04-06-2011 11:27
Hallo allemaal,
Ik heb geen idee of ik op de juiste plek ben, maar dat merk ik vanzelf.
Ik ben een man van 40 uit de buurt van Rdam. Heel gelukkig met mijn vrouw(32), maar helaas nog zonder kinderen.
We zijn al 2 jaar goed aan het oefenen en hebben de nodige testen achter de rug. Afgelopen week de 1e IUI achter de rug. Weer een nieuwe stap, en spannende tijd.
Wat ik apart vind, is dat ik een psychologie achtergrond heb, maar dat deze achtbaan bijna niet te doen is. De spanning iedere maand weer. Ik beleef dat anders dan mijn vrouw. Logisch want zij voelt van alles in haar lijf. De teleurstelling verwerken we ook anders. En ook ik heb de boeken gelezen dat de mannen gewoon van een andere planeet komen. :-)
Maar ik wil er zijn voor mijn vrouw. Steunen zoveel als ik kan en hopelijk krijgen wij ook ons eigen wereldwonder. Ik kan me niet voorstellen dat ik de enige man ben die het ook een lastig traject vind. Helaas ben ik nog niets op een forum tegengekomen. Mijn vraag is dan ook meteen, hoe gaat het in jullie relaties? Hoe gaan jullie met het verdriet om. Ervaren jullie ook verschil in het verwerken van de teleurstelling?
Groeten van een papa to be...
Ik heb geen idee of ik op de juiste plek ben, maar dat merk ik vanzelf.
Ik ben een man van 40 uit de buurt van Rdam. Heel gelukkig met mijn vrouw(32), maar helaas nog zonder kinderen.
We zijn al 2 jaar goed aan het oefenen en hebben de nodige testen achter de rug. Afgelopen week de 1e IUI achter de rug. Weer een nieuwe stap, en spannende tijd.
Wat ik apart vind, is dat ik een psychologie achtergrond heb, maar dat deze achtbaan bijna niet te doen is. De spanning iedere maand weer. Ik beleef dat anders dan mijn vrouw. Logisch want zij voelt van alles in haar lijf. De teleurstelling verwerken we ook anders. En ook ik heb de boeken gelezen dat de mannen gewoon van een andere planeet komen. :-)
Maar ik wil er zijn voor mijn vrouw. Steunen zoveel als ik kan en hopelijk krijgen wij ook ons eigen wereldwonder. Ik kan me niet voorstellen dat ik de enige man ben die het ook een lastig traject vind. Helaas ben ik nog niets op een forum tegengekomen. Mijn vraag is dan ook meteen, hoe gaat het in jullie relaties? Hoe gaan jullie met het verdriet om. Ervaren jullie ook verschil in het verwerken van de teleurstelling?
Groeten van een papa to be...