04-07-2013 13:55
hallo hoe gaat het met iedereen??wij zijn gisteren weer terug gekomen van onze vakantie in italie. 1265 km hebben we ineen keer gereden en onze kleine schat deed het super! geen enkele keer gemopperd. trots zijn we op hem! net het leuke berichtje van amore gelezen! en ik ben nu ook een week overtijd... vermoeid, erg duizelig en af en toe misselijk. nog geen tijd gehad om een test te doen maar heb een voorgevoel.....
Morgen vroeg om 9 uur de termijn echo, dus begin langzaam wel wat zenuwachtig te worden. Hoop zo dat het allemaal goed zit.
..., maar ja zegt hij de wondere zijn de wereld nog niet uit... dus zal altijd wel kunnen. Heb gister de halve dag gehuild, moest toen op werk en toen moest ik weer huilen doordat collegas ook wel zagen dat er wat aan de hand was en had ik gelijk een ramp avond, kon heel mijn hoofd er niet bij houden bleh. Moet straks weer werken, hoop dat het dan beter gaat. Dus nu In augustus aan de pil en dan sept de punctie. En enorm duimen dat er wat bevrucht raakt, ik vind die twee dagen zo vreselijk, om te horen of wel of niet wat bevrucht raakt... pff... ik zit er ook aan te denken om naar iemand te gaan om stress te behandelen ofzo... moet nog even in verdiepen, zodat ik mijn lichaam wel rust weet te geven of hoe ik daarmee om kan geen. Vriendin had het over een osteopaat of accupunctuur. Ik moet het nog even bekijken.
) ik denk indd als je al zo lang geduld moet hebben dat je dan extra dankbaar bent (al zijn wij op de dag van vandaag nog altijd dankbaar voor een snelle zwangerschap en een gezonde dochter als gevolg) maar ik denk misschien wel anders.