1 of 2 x bbz

[maal]

ondanks dat het weinig voorkomt wil ik toch een discussie starten over bbz, omdat ik merk dat ik zelf heel erg de behoefte heb om te praten, ervaring te delen enz.
vanuit thuis krijg je wel support maar denk dat ze nooit zullen weten hoe het voelt om voor je eigen idee te falen.

Ik heb nu mijn 2e bbz baal als een stekker moet het ook echt nog een plaatsje geven maar zit nu dus in het traject bbz2 en moet nog even kijken wat er gaat gebeuren, heb al bij me vorige een kuur methotrexaat gehad en mocht daarna een half jaar niet zwanger worden, net weer begonnen heb ik bbz2 en ben er fel tegen die kuur weer te krijgen, we hopen natuurlijk dat het zichzelf verwijderd.
Laatste optie is en operatie, ligt eraan hoe ver je bent of het een eileider besparende operatie is of omdat het 2x in dezelfde eileider is dat de hele eileider verwijderd word.

ik blijf wel posten om meiden die misschien later een bbz krijgen wat info te kunnen geven dat je in iedergeval een beetje weet waar je aan toe bent en wat je kunt verwachten.
liefs maal

[Babeloe]

Maal, een erg heftig verhaal! Wat jou nu overkomt was mijn allergrootste angst. Ik heb zelf in april een bbz gehad. Bij mij hadden ze het beleid om af te wachten. Ik was 6 weken zwanger toendertijd en had wel buikpijn, maar niet erg heftig. Mijn HCG was 2400, maar ze konden alleen het vocht (bloed) zelf in mijn eileiders en baarmoeder vinden. Ik ben toen meteen opgenomen, maar mijn lichaam kreeg een dag om het HCG te laten dalen. Dit omdat ze niet het vruchtje zelf konden vinden en ik geen erge buikpijn had. Ze hebben me toen zeer goed in de gaten gehouden (infuus gekregen, om de 2 uur hartslag gecontroleerd, wel tig keer bloed geprikt) De volgende dag was mijn HCG gedaald, nog een dag voor de zekerheid moeten blijven en toen was het officeel een spontane miskraam na BBZ.

Of het heeft geholpen weet ik niet, maar was mij zelf goed heeft gedaan is door middel van visualisatie het kindje te vragen om te gaan. Ik heb het in gedachte helemaal plat geknuffeld en toen aan mijn overleden opa 'mee gegeven'. Ik vond vooral dat stukje erg zwaar. Dat je zo graag een kindje wilt, dat het dan lukt, en dat je dan het kindje wat in je lichaam zit niet mag houden. Gewoon weg omdat het op de verkeerde plaats zit. Ik hoop voor je dat alles alsnog bij jou goedkomt en dat je snel een gezond kindje in je armen mag hebben!

[maal]

wauw krijg al tranen bij het id het kindje weg te sturen, misschien moet ik dat dan maar doen want dat ik er emotie bij krijg zegt genoeg dat het er nog zit....
hmm 2 kindjes dan...
wel fijn dat het bij jou toch een miskraam is geworden bij mij wou het niet vanzelf...
hoelang an je bbz ben je daarna zwanger geworden??? en alles goed tot nu??? het is je gegund meis want een bbz is egt verschrikkelijk..

ow zie nu dat ik dus ook nog geen update heb gedaan,zal ik nu ff doen...

UPDATE; ik ben maandag voor gesprek gegaan me hormoon was erg gestegen maar nix in de baarmoeder wel wat zichtbaar naast de eierstok, ze hebben toen met spoed besloten me te opereren, dus ben nu een ieleider kwijt helaas.... ikmag nu de komende 6 weken niet proberen, dus mijn beebje zal pas ergens in 2011 verwekt worden hoop dat ik zo gezegend mag zijn dat het dan ook wel meteen lukt en meteen goed mag gaan!!!!!

[soepkip]

Hoi Maal,

wat ontzettend naar dat dit jou twee keer is overkomen! Ik kan me voorstellen dat dit heel moeilijk is om te verwerken. Sterkte daarmee, ook voor je man/vriend!
Hoop inderdaad voor je dat je in 2011 zo gezegend mag zijn om toch goede zwangerschap en een gezond kindje te krijgen. Er is hoop, ook met een eileider!

Groetjes,
Soepkip

[maal]

soepkip thanxx voor het reageren
ken jij iemand die na zon operatie snel zwanger geworden is dan?
sorry hoor maar ben zo zwaar op zoek naar mensen die ook zoiets hebben gehad maar wel weer heel snel zwanger zijn geworden en een gezond kindje had gekregen,
snap je zodat ik een beetje hoop krijg..
hoor graag van je
liefs

[maymar]

Heeyy maal,

Ikzelf heb dit nooit meegemaakt maar een vriendin van mij wel.... Ook zij heeft afgelopen jaar een BBZ gehad en is 1 eileider verwijdert bij haar.... De maand erop was zij onverwachts en spontaan weer zwanger en inmiddels is zij bijna uitgerekend!! Januari moet zij bevallen!!
Ik hoop dat et je wat hoop geeft meid want ik zou willen voor jou dat je een mooi gezond kindje op de wereld zet

liefs

[maal]

hey maymar, wat lieffffff
ja dat zijn verhalen die ik wil horen haha woehoe
dat is iets wat mij met moed naar jan 2011 laat gaan om dan een pracht van een baby te maken!!!
thanxx meid das een mooi bericht zo laat op de avond, spreek je in langer dan.....
dikke zoen

[maymar]

Graag gedaan meis

Tot spreeks in langer dan

[Joos]

Hai Maal! Ook ik heb een miskraam en daarna een bbzw gehad. Ook een MTX injectie. Ik was 6 weken zwanger toen de baarmoeder leeg bleek te zijn bij de echo. Ik mocht 3 maanden niet zwanger worden. De MTX dosis was niet hoog. Ik heb maar 1 injectie gehad. Mijn HCG stond op 700 dus dat was niet hoog. Daarom minder MTX. Wij hebben na die drie maanden 1 ronde Clomid gebrukt waarvan ik niet zwanger werd, maar de ronde daarna was het raak. En zie mijn ticker......... Vee lsterkte meid. Ik weet hoe moeilijk het is en hoe spuugzat je het wachten raakt, en de teleurstellingen. Maar houd moed! x

[maal]

het is fijn iemand t zien die na een bbz weer goed zwanger is geworden. ik ben na verwijdering eileider weer ongesteld geworden dus mag ook weer en ik zeg 2011 word mijn jaar!!!!!!

[maal]

ronde 1 na me operatie,,, hopelijk mag ik snel een nestje vormen voor n klein lief beebje.....

[mrinkiej]

heel veel sterkte meid! ik weet hoe je je voelt! heb zelf in 2007 een BBZ gehad, en december 2010 een mk met 9 weken.

[maal]

jeetje das zwaar!!! en in de tussentijd geen zwangerscahp???? dan word jou geduld ook op de proef gesteld zeg!!!!!!
hoop dat je dan ook snel gezond zwanger mag worden!!!!!!!!
heel veel liefs maal

[Marioni76]

Hoi Maal,

Heb nu eindelijk de moed om hier te schrijven.
Tis nu bijna 2 weken geleden dat ik met spoed ben geopereerd aan een bbz waarbij mn rechtereileider is verwijderd omdat deze te beschadigd was. Daarbij ben ik ook veel bloed verloren omdat mn eileider al was geknapt.

Kort is dit mn verhaal:
In juni 2009 gestopt met de pil en daarna 6 rondes lang een redelijk regelmatige cyclus, daarna kwam er een ronde van 140 dagen en kwam ik bij de gyn terecht. Moest eerst gaan afvallen voor ze een eventuele behandeling zouden starten. Ben sinds maart 2010 16 kilo afgevallen en in november een hsg gehad die prima was. Op 30 dec weer bij de gyn geweest en als ik de laatste 3 kilo kwijt zou zijn, zouden ze beginnen met clomid, maar tot mn grote verbazing testte ik 13 januari positief.
De test was superpositief en ik was volgens mn berekening 3w4d. Bij 4w1d kreeg ik opeens last van wat bloedverlies bij het afvegen, maar verder nergens last van. Dit bloedverlies bleef tot de donderdag. Vrijdagochtend 21 januari opeens heftige buikpijn, waardoor ik dacht dat het een miskraam werd, maar de pijn was veels te heftig voor een miskraam bij 4w5d en de pijn werd alleen maar erger. Uiteindelijk aan het einde van de ochtend heeft mn moeder de poli gebeld en kon ik gelijk komen. Daar echo gekregen en uiteindelijk bleek nadat ze mn blaas via een catheter hadden geleegd (kon nl niet meer plassen, want zelfs dat deed onwijs pijn) dat er bloed in de rechterkant van mn buik zat. Een goeie 1,5 uur later lag ik onder algehel narcose op de OK en weer 2 uur later op de uitslaapkamer en kreeg ik te horen dat mn rechtereileider was verwijderd.
Heb daarna nog 4 dagen last gehad van vloeien en daarna niks meer.
Afgelopen vrijdag hebben ze mn hcg geprikt en die was nog 125, dus mag as vrijdag weer bloedprikken en hopen dat ie gezakt is naar kleiner dan 5 want dan begint hopelijk mn nieuwe cyclus weer.

Emotioneel is het echt nog niks met me, tranen vanuit het niets of als er maar iets misgaat lopen ze ook over mn wangen. Lichamelijk merk ik echt dat ik een fikse bloedarmoede heb opgelopen door het bloedverlies. Slik wel ijzertabletten, maar dat duurt wel ff voor dat dit is aangevuld.
Heb ook erg weinig energie en ben gauw doodop.
Moet volgende week naar de bedrijfsarts en daar zie ik erg tegenop. Ik weet dat ze op mn werk met een personeelsprobleem zitten, maar wat kan ik daar aan doen. Normaal melden ze je pas bij 3 of 4 weken ziekte aan bij de bedrijfsarts en mij heeft ze na nog geen week al gemeld en dat terwijl ik nooit ziek ben en al ben ik ziek ik gewoon kom werken. Snap er niks van want vorige week kreeg ik nog te horen doe rustig aan. Ben zo bang dat ik volgende week te horen krijg dat ik weer moet gaan werken, terwijl ik dat nog niet trek.

Hoe is dat bij jou gegaan? Hoe lang duurde het dat je voor het eerst weer ongi was na je operatie?
Hoop dat het bij jou ook gauw raak mag zijn en dat het nu ook goed gaat.

Pfff tis een heel verhaal geworden.

[Babeloe]

@maal: al eventjes hier niet meer gekeken, maar las dat je eileider alsnog verwijderd is. Wel erg heftig. Mij werd toen op mijn hart gedrukt dat als je eileider verwijderd wordt je andere eileider het binnen een half jaar voor 80 procent overneemt. Bij mij was het uiteindelijk niet nodig, maar realiseer me dat ik toen erg veel geluk heb gehad. Wij hebben toen één maand pauze gehad (i.v.m. bruiloft. Wilde die spanning niet in die periode) en daarna ben ik in ronde 2 weer zwanger geraakt. Was toen wel heel duidelijk mijn andere eileider (voel de eisprong meestal wel redelijk). Ik heb in die tijd gemaild met een lotgenoot. Die was al een flinke tijd bezig, (ruim anderhalf jaar geloof ik) Bij haar is toen geopereerd en binnen een maand was ze weer zwanger. Ik ga dus voor je duimen!

@marioni: Ik word verdrietig als ik je verhaal lees. Na zo'n lange periode van afwachten, zwanger zijn en dan een bbz hebben. Erg pittig. Ik zou me echter niet al te veel zorgen maken over de bedrijfsarts. Je hebt een flinke operatie achter de rug, die niet alleen lichamelijk maar ook emotioneel erg zwaar is. Ik zou gewoon eerlijk je verhaal doen, maar wel duidelijk laten merken dat je het nu gewoon nog niet trekt. Mijn ervaring is dat ze dan zeker wel luisteren. In iedergeval heel veel sterkte en ik hoop dat jullie wens voor een kindje snel vervuld mag worden.

[maal]

hey marioni

ik was een maand na me operatie voor het eerst weer ongesteld,,, 32 nov geopereerd en 24 dec voor het eerst ongesteld,,,,
nu had ik de 13e jan me eerste eisprong en ben nu weer zwanger jeej, 5 weekjes nu
ben vrijdag voor een echo geweest en gelukkig zit het op de goeie plek! dus nu is het afwachten geblazen.

merk wel dat psychisch nog niet helemaal goed zit want kan me nog niet voorstellen dat het nu ok daadwerkelijk gaat gebeuren dat ik over 8 maanden een kindje heb, maar dat zal nog wel komen...

luister wel naar je eigen lijf want het is duidelijk dat je het werken nog niet aan kan, ik heb na me operatie een maand rust genomen en ben ook thuis gebleven van het werk,,, je werkgever kan je niet dwingen om weer aan het werk te gaan als je er zelf nog niet klaar voor bent!!!!!! denk aan jezelf, want dit is niet nix om mee te maken....
dus blijf je ziek melden als de arbo langs komt kun je je verhaal doen en vertellen dat je het lichamelijk en psychisch nog niet trekt om weer te beginnen!!!!!!!!!!

Ik heb op dit forum ook een blog geschreven over mijn verhaal, die staat onder blogs en dan op de 2e pagina,,

het aller belangrijkste is dat je aan jezelf denkt en je de rust gunt die je nodig hebt anders kan je er later weer last van krijgen!!!!!!
je mag me pb-en als je dat fijn vind, ik wens je heel veel sterkte met het herstellen en het verwerken van het verlies, ik weet dat het zwaar is dus zet jezelf nu ff op nr 1
heel veel liefs maal

[Marioni76]

@Maal, gefeliciteerd met je nieuwe zwangerschap en wat super dat het nu in ieder geval wel op de goede plek zit. Jeetje dat zal een hele opluchting zijn geweest.
Kan heel goed begrijpen dat het psychisch nog ff lastig is, maar probeer er toch van te gaan genieten hoe moeilijk dat ook is.

Dat het bij mij lichamelijk nog niet allemaal goed zit, merk ik zelf ook heel duidelijk. Als het teveel wordt wordt ik echt gelijk door mn lijf teruggefloten. Ook geestelijk is het nog steeds een achtbaan waar ik in zit. Ene moment is er niks aan de hand maar dat kan ook opeens veranderen en zit ik weer te huilen. Heb voor de afspraak van morgen bij de bedrijfsarts ook al het een en ander op papier gezet want anders vergeet ik door de zenuwen weer de helft. Ga in ieder geval aangeven dat ik het zowel lichamelijk als geestelijk nog niet redt om aan het werk te gaan.
Ga zeker heel goed aan mezelf denken en mezelf op nr 1 zetten, want heb er niks aan om nu alles te snel te willen en dan dalijk weer enorm hard terug te vallen.

Vandaag ook weer de poli gebeld voor wat uitslagen. HCG was nog niet helemaal gezakt, was 15, dus moet as vrijdag weer bloed prikken. Uit het weefselonderzoek was niks bijzonders gekomen. Het was passend voor een bbz.

Als er wat is of als ik met vragen zit stuur ik je zeker een pb of schrijf het hier.

[maal]

grappig dat ej de benaming neemt van die achtbaan, heb ik ook gebruikt voor mn blog... of had je die al gelezen
heel veel sterkte morgen hoop dat ze je serieus nemen want is egt niet nix!!
heel veel sterkte meis, en ik wil je mijn zinnetje geven (uit shrek) happiness is just a teardrop away
er gaan weer mooie tijden komen!!!!!!!!
heel veel liefs

[maal]

heey marioni

ik vroeg me af hoe het nu met je gaat, heb je het al een plekje kunnen geven, heeft je werk nog wat begrip opgebracht??
ben wel n beetje benieuwd!
liefs maal

[Marioni76]

hoi Maal,

Het gaat hier met kleine stapjes vooruit. Ben nog wel steeds snel moe, maar merk dat ik lichamelijk wel kleine stapjes vooruit maak. Merk wel dat ik geestelijk nog niet zover ben, begin nu pas echt met het verwerken en het een plekje geven.

Ben nog niet aan het werk, moet over 4 weken weer naar de bedrijfsarts en blijf ook tot die tijd nog thuis. Moet er namelijk nog niet aan denken om de ouders onder ogen te komen en de vragen van de kids te beantwoorden. Ben daar echt nog niet sterk genoeg voor. Op mn werk zijn ze wel gelukkig een stuk begripvoller geworden. Mn clustermanager heeft ook al aangegeven dat wanneer ik bij de bedrijfsarts ben geweest ik met haar een plan van aanpak ga maken en dat ze me rustig wil laten terugkomen. Want te snel heeft geen zin omdat dan het risico te groot is dat ik weer terugval. Moet zeggen dat dit heel veel rust geeft en maakt ook dat ik eindelijk kan accepteren dat het allemaal niet zo snel gaat dit keer om weer te gaan werken.
Ben namelijk niet iemand die zomaar thuis blijft en dan is het best moeilijk om te accepteren dat het nu gewoon niet gaat. Merk ook echt dat wanneer ik teveel doe mn lichaam dat gelijk laat weten.

Verder afgelopen woensdag voor het eerst sinds de operatie ongi geworden, dus daar was ik erg blij mee. Merk wel dat ik erg graag verder wil en weer opnieuw wil proberen zwanger te worden en datzelfde geld ook voor mn vriend, dus we gaan er vanaf nu ook weer echt voor.
Moet over 1,5 week nog voor controle naar de gyn, maar dat zal niet veel bijzonders zijn. Mn huisarts heeft vorige week mn Hb gecheckt en die was 8,1 dus helemaal goed.

Hoe gaat het bij jou? Kan je het je inmiddels al een beetje voorstellen dat je nu echt zwanger bent en over 7 maanden echt een kindje gaat krijgen. Ga er van genieten meis, want het is niet niks om een bbz mee te maken laat staan 2x en dit kindje is je enorm gegund.

liefs Marioni

[maal]

Hey meis, fijn dat je stukje bij beetje verder kan gaan, het heeft n gigantische inpack en daar moet je idd gewoon je tijd voor nemen!!!!!

Ook super dat jullie er weer voor willen gaan want je moet egt oppassen dat je geen angst ontwikkeld om weer zwanger te worden!!!!

Hier is t nog steeds onwerkelijk geloof dr nog steeds niets van ondanks dat ik al 2echos heb gehad, morgen weer n echo het word n termijn berekening maar blijf gewoon telkens denken van stel dat het hartje ermee gestopt is, blijft ergens het idee alsof n beebie voor mij alleen maar een droom kan zijn, heel stom, komt miss omdat ik zoveel meiden heb zien zwanger worden binnen n wip en het ook meteen goed ging, terwijl ik door zon hel ben gegaan... En omdat ik meiden in het uitgerekend topic hoor over dat ze al buikjes hebben enz en ik dat bij mij nog niet heb kunnen opmerken mja elk lichaam is verschillend natuurlijk
Ik ben erg benieuwd naar morgen ook heeeeeel nerveus maar dat zal wel blijven... Het blijft natuurlijk spannend! Ik denk dat het voor mij pas egt word als ik een buikje begin te krijgen!
Ik zal morgen ff laten horen hoe de echo is geweest!
Sterkte nog meis!!!!
Liefs maal

[Marioni76]

Hoi Maal,

hoe is de echo vandaag gegaan? Kan heel goed begrijpen dat het nog steeds zo onwerkelijk is, maar je bent toch echt zwanger en een beeb voor jullie wordt werkelijkheid en is geen droom meer.

Hier de afgelopen dagen weer een paar moeilijke dagen gehad. Afgelopen zaterdag op de verjaardag van mn schoonzusje geconfronteerd met de baby van haar tante die geboren is op de dag dat ik mn BBZ-operatie was. Wrange erbij is dat het in hetzelfde ziekenhuis en op dezelfde etage was. Had niet verwacht dat die tante er zou zijn dus dat hakte er behoorlijk in. Toen werd het ook nog eens heel veel babypraat en moest ik behoorlijk veel moeite doen om niet in huilen uit te barsten. Toen we naar huis gingen was ik ook behoorlijk kapot.
Daarnaast was ik vorige week erg blij dat ik ongi werd, maar het drukte me ook wel weer met mn neus op de feiten en dat viel me zwaarder dan ik dacht.
Begin nu ook eindelijk te accepteren dat het herstel gewoon allemaal niet zo snel gaat als ik van te voren had gedacht. Ben helemaal niet iemand die zo lang ziek thuis zit, maar nu is het gewoon niet anders en de gebeurtenissen van afgelopen weekend hebben me doen beseffen dat het echt tijd nodig heeft.

liefs Marioni

[maal]

Hey meis, echo was goed flupje bewoog en draaide en zwaaide met de armpjes, het is 3cm groot houd in dat ik vandaag 10wkn ben, nu begint er ergens wel te dagen dat het idd wel goed zou kunnen gaan hoewel er n klein stemmetje blijft roepen nog 2wkn tot de kritieke periode om is, kan nog veel gebeuren maar die probeer ik te negeren!!
Ik begrijp je gevoel ik had het ook heeeeeeeeel moeilijk met zwangere mensen ik was 3mnd later uitgerekend dan n vriendin dus had erg veel moeite met haar kindje, maar uiteindelijk slijt het idd, je zal het egt nog wel langer moeilijk hebben want het is gewoon zwaar unfair dat het bij ons zo moest lopen, een miskraam is heel zwaar maar daarmee verlies je geenlichaamsdelen, en hoef je verder dan een cureatage geen operatie! Ik heb veel momenten waar babies of zwangeren waren gewoon gemeden, op tv als ik iets zag gewoon gezapt je moet jezelf beschermen!
Ik hoop dat jullie heel snel zwanger mogen worden van een gezonde zwangerschap want dat verdienen jullie!!! Heel veel sterkte meis en goed met elkaar blijven praten en delen want dat is iets wat ik heel erg heb gemist (mijnes is nie zon prater) en veel blijven knuffelen!!!!
K zou t wel prettig vinden om te horen hoe t met je gaat en wederom als je iets op je hart heb kun je me altijd n berichtje ofzo sturen!!!! Niemand die het niet heeft meegemaakt weet hoe je je voelt!!
Had je me blog trouwens gelezen over bbz? Dat kan ook helpen het lekker van je af te schrijven!!!
Liefs maal

[Marioni76]

Hey Maal,

tis alweer 2 weken geleden van je echo, maar super dat alles goed was. Nu er echt van gaan genieten hoor en dat stemmetje idd maar negeren.
Ik heb je blog toen idd gelezen en ben de week na d eoperatie ook begonnen om het hele verhaal van de bbz op te schrijven. Sowieso ben ik vorig januari al begonnen met schrijven en soms schrijf ik elke dag en soms sla ik ook dagen over. Schrijven helpt idd heel goed.
Hier vorige week dinsdag naar de gyn geweest voor nacontrole. Ze nam echt de tijd voor ons en heb ook al mn vragen kunnen stellen. Ben tijdens de opratie zo'n 1,2 ltr bloed verloren en daarvan hebben ze 900cc weggezogen en de rest is in mn buik achtergebleven omdat ze hier niet bij konden. Tis dus niet zo gek dat het allemaal wat langer bij mn duurt. De gyn vertelde ook nogmaals dat mn linkereileider er helemaal super uitziet.
Nu de komende 6 maanden eerst weer zlef proberen om zwanger te worden en als dat niet lukt mag ik dan weer bellen voor een afspraak.
Afgelopen zaterdag heel duidelijk mn eisprong gevoeld aan de linkerkant (voelde ik normaal nooit). Doordat ik vorige week donderdag en vrijdag niet lekker in mn velletje zat hadden we woensdag voor het laatst geklusd, dus zaterdagmiddag hebben we het alsnog ff gezellig gemaakt in de slaapkamer. Nu op het wachtbankje en hopelijk 3 april een heel mooi verjaardagskado (ben de 4e jarig vandaar).
Ga straks lekker ff genieten van het zonnetje, volgende week donderdag pas weer naar de bedrijfsarts. Dus ga er nog maar ff van genieten.

Dikke knuf

[Marioni76]

Hoi Maal,
jeetje bij jou schiet het al op. Nog een paar weken en dan heb je je kleintje in je armen.
Hoe gaat het met je
Ik heb vanmorgen bijna 8 maanden na de bbz positief getest.
Kan het nog moelijk geloven dat het nu eindelijk weer raak is. Ben erg blij, maar ben ook bang.
Net de poli gyn gebeld en ik mag 7 oktober voor de echo, dus tot die tijd in spanning.
Al ga ik zeker wel proberen om ervan te genieten.

[Elle]

Wat een mooi nieuws allemaal.
Na zoveel ellende is het jullie dubbel en dwars gegund. Ben hier even komen kijken omdat een kennis het nu ook had en nu ik zwanger ben gaan er allerlei rampscenario's door mijn hoofd...
Tja, ook verschillende miskramen verder maar geen bbz.

Overigens ken ik best verschillende dames die maar 1 eileider hebben en allemaal gezonde kindjes hebben!
Dus er is zeker hoop en dat bewijzen jullie wel!!

Liefss

[Daantje79]

Ik kwam heel even spieken hier. Wat fijn dat er hier veel dames weer zwanger zijn na een bbz, gefeliciteerd!
Bij mij is in augustus een bbz geconstateerd, ik werd met spoed opgenomen om geopereerd te worden, maar uiteindelijk is toch voor een behandeling met methotrexaat gekozen om het weefsel af te stoten. Ik moet nu 3 maanden wachten met zwanger worden en ben eerlijk gezegd ook erg angstig om weer 'aan de slag' te gaan, maar jullie verhalen laten zien dat alles ook een positieve wending kan krijgen!

[maal]

@ marioni.. wat goed zeg dat je weer zwanger bent! GEFELICITEERD! nog n weekie spanning.. ik ga duimen dat het gewoon helemaal goed zit.... gelukkig is je "slechte " eileider weg, dus neem aan dat het ged zit... je moet idd proberen gewoon te genieten... het is logisch dat je ook bang bent,, een bbz is niet niets... ik ben deze hele zwangerschap bang geweest, een goede zwangerschap heeft niets met een bbz te maken maar toch is je vertrouwen in je lichaam geschaad, maarja hier idd nog maar 1 weekje tot de kleine zou moeten komen dus het komt wel goed!!! sterkte met wachten en heel veel succes volgende week, ik ga hier zeker ff neuzen hoe de echo gegaan is!!!!!

@Elle jij ook gefeliciteerd met je zwangerschap! Een zwangerschap is iets heel fragiels en een geweldig wonder, dat heb ik wel geleerd door mijn ervaring... wij zeiden eerst we gaan een kindje nemen,, maar heb wel ondervonden dat er geen nemen bij is, maar dat je die echt krijgt... Tuurlijk gaan er dan ook allemaal ramp scenarios door je hoofd, maar het kan ook gewoon goed gaan, en je moet gewoon maar het vertrouwen in je lichaam hebben dat het gewoon goed gaat... Nog maar 5 weekjes dan ben je door de engste tijd heen heel veel sterkte gewenst maar ook heel ergveel plezier en lekker genieten van het wonder at in je groeit!!!!

@Daantje, wat vervelend zeg!!! logisch dat je bang bent om strax weer te proberen, dat hebben we allemaal gehad, dat is gewoon de angst dat je dit weer gebeurd.. eerst de blijdschap van een positieve test en dan het verdriet en de teleurstelling omdat het niet op de goeie plek zit en niet levensvatbaar is daar...ik weet nog hoe ik toen de medici heb vervloekt omdat ze zo ver zijn in de medice wereld maar nog niet in staat zijn om zon vruchtje dan te verplaatsen naar de baarmoeder...
hoeveel injecties heb jij gehad met mtx? gelukkig zijn ze nu wat verder ermee want vorig jaar kreeg ik in een week 4 injecties en mocht ik een half jaar niet zwanger worden.. ondanks me angst werd ik gek van het wachten,, ik heb al geen geduld maar toen werd die helemaal op de proef gesteld...
wel positief dat je in ronde 1 zwanger bent geraakt dan heb je grote kans dat je na je stoptijd ook weer snel zwanger raakt... het is ook ergens wel goed om na een bbz niet meteen weer te beginnen zodat je het even een plekje kan geven..das heel belangrijk!!!
nou heel veel sterkte met de stoptijd en zorg dat het een plaatsje krijgt zodat je strax in november weer met geoie moed kan beginnen!!!
mocht je je ei kwijt willen dan kan je altijd hier ff n berichtje posten!!!

lieve meiden heel veel sterkte en succes!!
liefs maal

[Daantje79]

Maal, ik heb gelukkig maar 1 injectie met methotrexaat gehad. Mijn hCG was ook 'maar' 630, dus al aan de lage kant. Ik heb wel erg veel last gehad van de bijwerkingen, was erg vatbaar voor van alles en nog wat. Heb een oogontsteking en nierbekkenontsteking gehad. Afgelopen donderdag voor het eerst weer ongi geworden en vrijdag nog een keer bloed prikken. Ik ga ervan uit dat het hCG dan 0 is (laatste keer 5), zodat we dit hoofdstuk af kunnen sluiten. Wat vervelend dat jij de hele zwangerschap in angst hebt gezeten... Ik herken dat van de zwangerschap van mijn dochtertje, daarvoor heb ik met 10 weken een miskraam gehad en was ik het vertrouwen in mijn lichaam ook kwijt... Maar ik zie dat je nu bijna uitgerekend bent. Wat heerlijk! Nog heel veel succes met de laatste loodjes en voor straks genieten van het kleine wondertje dat je in je armen mag houden .

[maal]

@daantje, gelukkig dat je maar zo weinig hebt gehad! Nou hopen dat je snel weer zwanger mag raken!!! En dat vertrouwen terug krijgen is moeilijk.. Soms komt t nie terug, zoals bij mij, maar mijn wondertje is er nu dus ook zonder vertrouwen kan t goed gaan!! Iig heel veel succes als je strax weer mag proberen!!!

@marioni k zie dat het vruchtje op de goeie plek zit! Suuuuper gefeliciteerd, mooi he om dat te zien op de echo na zon rot bbz!!! Lekker genieten meid!!! Ben super blij voor je!!!

Hier dus na een zwangerschap van precies op de dag af 40wkn bevallen van onze pracht dochter Layla Isabella Lilly.. Wat n rijkdom en wat maakt zij t leven mooi! De bevalling was pittig omdat k geen pijnstilling kreeg omdat ik al teveel ontsluiting had maar achteraf was het natuurlijk absoluut de moeite waard!!!

[Marioni76]

@Maal, gefeliciteerd met je mooie meis en wat een mooie namen.
Hier zit uk idd gelukkig op de goeie plek, voel me verder ook prima. Al ging het afgelopen weekend een stuk minder en ben ik ook van zaterdagavond tot gistermiddag opgenomen geweest. Met uk is alles goed alleen ik bleek een niersteentje in mn li-nier te hebben en dat veroorzaakte helse pijnaanvallen, waardoor ik ook nog eens ging overgeven en niks meer binnen hield. tot gisterochtend een infuus met medicijnen gehad tegen de pijn van het steentje en ws heb ik het inmiddels uitgeplast. Eten blijft ook weer binnen dus we gaan weer de goede kant op. Deze week nog wel thuisblijven op advies van de gyn om ff goed aan te sterken en zodat mn nier ook kan herstellen.

[Daantje79]

Maal, van harte gefelciteerd met jullie kleine meisje! Wat heerlijk hè zo'n mini mensje in je armen . Ze heeft inderdaad prachtige namen!

Marioni, wat fijn dat jullie ukje op de goede plek zat. Van harte gefeliciteerd met je zwangerschap, geniet er van!

[maal]

Heey marioni.. Ik denk ff kijken hoe t met je is.. Al 27wkn gaat t goed?? Hopelijk niet teveel kwalen...
Liefs

[Marioni76]

Hoi Maal,

Morgen alweer 28 weken, tijd vliegt voorbij. Zeker de laatste weken.
Voel me op zich prima en weinig last van kwaaltjes gehad. Enige waar ik al mn hele zwangerschap last van heb is de vermoeidheid.
Verder is uk lekker actief in mn buik. Komende woensdag weer controle met een groeiecho.

Hoe gaat het met jou en je kleine meid?

[maal]

Fijn dat t zo goed gaat, heerlijk he zon kleintje voelen bewegen, wist je nou al wat t is of blijft t n verrassing,

Hier gaat t prima kleine meid is alweer bijna 5 maanden, gaat vliegens vlug, ze weegt nu zon 7kg dus is n gezellig dikkerdje, kan zoooooo van dr genieten, moeder zijn is alles en meer wat ik ooit heb gedroomd maar ze is dan ook wel n hele makkelijke baby, dus sls ze een keer een huil avond heeft of zoals nu dat ze wil gaan kruipen en t lukt niet dus gaat ze schreeuwen dan moet ik egt ff wennen, omdat ze dus normaal altijd lacht mjaaa ik vin t heerlijk! Ben je al aan t denken over je bevalling, wil je thuis in t zkh wel of geen pijnbestreiding enz

[Marioni76]

Super dat je zo geniet van je kleine meid.

Hier weten we niet wat het wordt, blijft een verrassing tot de geboorte.
verder ga ik in het zkh bevallen, loop nu voor mn controles ook bij de vk in het zkh.
Verder nog niet veel over de rest nagedacht. Gaat binnenkort wel komen.
Gister weer controle gehad en heb het advies gekregen om minder te gaan werken,
dus heb nu dinsdag gesprek met mn leidinggevende. Ben benieuwd wat hoe dat zal gaan.
Maar de feiten liggen er gewoon en daar kunnen ze niet omheen. Wacht het maar ff af
maar ga wel aangeven dat ik nu voor mezelf en mn kindje kies.

[maal]

Stoer zeg dat je t af gaat wachten, ik zou dat niet kunnen ben veeeel te nieuwsgierig, bij n evt volgende wil ik het ook weer weten maar dan deel ik het miss niet en zeker de naam hou ik geheim want ik vond het nix dat mijn schoonmoeder de naam al gebruikte voor ze geboren was...

Je werk heeft lekker pech, jij en je kindje gaan nu voor!!!!!
Ik vond in t zkh wel fijn, keek heel erg op tegen alle mensen die daar aan je zitten en dr in zitten te koekeloeren maar daar had ik uiteindelijk helemaal geen last van, heb zelfs nog 2 leerlingen erbij laten zijn haha... T enige waar ik nu nog aan denk en denk bah, is dat gepoep voor alle mensen waha kan je nix aan doen dat besef ik me wel maar dat is n deel waarvan ik denk omg bah daar had ik zonder gekund waha... Achja belangrijkste is je kindje gezond op de wereld zetten!

Gelukkig heb je nog tijd zat om te bedenken hoe of wat je wil, je kan t ook op papier zetten dn aan je vk of man geven, want op t moment supreme weet je nix meer, tja of je wil alles anders haha ik denk, k ga mooi tv kijken daar en muziek luisteren, nou moest er niet aan denken tijdens de bevalling zat me dood te ergeren aan de tv, me vriend zat te kijken volgens mij was t een dieren programma aaargh kon t niet hebben, en ik ben n tv verslaafde haha...
Spannend hoor, stieken zou ik ook weer willen mja wil eerst op me oude gewicht zitten anders krijg ik het er van me leven nie meer af...
Sterkte nog ff, en heel erg genieten nog he, tis voorbij voor je t weet!!!