Mannen tijdens het zwanger raken

[Nikita]

Dames,

Ik ben eigenlijk wel eens benieuwd naar andermans verhalen over de wel/niet betrokkenheid van de mannen tijdens het zwanger raken... Zijn jullie mannen net zo enthousiast als jullie zijn en er net zoveel mee bezig of zijn ze juist een beetje op de achtergrond en wachten het nog een beetje af tot ze meer 'bewijs' hebben van succes??

Mijn vriend behoort namelijk wel beetje tot laatste categorie. We hebben samen met 100% zekerheid de beslissing genomen om zwanger te worden en samen ritueel mijn pil doorgespoeld () maar sindsdien lijkt het alsof ik de enige ben die zo enthousiast is erover. Toen ik laatst aan em vroeg of ie spijt had van de beslissing, zei die volmondig nee maar legde uit dat hij niet echt blij kan zijn zonder dat hij zeker weet dat ik zwanger ben. Mijn vriend is nogal een nuchtere in alles, dus in die zin verbaast zijn reactie me niks, maar toch vind ik het wel jammer dat ik mijn enthousiasme niet kan delen (wat ik em ook verteld heb hoor!).

Nu ben ik wel es benieuwd hoe dat bij anderen is...??

[Nirak]

Hey Nikita

Mijn vriend is ook van het afwachtende
Wel was hij vandaag (baaldag, voor het eerst echt depri omdat ik niet zwanger ben) extra lief voor me.
Hij wil op zich alles weten, maar zodra het woord ongesteld valt kapt hij me af
(hijs een beetje allergisch voor dat woord )
hij is erg gesloten, en wil wel alles weten, maar vraagt er eigenlijk nooit om
Ik vertel gewoon hoe het gaat, wat er is, en waarom dat zo is,
en hij is eigenlijk altijd blij met de info

[minimi]

Mijn man kon niet wachten tot ik zwanger was... moest heb wel 50x uitleggen dat een cyclus in het begin ook eens langer kon duren maar na mijn 1ste eigen menstruatie was ik dus al zwanger. was eind december 2009 gestopt met de pil en half februari 2010 had ik al positief getest...

Manlief was allang blij dat alles werkte zoals de natuur het bedoelt had.... Een paar jaar geleden wilde hij al kinderen (met toen zijn vriendin) maar dat wilde niet lukken. Achteraf maar 'goed' voor mij dan... Maar hij was wel onzeker erover....

[m2312]

Hoi Hoi

Wij hebben samen besloten dat we na het trouwen voor een kindje wouden gaan. In Juni zijn we getrouwd, en na de vakantie zijn we gestopt met de pil.
Ik wil al heel lang een kindje, Maar hij was er nog niet helemaal klaar voor. Nu wel en kan hij niet wachten tot WE (jawel we, zoals hij zegt) zwanger zijn.

Mijn man, is erg betrokken. Hij vraagt niet snel uit zichzelf, maar als ik hem iets vertel vraagt hij wel door.
Hij komt zelf met boekjes en sites aan die misschien wel handig zouden zijn.
Hij vond het eerst onzinnig om te beginnen met ovulatietesten, maar nu ik ermee bezig ben ziet hij het nut er ook wel erg van in gelukkig.
En hij vind me aantrekkelijker dan ooit (is wel handig voor het klussen!)
En van mijn buik kan hij nu al niet meer afblijven, al ben ik nog niet eens zwanger!

We hopen dus dat we snel zwanger zullen zijn..

[Noor]

Dames,

Ik ben eigenlijk wel eens benieuwd naar andermans verhalen over de wel/niet betrokkenheid van de mannen tijdens het zwanger raken... Zijn jullie mannen net zo enthousiast als jullie zijn en er net zoveel mee bezig of zijn ze juist een beetje op de achtergrond en wachten het nog een beetje af tot ze meer 'bewijs' hebben van succes??

Mijn vriend behoort namelijk wel beetje tot laatste categorie. We hebben samen met 100% zekerheid de beslissing genomen om zwanger te worden en samen ritueel mijn pil doorgespoeld () maar sindsdien lijkt het alsof ik de enige ben die zo enthousiast is erover. Toen ik laatst aan em vroeg of ie spijt had van de beslissing, zei die volmondig nee maar legde uit dat hij niet echt blij kan zijn zonder dat hij zeker weet dat ik zwanger ben. Mijn vriend is nogal een nuchtere in alles, dus in die zin verbaast zijn reactie me niks, maar toch vind ik het wel jammer dat ik mijn enthousiasme niet kan delen (wat ik em ook verteld heb hoor!).

Nu ben ik wel es benieuwd hoe dat bij anderen is...??

We kunnen elkaar de hand schudden...

Mijn man was eerder aan kinderen toe dan dat ik was. We schelen 8 jaar en hij was er gewoon eerder klaar voor. Uiteindelijk toen we ervoor gingen vond hij het geweldig. Kon niet van me afblijven, steunde me waar hij kon bij teleurstellingen en een overmaat aan hormonen... :evil:

Eenmaal zwanger was hij uiteraard helemaal happy, maar sloeg het ook om in iets onwerkelijks. Hij had niets tastbaars, buiten de echo's om geen echte tekenen. Rond de 20 weken heeft hij ook een dip gehad. Zo onzeker, en nog weinig om van te kunnen genieten. Gelukkig zijn we die dip heel goed doorgekomen. Maar betrokkenheid, tja.. op zijn eigen rustige manier. Hij gaat vooral door met de dagelijkse dingen en is erg nuchter richting de kleine en mijn zwangerschap. Gelukkig twijfel ik niet aan zijn kinderwens, wat onze uk is ECHT gewenst. Maar het maakt je wel eens onzeker. Nu maanden later en bijna zover dat de kleine geboren gaat worden, gaat het al veel beter. Het is veel tastbaarder voor hem geworden en hij kijkt er ook oprecht naar uit. De onzekerheden zijn overwonnen en hij is er klaar voor.

Al met al niet zoals ik verwacht / gehoopt had, maar tja... wel iets wat bij zijn nuchterheid past. Hij had even nodig om op te starten, maar gelukkig is hij er nu helemaal klaar voor... kan niet meer wachten, en dat is helemaal het einde om als as moeder te horen... :-D

[KarinM]

Leuk topic!

In ben in juni gestopt met de pil met volle instemming van mijn vriend.
Ik wilde al langer kinderen, hij gaf eerder aan er toen nog niet aan toe te zijn. Voor mijn kwam zijn besluit om ervoor te gaan dan ook behoorlijk plotseling.
Hij heeft er langere tijd voor zichzelf over nagedacht. Hij geeft aan dat hij gewoonweg niet kan overzien waar hij voor kiest als hij kiest voor een leven met een kindje.
Op een gegeven moment heeft hij voor zichzelf besloten: Ik wil ze uiteindelijk toch graag, dus waarom dan niet nu ik nog niet zo oud ben (29)? Dat was het moment dat hij de knoop door hakte. Vervolgens hebben we e.e.a. wel goed doorgesproken en waardoor ik merkte dat hij er echt voor wil gaan.

Doordat mijn vriend anders in elkaar zit dan ik en zowel voor- als nadelen ziet aan een leven met kinderen (wat natuurlijk terecht is) is hij er minder mee bezig dan ik.
Hij is nog niet erg teleurgesteld wanneer ik ongesteld word, maar hij lijkt ook niet opgelucht.
Zelf geeft hij aan er rekening mee te houden dat het best even kan duren en dat hij dus geduld heeft.
Wel zijn we beide bezig met de momenten waarop het handig is seks te hebben. Hij houdt er rekening mee en gaat er dan ook voor.
Verder hebben we zo nu en dan korte gesprekjes over hoe ons leven zou zijn met een kindje, wat we belangrijk vinden om een kind mee te geven etc.
Voor mij prima zo!

Ben ook erg benieuwd naar de reacties van anderen.

[Nikita]

Mmm als ik het zo lees heb ik het toch niet zo getroffen met mijn vent op het gebied van enthousiasme delen.... (al weet ik wel 100% zeker dat ie er achter staat en het graag wil hoor!)

[KarinM]

Zou ik me niet zo druk om maken hoor. Bij veel mannen werkt het gewoon even anders. Waar wij kunnen 'wegdromen' bij alleen al de gedachte, zijn zij (of in ieder geval een belangrijk deel van de mannen) ook bezig met het praktische: zo vraagt mijn vriend zich af wat hij er straks voor zal moeten opgeven.
Hij vindt baby's eigenlijk niet zo interessant en hoort ook van andere mannen dat ze de babyperiode niet zo leuk vonden.
Mijn vriend kan er op zijn manier naar uitkijken dat hij echt iets met zijn kind kan dóen.
Zoals hij het nu dus beleeft moet hij eerst een 'mindere' periode door (hij maakt zich druk om eventuele zwangerschapshormonen en een slopende baby-tijd, haha).
Enthousiast zou ik hem dus ook niet willen noemen. Wel vastbesloten, verwachtingsvol en betrokken.

[la bella]

hoi allemaal,

ik ben la bella 34 en vol verwachting op hopelijk een zwangerschap
we zijn in ronde 20 beland en in afwachting van een maandje echo's om mijn bms te volgen (baarmoederslijmvlies)
dat was de laatste keer te dun, vandaar..
hopelijk is alles goed en mogen we gewoon op eigen kracht door
overige onderzoeken waren nml goed

mijn vriend en ik beleven het heel anders al willen we alletwee heel graag een kindje in ons leven ontvangen
als vrouw ben je natuurlijk onderhevig aan allerlei hormoonveranderingen en stemmingswisselingen (althans ik wel)
ik ben echt teleurgesteld als het weer niet gelukt is
hij is veel rustiger, en denkt dat het dan volgende keer weer raak zal zijn
als man heb je het natuurlijk ook veel makkelijker
ik heb al zoveel onderzoeken gehad, met name de hsg was echt heel erg pijnlijk
soms maakt me dat boos, wat natuurlijk zinloos is
het is gewoon niet eerlijk verdeeld ;-)
we hebben al heel veel gefantaseerd over ons kindje en hebben zelfs al namen
maar de laatste tijd worden we wat voorzichtiger in onze dromen
gewoon, uit zelfbescherming
toch weet ik zeker dat het zal komen
wij houden namelijk zoveel van het leven, daarom willen we het ook doorgeven!

x la bella

[marini]

Na de eerste paar keer over het zwanger raken te hebben gepraat begon m'n vriend het ook steeds leuker te vinden. Nu hebben we besloten om er vanaf de kerstdagen voor te gaan en dat is aan hem helemaal te merken. Van een nuchter persoon is hij nu ook aan het zwijmelen en bedenkt hij namen, leest hij de boeken en vraagt hij dingen als hij iets niet helemaal snapt.
Voor ons vrouwen is het meeste zo vanzelfsprekend terwijl een man het allemaal van een afstand meemaakt. voor sommigen is de stap om het er over te hebben misschien wat groter omdat ze juist niet alles weten. Bij mijn kerel is dat in ieder geval wel zo..

[Meen23]

Ik ben eigenlijk wel eens benieuwd naar andermans verhalen over de wel/niet betrokkenheid van de mannen tijdens het zwanger raken... Zijn jullie mannen net zo enthousiast als jullie zijn en er net zoveel mee bezig of zijn ze juist een beetje op de achtergrond en wachten het nog een beetje af tot ze meer 'bewijs' hebben van succes??

Hoi meiden,
Ik was zo'n beetje aan het surfen op het forum, ik klets normaal in het "1983 "topic.
Ik ben in okt 2009 gestopt met de pil.
Mijn vriend is 3 jr jonger dan mij. En ik heb ook een lange tijd op hem moeten wachten.
Ik heb hem van te voren gezegd dat ik optijd wilde stoppen met de pil, omdat ik het idee had, dat het weleens lang kon duren. Omdat ik vanaf mijn 15de aan de pil was.
In maart was het eindelijk zover, mijn vriend zei ja, en wilde er ook helemaal voor gaan. Daar was ik heel blij mee, want mijn klokje begon steeds harder te tikken.
Ik werk op een dagverblijf en zag overal zwangere vrouwen, baby's kinderwagens enz...ik werd knettergek.

Ik sta onder "controle "bij de gynacoloog, dit vanwege een bloedziekte.
Ik heb hem dus ook gevraagd of hij mannen "kende" die zich "afwezig" hielden. Hij vertelde me dat de meeste mannen er toch anders mee omgaan dan vrouwen. En dat vrouwen meer bezig zijn met het "zwanger worden "dan mannen. Vrouwen pluizen alles uit, tempen, ei, ongi, welke dag enz..... en mannen zijn daar in anders. ( natuurlijk zijn er uitzonderingen )
Ik merkte aan mezelf dat ik soms best teleurgesteld was in mijn vriend, omdat ik het gevoel had dat hij twijfels had. En dat ik er alleen voor stond. Omdat hij er nooit iets over zei.

legde uit dat, hij niet echt blij kan zijn zonder dat hij zeker weet dat ik zwanger ben

Dit stukje schreef nikita, en dat herken ik zooooo ontzettend. Mijn skeetje wil zo graag dat ik zwanger ben, maar tot die tijd, weet hij gewoon niet goed hoe hij er mee om moet gaan. De laatste tijd gaat het wel steeds beter en zegt hij "meen, op welke dag zit je " haha enne "wanneer moeten weer extra klussen " hihih
Wel kei sweet , maar ik denk vooral dat je mannen weer moeten wennen aan een "nieuwe situatie " Die van mij iig wel

Liefs Meen

[Nikita]

Nou mijn vent is dus echt alles behalve geïnteresseerd of tenminste, als ie het is kan die het goed verborgen houden. Ik weet wel dat ie het wil hoor, want als René niet ergens 100% achter staat begint ie er niet aan en hij heeft ook regelmatig gezegd dat ie het wilt, maar in zijn gedrag laat ie het nog niet merken. Aangezien ik nogal enthousiast ben over onze beslissing en het liefst morgen al zwanger wil zijn, ben ik er nogal veel over aant mijmeren en begin ik er steeds weer over te kletsen. Zelfs al over toekomst dingen die nu nog helemaal niet van belang zijn, maar ja, ik ben gewoon enthousiast en wil mijn enthousiasme delen. Vriendlief voelt dit echter als druk en voelt zich verplicht om aan de bak te moeten. Dit heeft gisteravond geleid tot een heftige discussie welke we later hebben hervat in een rustig gesprek, waarbij we allebei onze ideeën hebben uitgesproken en samen tot de conclusie zijn gekomen dat we gewoon wachten tot het raak is en hierdoor niet allerlei trucs gaan uithalen. Ik heb beloofd er niet meer zo over te kletsen en te pushen en hij heeft beloofd er wat meer voor open te staan. Tja, ik zou het liefst alsnog snel zwanger zijn, maar ben wel ff door ons gesprek met beide benen op de grond gezet over het feit dat we geen haast hebben en gewoon eerst maar es afwachten hoe het gaat lopen... Ondertussen maar gewoon hier lekker spuien en lezen

[la bella]

hoi nikita, herkenbaar voor veel vrouwen denk ik..
mannen maken de beslissing vanuit hun hoofd, wij hebben toch echt een soort tikkende klok
hoewel de een daar beduidend meer last van heeft dan de ander, maar ok
mijn vriend moest ook wennen aan het idee, maar geloof me na 19 rondes staat hij ook te popelen hoor! ;-)
als ik jou was zou ik lekker op het forum spuien en fantaseren
zodat je in bed gewoon kunt vrijen ipv " een baby maken"
dat laatste is voor het mannelijk libido niet altijd even opwindend is me vertelt ;-)

xx

[Nikita]

Nee precies, ik probeer er voor en tijdens de seks geen aandacht aan te schenken, omdat manlief dan indd het gevoel krijgt dat ie moet en het dan niet wil.. Ik heb sowieso over het algemeen een hoger libido dan mijn vent, ik heb denk een beetje een aparte aan de haak geslagen haha Al heb ik niks te klagen verder hoor, het is en blijft een toppertje

[la bella]

wij hebben op een bepaald moment afgesproken dat het "moeten" eraf "moest"
dus alleen vrijen als we alletwee zin hebben, en niet omdat de ovulatietest het aangeeft
dat was wel een goed idee ;-)

ikzelf heb een hekel aan het woord klussen
zo hebben we het voordat we hieraan begonnen ook nooit genoemd..
superlatieven laat ik maar even achterwege ;-)
wil niemand shockeren hahaha xx

[Meen23]

Aangezien ik nogal enthousiast ben over onze beslissing en het liefst morgen al zwanger wil zijn, ben ik er nogal veel over aant mijmeren en begin ik er steeds weer over te kletsen. Zelfs al over toekomst dingen die nu nog helemaal niet van belang zijn, maar ja, ik ben gewoon enthousiast en wil mijn enthousiasme delen

ja mannen denken en beslissen met met hun hoofd en vrouwen doen dat meer met gevoel. Mijn vriend heeft precies hetzelfde nikita, maar tegenwoordig gaat het goed.
Ik kan de hele dag er wel over praten, ik denk ook dat dat de reden voor mij was om een forum op te zoeken, omdat ik hem niet de hele tijd "wilde lastig vallen "omdat alleen maar kan knikken en ja kan zeggen.Ze hebben er meestal toch weinig op te zeggen heb ik het idee.
Ik kan nu al dromen over het feit HOE ik het de omgeving ooit ga vertellen, welke kinderwagen ik wil, en hoe ik het mijn mannetje ga vertellen.
Maar hij kan alleen maar rollen met zn ogen. Nu lijkt het wel alsof hij een botte boer is. DAt is helemaal niet het geval. Maar ik denk, net zoals wat jij al eerder zei, nikita. Mannen willen eerst het 2e streepje zien, een bewijsje. En dan gaat het gevoel er bij komen...:-?:-?:-? Althans dat hoop ik.hihi

Liefs Meen

[Nikita]

Ik ook, maar ik weet ook heel zeker dat zodra die streep er is, hij niet weet waar die het zoeken moet en dolblij en gelukkig is
Hij komt nu indd heel bot over, maar weet zeker dat ie bij de eerste echo smelt en traantjes wegpinkt hihi

[Meen23]

@nikita, zie dat je in mierlo woont vlakbij mij.....hihih zwaaaaaai

[Nikita]

Oja??? Waar woon jij dan??

[Meen23]

@ nikita, ik woon in Gemert

[Nikita]

Dat is indd niet zo uit de buurt nee... Leuk

[Meen23]

ja er zijn veel mensen hier uit de buurt

[Chelke]

Mijn vriend leeft met de gedachte: het komt als het komt. Is er niet echt mee bezig, zegt ook tegen mij dat hij denkt dat het heel lang gaat duren.
Ik had ook het idee dat hij er niet volledig achter stond, dit hebben we woensdag in een goed gesprek besproken en dat is gelukkig niet het geval. Hij wil er gewoon niet 24/7 mee bezig zijn.

[Meen23]

@chelleke, lastig voor je meis, ik kan me voorstellen dat je het met degene wil delen die het dichtst bij je staat. Ik heb dat ook een tijdje gehad. Maar het gaat wel steeds beter. Soms komen die mannen dan erg bot over terwijl ze het niet zo bedoelen, maar vrouwen voelen dingen mischien toch anders....
Daarom ben ik ook hier gaan kletsen, omdat bijna alle meiden die ik hier ben tegen gekomen precies hetzelfde denken

Liefs Meen

[Nikita]

Ja hier thuis zit ook een 'botte boer' om het zo maar even te zeggen... Is er volgens mij absoluut niet mee bezig (al weet ik wel van em dat ie het wilt) en laat al het gepieker en gestress aan mij over. Of hij denkt er wel aan, maar deelt het gewoon niet met mij, zou ook goed kunnen want het is niet zo'n prater. Ach ja, na 4.5jr heb ik me er bij neergelegd dat qua gevoelens uiten we niet echt op 1 lijn liggen en ben blij dat dit forum bestaat en te merken dat er veel meiden het zelfde denken als ik

[Meen23]

whaha nikita, het lijkt wel alsof wij in dezelfde reltie zitten. Mijn skeetje is ook geen prater, en het uiten van gevoelens is ook niet zijn ding ....en ja ik heb me daar ook al een hele tijd bij neergeslegd. Tja wat kan je anders doen he...

Groetjes!

[Nikita]

Ze leiden toch geen dubbelleven he??? Dat hij nu ipv bij het voetbal bij jou zit Hahaha, nee geintje hoor!
Tja, ondanks die kleine nadeeltjes, want soms zou een prater ook wel es fijn zijn, is en blijft het een heerlijke vent en hou ik ontzettend veel van em, dus tja, dan leg je je bij dingen neer en neem je iemand zoals ie is... Ik ben voor hem ook niet altijd de makkelijkste en hij is ook nog steeds bij me dus zal wel goed zitten dan

[Chelke]

het is indd vervelend als je er met je mannetje niet over kunt praten, k heb ook tegen hem gezegd dat ik het vervelend vindt.. hij vindt dat onzin en zegt dat ik gewoon alles moet vertellen.. mja als hij niet enthousiast reageert dan vertel ik het liever niet..

ben zo blij met dit forum, kan ik alles vertellen wat ik wil

[Nikita]

Ja en het gaat vaak indd alleen maar om dat stukje enthousiasme.... Toen wij besloten hadden om te stoppen met de pil was ik die eerste week helemaal in de wolken en kon over niks anders praten en/of denken. Enige reactie van hem was dan mmm of ja.... Toen dacht ik echt van, ben jij niet blij dan, vind je het niet leuk? Weet wel dat dat zo is alleen is hij niet zo uitbundig en laat hij dat niet merken, beetje jammer.... Lang leven de meiden op het forum

[buikje1981]

hallo meiden!

zie nu dit verhaal voorbij komen en moet ook even reageren. herkenbaar ook ;-)

ik ben er sinds vorige week achter gekomen dat ik zwanger ben dmv 2 hele positieve testen! nu waren we nog niet heel bewust nog bezig met het zwanger raken, al was ik wel al gestopt met de pil omdat we wel met 1 of 2 jaar aan kinderen wilden beginnen. hij maar ook ik had dus nog niet verwacht dat we 'al' zwanger konden raken na bijna een jaar. ik stiekem heel gelukkig met dit nieuws, want ik ben er al een aantal jaar klaar voor! dus hij moet ook nog erg wennen aan het idee, maar ook ik, want het is nog erg nieuw en onwerkelijk. en wat ik al eerder las ook, niets tastbaars nog. hij wilt eerst zekerheid dat het echt zo is en dan hoe lang, en wilt er eigenlijk ook nog niet veel van weten hoe of wat er zich nu van binnen bij mij afspeelt haha en ik vind dat natuurlijk reuze interessant! hij is nog een beetje in shock denk haha. mannen zijn hier denk toch ook stuk nuchterder in, vooral ook omdat zij het heel anders meemaken en er nooit mee bezig zijn geweest. ondanks dat ze een kinderwens kunnen hebben, gaan ze er gewoon heel anders mee om. ik hoop en denk wel dat zijn enthousiasme wat meer word naarmate het wat tastbaarder word, en zichtbaarder! ;-) ik ben in ieder geval blij dat ik ook genoeg vriendinnen om mij heen heb met een kleintje al en daar kan ik straks naast het forum ook genoeg mee kletsen over het zwanger zijn en over het moeder worden!

leuk dat dit ook even aangekaart word, de mannen zijn immers ook niet onbelangrijk ;-) maar houden zich dus wel wat afzijdig en tijdens de zwangerschap toch ook gewoon bezig met hun eigen ding. zij dragen immers geen kleintje in zich en voelen niet wat wij voelen.

[cjh]

Dames,

Kan het toch niet nalaten om (als man) ook even te reageren hier. Ik snap heel goed dat het voor velen van jullie lijkt alsof wij als man minder bezig zijn met het zwanger worden. Voor jullie is het lichamelijk ook veel ingrijpender, duidelijk als je zwanger wordt, maar ook elke maand dat het weer niet lukt. Terwijl voor ons lichamelijk er in ieder geval niet veranderd.

Toch is het ook goed om te benadrukken dat stille wateren soms diepe gronden hebben. Ik ben vast niet de enige die zich bij tijd en wijle meer heeft bezig gehouden met (zoeken naar info over) zwanger worden dan zijn vrouwelijke partner. Mijn vrouw geeft heel duidelijk aan zwanger te willen worden (van onze derde), maar ik ben vaak degene die informatie opzoekt op internet, en vaak weet ik zelfs beter dan zij waar ze in haar cyclus zit. Terwijl ook zij af en toe verzucht dat ze het idee heeft dat ik er niet of nauwelijks mee bezig ben... Kortom, oordeel niet te hard over jullie mannen, er gaat vaak meer in ze om dan zichtbaar is, juist omdat we nou eenmaal zijn aangeleerd (of zijn we dat van nature?) wat minder emoties te tonen.

Just my 2 cts...

[Meen23]

Hoi cjh,

Heel leuk om allemaal te horen
Toch heb ik een man die van nature geen prater is. Er nauwelijks mee bezig is en ook niet goed weet hoe hij er mee om moet gaan
Daar hebben we al lang gesprekkken over gevoerd. Niet alleen over dit onderwep, het zit in zijn karakter.......
Je bent 1 van de weinig mannen die ik ken die het "anders "doet en mischien ook wel kan

Succes !!!! Groetjes Meen

[la bella]

hallo lieve allemaal,

ik heb juist wel een prater (alsof het om een ras gaat hahaha!)
hij smst me ook namen als ie weer een leuke heeft gevonden of gehoord..
praten vrijen en lachen dat zijn de peilers van onze relatie
misschien komt het omdat hij ook echt een "praatberoep" heeft, maar fijn is het wel!
we hebben een hele fijne woonkeuken en iedere avond eten we daar gezellig met zijn 2tjes en een kaarsje erbij
belangrijk om na een lange dag te horen hoe het met de ander gaat
natuurlijk beleeft een man het heel anders
wij zitten nu half in de mallemolen, en dat voelt soms een beetje alleen
ik degene die alles moet ondergaan (praktisch) maar we beleven alles heel intens samen
daar nemen we ook echt de tijd voor
mijn liefje kan zich erg verheugen op het zijn van een gezin, het vader worden
wij vinden het alletwee heel fijn om voor elkaar te zorgen
het zorgen voor je eigen kind zal nog veel dieper voelen en intenser
ik denk dat het ons juist dichterbij elkaar zal brengen
je hoort vaak mensen klagen over dat sinds ze een kind hebben blablabla..
ik geloof daar niks van
dat is maar net hoe je ermee omgaat
tegenwoordig is iedereen zo trots op zijn/haar zelfstandigheid en afhankelijkheid
"financieel, emotioneel; nee wij hebben niemand nodig, ik wil geen relatie ik wil niet samenwonen, ik wil mn vrijheid behouden.."
de kracht van onze relatie is (en nu citeer ik mijn liefde)

"DAT WIJ JUIST AFHANKELIJK VAN ELKAAR DURVEN TE ZIJN"

Waarom zou je het alleen doen als het samen zoveel fijner is?
Iedereen een fijne dag, en als ik een tip mag geven; zet de tv/laptop eens wat vaker uit.
Trek een flesje wijn open of een kop thee, en PRAAT!!!

Liefs la bella

[Meen23]

mooi verhaal la bella, super fijn dat je zo ontzettend gelukkig bent met je manneje
Ik denk dat het bij mij er ook in zit dat mijn vriend nog heeeeeel erg jong is hihihi hij moest ook echt een stap in MIJN richting zetten om over kinderen na te denken.
Ach ja.....
Wel leuk om jou verhaal te lezen

[Nirak]

@cjh
Wat leuk dat er ook een man reageerd!
Ja, mannen hebben ook gevoel, natuurlijk!
En ik weet dat mannen meestal ook gewoon bezig zijn met opzoeken/onderzoeken.
En er veel over nadenken. Soms zelfs te veel, omdat alles in m'n vriends hoofd blijft zitten.
Die van mij is zoals gezegd geen prater, maar ik weet dat hij wel bezig is met onze kinderwens.
Ik heb alleen van huis uit geleerd om iemand niet te dwingen om zijn gedachten uit te spreken.
Mensen hebben het recht om te praten, maar ook om te zwijgen.
Daarom hou ik niet minder van hem.

@ la bella:
Ik ben ontzettend blij voor je dat je gelukkig bent
En dat je vriend ook zijn gevoel kan bespreken.
Jullie zitten niet in een makkelijke situatie, en dan is het fijn om steun aan elkaar te hebben


Ik heb zelf een relatie voor deze gehad, waarin heel veel besproken werd.
Eigenlijk alles werd wel gezegd.
Die relatie was er één die me doodongelukkig maakte.
Omdat hij alles wat hem dwars zat bij mij uitte, maar ook tegen mij.
Alles was mijn schuld
Die relatie werd op een gegeven moment agressief.
(werd zo ongeveer emotioneel mishandeld)

Ik geniet van elk moment met mijn vriend.
Of hij nu praat, of afwezig tv zit te kijken, en met mijn haar speelt.
Ik weet dat hij van me houd, en dat hij de zelfde wensen heeft als ik.
Dat zegt hij niet altijd, maar hij laat het wel altijd merken

[Nikita]

@la bella: mooi verhaaltje en fijn dat jullie zo gelukkig zijn. Zeker omdat het bij jullie niet vanzelfsprekend is, is het fijn dat jullie daar samen goed over kunnen praten en het allemaal samen beleven!!

@de rest: ik heb er laatst ook weer gesprek over gehad met vriendlief. Begon beetje als felle discussie omdat hij het vervelend vond dat ik er steeds over begon terwijl hij al meerdere keren heeft aangegeven dat ie het wel graag wilt maar alleen niet zo enthousiast reageert als ik omdat hij niet zo in elkaar zit. Hij voelde het alsof ik em niet vertrouwde en geloofde en raakte hierdoor geirriteerd. Ik daarentegen wil juist graag horen dat hij er ook over nadenkt en dat hij er ook mee bezig is. Tijdens het gesprek ging ik meer inzien dat het voor hem ook vervelend is als ik steeds aan em twijfel en benoemde hij dat hij ook wel op sommige momenten er ineens aan denkt, op het werk ofzo als ie met een kindje bezig is, maar hij gewoon niet de persoon is die dat meteen smst naar mij. Het was fijn om hier eindelijk een bevestiging in te krijgen en hij gaf aan dat als ik iets kwijt wil ik dat natuurlijk bij hem kan alleen dat hij dat gewoon niet uit zichzelf zo snel doet. Ik ken em inmiddels natuurlijk langer dan vandaag en weet ook wel dat hij niet zo is. Maar had misschien stiekem gehoopt dat ie zou veranderen bij een zwangerschap, maar helaas. Heb me er na dat gesprek bij neergelegd en denk dat het goed is geweest dat we onszelf hebben uitgesproken. Sindsdien durf ik er thuis ook weer dingen over te zeggen en komt het af en toe vanzelf ter sprake

[la bella]

hoi lieve meen, mag ik vragen hoe oud je bent? en hoe oud is je vriend? ik ben 34, mijn lief is 28. xx

he nirak, gezellig dat we elkaar overal tegenkomen he?

nikita, vooralsnog is er nog geen teken gevonden dat een zwangerschap niet vanzelfsprekend zal zijn, of zal lukken..
het duurt alleen een beetje lang ;-)
x

[Meen23]

Hey la bella, wat een lieve naam hihi ik ben zelf 27 en mijn vriend is 23:-D:-D:-D

[la bella]

hoi meen, ik zie dat je al naar een gyn gaat?
maar je bent nog geen jaar bezig he?
mag ik vragen hoe je dat voor elkaar hebt gekregen? ;-) xx

[Meen23]

i"la bella , k heb een bloedziekte ik moet onder strenge controle blijven......

[la bella]

ok wat heftig.
wel fijn dat ze je dan zo goed in de gaten houden he?
welke onderzoeken heb je al gehad? en is je man ook onderzocht?

liefs la bella

[Meen23]

mischien kunnen we ff msn.... hihi dat klets wat makkelijker

[la bella]

ik heb je een pb terug gestuurd hoor! x

[kareltje]

Om terug te komen op de openingspost ;-):ik heb ook zo'n koele kikker thuis hoor.

Aan de ene kant vind ik het jammer dat hij niet met me mee doet met de spanning en het willen testen, aan de andere kant houdt hij me ook weer met beide benen op de grond.

En dat is ook heel wat waard, zowel qua emotionele stabiliteit als qua financien [de vele testen die ik anders had gedaan]:lol:.

[Meen23]

whahh kareltje.....zeeeeeeeeer herkenbaar van die testen !!!!!!!! En financien !!!!!!!! hihihi

[Nirak]

@meen:
Mag ik vragen welke ziekte je hebt?

Een van mijn beste vriendinnen heeft TTP... een niet zo bekende bloedziekte.
Heeft haar bijna haar leven gekost.
Hoop dat het bij jou minder ernstig is.

[Meen23]

Heb je een pb-tje gestuurd

[Boraya]

Om terug te komen op de openingspost ;-):ik heb ook zo'n koele kikker thuis hoor.

Aan de ene kant vind ik het jammer dat hij niet met me mee doet met de spanning en het willen testen, aan de andere kant houdt hij me ook weer met beide benen op de grond.

En dat is ook heel wat waard, zowel qua emotionele stabiliteit als qua financien [de vele testen die ik anders had gedaan]:lol:.

Op zich is mn vent ook een koele kikker, en errug nuchter. Maar hij is degene die vraagt of de ovu test al positief is, houdt daarna keurig bij als ik omgi moet worden en "zeurt" als ik over tijd ben of ik al getest heb.
Dit heeft wel moeten groeien, de 1e maanden was ie er nauwelijks mee bezig en ik heel veel, nu heb ik het gevoel dat de rollen omgedraaid zijn...

[Nikita]

Ik denk dat het ook indd scheelt of je in de 1e ronde bezig bent of al een paar maanden. Nu heeft ie zoiets van we zien wel, maar misschien dat zijn instelling over paar maanden als het nog niet gelukt is wel heel anders wordt en hij er indd veel meer mee bezig gaat. Ach, heb me er bij neergelegd dat ik gewoon niet zo'n prater heb, als ie maar lief is en dat is ie

[Meen23]

Ik denk dat het ook indd scheelt of je in de 1e ronde bezig bent of al een paar maanden.

Bij ons is dat inderdaad wel het geval, het lijkt juist wel, nu we een tijdje opweg zijn hij er steeds meer geintereseerd in raakt. En hij er ook echt voor wil gaan.
Hij wil steeds vaker weten op welke dag ik zit , maar meestal weet hij het al wel.
En wanneer mijn vruchtbare periode eraan komt dan weet hij wel wanneer hij aan de "bak "moet whahahah
Maar , dat was in het begin wel anders.
Toch alle vrouwlijke praatjes, over ongi, kinderwagens, gevoelens , nieuws bekend maken, is nog niet iets waar hij over kan "fantaseren " Denk dat dat pas zo is. Als ik daadwerkelijk zwanger ben.
Maar ja we hobbelen gewoon verder

xxx

[la bella]

he lieve meen, mn pbtje nog ontvangen? x

[Meen23]

Hey meis,
Ik heb je al gelijk een pb-tje terug gestuurd....
Heb je die niet ontvangen ????
Liefs Meen

[Nikita]

Ja zo zal dat hier indd ook zijn. Ik denk dat zodra we zwanger zijn hij niet te houden is met spulletjes kopen en rond bazuinen hihi... Ach ja, dat gun ik em dan wel als trotse (toekomstige) papa... Hier gister trouwens ook erg verbaasd. We gingen naar de kroeg en hij baalde dat ik met de auto ging omdat we normaal altijd gezellig wel samen wat wijntjes/biertjes drinken. Ik legde uit dat ik dat nu niet deed omdat ik mijn ei heb gevoeld en er nu een kans is op bevruchting. Dat ik pas weer kan drinken (en dan nog niet schandalig veel hoor) als ik ongi ben geworden tot aan de ei sprong haha. Hij snapte het vrouwelijk lichaam niet zo dus heb em even korte seksuyele voorlichting gegeven Toen ie dat hoorde van een mogelijke bevruchting begon die tegen mijn buik te luisteren en te blazen, zegt ie: ik blaas de zaadjes de goede kant op.. Hahah, ik was meteen weer helemaa lverliefd op hem en dacht er is nog hoop :p

[Meen23]

Kei sweet nikita !!!! whahaha Op naar je ei dan maar !!!!

[Nikita]

Nee die heb ik juist woensdag gedacht te voelen.... Ben nu dus aant wachten op mijn NOD 20oktober... Nu is het juist afwachten of het raak is geweest...

[Poppie]

Hahaha wat grappig.

Hier nog zo ene.
Mijn vriend was eerst aan het twijfelen om aan kinderen te beginnen, waarna die vervolgens al mijn pillen in de vuilnisbak heeft gesmeten, hihihi.
Nu is die zo zeker van zijn zaken dat ie op alles let! Gisteren kwam hij met het verhaal dat hij gehoord had dat als je een paar maanden hollandse kost eet ( dus stamppot ed ) dat je vruchtbaarheid erop vooruit zal gaan. Ook is die al ideeen aan het bedenken hoe we het aan de familie zullen vertellen als het zover is! Heel leuk en ben dus zeer zeker verrast, had dit zelf niet verwacht! Maar zo zie je maar weer =D

Groetjes!

[Nikita]

Hier begint vriendlief ook steeds meer bij te draaien. Wordt steeds geinteresseerder en vraagt nu ook steeds of ik al ongesteld ben enzo
Af en toe een liefdevolle aai over mijn buik haha. Net zelfs de opmerking: misschien ben je nu dus stiekem al mamma zonder dat we het weten..
Zo afstandelijk als die in het begin was, zo geinteresseerd begint ie nu te worden nu het dichterbij komt.
Heb vanmorgen al test gedaan en die was nega, durf em niet zo goed te zeggen dat ik al getest heb omdat we dat samen zouden doen.
Had alleen echt ff die test nodig om mezelf weer rustig te krijgen en nu gewoon met een relaxtere instelling alles af te wachten!
Ga het em vanavond toch maar vertellen, kan het ook niet zo laten zonder schuldgevoel hihi

[Poppie]

@ Nikita;

Ik had dat op het begin ook met mijn vriend. Hij was in eerste instantie heel afstandelijk en wilde er vrij weinig van weten.
Nu het serieus is en we dus gestopt zijn met de pil is hij bijna helemaal omgedraaid.
Hij denkt heel veel mee, hoort van anderen ineens heel veel dingen over zwangerschap. Wat het fijnste is, is dat hij daadwerkelijk nieuwschierig is hoe alles in zijn werking gaat en het dus ook gewoon vraagt.
Hehehe. Ook kan meneer het niet laten om continu over mijn buik te aaien en kusjes te geven, zegt ook wel weer wat vind ik.

Even voor de duidelijkheid, ik ben 20 en mijn aanstaande is 28. =)

Groetjes!

[Nikita]

Ja wij hebben gister heel fijn gesprek gehad over onze kinderwens. Hebben uitgebreid gesproken over hoe we het financieel zouden doen (aangezien wij rond januari ook huis willen gaan kopen) en hoe we het willen doen met werken en opvang etc. Vriend zei echt iets heel liefs: hij wil heel graag dag minder gaan werken zodat we allebei tijd hebben voor de baby. Hij zei dat ie dan liever oude meubels in huis heeft staan (die we nu al hebben in dit appartement) dan dat ie fulltime werkt. 180gr gedraaid

[Poppie]

@ Nikita; Nou super! is alleen maar mooi om te horen! Keep it up

Groetjes

[linda75]

hallo dames, mijn mannetje is er best wel mee bezig, dat wil zeggen hij wil weten wanneer ik ongeveer ovuleer enzo. ik hou het bij in een sheetje en na elke ongi zegt ie heel lief, nou dat betekent dat we weer fijn mogen sexen . laatste ronde was met ovu testen, ei was prima op schema dus nu gewoon via de sheet en de marges ruim.
al die verhalen over afscheiding en kleur ervan enzo wil hij niet weten, absoluut niet zeg maar. daarvoor mag ik me lekker uitleven op het forum :mrgreen:
dat we zwanger willen worden houden we behoorlijk onder ons, er zijn paar dinnetjes die het weten maar verder niemand. als we zwanger zijn is het nog vroeg genoeg!

[Rian-kippie]

hey dames!

leuk topic!! leuk om te lezen dat de meeste mannen dan toch ineens een erg klein hartje hebben hè...

ik ben 3 weken geleden bevallen van ons eerste kindje, maar toen we hadden besloten te stoppen met de pil, gingen we erg fanatiek van start!! we seksten ons een slag in de rondte.. ik dacht hem eindelijk tevreden te stellen (normaal heb ik nie zo superhoog libido) maar dit hoefde van meneer toch ook weer niet... hij wilde niet verplicht seksen.. en al helemaal niet op gezette tijden, ook mocht ik geen ovulatietesten gaangebruiken van hem.. dat kon allemaal later nog wel... en ergens had ie ook wel gelijk!! toch was ie anderzijds ook erg nieuwschierig ineens naar hoe het allemaal werkte met de eisprong enzo..
ook kon hij lekker fantaseren over onze toekomstige kleine... en toen het eenmaal raak was... toen moest huilen van geluk! zo schattig...

[Nikita]

Hey rian-kippie,

Proficiat met je dochter Mooie naam!!!
Geniet er lekker van de komende tijd..

xx

[Kiwiejjj]

@Nikita,
Wat moet ik steeds lachen om jou.. het is net alsof ik het zelf getypt heb.
Hier is het precies hetzelfde.. In de meeste gevallen (in mijn omgeving) gaat het zo..
Mannen zullen daarin wel stuk nuchterder zijn. Enja, wij maken alles mee in ons lichaam.. al die hormonen..
Een man kan kramp in zijn buiken krijgen.. en gaat naar de wc
Krijgt de vrouw kramp.. gaat er meteen een gedachten door het hoofd... zou ik zwanger zijn ?? Of toch ongi worden.

Toch grappig dat het bij de meeste mensen zo gaat..

[mrinkiej]

mijn vriend is meer het type ik wil wel graag een kindje maar je mag het er niet de hele tijd over hebben
en ik heb dus idd ook al een paar keer gevraagd, zal ik maar weer aan de pil gaan? nee dat mag niet.. dus hij wil het wel echt maar erover praten is nog
een beetje moeilijk voor hem ofso

[Kiwiejjj]

@mrinkiej, mannen zijn daarin zo anders als vrouwen.. waarom moet je het ergens over hebben als het er nog niet eens is??

hihi daarom ben ik zoooo blij met dit forum!!

[Nikita]

Ja precies, dat is het vaak bij de mannen.... Ze hebben nog geen tastbaar bewijs dus snappen niet waar je het over wilt hebben. Moet zeggen dat ie nu wel stuk geinteresseerd is en er ook meer mee bezig is Mannen moeten gewoon ook beetje wennen aan het idee en doen dat op hun manier....

[mrinkiej]

haha ja dat is ook zo maar het gekke is dan wel weer, dat meneer het er wel steeds over heeft als ons kindje er is doen we dat en dat zo en zo, dan denk ik huh?

[Nikita]

Ja, grote mond klein hartje