een tweede kind

02-12-2010 08:24

nee daar hoef je je niet voor te schamen hoor..als je met veel mensen praat blijkt het best vaker voor te komen..ik dacht de eerste keer dat het ook kwam doordat ik te vroeg (35w) bevallen was en er niet klaar voor was enz..maar dat had er niets mee te maken..yma kwam met 38.6 (wel weer zkhs ipv thuis en na 3 uuropname kinderafd. ivm glucoseinfuus) maar t heeft puur met je hormonen en en je manier van verwerken te maken..ik kon de verandering niet handelen en voelde me zo verantwoordelijk dat ik er misselijk van werd. (en met name zodra t donker was..overdag ging het wel goed, maar avond en nacht..oef, ik was ook bang niet te kunnen slapen en ik was zo moe)
nu na een jaar denk ik t was t wel waard maar op dat moment was ik echt een wrak en wist ik zeker dat ik dit nooit meer wil.

02-12-2010 12:00

Poe, wat een argumenten allemaal.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik de situatie van Susanna heel erg herken. Ik twijfel dus ook heel erg. Was er lange tijd van overtuigt dat ik perse een tweede wil terwijl man-lief juist helemaal geen 2de wil. Met de voor de hand liggende redenen.
Maar sinds een tijdje twijfel ik er zelf ook aan of we wel aan een 2de moeten beginnen. Het verbaast me zelf dus ook. Was zo overtuigt van wel. Ik ben begonnen te twijfelen omdat het eigenlijk toch allemaal best heel zwaar is. Lichamelijk maar ook geestelijk. Ik heb een vrijwel zorgeloze zwangerschap gehad en ook een prachtige thuisbevalling. Ons jochie was/is hartstikke gezond. Geen problemen, niks. Maar een kind opvoeden, 30 uur per week werken, het huishouden bestieren, een zieke moeder die uitzaaÃ¯ngen van k*nker heeft....zorgen aan mijn hoofd. Het is zwaar en vermoeiend. Merk nu soms aan mezelf dat ik moeite heb om mijn geduld te bewaren. Vooral omdat zoon-lief in de fase zit dat ie moeilijk doet met eten. Dan krijg ik bijna neiging om het boterhammetje in zijn mond te proppen. Hoe erg dit ook klinkt.
Of dat ik ziek ben en zoon-lief midden in de nacht hysterisch wakker word, terwijl ik zo graag wil slapen....! Dat kost me moeite. Veel moeite. Ik kan me gelukkig heel goed beheersen verder. Dus daar hoeven jullie je geen zorgen om te maken. Maar dat het me zwaar valt, is zeker.
Dit geldt ook voor man-lief. Het wordt soms allemaal mooier gemaakt dan het eigenlijk is. Ook als zoon-lief een keertje valt, poe, dan voelt het soms net alsof ik 10 jaar ouder word in 1 moment! Zo akelig vind het ik het soms...
Dan te bedenken dat je met een 2de weer helemaal overnieuw moet beginnen, weer slapeloze nachten, weer ziektes, weer fases, weer hysterische huilbuien, enz.
Dus ja, de twijfels voor een 2de zijn nu gerezen en begin er langzaam aan te wennen dat we het naar alle waarschijnlijk gewoon bij eentje gaan laten......

02-12-2010 12:28

Waar ik last van heb: ik zou het zo graag nog een keer meemaken. Zwanger zijn vind ik geweldig, wil er wat bewuster van genieten (al doe je dat volgens mij nooit genoeg), en de eerste periode meer genieten (als dat kan!). Alleen daarom zou ik al willen... lekker egoÃ¯stisch hÃ¨ Wink

Maar ja, aan zo'n zwangerschap zit dan wel een nummer twee vast, met alle gevolgen van dien (zie iedereen hiervoor). (Nou ja, Ã¡ls ik dan zwanger ben, dan wil ik wel graag zo'n wereldwondertje als beloning, hihi)
Maar zwanger zÃjn *zucht* ja, geweldig!

02-12-2010 13:24

nou dames gelukkig hoef je nu niet te beslissen maar hebben we nog alle tijd om aan een tweede te beginnen wie weet over een paar jaar als jullie kindjes wat ouders zijn en zelf wat meer kunnen, dat je dan weer een baby wilt.....
ik ga denk voor een jaar verschil van 4 of 5 jaar ( als het lukt) omdat ik het nu best pittig vind alles komt zowat op mijn neer ( man heeft eigen zaak werkt 80uur per week) dus nu al een kleine erbij nou nee

02-12-2010 13:31

susanna..dat was precies zoals ik het omschreef..wilde het perse nog een keer memaken en bewuster genieten.en voor je het weet is het weer voorbij en vraag ik me nog af of ik niet meer had moeten genieten en kroelen met mn kleine babytje..dat heet idealiseren..maar zodra je er in zit lukt het je niet.

als ik nu langs een huis met geboortebord loop denk ik..zow ben blij dat ik neti in hun situatie zit..:oops:

02-12-2010 14:11

Brusje, whhahahah dat denk ik ook...zo van pff dat hebben we gehad, ik vind het NU veel leuker!!

Zou ook graag alles bewuster willen meemaken, maar ook dat vind ik geen reden....

02-12-2010 14:24

Ja, lijkt me zalig om nog een keertje zwanger te zijn. Ik zou er absoluut meer van willen genieten. Maar inderdaad, wil je alleen hiervoor nog een 2de?!?! Nee, ik denk het niet....

02-12-2010 14:31

Hahah telkens als ik dat zeg, dan moet mijn man mij er altijd aan helpen herinneren dat ik helemaal geen leuke zwangerschap heb gehad...Stom he dat ik dat vergeten ben...ach vergeten, ik vond zwanger zijn wel gewoon heel mooi...maar nee das geen reden, absoluut niet voor mij

02-12-2010 15:04

Hihi, ik vergat de slechte dingen van mijn zwangerschap hÃ©Ã©l snel. Dan had ik maandag/dinsdag/woensdag in m'n agenda opgeschreven dat ik zo en zoveel had overgegeven, toen en toen hoofdpijn, toen en toen ... etc. En dan vrijdags bij de vk zeggen: nee, prima weekje gehad, ging super! (had dus veel steun aan m'n agenda en m'n man, die onthield het ook wel :lol: )

ik heb op het ogenblik niet bij pasgeboren baby's zoiets van: hebben, hebben! Dat heb ik heel even gehad, toen m'n dochter anderhalve maand was of zo, en dat herkende ik helemÃ¡Ã¡l niet van mezelf. Maar ik denk wel dat toen de twijfel is begonnen.

02-12-2010 15:05

whhahahahahhaha

02-12-2010 15:42

maar als je iemand acxhter een kinderwagen met baby ziet lopen ziet het er zo makkelijk uit he..(maarja dan voel je er zelf niks bij..) ik geniet wel van andersmans baby`s..haha
ik wacht met spanning met mn vriendin mee op haar kindje(s) uit afrika, zijn dan wel geen baby`s maar wel kindjes!

02-12-2010 15:47

Zo herkenbaar wat ik allemaal hierboven lees.
Ben gelukkig niet de enige die het bij 1 kindje houd.

02-12-2010 16:09

Debje, ja dat gevoel heb ik dan ook. Heb namelijk het idee dat wij de enige zijn die maar bewust een kindje willen....omdat ik me juist zo vaak moet verantwoorden...

02-12-2010 17:01

Susanna schreef:Waar ik last van heb: ik zou het zo graag nog een keer meemaken. Zwanger zijn vind ik geweldig, wil er wat bewuster van genieten (al doe je dat volgens mij nooit genoeg), en de eerste periode meer genieten (als dat kan!). Alleen daarom zou ik al willen... lekker egoÃ¯stisch hÃ¨ Maar ja, aan zo'n zwangerschap zit dan wel een nummer twee vast, met alle gevolgen van dien (zie iedereen hiervoor). (Nou ja, Ã¡ls ik dan zwanger ben, dan wil ik wel graag zo'n wereldwondertje als beloning, hihi)
Maar zwanger zÃjn *zucht* ja, geweldig!

dat herken ik wel, vind het babyzijn ook zo snel gegaan en wil het graag nog een keer meemaken en van alles meer kunnen genieten, omdat dat nu ook niet zo is gebeurt.
maar zoals Tink al zegt, dat is eigenlijk geen goede reden, om alleen daarom nog ene kindje te willen, want je moet het ook nog groot brengen.
en dat ik soms ook wel eens baal, waarom heb ik nu 2 kinderen tegelijk, die qua ontwikkeling, alles hetzelfde doen en dan baal ik soms, dat ik niet 2 keer een zwangerschap en babytijd heb meegemaakt.
maar ook lekker egoitisch. want het is ook zo bijzonder en vind het ook super geweldig, een tweeling, als je ziet hoe ze met elkaar spelen, lachen, enz. dat is toch ook wel super bijzonder en echt genieten.

02-12-2010 17:05

ja dat snap ik ook wel leeuwinnetje..je bent dan ineens klaar als je 2 kindjes in gedachten had..maar idd als ik zie hoe ze met elkaar spelen..en die foto`s..*smellt*

02-12-2010 17:12

Ja zo lief die twee samen....dan smelt je echt, zooo geweldig!

02-12-2010 22:58

Mijn wens was altijd 2 kindjes. Maar heb 1 mooie meid, die de eerste 12 weken alleen maar gehuild heeft.
Wat echt heel heftig was. Ze sliep 6 uurtjes op een dag met allemaal slaapjes van 10 min...Niet erg goed
voor mijn herstel (ks), zelfvertrouwen als verse moeder en onze relatie.
Mijn vriend kon er niet tegen en stond er voor mijn gevoel zo goed als alleen ervoor... Hij had het laatst wel
over een broertje of zusje, maar mijn nekharen gingen spontaan overeind staan! Heb al best veel spullen weggedaan
van haar, maar durf nog niet alles weg te doen. Als ik een zwangere zie krijg ik wel de kriebels, heb zelf ook
een super goede zwangerschap gehad. Weet wel dat ik het niet nog een keer aan zou kunnen om zo'n huilerd te
krijgen en dan loopt er nog 1 rond...dan kunnen ze me opvegen.

Vind het wel fijn om al jullie gevoelens en argumenten te lezen...dus ga vooral door hihi

02-12-2010 23:15

Joyce, hahahha, goed he? Kan me jouw gevoel heel goed voorstellen hoor. Ik heb juist een hele makkelijke baby en ben juist bang ook dat ik dan een kindje zou krijgen die juist veel huilt enzo....kan me goed voorstellen dat jij bang bent dat je weer een babietje krijgt die veel huilt...naar hoor...

03-12-2010 14:59

joyce: dat is idd lastig, als je 1e kindje zoveel huilde, lijkt me de keus ook moeilijker voor een 2e.
maar het kan best zijn dat je 2e kindje wel ene makkelijk kind is, maar kan me voorstellen, dat je daar nu nog gene behoefte aan hebt, lijkt me erg moeilijk, als je kind zoveel huilde

03-12-2010 20:22

Kan me jouw angst ook goed voorstellen Tink! Nouja angst kun je het niet echt noemen, want jullie zijn er al helemaal uit ;-)

Iedereen in mijn omgeving roept ook wel dat een 2de makkelijker is en bla bla bla...maar feit is dat ik nog zo'n periode niet aan
kan. En eerlijk is eerlijk ze zeggen dat je snel vergeet, ook dat is een feit, maar heb een dagboekje bijgehouden en die zet me
dan weer even met beide beentjes op de grond.

04-12-2010 20:30

Ik heb altijd een groot gezin gewild maar begin nu toch echt van gedachte te veranderen! Had ook gedacht dat ik best snel een tweede zou willen ...
Het is inderdaad zo dat je de vervelende dingen snel vergeet! Mijn vriend en ik hebben het over een tweede gehad, vooral omdat hij er eigenlijk nu eentje bij wil. Heb er even over nagedacht en ook in mijn dagboek gelezen zoals Joyce en heb dus ook besloten dat ik dat nu echt niet aan kan! Ik heb niet zon leuke zwangerschap gehad...bevalling ook niet goed gegaan...en de periode daarna vond ik het zwaarst. Zo te lezen hebben meerdere van jullie deze ervaring. Jake heeft 4 weken in het ziekenhuis gelegen en de kans dat zich dat herhaalt is erg groot omdat ik diabetes heb...dat trek ik niet met nog zon klein hummeltje! Ook herken ik mezelf in wat tinkerbel zegt...heb nu een super makkelijke baby en kan me niet voorstellen dat de tweede net zo is! Ook is mijn vriend in het begin niet zo betrokken geweest want hij vond maar dat ik alles moest doen dus dat is nog een reden dat ik niet aan een tweede durf te beginnen. Ik vind het nu ook eigenlijk wel heel fijn om overal met hem naar toe te kunnen en als ik een keertje weg moet kan ik hem even naar mijn ouders of schoonouders brengen..lijkt me wel lastig met twee kleintjes. Heb dit ook laatst uitgesproken dat ik 1 kindje wel heel fijn vind...en dan krijg je inderdaad vreemde reacties...het lijkt erop alsof mensen vinden dat je met 1 kindje geen echt gezin bent..heel raar!
@ Joyce lijkt me heel erg moeilijk een huil babytje...vooral als je er dan voor je gevoel alleen voor staat! Kan me heel goed voorstellen dat je nog niet op een tweede zit te wachten!

14-12-2010 15:06

Vindt het altijd wel moeilijk eigenlijk om daar antwoord op te geven "waarom een 2de kindje"

Tja waarom een 1ste kindje??? Vindt altijd dat, dat iets met gevoel te maken heeft en ik denk ook wel met je "toekomstbeeld" wat je altijd had. En natuurlijk jij en je partner, je financien, je woonhuis e.d...

Maar wat voor 1 iemand een reden zou zijn voor een 2de, kan voor een andere wel geen reden zijn. Bijv.: niet alleen opgroeien. De 1 zou zeggen ik vindt dat geen reden, en de ander wel.

zoals tink zegt, ze denkt dat ze niet zoveel van een 2de kindje kan houden als van mik nu...terwijl een moeder van 2 kinderen zou zeggen "ja, maar dat kun je echt wel"

Vraag maar eens iemand die bewust kinderloos is, waarom ze geen kinderen wil.....dat zal je als moederzijnde raar aankomen wat ze allemaal zeggen en je zult tegenstrijdige argumenten zeggen, maar dat is het gevoel van een ander.

Enne waarom wij graag 2 kindjes zouden willen, ja m'n toekomstbeeld was eigenlijk 3, maar dat zit er niet in dus leg me neer bij 2 kinderen. We hebben de financien, we hebben het huis groot genoeg, we kunnen ons werk met kids combineren (zonder kdv), we wonen afgelegen en daarom willen we wel graag een brusje voor amy, en m'n kinderwens was na amy nog altijd evensterk ondanks dat amy ook een behoorlijke huilbaby was.

En tja er is nooit een garantie dat je kids super met elkaar kunnen spelen o.d., maar ja dat is bij geen enkel leeftijdsverschil.

14-12-2010 15:28

cassie..tis ook normaal dat die dingen je nog vers zijn je kindje is ook pas 7 maanden he..bij mij begon t pas echt voor een 2e te kriebelen toen mn zoon 3Â½ was! en dan ben je echt alle nare dingen vergeten en leken ze niet zo erg meer.. (dat komt pas weer boven als je er weer in zit..haha)

hoier zeker geen kindjes mer bij..ik werk 3 dagen, we hebben geen slaapkamers meer en kosten kinderopvang hakken flink in je portemonee Wink

we zijn gelukkig zo met 2 mooie gezonde kids en ook nog s een jongen en meisje!

14-12-2010 17:17

idd Brusje je hebt 2 mooie kids!

ik vind de kinderopvang van 1 kind al veel, laat staan bij jou haha

14-12-2010 21:44

in verhouding betaal ik voor de ouste meer dan voor kdv, die heeft voorschoolse tussenschoolse en naschoolse opvang en taxivervoer.
maja ik hou er nogsteeds genoeg aan over door te werken..zou dat geld niet kunnen/willen missen

16-12-2010 11:48

ja idd als je er nog aan overhoud moet je gewoon blijven werken.....extra centje is altijd lekker

19-12-2010 10:43

Ik lees dit topic nu pas terwijl het al in 2009 gestart is....Door Syl zie ik...Enne....die is blijkbaar van mening verandert aangezien ze zwanger is van nummer 2? Beetje vreemd om dit topic dan door te lezen moet ik zeggen haha ;-)

Maar waarom een tweede? Tja.....das een goede vraag! Ik wil heel graag nog een tweede kindje maar pas als de tijd er rijp voor is. Heb er veel over gesproken met mn man maar we zien het zÃ³ vaak fout gaan in onze omgeving bij mensen die heel snel na elkaar twee kinderen krijgen. Hun relatie/huwelijk komt dan zwaar onder druk te staan en niemand wordt er echt gelukkiger van....Natuurlijk is die keuze voor iedereen anders maar om binnen 1/1.5 jaar twee kindjes te krijgen...pffff...mij niet gezien! Ik vind het met eentje vaak al zwaar laat staan met twee van die ukkies. Lijkt me toch handiger als nummer 1 wat zelfstandiger is.

Je hoort vaker over "de tropenjaren" als je kinderen hebt en ze nog klein zijn en ik denk dat het zeker niet onderschat moet worden. Vooral als je als vrouw Ã³Ã³k wil werken en nog ergens een sociaal leven wilt hebben....Persoonlijk wil ik ook nog af en toe tijd voor mezelf hebben....

19-12-2010 15:41

Ja, hier ook een beetje van dat soort twijfels. We zijn er nog niet over uit, maar door omstandigheden gedwongen om nog een jaar of twee te wachten, en dat komt me eigenlijk wel goed uit. Er gebeurd nu nog zoveel van onze dochter, ik wil veel aandacht geven aan haar opvoeding, en als ze zo klein zijn hebben ze behoorlijk wat sturing nodig lijkt me.