maar over het algemeen ging het redelijk. Vrijdags bij het bed opmaken heb ik door de inspanning opeens een hoop bloed verloren. Sindsdien ben ik denk ik alles kwijt en heb ik een redelijke menstruatie. Ik had niet genoeg rust genomen!
Ik heb de huisarts nog gebeld, maar de assistente zei alleen dat ik de bloeding en temperatuur in de gaten moet houden. Bij meer bloedverlies, aanhoudende krampen en/of koorts moet ik bellen.
Ik voel me er erg rot over. Sinds zaterdag is het besef aanwezig. We hebben ons eerste kindje verloren en dat doet pijn, heel veel pijn.
Dit was mijn verhaal, maar ik heb nog een vraag waar ik wel graag antwoord op zou willen hebben.
Een zwangerschap tel je (als ik het goed heb) vanaf de 1e dag van laatste menstruatie. 26 december ben ik ongesteld geworden. 2 februari heb ik een miskraam gehad. Vanaf zondagavond 29 januari namen mijn zwangerschapsklachten af. Borsten deden minder pijn, geen witte vloed meer, andere pijn in mijn rug etc.. ik voelde me anders.
Ik kan dan toch zeggen dat ik in mijn 6e week zwangerschap zat? Dat is dan een kindje van 4 weken? Je krijgt de eerste 2 weken erbij toch?
Is dit dan een vroege miskraam of een miskraam?
26 december de 1e dag van mijn eerste cyclus. 3 januari waarschijnlijk aan de symptomen te zien mijn ei gehad dus flink geklust natuurlijk! Dit zou betekenen dat ik 14 dagen daarna een test kon doen, dit was dinsdag 17 januari. Zaterdag 21 januari een test gedaan. Geen streep helemaal niets. Dus maar weer door. De week erna de 28e nog steeds geen menstruatie en dus nog maar een test gedaan met de eerste druppels van de ochtendurine. Na 4-5 minuten verscheen er een hele lichte streep. Moest heel goed kijken, maar een streep is een streep zegt men... en mijn vriend zag hem ook gelijk. We konden ons geluk niet op, wauw gelijk in ronde 1 raak! Voor de duidelijkheid een afspraak gemaakt bij de huisarts voor vrijdag 3 februari om een bloedtest te laten doen.
Donderdag 2 februari werd ik 6.30 uur wakker van enorme pijn in me buik, me rug en me bovenbenen. Ik kon niet bewegen van de pijn. Bleef roerloos in bed liggen hopen dat de pijn afnam. Helaas dat deed het niet en ik voelde het warm worden tussen mijn benen. Ik besefte toen nog totaal niet wat mij overkwam. Ik ben na een half uur roerloos gelegen te hebben naar de badkamer gestrompeld. Op dat moment voelde ik het bloed langs mijn benen lopen. Ik ben op de wc gaan zitten en kreeg een enorme drang om te poepen en ik kreeg krampen in mijn buik en steken in mijn rug. Achteraf weet ik dat ik toen iets verloren ben, maar ik had ook door druk te zetten gepoept en de wc doorgetrokken daarna. Hierna ben ik onder de douche gaan zitten en het bloed druppelde op de vloer. Het was enorm veel! Het inlegkruisje zat vol, mijn slipje zat onder en mijn pyjamabroek ook. Het laken op bed zat ook wat onder.
Na het douchen waren de ergste krampen verdwenen en was het bloeden ook minder geworden. Het was inmiddels 7:45 uur. Ik ben toen naar mijn vriend gelopen die nog in bed lag en verteld dat ik aan het bloeden was. Samen hebben we even gehuild, maar omdat het een door de weekse dag was moesten we allebei werken.
Achteraf wat spijt gehad, maar ik ben gewoon gaan werken die dag. De gehele dag op paracetamol geleefd, af en toe opeens hele erge steken en krampen gehad, maar over het algemeen ging het redelijk. Vrijdags bij het bed opmaken heb ik door de inspanning opeens een hoop bloed verloren. Sindsdien ben ik denk ik alles kwijt en heb ik een redelijke menstruatie. Ik had niet genoeg rust genomen!
Ik heb de huisarts nog gebeld, maar de assistente zei alleen dat ik de bloeding en temperatuur in de gaten moet houden. Bij meer bloedverlies, aanhoudende krampen en/of koorts moet ik bellen.
Ik voel me er erg rot over. Sinds zaterdag is het besef aanwezig. We hebben ons eerste kindje verloren en dat doet pijn, heel veel pijn.
Dit was mijn verhaal, maar ik heb nog een vraag waar ik wel graag antwoord op zou willen hebben.
Een zwangerschap tel je (als ik het goed heb) vanaf de 1e dag van laatste menstruatie. 26 december ben ik ongesteld geworden. 2 februari heb ik een miskraam gehad. Vanaf zondagavond 29 januari namen mijn zwangerschapsklachten af. Borsten deden minder pijn, geen witte vloed meer, andere pijn in mijn rug etc.. ik voelde me anders.
Ik kan dan toch zeggen dat ik in mijn 6e week zwangerschap zat? Dat is dan een kindje van 4 weken? Je krijgt de eerste 2 weken erbij toch?
Is dit dan een vroege miskraam of een miskraam?