Natuurlijk ouderschap/ Attachment Parenting

[sofietje]

Ik kwam pas wat informatie tegen over 'Natuurlijk ouderschap'. Ik herkende hier veel in van mijn manier van omgaan met mijn kinderen en vond het leuk dat hier dus blijkbaar een naam voor is, en dat er meer ouders zijn die dit voorstaan.
Ik zou het leuk vinden hier wat te kletsen over hoe andere moeders hier tegen aan kijken. Hoe en wat pas jij toe in het dagelijks leven? Hoe reageert je omgeving erop? Waar loop je tegenaan? Kortom: gewoon lekker kletsen over van alles en nog niks wat hiermee te maken heeft :-D

Even voor de duidelijkheid; wat is Natuurlijk ouderschap?

Natuurlijk Ouderschap gaat uit van de volgende doelen: ken je kind, help je kind zich goed te voelen en geniet van het ouderschap. Om deze doelen te kunnen bereiken zijn handvatten geformuleerd:

1. Blijf na de geboorte in contact met je baby. Als na de geboorte het contact om medische of sociale redenen wordt verbroken, probeer dit dan te herstellen zodra dat kan.
   
2. Geef gehoor aan de signalen van je kind. Laat je kind niet alleen als het huilt maar koester het, ook als je het verdriet niet kunt wegnemen.
   
3. Geef zolang mogelijk borstvoeding. Borstvoeding is meer dan voeding. Het is een ideaal troostmiddel en kan op verzoek van het kind gegeven worden. Geef je geen borstvoeding, probeer dan flesvoeding op verzoek te geven en doe dit als ouders zoveel mogelijk zelf.
   
4. Draag je kind zoveel mogelijk bij je. Je kunt een drager gebruiken waardoor je je handen vrij hebt.
   
5. Slaap samen met je kind of zet een co-slaper tegen je bed aan.
   
6. Geef ruimte aan de ontwikkeling van empathie door positief in te grijpen en geen agressie te gebruiken.
   
7. Vermijd vaak voorkomende of langdurige scheiding.
   
8. Bewaar het evenwicht in je gezinsleven.
   

Deze handvatten zijn niet alleen middelen om je kind te leren kennen: het zijn tevens directe behoeften van een baby. Door deze middelen zoveel mogelijk toe te passen kom je tegemoet aan die behoeften en zal je kind zich goed voelen. Door je kind bij je te laten zijn kun je bovendien als ouders gaan en staan waar je wilt. Dit heft de beperkingen en het isolement op waar jonge ouders soms in terecht komen als gevolg van de regel dat baby’s op tijd naar bed en op tijd gevoed moeten worden. Als je ingaat op wat je kind aangeeft kun je de regels loslaten en de klok opzij zetten. Zo krijgt het genieten van je kind meer kans en als gevolg daarvan ontstaat er een positieve, warme sfeer in het gezin.

Bron:
http://http://www.natuurlijkouderschap.o...uderschap/

[Koekoek]

1. Blijf na de geboorte in contact met je baby. Als na de geboorte het contact om medische of sociale redenen wordt verbroken, probeer dit dan te herstellen zodra dat kan.
   
2. Geef gehoor aan de signalen van je kind. Laat je kind niet alleen als het huilt maar koester het, ook als je het verdriet niet kunt wegnemen. Draag je kind zoveel mogelijk bij je. Je kunt een drager gebruiken waardoor je je handen vrij hebt.
   
3. Geef ruimte aan de ontwikkeling van empathie door positief in te grijpen en geen agressie te gebruiken.
   
4. Vermijd vaak voorkomende of langdurige scheiding.
   
5. Bewaar het evenwicht in je gezinsleven.
   

ik heb geen BV gegeven en ons kindje sliep maar 10 dagen bij ons op de kamer.
In de andere punten herken ik mij wel. Maar wat ik mij afvraag; herkent iedere liefdevolle ouder deze punten niet?

ik begrijp niet goed wat nou echt het 'natuurlijke' aan het ouderschap is..
ik ga er eens over lezen! wel interessant

[Tinkerbell79]

Koekoek, ja die vragen stel ik me ook. En mij lijkt het persoonlijk ook niet helemaal gezond als je kind altijd op de kamer slaapt van jou of bij je in bed. Staat daar een tijd voor dat ze dat moeten doen. Afgezonderd van dat (Mik heeft 3 maanden bij ons geslapen) en dta ik geen bv geef herken ik mij uiteraard in al die punten en ik denk dat iedere moeder dat wel doet...

[sofietje]

Gelukkig maar dat (bijna) iedere ouder zich er wel wat in herkent, ik mag toch hopen dat ieder kind liefdevolle ouders heeft :-D
Waar het verschil 'em toch denk ik wel in zit is dat er tegenwoordig heel erg van vaste schema's uit wordt gegaan. Ook een kleine baby MOET al zoveel, het moet zich aan vaste tijden houden, het moet alleen in z'n bedje in slaap vallen, het moet liefst zsm al hele nachten doorslapen. In deze benadering wordt vooral uitgegaan van kijken naar je kind. Het gaat naar bed als het moe is, het krijgt eten als het honger heeft, wordt vastgehouden als het daar behoefte aan heeft en is zoveel mogelijk bij één van de ouders in de buurt.

Hier hebben de kinders tot ong. 6 mnd bij ons op de kamer geslapen (meestal wel gewoon in de eigen wieg) en zoonlief slaapt nu nog geregeld bij ons in bed. Dochter heeft daar minder behoefte aan. Als baby had ik ze beiden overdag altijd beneden, ze sliepen tot ong. 5 mnd dan in de kinderwagen. Pas daarna gingen ze boven in hun eigen bedje.
Verder is het bij ons een bewuste keuze de kinderen niet naar kdv of oppas te brengen, er is altijd één van de ouders thuis. Alleen incidenteel, als we ergens naar toe moeten waar de kinderen niet bij kunnen zijn, passen opa en oma op.

Ik heb zelf best weleens commentaar gehad op onze manier van doen (oa op het cb) en ging daardoor twijfelen of ik het dan wel goed deed, en of ik niet strakker moest zijn in de opvoeding. Ik vond het dus fijn om te ontdekken dat er meer ouders zijn die het anders aanpakken, vandaar dat ik hier een topic over opende :-D

[Tinkerbell79]

Sofietje, wat betreft kdv ben ik het helemaal met je eens. Gelukkig zitten wij in de luxe positie dat wij de opvoeding van Mik helemaal zelf kunnen doen. Hooguit twee keer in de maand lukt dat niet en moet ze naar mijn schoonouders. Ik vind het enorm fijn dat dat kan en begrijp wel dat niet alle gezinnen dat kunnen. wat dat betreft hebben we geluk gehad. Maar ik heb het ook niet zo op KDV. Wat betreft schema's...ook daarin ben ik hetzelfde als jij. Als ik zie dat Mik moe is dan gaat ze slapen, ik kijk niet op de klok en denk hee 13 uur je moet naar bed. Hetzelfde is met eten...hoewel ik wel de fles geef, ben ik niet niet altijd met de tijd geweest. Hahahah zo zijn wij ook helemaal niet dus dat scheelt. Ik wilde Mik ook tot 6 maanden op onze kamer hebben voor te slapen. Maar dat ging niet echt meer. We kletsen altijd nog wat als we naar bed gaan en Mik werd er soms wakker door, dus rond de 3 maanden naar haar eigen kamer gegaan.
In het begin sliep ze altijd bij me op de borst, ik vroeg me dus ook af of dat wel goed was ivm verstikking. Alleen slapen wilde ze niet, echt niet. De kraamhulp zei toen dat ik doen wat goed voelde....en dus bleef ik het een tijdje doen (hetgeen dan wel ten koste ging van mij nachtrust maar goed, haha).

Ik heb een en ander nog wel opgezocht op internet, maar vind het ook wel wat zwerverig overkomen allemaal en zie dat er ook echt extremen in te vinden zijn hetgeen echt te ver gaat. Verder denk ik dat het gewoon allemaal natuurlijk is, hoort te zijn, wat jij hierboven hem omschreven...

Wat voor commentaar krijg jij dan allemaal?Wat doe jij dan echt anders denk je in de opvoeding, daar ben ik dan wel benieuwd naar

[sofietje]

Slapen in de box deden ze hier ook niet zo, in de kinderwagen ging het prima. Zo leren ze meteen lekker doorslapen als er wat herrie is om hen heen. En ik vond het wel makkelijk dat ik niet iedere keer de trap op en af hoefde voor speentje enzo. Das een voordeel met gelijkvloers wonen, dan heb je dat ook niet.

Kennen jullie de Ria Blom - methode? Veel cb's zijn daar nogal fan van, jammer vind ik. Ik voel me daar he-le-maal niet goed bij, maar het wordt wel veel geadviseerd. (Rust Reinheid Regelmaat, je kind laten huilen etc).

En natuurlijk hebben wij ook wel een beetje een vaste lijn met eten, maar als ze 's morgens pas laat uit bed komen hoeven ze hier echt niet om 12 uur alweer aan de boterham omdat ik anders met m'n schema in de knoei kom. Vroeg naar bed redden we hier vaak niet zo omdat we niet zo vroeg eten. Maar als Sylke het eind v/d middag zat is leg ik haar vaak gewoon even een halfuurtje op bed, dan redt ze het 's avonds iets langer en hebben ze nog even papa-tijd.

[Tinkerbell79]

Nee dat Ria Blom gebeuren past totaal niet in ons leven. Tuurlijk moet je kindje rust hebben en moet het kindje rein zijn, maar niet op de manier zoals dat allemaal stata omschreven. En je kindje laten huilen, ja soms als ik zeker weet dat er niets is en ze alleen maar een beetje huilt omdat ze niet naar bed wilt...maar anders ben ik zo bij haar!! haha

[sofietje]

Dat zweverige heb ik het ook niet zo op hoor, het klinkt idd allemaal af en toe een beetje geitenwollensokkenachtig :mrgreen:

Waar wij commentaar op krijgen:
Het slapen van zoonlief bij ons in bed, het feit dat wij de kinderen niet laten huilen maar er al snel naar toe gaan, en dat we ze dan oppakken om te troosten (nóóóit aan beginnen om je kind uit bed te halen zeggen ze dan :?), het dragen van Timon in de drager (hé Jamilah :mrgreen, en commentaar omdat wij onze kinderen (bijna) overal mee naar toe nemen en zo nog wel meer. Oh ja, het is hier ook vaak een beetje een bende in huis, omdat ik vind dat ze de ruimte moeten krijgen om te spelen.

Ik heb een schoonzus die echt extreem tegenovergesteld is hierin. Vanaf dag 1 ligt het kind op de eigen kamer, moet een vast schema aangehouden worden (ze gaat gerust boodschappen doen als kindlief thuis ligt te slapen, ik moet er niet aan denken. Durf nog niet eens even gauw naar de brievenbus :oops het huis is altijd klinisch schoon en opgeruimd, kinderen mogen maar met 1 ding tegelijk spelen. Ik word daar altijd zo verdrietig van Mens, gooi je structuurtjes overboord en geniet toch eens lekker denk ik dan.

[Femke1970]

Natuurlijk ouderschap: Klinkt goed in mijn oren maar dan wel tot op zekere hoogte; ik ben het lang niet met alles eens.
Alleen al het feit dat het bij Natuurlijk Ouderschap alléén nog maar om het/de kind(eren) moet draaien, daar ben ik het zeer mee oneens. Als ouders heb je en moet je ook het recht behouden om tijd voor jezelf vrij te maken en te houden en daarom moet je ook grenzen kunnen stellen; volgens het Natuurlijk Ouderschap moet je 24 uur per dag in dienst staan van je kind.
Vandaar dat wij met 4 kinderen en de 5e op komst vaste bedtijden voor de kinderen hanteren; zowel om het feit dat kinderen naar mijn mening hun slaap nodig hebben en daarnaast hebben mijn man en ik ook graag wat tijd met ons tweeën.
Verder ben ik van mening dat voor het welzijn van een kind ook goed kan zijn om grenzen te stellen en een paar regels na te leven. In het 'echte' leven kun je ook niet doen wat je wilt en is alles aan regeltjes gebonden; leuk of niet. Wel zo prettig als een kind dan weet hoe hij/zij hier mee om moet gaan.

Ik heb bij onze oudste 2 kinderen wel 2 dagen per week gebruik gemaakt van KDV en een dag opa en oma omdat ik toen nog een baan had. Ze hebben het daar best leuk gehad voor die paar dagen en er zijn voor- en nadelen te noemen maar over het algemeen heb ik kinderen die een héle werkweek in een KDV zaten er niet bepaald beter van zien worden; integendeel...
Ik ben dan ook inmiddels sinds een aantal jaren heel bewust thuis om er zoveel mogelijk voor mijn kinderen te zijn en dat bevalt prima. Ik ben mij er wel heel goed van bewust dat dat ook moet kunnen en lang niet voor iedereen (financïeel) is weggelegd en om die reden zal ik ook nooit iemand veroordelen die veel gebruik maakt van een KDV.

Wat het slapen bij de ouders betreft; alleen de eerste paar maanden, daarna op een eigen kamertje. Naar mijn mening goed voor het kind en ook goed voor de nodige privacy van mijn man en mij in onze slaapkamer. Bij nachtmerries e.d. is er uiteraard altijd een plekje voor de kinderen tussen ons in, daarbuiten weten ze inmiddels dat papa en mama om flauwekul niet gestoord willen worden in onze slaapkamer. En dat zit er zelfs bij onze jongste van 3 al heel goed in!
Overdag sliepen onze kinderen als jonge baby trouwens wel meestal in de wagen in de huiskamer tussen de dagelijkse geluiden van stofzuiger, telefoon, tv en gepraat; ging altijd prima! Na een paar maanden gingen ze wel voor hun vaste slaapjes naar hun eigen kamertje.
Tja, en dan die borstvoeding. Ik zie er de voordelen echt wel van in maar helaas is het niet mijn ding, weet ik na de oudste 2 kinderen 10 weken bv te hebben gegeven. Ik werd er zwaar depressief van en was volledig gesloopt. Niet bepaald bevordelijk voor de binding tussen moeder en kind kan ik je melden...Ik ben een veel leukere, lievere moeder met een lekker flesje, die ik ook zoveel mogelijk op vaste tijden geef. Heeft hier altijd perfect gewerkt en is nooit een drama geweest; daarbij komt het kindje al gauw in een regelmaat waar het heerlijk rustig en tevreden van wordt, dit itt tot voeden op verzoek.
En ja, soms laat ik mijn jonge kinderen ook weleens huilen en sta niet onmiddelijk naast het bedje. Mijn ervaring is dat als je dat te vaak doet, al heel snel 'ingebouwd' raakt dat huilen altijd beloond wordt en het kindje dan altijd zijn/haar zin krijgt en dat zit er al heel vroeg in. (3 á 4 maanden) Daarbij kon ik altijd goed aan het soort huilen horen of ik meteen moest gaan kijken of dat het meer een soort van 'zeurhuilen' was waarbij ze alsnog snel in slaap zouden vallen.

Dit alles bij elkaar optellend denk ik dat ik meer een moeder ben die voornamelijk op haar gevoel voor haar kinderen zorgt en daarbij ook zichzelf niet uit het oog verliest, en als ik zie hoe dat tot nu toe uitgepakt heeft voor met name de oudste kinderen (12 en 10) denk ik niet dat ik het tot zover slecht heb gedaan!
Pik overal iets van op zou ik zeggen; een beetje Natuurlijk Ouderschap, een beetje Rust, Reinheid en Regelmaat, en een beetje van jezelf. Ik zou nooit een complete opvoeding laten afhangen aan een ideologie of opvoedingstherie; blijf vooral zélf nadenken en ga op je gevoel af, dan komt het allemaal goed....

[Tinkerbell79]

Hahahah Sofietje, dat klinkt bekend allemaal. Ikheb dus een schoonzus die is ook echt het tegenovergestelde van ons, ahha. Bij ons ook wel een bende af en toe, wij nemen Mik ook overal mee naar toe...hmmmm volgens mij ben ik ook een natuurlijk ouderschap persoon, hahaha

[Tinkerbell79]

Femke, nee ik denk ook dat je de opvoeding niet van een methode moet laten afhangen, daar ben ik het helemaal mee eens. Het deel van natuurlijk ouderschap dat alels om de kinderen draait, ben ik het ook niet mee eens. Mede om die reden willen mijn man en ik maar 1 kindje. juist omdat we het van belang vinden ook tijd voor elkaar te hebben, ook daar kan een kindje enorm veel profijt van krijgen. Zo vind ik dat stuk van privacy in de slaapkamer ook belangrijk!

Inderdaad op je eigen gevoel afgaan en dan moet het toch wel goed zijn hoop ik.

[Tinkerbell79]

Ohja, de deur uit als mijn dochter ligt te slapen?!?!??!?! Ik moet er niet aan denken. Mijn man is eens toen Mik lag te sliepen frietjes gaan halen aan het einde van de straat. Toen ik dat hoorde was ik hartstikke boos, hahahahha

[Janneke]

Femke, ben het helemaal eens met wat jij zegt, amen! mooi verwoord!

[sofietje]

Hé Femke, idd mooi verwoord!

Ben het alleen op één punt niet met je eens :

Heeft hier altijd perfect gewerkt en is nooit een drama geweest; daarbij komt het kindje al gauw in een regelmaat waar het heerlijk rustig en tevreden van wordt, dit itt tot voeden op verzoek.

Hier altijd op verzoek gevoed (al ontstond hierin vanzelf een ritme, mooi om dat ingebouwde klokje van kinderen zich te zien ontwikkelen) en supertevreden en rustige kinderen :-D (Of heb je het hier over je eigen kinderen? Dan neem ik m'n woorden terug)

Ik neem ook echt niet alles over van wat de AP-bobo's zeggen, volg m'n eigen lijntje. Maar ik vond het leuk te ontdekken dat er dus veel meer ouders zijn die het op 'mijn' manier doen, en dat daar zelfs een naam voor is.

Enne.. ik ben ook best blij als de kinderen 's avonds op bed liggen en ik even wat voor mijzelf kan doen. Maar bijv. op vakantie gaan zonder de kinderen gebeurt hier echt niet. Wij zijn de ouders en verantwoordelijk voor onze kinderen, en ik vind niet dat ik ze uit kan besteden voor eigen pleziertjes. Nog niet in ieder geval, ik vind dat kinderen de eerste paar jaar 24/7 recht hebben op hun ouders.

[Tinkerbell79]

Sofietje, ja dat vind ik deels. Want ik denk dat je voor een avondje of nachtje best je kids weg kan brengen of een oppas kan laten komen om samen iets leuks te doen. Want het is erg belangrijk dat je samen ook leuke dingen doet. Doe je dat niet, groei je misschien wat uit elkaar en ook dat voelt een kind. Ik moet er echter niet aan denken om een weekendje zonder Mik weg te gaan. Mijn man heeft het over lowlands om daar over twee jaar samen naar toe te gaan, maar als ik er alleen al aan denk dan word ik chaggie

[Femke1970]

Wij zouden ook nooit op vakantie willen zonder onze kinderen, maar dan heb ik het met name over vakanties die een week of langer duren. Ik vind het op z'n tijd wel heerlijk om eens een lang weekend alleen met m'n man weg te kunnen maar helaas is dat er de laatste jaren niet meer van gekomen. In de toekomst willen wij dat zeker wel weer gaan doen. Tot die tijd gaan we af en toe soms samen een avondje uit eten of een bioscoopje pikken.
Verder wordt ik al verdrietig als 2 kinderen een paar nachtjes bij opa en oma gaan logeren; ik vind die lege bedjes altijd zo naar....Niks voor mij!

@Sofietje: Ik had het uiteraard over m'n eigen kinderen omdat ik met de eerste 2 heb ervaren dat bv op verzoek niet werkte voor mij en de kinderen. Vanaf het moment dat ik op fv overging heb ik dat ervaren als een verademing en heb bv definitief afgezworen. Maar ik ken ook tal van positieve ervaringen met bv; het is gewoon iets heel persoonlijks en voor iedereen verschillend...

[Tinkerbell79]

Ik heb eens zo rondgeneusd op het internet over dit onderwerp. Zag ook fora hierover. Ik moet zeggen dat als ik dat allemaal lees, ik er idd een beetje behoorlijk gevoel van geitenwollensokken krijg ;-) Ik mag dan wel maatschappelijk werkster zijn, hahahha, dit gaat soms wat te ver. Beetje aparte types die dit allemaal nastreven en dan bedoel ik het hele pakketje eigenlijk.

Sofietje, draag jij je kindjes dan ook altijd? In huis enzo? Of bedoelen ze er voornamelijk mee als je naar de stad gaat ofzo?

[ran83]

Interessant onderwerp, er zijn wel een aantal punten herkenbaar voor me.

Hier is ook de luxe dat amy maar 1 morgen in de week naar de oppas moet (m'n zus) en voor de rest kunnen we ons werk en de zorg voor amy goed combineren. En tja... alleen in huis laten, zou ik absoluut niet durven, ik zou echt niet op m'n gemak weg gaan.

Ik zal ook eens op internet gaan neuzen....

[Tinkerbell79]

Ra, tis verslavend. Zit al de hele dag (afgezonderd van als Mik er is natuurlijk ;-)) op internet te neuzen. Net ook een filmpje gekeken uit amerika. daar doen ze ook aan baby zindelijkheidstraining, dus zonder luier!! Letten op signalen van je kind en dan op het potje, meteen als kindje wordt geboren....moet er niet aan denken, handig hoor pampers, hihi.

ik vind het wel een mooi principe hoor.

[ran83]

'k heb ook eens even gekeken, maar sommige dingen gaat me toch wat te ver hihi idd tink dat zindelijk maken...

[Koekoek]

Femke1970; zoals jij het schrijft, zo voel ik het ook. thanx ! van alles een beetje en zo mijn eigen weg ingeslagen

[sofietje]

Een hele fanatieke drager ben ik niet hoor. Het is erg gezellig, maar ik gebruik het vooral als ik wegga, en ook dan pak ik regelmatig de wagen. Als je een Babybjorn oid gewend bent is het echt een verademing om ergonomisch te gaan dragen.
Toen de kinders kleiner waren droeg ik ze wel veel meer, ideaal als ze een beetje huilerig waren.

Wha, die potjestraining vind ik ook maar niks. Misschien dat we bij een volgend kindje wel kiezen voor katoenen luiers, maar dat zien we dan wel.

[brusje]

ik ben zoals ik t lees helemaal geen natuurlijke moeder..hha

hier bij beide kindjes wel in grote lijnen volgens de ria blom methode gewerkt..kindje moe inbakeren en weg leggen..rust..niet overal heen slepen (wel wandelen natuurlijken boodschappen doen als t nodig is en op visite gaan) maar zodra thuis..hop in de regelmaat..(wel op vraag van kindje he dus niet naar bed als t geen slaap heeft enzo..)
heeft bij beide kids goed gewerkt..erg tevreden en lekker ontspannen naar bed! (eerste weken niet)
ik vind wel dat kindjes rond "bedtijd" gewoon naar bed moeten..zoals ik al eerder hier las..in de maatschapij moeten bepaalde dingen nou eenmaal!
hier ook kdv, vind dat prima (beter dan evt opa en oma..minder uitdaging en er mag teveel!) leren sociale contacten opbouwen..leren dat papa en mama altijd weer terug komen, spelen, delen en zich aan regels houden..prima stimulance voor school..daar moet nou eenmaal ook het 1 en ander..(of je kiest dan voor een vrije school natuurlijk..als natuurlijke moeder)

hahah ja die zindelijkheidstraining heb ik s op tv gezien..nee zo leer je je kind wel wat normaal is..tussen de auto`s of in de bosjes kleren uit en hoppa..idioot!! en steeds zeker de autostoel uitwassen..en de hele dag dweilen..bedje verschonen..nee niks voor mij komt wel als mn kind dat zelf aangeeft! (toch ook natuurlijk..)

[sofietje]

Natuurlijk moeten kinderen in hun verdere leven ook leren aan verplichtingen te voldoen, maar ik vind het onzin om daar als baby al mee te beginnen. Als ze eenmaal naar school gaan komt dat vanzelf (en natuurlijk hier thuis ook al wel een klein beetje, ze mogen hier toch echt niet aan mijn boeken in de boekenkast komen bijvoorbeeld)

Sja, kdv, ik heb daar toch echt moeite mee. Uit onderzoek is gebleken dat een kind tot ong 3 jaar bezig is met zich te hechten aan zijn/haar hechtingsfiguren. Op een kdv kan vaak niet voldoende continuiteit gewaarborgd worden, waardoor er veel hechtingsfiguren uit het leven van het kind verdwijnen. Bovendien levert het kdv door de drukte/ veel prikkels veel stress op voor kleintjes. Als wij voor opvang zouden moeten kiezen zou dat altijd een gastouder zijn.

[brusje]

op t kdv merkte ik echt dat mn zoon onderscheid kon maken tussen het karakter van verschillende leisters en kon zo zelf bepalen met wie hij meer klik had en met wie niet..zo zocht hij zelf naar de geborgenheid die hij daar nodig had..en zo ook met de kindjes..ze kunnen zelf bepalen met wie ze graag spelen en met wie niet..en dat vind ik bij een gastouder beperkt, 1 persoon en altijd dezelfde 2/3 kindjes.
En hechting wordt ook versterkt doordat het kind leert dat jij altijd weer degene bent die hem/haar ophaalt en dus altijd terugkomt voor hem/haar. Ze leren al snel verschil tussen iemand waarze even bij zijn en iemand die er altijd weer is.
wel vind ik dat als je na 10 weken moet werken het wel erg snel is om je baby achter te laten..maarja hel simpel..dat is niet anders in de meestel gevalen, niet iedereen kan stoppen of onbetaald verlof nemen om het zo uit te stellen dus kon ik me er goed bij neerleggen.
Ik ben erg blij dat ze zich ergens anders veilig kan voelen en lekker kan slapen en spelen.

Kind van vriendin was altijd bij haar moeder..nou drama joh toen ze in ziekenhuis lag..niks en niemand werd getolereerd..(was 3,5) op school eerste half jaar niks dan janken omdat mama weg ging..(dat is natuurlijk wel t andere uiterste maar gebeurt ook!)