17-03-2010 20:05
Hallo Allemaal,
Na een aantal verhalen te hebben gelezen heb ik besloten om toch ook mijn verhaal op te schrijven.
In augustus 2009 ben ik gestopt met de pil. Binnen 2 maanden was ik zwanger. Maar dat ging in November helaas verkeerd. Een miskraam bij 8 weken zwangerschap. Door veel ellende om ons heen hebben wij dit naar de achtergrond en laten het erbij. Jammer, maar dat kan gebeuren het was gewoon niet goed.
We hadden allebei het idee dat het vanzelf weer zou komen. Maar wanneer naar jouw idee de hele wereld zwanger is en jij niet meer, begint het wel een beetje te knagen..
Op 20 januari ben ik aan het werk, en binnen 1 minuut krijg ik zo.n enorme buikpijn dat ik aper meer kan lopen.
Ik ben naar huis gegaan en op de bank geploft. Avonds werd het steeds minder. Maar we hadden geen enkel idee wat dit kon zijn. Omdat plassen ook haast niet wou en pijnlijk was dacht ik aan een hele heftige blaas/nierbekontsteking. Dus Ibuprofen erin en naar bed.
Maar ochtends ging het niet meer. Toch maar naar de dokter toe. Die had ook geen idee. Vroeg mij nog wanneer ik voor het laatst gemenstrueerd had (dat was 7 jan) dus een bbz streepte hij van zijn lijstje. Ook blaasontsteking was het niet.
Ik kreeg nog sterkere pijnstilling mee, en hij zou mij bellen over een aantal uren om te vragen hoe het ging.
Aangezien de pijn alleen maar heftiger werd, moest ik direct weerkomen. Hij heeft me nogmaals onderzocht maar hij had werkelijk geen idee. Hij heeft mij doorgestuurd naar de 1e hulp in het ziekenhuis.
Toen wij daar binnen kwamen ging het heel snel. 2 artsen gingen met mij bezig en kwamen na een half uur met de mededeling dat ik zwanger ben... Nou dat is wel een hele rare gewaarwording. Wij zeiden steeds dat dat niet kon want ik had nog een menstruatie gehad op 7 januari. Maar dit bleek al een bloeding te zijn dat het niet goed zat.. Helaas voor ons kwam het op de juiste dag en duurde het ook maar een aantal dagen. Dus vandaar dat ik dacht dat ik het gewoon een menstruatie was. Achteraf ben ik wel erg duizelig geweest de afgelopen weken, maar jah, die connectie leg je niet!
Dus direct naar de Gyn.De eerste vraag was of ik pijn in mijn schouder had.. nou ja dus. Ik had het nog tegen mijn vriend gezegd die middag, maar omdat ik verkrampt liep en alleen maar lag dachten we dat het daar van kwam. Dus echo maken. Nou dat was wel duidelijk. Een vrucht op de eierstok en een kiste van 4cm op de andere eierstok. De operatiekamer moet nu gelijk in orde gemaakt worden zei hij tegen zijn assistent.
Binnen een uur was ik al op de ok. Toen ik de volgende dag naar huis mocht voelde ik mij goed.
Ze vroegen mij in het ziekenhuis nog of ik last had van verdriet.. Nee zei ik lachend, ik wist het toch niet! Dus dit is niet zo erg als een miskraam!
Maar na een dag thuis en het besef wat er eigenlijk allemaal gebeurd is en hoe gevaarlijk het voor je kan zijn!! Toen knapte ik! Daar komt dan ook nog het verdriet van de miskraam bij wat ik gewoon heb weggestopt en dan wil het echt niet meer. Ik kreeg slaappillen van de huisarts en ik moest me maar eens niet zo flink houden. Ik mocht best verdriet hebben van mijn eigen ellende.. (ik ben er goed in om altijd iets te bedenken wat erger is, zodat ik van mezelf niet mag klagen).
Maar dat kon toen niet meer..
Na 2 weken gingen we voor controle en alles was goed. Er zat meer dan 1,5 liter bloed in mijn buik vertelde hij! Maar alles is gelukkig blijven zitten. Niet te bang zijn en wanneer wij er weer aan toe zijn dan kunnen we het gewoon weer gaan proberen! Nou, daar hadden wij ff geen zin aan. We hadden een wintersport vakantie voor de deur staan binnen een maand, en wij gaan heerlijk ons verstand op nul zetten en zien later wel weer.
Maar wat schets onze verbazing.. Enkele dagen voordat wij op wintersport gaan ben ik weer over tijd. Maar jah, je cycles is naturlijk helemaal van de hobbel, komt vast wat later. Toch nog ff een test gehaald een in de koffers gepakt.
2 Uren voordat we op de ski's stonden teste ik positief! Dus binnen een maand alweer zwanger.. terwijl we ons best hebben gedaan om niet zwanger te worden, maar 1 keer kan genoeg zijn natuurlijk
Dan maar hopen dat het in ieder geval op de goede plek zit. Toen wij terug kwamen konden we direct voor een echo, en dat was inderdaad het geval!
Ik ben nu 6 week en 5 dagen zwanger en ben nu voor het eerst behoorlijk misselijk in een zwangerschap. Wat ik dus als iets positiefs beschouw!
Ze zeggen altijd 3 keer is scheepsrecht.. Nou daar gaan wij helemaal voor!!!!!!
Liefs Noutje
Na een aantal verhalen te hebben gelezen heb ik besloten om toch ook mijn verhaal op te schrijven.
In augustus 2009 ben ik gestopt met de pil. Binnen 2 maanden was ik zwanger. Maar dat ging in November helaas verkeerd. Een miskraam bij 8 weken zwangerschap. Door veel ellende om ons heen hebben wij dit naar de achtergrond en laten het erbij. Jammer, maar dat kan gebeuren het was gewoon niet goed.
We hadden allebei het idee dat het vanzelf weer zou komen. Maar wanneer naar jouw idee de hele wereld zwanger is en jij niet meer, begint het wel een beetje te knagen..
Op 20 januari ben ik aan het werk, en binnen 1 minuut krijg ik zo.n enorme buikpijn dat ik aper meer kan lopen.
Ik ben naar huis gegaan en op de bank geploft. Avonds werd het steeds minder. Maar we hadden geen enkel idee wat dit kon zijn. Omdat plassen ook haast niet wou en pijnlijk was dacht ik aan een hele heftige blaas/nierbekontsteking. Dus Ibuprofen erin en naar bed.
Maar ochtends ging het niet meer. Toch maar naar de dokter toe. Die had ook geen idee. Vroeg mij nog wanneer ik voor het laatst gemenstrueerd had (dat was 7 jan) dus een bbz streepte hij van zijn lijstje. Ook blaasontsteking was het niet.
Ik kreeg nog sterkere pijnstilling mee, en hij zou mij bellen over een aantal uren om te vragen hoe het ging.
Aangezien de pijn alleen maar heftiger werd, moest ik direct weerkomen. Hij heeft me nogmaals onderzocht maar hij had werkelijk geen idee. Hij heeft mij doorgestuurd naar de 1e hulp in het ziekenhuis.
Toen wij daar binnen kwamen ging het heel snel. 2 artsen gingen met mij bezig en kwamen na een half uur met de mededeling dat ik zwanger ben... Nou dat is wel een hele rare gewaarwording. Wij zeiden steeds dat dat niet kon want ik had nog een menstruatie gehad op 7 januari. Maar dit bleek al een bloeding te zijn dat het niet goed zat.. Helaas voor ons kwam het op de juiste dag en duurde het ook maar een aantal dagen. Dus vandaar dat ik dacht dat ik het gewoon een menstruatie was. Achteraf ben ik wel erg duizelig geweest de afgelopen weken, maar jah, die connectie leg je niet!
Dus direct naar de Gyn.De eerste vraag was of ik pijn in mijn schouder had.. nou ja dus. Ik had het nog tegen mijn vriend gezegd die middag, maar omdat ik verkrampt liep en alleen maar lag dachten we dat het daar van kwam. Dus echo maken. Nou dat was wel duidelijk. Een vrucht op de eierstok en een kiste van 4cm op de andere eierstok. De operatiekamer moet nu gelijk in orde gemaakt worden zei hij tegen zijn assistent.
Binnen een uur was ik al op de ok. Toen ik de volgende dag naar huis mocht voelde ik mij goed.
Ze vroegen mij in het ziekenhuis nog of ik last had van verdriet.. Nee zei ik lachend, ik wist het toch niet! Dus dit is niet zo erg als een miskraam!
Maar na een dag thuis en het besef wat er eigenlijk allemaal gebeurd is en hoe gevaarlijk het voor je kan zijn!! Toen knapte ik! Daar komt dan ook nog het verdriet van de miskraam bij wat ik gewoon heb weggestopt en dan wil het echt niet meer. Ik kreeg slaappillen van de huisarts en ik moest me maar eens niet zo flink houden. Ik mocht best verdriet hebben van mijn eigen ellende.. (ik ben er goed in om altijd iets te bedenken wat erger is, zodat ik van mezelf niet mag klagen).
Maar dat kon toen niet meer..
Na 2 weken gingen we voor controle en alles was goed. Er zat meer dan 1,5 liter bloed in mijn buik vertelde hij! Maar alles is gelukkig blijven zitten. Niet te bang zijn en wanneer wij er weer aan toe zijn dan kunnen we het gewoon weer gaan proberen! Nou, daar hadden wij ff geen zin aan. We hadden een wintersport vakantie voor de deur staan binnen een maand, en wij gaan heerlijk ons verstand op nul zetten en zien later wel weer.
Maar wat schets onze verbazing.. Enkele dagen voordat wij op wintersport gaan ben ik weer over tijd. Maar jah, je cycles is naturlijk helemaal van de hobbel, komt vast wat later. Toch nog ff een test gehaald een in de koffers gepakt.
2 Uren voordat we op de ski's stonden teste ik positief! Dus binnen een maand alweer zwanger.. terwijl we ons best hebben gedaan om niet zwanger te worden, maar 1 keer kan genoeg zijn natuurlijk
Dan maar hopen dat het in ieder geval op de goede plek zit. Toen wij terug kwamen konden we direct voor een echo, en dat was inderdaad het geval!
Ik ben nu 6 week en 5 dagen zwanger en ben nu voor het eerst behoorlijk misselijk in een zwangerschap. Wat ik dus als iets positiefs beschouw!
Ze zeggen altijd 3 keer is scheepsrecht.. Nou daar gaan wij helemaal voor!!!!!!
Liefs Noutje
