fobie voor bloedprikken

[love]

Hoi hoi,

Mijn man en ik hebben een kinderwens.
We gaan volgende maand aan het klussen :-D

Nu heb ik een probleempje, ik ben als de dood om bloed te laten prikken..
Heeft iemand tips die me misschien wat minder angstig maken?

:oops: Kim

[Nien85]

Tja, ik kan nu niet zeggen dat ik er een held in ben. Ik heb tijdens het bloedprikken vooral gedacht aan het goede doel, het kindje. Ik heb iemand meegenomen die tegen me kon aanpraten (en ik had het 'voordeel' dat ik al zo beroerd was van de zwangerschap op zich dat ik me niet erger kon voelen.)

Probeer je te concentreren op je ademhaling, kijk niet naar je arm en de naald. Geef aan dat je er vreselijk tegenop ziet en blijf niet zitten. Neem de tijd om weer bij te komen en vaak hebben ze veel begrip bij de poli, want je bent niet de enige!

[ruthje]

idd aangeven dat je het doodeng vind, en vragen of je er bij mag liggen ipv zitten.
De prikstoel kan nml gekanteld worden, dan heb je meteen een meer ontspannen houding en kan je minder snel van je stokkie gaan.

Wat ook denk ik belangrijk is om er achter te komen wát je er nu precies zo eng aan vind. Is het het idee dat ze in een slagader prikken en ben je bang voor nabloedingen, of is het de naald die je bang maakt?
Is het het overgeven aan iemand die je niet kent, of ben je bang voor de pijn? Is het iets van vroeger, dat er iemand is geweest die je heel hardhandig heeft geprikt toen je klein was?

Misschien kan je gewoon alleen eens gaan kijken bij een familielid die bloed moet prikken, om te kijken wat er nu precies gebeurd, maar mss kan je dat ook beter niet doen als je bang bent er nog angstiger voor te worden.
Neem in ieder geval altijd iemand mee, en zeg dat je bang bent.

Daar hebben de verpleegkundigen echt wel begrip voor. Kom je bij iemand die je niet vertrouwd dan mag je vragen om een ander. Dat recht heb je als patiënt.

liefs

[minimi]

Dat was ook het eerste waar ik aan dacht... Bahhhhhhh bloedprikken dus heb het uitgesteld.... Tot manlief toch graag een combitest wilde... heb me erover heen gezet en eerlijk gezegd heb ik niets gemerkt..... Gelukkig hoeft het maar een paar keer. ik ben nu meer dan 28 weken zwanger en heb het pas 1x hoeven doen dus dat valt nog meer.....

[love]

Bedankt voor alle lieve reacties!

Ik ga zeker vertellen dat ik bang ben.. en hoop dat het allemaal meevalt :-o haha

Het blijft spannend, maar heb nog even om me erop voor te bereiden.

Liefs!

[jersey]

Ik vind bloedprikken ook niet fijn, maar tot nu toe is het allemaal meegevallen. Inmiddels ben ik wel 4x geprikt dit jaar. Geef van tevoren aan dat je het eng/spannend vind, kijk de andere kant op en vraag of iets willen vragen of begin zelf over iets te praten (het weer of iets anders). Het praten leidt enorm af en voor je het weet, is het al gebeurd.

[Koli]

Jeetje wat vervelend. Je weet ook niet hoe het loopt... Vaak hoef je maar 1 of 2 x te prikken heel je zwangerschap. Dan heb je de bevalling en daar kan ook het 1 en ander gebeuren waarvoor je geprikt moet worden. Ik kan je alleen vertellen dat het allemaal waard is. Heb je slechte ervaringen ermee???

Ik ben deze week al 2x geprikt. Beide keren voelde ik niets. Alleen als ze de naald eruit halen voel ik het een beetje alsof het een insectenbeet is. Viel echt reuze mee.
Je moet je er gewoon even overheen zetten.

[Nien85]

@ ampie: dat gewoon even overheen zetten is niet voor iedereen even makkelijk. Elke keer denk ik dat: kom op, zo erg is het niet. Je kan het. Als ik daar eenmaal zit dan voelt het toch heel eng. Ik voel me er ook echt beroerd van en elke keer dat je dan weer moet, houd je dat gevoel. Daar kun je je niet makkelijk overheen zetten. Sommige mensen voelen het ook. Ik voel de naald en voel ook de bewegingen van het wisselen van de buisjes. Dat is geen prettig gevoel. Zeker niet als je je dan niet meer kunt ontspannen. Dan is je eroverheen zetten erg lastig.

Maar goed, houd het doel in gedachten, daar doe je het voor

[mama1988]

hoi meiden,

Ik snap jullie helemaal over jullie angst!

Vroeger moest ik heel veel geprikt worden vanaf dat ik mij kan herinneren vind ik het vreselijk en val ik dus flauw.
Ik weet nog dat ik met de leeftijd van 9 jr twee prikken in beide armen moest hebben en dat ik in de rij al flauw viel.
Sinds dien krijg ik alleeen liggend een prik en nooit in sporthalen ofzo.

Inmiddels ben ik bijna 22 en heb twee kinderen en ben zwanger van de 3de.

Altijd gaat mijn man mee als ik bloed moet laten prikken (nu heb ik de pech dat ik a negatief ben met rhesus negatief)

Als ik dus bloed moet prikken kon ik al ruim 14 dgn van te voren angst aanvallen krijgen gelukkig is dat nu weg en wordt alleen erg zenuwachtig op de dag zelf.
Eenmaal bij de vk bijvoorveeld vraag ik altijd of ze eerst willen bloedprikken dan ben ik er vanaf.
Ik ga keurig liggen op de bank, en ze prikken tot dus ver gaat het goed tot dat het klaar is...
dan opeens voel ik me niet lekker worden, ik hoor de helft niet meer een soort van suis in mijn oren ik voel me beroerd en zweet enorm.
Als ik niet uit kijk ga ik tegen de vlakte.

Inmiddels na de zwangerschappen in korte tijd heb ik ervaring en neem ik standaard een flesje water en dexstro mee als ik moet prikken..
zo voel ik me sneller weer beter. Laatste keer 2 weken geleden moest ik ook geprikt worden ik moest zelfs overgeven er na zo erg is het.

Iedereen zegt altijd ach zo naaldje nou dat vind ik niet, nu moet ik volgende week een vingerprik ook dit vind ik erg en ben al bang voor wat er na gebeurd!
Gelukkig gat mijn man mee, 10 weken geleden heb ik het alleen gedaan andere kinderen waren mee maar bah wat was ik beroerd heb nog ff gezeten bij de vk en daarna moest ik toch echt de auto in....


Succes meiden....

[Juudje81]

Als je last hebt van het wisselen van de buisjes, vraag dan of ze een vlindernaald gebruiken. Dan voel je alleen het inbrengen en eruit halen van de naald. Aan de naald zit nl. een flexibel slangetje waarop ze de buisjes kunnen klikken. Dit in tegenstelling tot dat harde plastic geval waar de buisjes anders ingeduwd worden.
Ik heb ooit begrepen dat ze overal vlindernaalden moeten hebben, dus je kan er gewoon om vragen.

[Nien85]

oh dat is wel een goede tip. Misschien volgende keer maar eens proberen!

[Allegra]

Heb je al eerder bloed laten prikken? Ik kan me niet herinneren dat ik dat in het verleden ooit had laten doen, tot een paar jaar geleden. Ik was zo nerveus, dat ik de nacht van tevoren nauwelijks geslapen heb. Ik heb gewoon weggekeken terwijl ze bezig waren, en voelde het op zich wel maar het deed helemaal geen pijn. De tweede keer had ik helemaal een supergoede prikster, die was al klaar voordat ik gemerkt had dat ze begonnen was. Maar beide keren viel het me dus 100% mee! Succes!

[lisi]

Ik heb bloedprikken eigenlijk nooit naar gevonden, maar sinds we in het ziekenhuis lopen omdat zwanger worden niet zelf wil lukken heb ik er wel een beetje een hekel aan gekregen. Ik denk dat ik de afgelopen 4 maanden zo een 20 keer bloed heb moeten laten prikken. Miss nog wel meer.. De laatste paar keren stolt me bloed niet snel genoeg waardoor het gaatje in de auto weer gaat bloeden hock: Pff ik werd daar serieus niet goed van.. Nu geef ik het aan en pakken ze me arm heel goed in waardoor het niet meer gebeurd gelukkig. Je moet dus wat de andere al zeggen goed aangeven hoe het voor jou wel en niet werkt.

[slotje]

Ik was als de dood voor prikken. Ging ook nooit alleen. Moest zelfs een keer misschien een punctie in mijn klier. Ik moest eerst een echo van de klier en dan als het nodig was zou er gelijk een punctie komen. Ik zat te wachten in de wachtkamer (op vriend want die kwam ook) een moest telkens bijna huilen. Iedere keer dacht ik doe niet zo dom.
Ik scheet in mijn broek. Gelukkig geen punctie. Heb daarna alsnog gejankt haha.
Ik viel ook altijd flauw na het bloedprikken. Dat was bij mij de reden dat ik bang was. Terwijl ik het flauwvallen zelf niet eng vind maar meer dat een ander er dan bij is die in paniek raakt (dat heb ik gehad als kind dat ik bij bloedprikken flauwviel en de prikster ging flippen en toen hebben ze me heel hard op de grond laten vallen....)

Maar ja toen werd ik een keer heel erg ziek en ging het ziekenhuis... De prikmevrouwen (2) kwamen dagelijks op visite en dat werd steeds gezelliger en nu durf ik zelfs alleen naar het bloedprikken! Ik moet alleen wel blijven liggen en kansloos ratelen over niks dan gaat het goed. De dames kunnen gelukkig er erg om lachen. Nou prima!
Dus wat 2 weekjes ziekenhuis wel niet goed voor was!! Nu ben ik stoer

[Nien85]

Nou die tip van de vlindernaald was een gouden. Wat een verademing. Het was zo klaar, bijna niet gevoeld! Super, had me dat 10 jaar eerder verteld.

[Nien85]

Heb alleen wel een gigantische blauwe plek met rode strepen op mn arm.

[Juudje81]

Ow?! Dat vind ik wel heel vreemd. Misschien even navragen?
Hier al een aantal keer met een vlindernaald geprikt en nergens last van

[Nien85]

Misschien verkeerd geprikt. Dat schijnt ook met een normale naald te kunnen gebeuren.

[slotje]

ik ben wel eens met een gewone naald in mijn onderarm geprikt. Dit ging een aantal keer mis. Ik had toen bijna mijn hele onderarm blauw met allemaal rode pikjes erin :d best een mooie blauwe plek