07-12-2007 17:36
hallo dames,
Even een nieuw onderwerp voor dames die bezig zijn met clomid en die pregnyl spuiten krijgen. Laat gerust een bericht achter dan kunnen we gezellig onze meningen en gedachtes uiten.
Ik ben meisje 20. ik ben nu 2 jaar getrouwd en al 16 maanden bezig om zwanger te worden. Schrik niet, daarvan gebruik ik nog maar 3 maanden clomid.
Ronde 1: Ik kreeg voor het eerst clomid 50 mg voorgeschreven. Dat moest ik gaan slikken en 10 dagen later mijn inwendige echo om te kijken of er een eitje gevormd was. helaas dat was niet het geval. Het was erger. Ik had een mega grote cyste aan mijn linker eierstok. De dokter zei dat ze het even gingen afwachten en dat hij waarschijnlijk zou weg trekken. Een week later mijn volgende echo en gelukkig dat zag er stukken beter uit. mijn cyste was langzaam aan het weg trekken. Ik kreeg primolut voorgeschreven en een week later werd ik weer ongesteld.
Ronde 2: Weer 50 mg de dokter wilde het nog 1x proberen. Ik had op dag 13 pas een afspraak voor mijn volgende echo. Die 2 weken vond ik rampzalig. ik ging heel erg twijfelen en denken. Ik kreeg echt het gevoel alsof mijn hele lichaam mij in de steek aan het laten was en dat het me waarschijnlijk nooit zou lukken om weer een eisprong te krijgen. ( Daar maakte ik me toen druk en zorgen om.) Dag 13 ik al mijn onzekerheid aan de dokter verteld. Het is zo'n aardige man die echt begrip toont. En hij trooste mij met de woorden: meid het gaat je lukken. Heel lief. Op naar de echo. helemaal in de zenuwen natuurlijk. En ja hoor er zat een eitje. En de dokter was ook zo blij voor mij. Wat een geweldig gevoel was dat toen. Ik moest Pregnyl van 5000 eenheden ophalen bij de apotheek en s'avonds om 10 uur in het ziekenhuis laten zetten. Ik vond hem echt zeer doen. We kregen de tijd opgeven dat we die dag erop s'avonds moesten vrijen. dat werd dus al vrij vroeg in de avond. hahaha en de morgen erop konden we het ook niet laten. Nu afwachten maar. Wat een ellende er ging van alles door mij heen. En ja hoor hoe kan het ook anders ik begon mij zwanger te voelen. (Logische na pregnyl want ze spuiten HCG in en dat is nou net zoiets waar je behoorlijk op kan reageren.) Ik had gevoelige tepels ik boerde was misselijk enz. enz. Ik moest 3 weken wachten van de dokter en dan kon ik er vanuit gaan dat ik zwanger was. Dat kon ik natuurlijk niet laten. Ik was 1 dag overtijd en had gebeld naar de fabriek van Pregnyl hoelang dat in je lichaam aanwezig was. 14 dagen maximaal werd mij gezegd. Dus ik een test gedaan en ja hoor licht positief. maar ik was er niet zeker van want ik had een weeig gevoel alsof ik elk moment ongesteld kon worden. Dus 5 dagen later dacht ik als ik nu weer een test doe dan moet die zeker veel beter zichtbaar positief zijn. Maar nee hoor even licht als die andere. En ja hoor de volgende dag hele erge buikpijn en s'middag mega ongesteld geworden. Toch niet zwanger. Ik heel verdrietig en wanhopig dat ik nooit zou zwanger worden.
Ronde 3: Daar ben ik vorige week zaterdag mee begonnen. Het begint me nu al echt tegen te staan. Want het vergt zoveel energie van je en inspanning dat ik soms denk, ik heb er geen zin meer in. Maar ja ik wil zo graag een kind dat ik ook niet wil stoppen want zonder medicatie lukt het me niet door het PCO syndroom. Het geeft echt gemengede gevoelens. En het maakt me ook verdrietig. Want dat verlangen dat elke vrouw in zich krijgt wanneer ze een kind wil dat is zo sterk aanwezig dat ik het ook niet los kan laten. Maar nu weet ik ook wel dat dat 1 van de bijwerkingen van clomid kan zijn. Neerslachtigheid. Nu aankomende dinsdag krijg ik weer een echo. dag 13 en ik ben heel benieuwd of ik weer een eitje heb. heb de laatste dagen wel heel veel last van steken in mijn onderbuik. Ik denk dat mijn eierstokken flink bezig zijn met een nieuw eitje.
Als jullie ook zo'n verhaal hebben of iemand kennen. Laat het dan even weten. Ik kan proberen antwoord te geven op vragen. Maar ik denk dat het belangrijkste is om even je frustraties om dit traject lekker van je afteschrijven al heel veel helpt.
Mocht er iemand zijn die op deze manier is zwanger geworden laat het dan even weten want daar ben ik erg benieuwd naar. Voor de rest is iedereen welkom.
Tot gauw Meisje 20
Even een nieuw onderwerp voor dames die bezig zijn met clomid en die pregnyl spuiten krijgen. Laat gerust een bericht achter dan kunnen we gezellig onze meningen en gedachtes uiten.
Ik ben meisje 20. ik ben nu 2 jaar getrouwd en al 16 maanden bezig om zwanger te worden. Schrik niet, daarvan gebruik ik nog maar 3 maanden clomid.
Ronde 1: Ik kreeg voor het eerst clomid 50 mg voorgeschreven. Dat moest ik gaan slikken en 10 dagen later mijn inwendige echo om te kijken of er een eitje gevormd was. helaas dat was niet het geval. Het was erger. Ik had een mega grote cyste aan mijn linker eierstok. De dokter zei dat ze het even gingen afwachten en dat hij waarschijnlijk zou weg trekken. Een week later mijn volgende echo en gelukkig dat zag er stukken beter uit. mijn cyste was langzaam aan het weg trekken. Ik kreeg primolut voorgeschreven en een week later werd ik weer ongesteld.
Ronde 2: Weer 50 mg de dokter wilde het nog 1x proberen. Ik had op dag 13 pas een afspraak voor mijn volgende echo. Die 2 weken vond ik rampzalig. ik ging heel erg twijfelen en denken. Ik kreeg echt het gevoel alsof mijn hele lichaam mij in de steek aan het laten was en dat het me waarschijnlijk nooit zou lukken om weer een eisprong te krijgen. ( Daar maakte ik me toen druk en zorgen om.) Dag 13 ik al mijn onzekerheid aan de dokter verteld. Het is zo'n aardige man die echt begrip toont. En hij trooste mij met de woorden: meid het gaat je lukken. Heel lief. Op naar de echo. helemaal in de zenuwen natuurlijk. En ja hoor er zat een eitje. En de dokter was ook zo blij voor mij. Wat een geweldig gevoel was dat toen. Ik moest Pregnyl van 5000 eenheden ophalen bij de apotheek en s'avonds om 10 uur in het ziekenhuis laten zetten. Ik vond hem echt zeer doen. We kregen de tijd opgeven dat we die dag erop s'avonds moesten vrijen. dat werd dus al vrij vroeg in de avond. hahaha en de morgen erop konden we het ook niet laten. Nu afwachten maar. Wat een ellende er ging van alles door mij heen. En ja hoor hoe kan het ook anders ik begon mij zwanger te voelen. (Logische na pregnyl want ze spuiten HCG in en dat is nou net zoiets waar je behoorlijk op kan reageren.) Ik had gevoelige tepels ik boerde was misselijk enz. enz. Ik moest 3 weken wachten van de dokter en dan kon ik er vanuit gaan dat ik zwanger was. Dat kon ik natuurlijk niet laten. Ik was 1 dag overtijd en had gebeld naar de fabriek van Pregnyl hoelang dat in je lichaam aanwezig was. 14 dagen maximaal werd mij gezegd. Dus ik een test gedaan en ja hoor licht positief. maar ik was er niet zeker van want ik had een weeig gevoel alsof ik elk moment ongesteld kon worden. Dus 5 dagen later dacht ik als ik nu weer een test doe dan moet die zeker veel beter zichtbaar positief zijn. Maar nee hoor even licht als die andere. En ja hoor de volgende dag hele erge buikpijn en s'middag mega ongesteld geworden. Toch niet zwanger. Ik heel verdrietig en wanhopig dat ik nooit zou zwanger worden.
Ronde 3: Daar ben ik vorige week zaterdag mee begonnen. Het begint me nu al echt tegen te staan. Want het vergt zoveel energie van je en inspanning dat ik soms denk, ik heb er geen zin meer in. Maar ja ik wil zo graag een kind dat ik ook niet wil stoppen want zonder medicatie lukt het me niet door het PCO syndroom. Het geeft echt gemengede gevoelens. En het maakt me ook verdrietig. Want dat verlangen dat elke vrouw in zich krijgt wanneer ze een kind wil dat is zo sterk aanwezig dat ik het ook niet los kan laten. Maar nu weet ik ook wel dat dat 1 van de bijwerkingen van clomid kan zijn. Neerslachtigheid. Nu aankomende dinsdag krijg ik weer een echo. dag 13 en ik ben heel benieuwd of ik weer een eitje heb. heb de laatste dagen wel heel veel last van steken in mijn onderbuik. Ik denk dat mijn eierstokken flink bezig zijn met een nieuw eitje.
Als jullie ook zo'n verhaal hebben of iemand kennen. Laat het dan even weten. Ik kan proberen antwoord te geven op vragen. Maar ik denk dat het belangrijkste is om even je frustraties om dit traject lekker van je afteschrijven al heel veel helpt.
Mocht er iemand zijn die op deze manier is zwanger geworden laat het dan even weten want daar ben ik erg benieuwd naar. Voor de rest is iedereen welkom.
Tot gauw Meisje 20