10-03-2011 11:01
Hee meiden
Er wordt altijd maar lacherig over gedaan 'het enige wat de man moet doen is niet flauwvallen'. Tja, leuk gezegd, maar voor mij dezelfde onzin als 'een man mag niet huilen'. Wat nou als je man wel flauwvalt? Mijn man heeft de afgelopen jaren (en dan heb ik het over de afgelopen 10 jaar) 4 keer een vasovagale reactie gehad. 1x op een bloedende wond van zn neef (terwijl hij zelf niet eens wist dat hij blijkbaar niet tegen bloed kon, mn man heeft ooit zelf zn teen tot op het bot opengehaald, maar viel dan niet flauw bij het zien daarvan), 1x met bloed afnemen, 1x met een injectie laten zetten en 1x toen hij de hele dag weinig gegeten had en we tijdens het eten het hadden over zijn zus die die dag bevallen was (en ik iets vroeg van is ze geknipt of gescheurd en heeft ze hechtingen). Het is ook niet zomaar omvallen. Hij zegt, van 'ik voel me niet zo goed', ogen draaien weg, hij krijgt trekkingen van ca. 1-1,5 minuut (nee zeker geen epilepsie, alles uitgebreid onderzocht bij de neuroloog
) en gaat enorm braken. Tijdens die paar minuten hoort hij ons wel, maar kan hij niet terug reageren. Daarna is hij een half minuutje even buiten bewustzijn en dan komt hij drijfnat van het zweet weer bij en is nog zeker een half uur 'van de kaart', beetje nog niet helemaal erbij zeg maar.
Nou heel verhaal, maar nu komt het, ik ben bijna 29 weken zwanger en hij wil toch wel heel graag bij de geboorte van zijn kind zijn! Hij wil het niet zien van onderen en wil ook niet de navelstreng doorknippen, puur om niet zo'n reactie uit te lokken. Maar desondanks kan het toch zo zijn dat het alsnog weer gebeurt en zowel hij als ik zien daar enorm tegenop.
Iemand tips of tricks? Mannen die hetzelfde hebben? Of mannen die indd flauwgevallen zijn tijdens de bevalling, hebben die het belangrijkste stuk nog wel mee kunnen maken?
Alle ervaringen en tips zijn van harte welkom!
Er wordt altijd maar lacherig over gedaan 'het enige wat de man moet doen is niet flauwvallen'. Tja, leuk gezegd, maar voor mij dezelfde onzin als 'een man mag niet huilen'. Wat nou als je man wel flauwvalt? Mijn man heeft de afgelopen jaren (en dan heb ik het over de afgelopen 10 jaar) 4 keer een vasovagale reactie gehad. 1x op een bloedende wond van zn neef (terwijl hij zelf niet eens wist dat hij blijkbaar niet tegen bloed kon, mn man heeft ooit zelf zn teen tot op het bot opengehaald, maar viel dan niet flauw bij het zien daarvan), 1x met bloed afnemen, 1x met een injectie laten zetten en 1x toen hij de hele dag weinig gegeten had en we tijdens het eten het hadden over zijn zus die die dag bevallen was (en ik iets vroeg van is ze geknipt of gescheurd en heeft ze hechtingen). Het is ook niet zomaar omvallen. Hij zegt, van 'ik voel me niet zo goed', ogen draaien weg, hij krijgt trekkingen van ca. 1-1,5 minuut (nee zeker geen epilepsie, alles uitgebreid onderzocht bij de neuroloog
) en gaat enorm braken. Tijdens die paar minuten hoort hij ons wel, maar kan hij niet terug reageren. Daarna is hij een half minuutje even buiten bewustzijn en dan komt hij drijfnat van het zweet weer bij en is nog zeker een half uur 'van de kaart', beetje nog niet helemaal erbij zeg maar.Nou heel verhaal, maar nu komt het, ik ben bijna 29 weken zwanger en hij wil toch wel heel graag bij de geboorte van zijn kind zijn! Hij wil het niet zien van onderen en wil ook niet de navelstreng doorknippen, puur om niet zo'n reactie uit te lokken. Maar desondanks kan het toch zo zijn dat het alsnog weer gebeurt en zowel hij als ik zien daar enorm tegenop.
Iemand tips of tricks? Mannen die hetzelfde hebben? Of mannen die indd flauwgevallen zijn tijdens de bevalling, hebben die het belangrijkste stuk nog wel mee kunnen maken?
Alle ervaringen en tips zijn van harte welkom!