ik wil zo graag, maar mijn vriend nog niet...

[sjaan]

Hoi,
ik zit met een probleem waar vast meer vrouwen mee te maken hebben gehad...
Ik ben 29 en heb al een jaar ontzettend verlangen naar een kindje. We zijn net verhuisd en eigenljik is alles voor elkaar. Vandaar dat de kriebels weer hevig toeslaan.
Ik heb veel last van mijn onderbuik, ben daarvoor bij verschillende artsen geweest en ben daardoor erg onzeker geworden of ik eigenlijk wel zwanger kan worden.
Ik heb mijn vriend verteld dat ik heel graag wil proberen om zwanger te worden, niet alleen omdat ik er heel erg aan toe ben, maar ook om erachter te komen of ik het kan.
Hij is er echter nog helemaal niet mee bezig en zegt dat hij minstens nog een half jaar de tijd nodig heeft om aan het idee te wennen...
Ik hou dat echt niet vol!! Ik ben daar regelmatig heel verdrietig om. We kunnen er eigenlijk geen gesprek over voeren zonder ruzie te maken.
Ik heb nu het handboek voor kinderwensers en twijfelaars besteld en wil dat met hem gaan lezen.
Soms wordt ik gek van mezelf, ik kan aan niets anders meer denken!!
Wie herkent dit en kan me een tip geven?

[San-]

Ha Sjaan,
heel herkenbaar hoor, en volgens mij op een ander deel van het forum ook terug te vinden. Bij ons was de kinderwens er ook niet tegelijk. Ook ik had die wens eerder en vond het moeilijk om dit niet steeds ter sprake te brengen. Ik wilde niet pushen en hem ook niet dat gevoel geven. Ik heb er ook weleens een traantje op gelaten.
Uiteindelijk dacht ik, nou ik praat er gewoon helemaal niet meer over... en toen kwam het totaal onverwachts en eerder dan ik dacht! Afgelopen oktober ben ik gestopt met de pil en gaan we ervoor!

Succes!
San

[karin26]

hoi sjaan,

heel herkenbaar hoor..
Mijn vriend moest ook erg aan het idee wennen.. Hij wist wel dat hij kinderen wilde, maar toen nog ff niet.. Ik wilde dolgraag en heb in het begin erg lopen pushen..

Dat werkte averechts....
In september vorig jaar, keek hij naar het aantal strips ik nog had. En zag dat ik eind dec weer de nieuwe pil moest bestellen... En toen zei hij zomaar vanuit het niets..

Kaatje, we gaan er in het nieuwe jaar voor. Ik wil papa worden.....

[Linny]

ahhhhh,

Dat moest ik even kwijt..
Knuf Linny

[Dollie]

Ha linny,

Vertel eens wat zit je dwars meid :?: :?: :?: :?: :?: :?: :?: :?: :?: :?: :?:

Liefs Dollie

[Linny]

Hey Dollie,

Niks hoor, ik las alleen het verhaal van Karin26 en van San,

Dat hun vriend het nog niet graag een kindje wilde in het begin.
De manier waarop het nu wel goed is gegaan of goed gaat ontroerde me.
Mijn vriend wilde toen we net verkering kregen heel graag. Na een jaar gewoon niet meer! Helemaal niet meer...pff dat was echt heftig.
Ik heb het toen ook opzij gelegd en uiteindelijk is alles goed gekomen..(qua kinderwens dan) De rest is nog maar afwachten..
Wat knap van je dat je alweer zo op de been bent. Ik was er afgelopen keer heel erg van van streek..pff duurt ook lang.. Maar bij jou nog lang. En jij was echt overtijd. Wat je normaal gezien neit bent. Is ook heftig..!

Knuf Linny

[Dollie]

Hey lin,

Oooohhh Nu snap ik je....
Ja raar hè ik snap er ook helemaal niks van.
Voor mijn idee ben ik nog steeds overtijd, woensdag hebben we een gesprek bij de gyni dan vraag ik wel of ze even wil kijken...

Liefs Dollie

[doremi]

Een vriendin van mij heeft precies hetzelfde. Ze vond het ook moeilijk om blij te reageren toen ik vertelde dat ik "bezig ben". Ze was echt een beetje jaloers. Ik snap je gevoelens, maar ja, je zult toch rustig af moeten wachten denk ik. En je vriend weet dat jij het wel, dus als hij er ook aan toe is, zal hij het wel laten weten....
Bij mijn vriend hielp het dat zijn broer een kindje kreeg en tegen hem zei dat ie wou dat ie het eerder had gedaan. Maar ja, niet iedereen heeft zo'n zwanger

In ieder geval succes!

Groetjes doremi

mijn weblog

[Syl]

De enige tip die ik voor je heb is accepteren dat je vriend er nog niet klaar voor is. Dat klinkt heel makkelijk en is heel moeilijk maar je kunt niet anders.
Je zal zijn gevoelens hierin moeten respecteren....Hoe lastig dat ook is!

Sterkte!