09-12-2010 12:24
hallo,
ook ik heb een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad, terwijl we er helemaal niet mee bezig waren slikte de pil en ben gewoon ongesteld geworden. tot ik op een gegeven moment zo'n buikpijn kreeg dat mijn man zei je gaat nu mee naar de hap ik tegenstribbelend van ik zal wel wat verkeerd hebben gegeten toch mee. daar zeiden ze dat ik door moest naar het ziekenhuis om te kijken of er wat met mijn eierstokken was. okee dat was al een schok. maar okee eerst effe op ons gemak naar huis om te kijken of onze dochter het nog naar der zin had bij de buren. op naar het ziekenhuis daar was de vraag kunt u zwanger zijn. uuh nee maar ja wij wel want onze dochter is ook door de pil gekomen dus een echo en ja ik was zwanger klap een. de pijn werd alleen maar erger het waren net weeën maar als je weeën heb na 9 maanden weetje waarvoor je het doet en dat wist ik niet dus erg pijnlijk. half uur later nog een echo nu met de mededeling u heeft een miskraam ga maar wachten tot u gaat vloeien klap 2. mijn man kon het allemaal niet meer aanzien ik had zo veel pijn dat ik lag te huilen als een klein kind en dat is niks voor mij en pijnmedicatie hielp niet ( petadine) maar ik ging maar niet vloeien dus de volgende ochtend nog een echo met de mededeling u gaat NU naar ok want het zit in de eileider klap 3 okee voordat we na konden denken lag ik al op ok mijn man in schok achter latend.
ik ben gelukkig helemaal hersteld maar wat een impact heeft dat op je lijf en koppie gelukkig zijn we blijven praten en hebben we genoeg steun aan elkaar.
wat ik het erge nog vind is dat ik paranoia werd want 6 weken later wist ik zeker ik was zwanger ik voelde het aan mijn lijf op nacontrole bij gyn heeft ze gekeken nee hoor ik zie hier een bloedprop dus u gaat vandaag nog ongesteld worden maar ik ben niet gek heb een test gedaan en ja hoor weer door de pil heen. en door de geschiedenis moest ik gelijk naar de gyn dus 's avonds zaten we daar urine test was daar negatief maar bloed positief maar ik was waarschijnlijk 3 weken zwanger ze prezen me omdat ik mijn lijf zo goed kende maar ik vond er niks aan want je word alleen maar onzeker en na 6 weken zwanger te zijn ging ik vloeien een miskraam als ik mijn lichaam niet zo goed kende zou dat gewoon een menstruatie zijn maar ik wist dat ik een kindje verloren had.
we zijn niet bij de pakken neer gaan zitten en gaan nu voor een 2e kindje als we drie keer door de pil microginon 50 zwanger kunnen worden dan moet het toch ook wel zonder kunnen. sorry als ik teveel ratel maar het lucht op om dit opte schrijven.
groetjes
ook ik heb een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad, terwijl we er helemaal niet mee bezig waren slikte de pil en ben gewoon ongesteld geworden. tot ik op een gegeven moment zo'n buikpijn kreeg dat mijn man zei je gaat nu mee naar de hap ik tegenstribbelend van ik zal wel wat verkeerd hebben gegeten toch mee. daar zeiden ze dat ik door moest naar het ziekenhuis om te kijken of er wat met mijn eierstokken was. okee dat was al een schok. maar okee eerst effe op ons gemak naar huis om te kijken of onze dochter het nog naar der zin had bij de buren. op naar het ziekenhuis daar was de vraag kunt u zwanger zijn. uuh nee maar ja wij wel want onze dochter is ook door de pil gekomen dus een echo en ja ik was zwanger klap een. de pijn werd alleen maar erger het waren net weeën maar als je weeën heb na 9 maanden weetje waarvoor je het doet en dat wist ik niet dus erg pijnlijk. half uur later nog een echo nu met de mededeling u heeft een miskraam ga maar wachten tot u gaat vloeien klap 2. mijn man kon het allemaal niet meer aanzien ik had zo veel pijn dat ik lag te huilen als een klein kind en dat is niks voor mij en pijnmedicatie hielp niet ( petadine) maar ik ging maar niet vloeien dus de volgende ochtend nog een echo met de mededeling u gaat NU naar ok want het zit in de eileider klap 3 okee voordat we na konden denken lag ik al op ok mijn man in schok achter latend.
ik ben gelukkig helemaal hersteld maar wat een impact heeft dat op je lijf en koppie gelukkig zijn we blijven praten en hebben we genoeg steun aan elkaar.
wat ik het erge nog vind is dat ik paranoia werd want 6 weken later wist ik zeker ik was zwanger ik voelde het aan mijn lijf op nacontrole bij gyn heeft ze gekeken nee hoor ik zie hier een bloedprop dus u gaat vandaag nog ongesteld worden maar ik ben niet gek heb een test gedaan en ja hoor weer door de pil heen. en door de geschiedenis moest ik gelijk naar de gyn dus 's avonds zaten we daar urine test was daar negatief maar bloed positief maar ik was waarschijnlijk 3 weken zwanger ze prezen me omdat ik mijn lijf zo goed kende maar ik vond er niks aan want je word alleen maar onzeker en na 6 weken zwanger te zijn ging ik vloeien een miskraam als ik mijn lichaam niet zo goed kende zou dat gewoon een menstruatie zijn maar ik wist dat ik een kindje verloren had.
we zijn niet bij de pakken neer gaan zitten en gaan nu voor een 2e kindje als we drie keer door de pil microginon 50 zwanger kunnen worden dan moet het toch ook wel zonder kunnen. sorry als ik teveel ratel maar het lucht op om dit opte schrijven.
groetjes
