Aanhoudend bloedverlies

[Tina]

Ik heb nu al 2 weken bruin bloedverlies, het is één middag rood geweest. In de tussentijd heb ik twee echo's gehad (één nav rood bloedverlies, één reguliere termijnecho) en die waren allebei goed, maar toch maakt dat bloedverlies me onzeker. Ik vind het ook gewoon heel vervelend en vies! Het is echt een beetje viezig bruin prut... :oops: (sorry!)

Wie heeft dit ook (gehad)? Hoe lang heb je dit (gehad)? Is de oorzaak bekend? Wat zijn de gevolgen geweest?

Ik hoor en lees wel regelmatig dat je je om bruin bloed geen zorgen hoeft te maken, maar toch... Makkelijker gezegd dan gedaan!

[Unknown]

Hallo,

Wat jij had, heb ik ook gehad. Vanaf dat ik 5 weken zwanger was, had ik bloedverlies. Het begon met bruin bloed en de ene dag was het wat meer en de andere wat minder. Bij zeven weken had ik helderrood bloedverlies, net als bij een menstruatie. Toen ook een echo gehad en alles bleek in orde.
Daarna weer twee weken lang elke dag bruin bloedverlies en bij 9 weken veel bloedverlies gehad met grote stolsels. Toen bij de echo ook weer alles goed. Daarna twee/drie weken lang rood/bruin verlies gehad. Volgens mij is het bij 13 weken opgehouden.
Dus ik begrijp je ongerustheid. Ik dacht het dat het fout was, maar je kan verder niks doen dan hopen en kijken hoe het gaat. Vooral niet de hele dag er mee zitten, dat deed ik eerst wel en dan ga je je gek maken. Je kan toch niks doen...
In totaal dus bijna 8 weken bloedverlies gehad en de oorzaak ervan wisten ze niet.
Nu gaat alles goed, maar toch blijft de angst er wel......

[Tina]

Fijn te horen dat het nu goed met je zwangerschap, dat geeft weer moed!

Ik begrijp helaas wel dat het nog even aan kan houden...

Heb jij nog extra echo's gekregen om het in de gaten te houden? Of alleen een echo na rood bloedverlies?

[Malou]

Hey meis, t zit je nog steeds niet lekker he, en logisch!
Herken dat ook nog goed van mezelf in t begin.

Zoals ik al schreef, vertrouw je t echt niet, gewoon je VK weer bellen, vinden ze helemaal niet erg.
En anders maar wel, maar daar zijn ze immers voor :twisted:

Ook als je bloedverlies straks ophoud zijn er weer dingen waar je je druk om zult gaan maken.
Is dit wel goed, kan dat wel, het is zo herkenbaar

Probeer ondanks je onzekerheid toch te genieten, ga er vanuit dat het goed zit, want spanning en stress om iets wat tot dusver niet aan de orde is is ook niet goed voor jou en je baby.

Als het mis zou zijn in t geval van een miskraam had er allang wat moeten zijn, en had je lichaam alles al afgestoten.
Dat is wat ze mij toen zeiden.
Zat te denken, kan ook zijn dat je gewoon een baarmoederhals hebt met heel veel aders en een dunne huid, waardoor je bij bewegingen of spanning sneller bloed, en dat er dus een adertje is wat steeds vrij gemakkelijk bloeden gaat.
En dat kan verder geen kwaad.

Geniet meid, voor je t weet vliegen de weken voorbij, en heb je een prachtig kindje in je armen

[cin.]

Ik snap heel goed dat het je onzeker maakt heb het zelfde meegemaakt ik had dit van week 5 tot week 9. En tussendoor flink rood met stolsel. En ben nu bijna 20 weken. De verloskundige zei tegen mij zolang je maar geen krampen krijgt. Ze zei dat het kwam doordat ik een hele gevoelige baarmoeder heb. Heb dit de eerste zwangerschap ook zo ongeveer gehad en het resultaat is er en dochter van nu 2,5 dus proberen rustig te blijven en als je het niet vertrouwt gewoon bellen hoor. Ik heb ze ook zowat plat gebeld. Daar zijn ze voor en zei kunnen je misschien wat meer gerust stellen

[Tina]

Ik weet dat ik zou moeten genieten. Maar helaas wil dat nog niet erg lukken... Niet alleen door het bloedverlies, hoor! In het algemeen eigenlijk. Ik ben de hele tijd een beetje terneergeslagen, niet echt vrolijk. Van tevoren had ik dat zó anders verwacht, toen dacht ik dat ik alleen meer zou kunnen lachen en stralen als ik zwanger zou zijn. Niet dus... Het zal er wel een beetje bij horen, hormonen? Hopelijk gaat het over een paar weken wat beter!

Wat het bloedverlies betreft... Ik wéét wel dat er waarschijnlijk niets aan de hand is, maar het is gewoon erg vervelend dat het toch blijft.

Als ik eens goed bij mezelf na ga ligt het 'probleem' waarschijnlijk ook meer in wat ik als eerste schreef, dan dat het echt aan het bloedverlies ligt...

[cin.]

Het wordt ook altijd zo mooi beschreven alsof je op een roze wolk zou zitten. Nou ik kan je vertellen heb ik de eerste zwangerschap helemaal niet gehad en nu pas sinds ik niet meer mag werken. En dus een stukje meer rust hebt. Dus aan jou zal het niet liggen.

[Tina]

Gelukkig!

Maar ik baal er zo van! Ben ik eindelijk zwanger, ben ik steeds alleen maar chagrijnig en onzeker!!!

Ik ga me nu maar eens voor proberen te stellen dat ik van de zomer een kleine kruimel in m'n armen heb (dat lukt nog moeilijk), misschien dat ik daar iets vrolijker van wordt!

Waarom mag jij niet meer werken? (als ik vragen mag...)

[cin.]

Ik heb al een paar weken veel last van harde buiken. Doprdat ik een gevoelige baarmoeder heb. Teken dat ik te veel doe dat heb ik zelfs na een uurtje werken. Dus is het beter dat ik thuis blijf. Aangezien ik dit de vorige zwangerschap ook redelijk vroeg (nu ongeveer) had en met 32 weken met weeen opgenomen ben. Willen we dit nu voorkomen. En daarbij komt nog dat ik niet al te lang kan staan vanwegen mijn bekken. Al moet ik zeggen dat dat nu beter is. Maar ja staan doe ik nu ook niet zo veel meer. En ja ben verkoopster dus zou de hele dag moeten staan.

Als jij dadelijk de 12 weken voorbij bent dan heb je ook niet meer die onzekerheid die je nu erbij hebt. Dus misschien kun je dan meer genieten.

[Unknown]

Fijn te horen dat het nu goed met je zwangerschap, dat geeft weer moed!

Ik begrijp helaas wel dat het nog even aan kan houden...

Heb jij nog extra echo's gekregen om het in de gaten te houden? Of alleen een echo na rood bloedverlies?

Hallo,

Ik werd toen vanwege het bloedverlies doorverwezen naar de gyn. En daar kreeg ik vaker echo's, ongeveer om de twee weken om te kijken of alles goed ging en het kindje goed gegroeid was.

[Unknown]

Hoe gaat het nu met je eigenlijk?

[Tina]

Het blijft hetzelfde...

[lotje76]

Hallo,
Ik las jullie berichtjes en onzekerheid. '
Ik zou denk ik steeds de verloskundige blijven bellen, en inderdaad een doorverwijzing vragen naar het ziekenhuis.

Ik vroeg me af wanneer dat bloedverlies begin...ik heb nu sinds zaterdag, dus 5 dagen roze-bruin bloedverlies, en 1x enkele drupjes bloed. ik dacht dat mijn menstruatie eraan kwam, maar die zet niet door. Ik vraag me af of ik zwanger kan zijn en of het al zin heeft om te testen...Hadden jullie dit ook al zo vroeg of pas in een later stadium?

Groetjes

[Tina]

Als ik jou was zou ik zeker testen, dan heb je tenminste duidelijkheid...

Bij mij begon het bloedverlies met 8 weken en het gaat tot nu toe nog gewoon door...

[lotje76]

Ik ben alsnog na een week ongesteld geworden...dus op naar de volgende ronde!
groetjes

[mama-angel]

ik voeg me toe bij jullie clupje ben nu 6 weken zwanger en ziekenhuizen helpen me niet
dit is mn verhaal
22e dec afsrpaak termijn echo ik meende 6 weken al te zijn snacht rozige bloed
ik in paniek echo liet mooi vruchtzakje van 5 weken zien
nog geen hart acktie bloeden gestopt
1e kerstdag weer rozige vloeing
smiddags was dar al weg
2e kerstdag idem
tot savonds helderrood schrik en ben tegen de vlakte gegaan
ik zei mn man dit was t
t gaat fout
maar nog altijd geen buikpijn watik bij misrkamen wel heb helaas meerdere gehad
15 minute later geen bloed meer
zit t dan toch nog goed
smorges oud bruin heeft zon beetje de hele dag aangehouden gistere avond weer helderrood
uurtje was t weg vanacht om half twee zeflde verhaal om zeven uur stopte t
t wasook niet erg veel
nu weer oud bruin net ziekenhuis gebelt maarik mocht niet komen
de qass had dit watik omschreef ook gehad en nooit oorzaak gevonden
ze zei me wel zolang je geen pijn of stolsels verliest hoe moeilijk t is afwachten
maar das zo moeilijk steeds tussen hoop en vrees de wc is een obsessie langzamerhand
herkent iemand dit
liefs marina mama van twee jongens bij hun hebik dit nooit gehad

[kimmiek]

Het was even spannend vorige week. We waren vorige week zaterdag aan het schilderen en ik moest even naar de bouwmarkt voor kwasten. Toen ik daar liep, kreeg ik echt onwijs kramp in mijn buik en toen ik thuis kwam, voelde ik het bloed langs mijn benen stromen (sorry voor deze omschrijving, maar zo was het). Ik de huisartsenpost gebeld en we moesten naar het ZH voor een echo.
Helemaal in de stress dus en ontzettend aan het huilen. Toen de echo gemaakt werd bij de gyn., vertelde hij dat we er maar vanuit moesten gaan dat het een miskraam was, en dat ik het vruchtje een deze dagen kon verliezen!! We hadden maar 5 procent kans dat het nog zou leven/in mijn buik zat. Wat een vreselijk nieuws.... Echt, ik was ontroostbaar, maar had wel in mijn achterhoofd dat als je een MK krijgt, dat het niet goed was en dat het goed is dat de natuur het dan zelf afstoot (hoe moeilijk dit ook is hoor.. vreselijk).

We moesten voor woensdag een afspraak maken voor een controle echo in het ziekenhuis bij de poli gyneacologie.. Wij daar om 13.50 uur heen (nachten niet geslapen en heel erg gehuild), met de gedachte dat we niets op de echo te zien kregen (een leeg vruchtzakje oid). De gyn. (een andere als zaterdag) had ons dossier gelezen en had er een hard hoofd in dat het inderdaad goed zat en wilde eigenlijk gelijk een echo maken, om ons uit die spanning te halen. Toen hij het echoapparaat had ingebracht, wilde hij eerst zelf even kijken.. Owwwww, wat erg!! Nog langer wachten.. Toen zoomde hij in en tot zijn grote verbazing zag hij (en wij dus ook) iets heeeeel snel knipperen....... Een soort van knipperlichtje.. Dat was het hartje!!!! WOWWWWWWWWWWWWWWWWW, wat waren we blij! Ik heb echt zooo onwijs liggen janken daar in die stoel, van blijdschap en van alle spanning die eruit kwam! De gyn. vertelde dat er een soort van wonder gebeurd was...! Echt ongelofelijk! Wat een blijdschap!! De gyn. vertelde ook dat als het hartje klopt, het bijna niet mis meer kan gaan (normaal gesproken is het 15% in de eerste 3 mnd, maar omdat het hartje klopt, is dit gezakt naar 1-2%).

De bloeding heeft te maken gehad met de innesteling waarschijnlijk. De gyn. kon zien dat er (oud) bloed in mijn baarmoeder zat en dat dat eruit is gekomen... Dat heeft ook die kram gegeven.

Dus zo zie je maar, dat het niet altijd negatief hoeft te zijn..
We zijn zooo blij! We moeten 13 januari terug voor een controle echo.

Wat een verhaal he?? Maar het was onze mooiste Kerst ever................!!

[mama-angel]

wat goeddd jij bent tenminste een beetje van de onzekerheid af
vanmorge begon bij mij t bloeden weer nu weer heel minimaal maar t sloopt je
ik heb t ziekenhuis gebelt en ik mag dus echt niet komen
ik ga dus heel onzeker het oud op nieuw in
t bloeden komt en gaat
dan is t rood dan is t bruin
je maakt je zelf zo ontzettend gek
voel me niet meer zwanger maarik voel me ook niet alsof ik t al verloren had
liet gisteren een vriendin echo zien
zegt ze kijk eens daar
ik zo wat moetik zien dan
zag nml aleen mn vruchtje die heel donker gekleurt is
zegt ze daar zit er nog een
maar zag heel licht uit
ik weet nou dus helemaal niet meer waar ik t zoeken moet
de echoscopiste vorige week heeft me nml niets gezegt over een 2e vruchtje
dat vrouwtje is zelf zw geweest van een tweeling
dus zij herkende de echo
heel vreemt heel dubbel onzeker bang verdrietig
moedertje ben ik nu ik kan gewoon bijna niet meer lachen dit is niet fijn meer
liefs onzekere mama van 2 boys

[Janneke]

Ik heb precies hetze3lfde gehad, ook erge angsten uitgestaan, pfff.Veel extra echo's maar was elke keer goed. Ze zeiden dat het waarschijnlijk mijn baarmoedermond was die extra gevoelig was en daarom bloedde..het is bij mij gestopt toen ik 13 weken was....

het komt goed!!!!

Liefs een trotse mama

[Meisje28]

@Tina, ik herken jou verhaal uit duizenden, ik heb precies hetzelfde. Maar hoever ben jij? Ik echt pas heel pril namelijk 6e week nu. Heb drie positieve testen, sinds drie dagen is het bruinbloedverlies begonnen bij het afvegen met plassen. Helemaal overstuur, en het houdt gewoon niet op dus heb echt het gevoel dat het niet goed zit. Ben ook zwaar chagerijnig.........en ik moet nog minimaal twee weken wachten voordat ik naar VK. Mits het niet eerder helemaal fout gaat
En hoe ishet met jou nu?

[Tina]

Meisje28, ik ben nu bijna 12 weken, maar het bloedverlies begon met 8 weken... Probeer te onthouden dat het niet altijd fout hoeft te gaan bij bloedverlies, maar ik weet hoe moeilijk dat is! Als je je zorgen maakt kun je vast wel eerder contact opnemen met de verloskundige...

Kimmiek, wat een stress en wat een opluchting achteraf!!!

Mama-angel, sterkte en hopelijk gaat alles goed!!!

Janneke, hopelijk gaat het bij mij binnenkort ook stoppen! Vind het wel heel vervelend, hoor!

[Janneke]

Ja, dat is het ook!Het is super klote zelfs! Maar de kans wordt met de dag kleiner dat het niet goed zit nu hoor...Dat bloedverlies hoort dus blijkbaar bij het begin van jouw zwangerschap, net zoals dat bij mij was.

Ik snap je echt heel goed! Maar het komt echt goed meis!!!

[mama-angel]

gek wordtik ervan t komt en t gaat
iedere dag weer
ik heb tig keer gebelt ze helpen niet zo lang ik geen pijn heb
daarom gisteren een acktie ondernomen
ik ben na de drogist gegaan
omdat t al een tijdje zo is
moet ja dat hcg hormoon afnemen
en testen of minder poitief zijn of geheel negatief
ik leg mn verhaal uit aan da vrouwtje
ik heb de oplossing zegt ze
een clearbleu met weken indicator
omdatik nu 6 weken ben
zou die 3+ moeten geven maar door dat bloeden kon die dus 1/2 2/3 gaan aan geven
dan zou het foute boel zijn
kom thuis doe test in de late middag wat denk je 3+
dus met andere woorden 5 of meer
en dat komt overeen
k heb ietsje meer rust maar niet geheel ik denk dat mn oud op nieuw niet bepaald leuk gaat worden
nog steeds geen pijn of stolsels
t bloed is ook niet enorm veel
steeds een paar druppels met name bij bukken tillen wandelen hoesten niezen
dan loopt er wat
meiden dieook in onzekerheid zitten sterkte want t is gewoon klote
kunnen niet anders dan w8ten hoe zenuwslopend dat ook is
liefs kus

[Unknown]

Hallo allemaal

Ik lees jullie ervaring met het bloedverlies tijdens de zwangerschap…had hetzelfde meegemaakt.
Toen had ik bijna niemand die hetzelfde mee had gemaakt om mee over te kunnen praten….maar zoals ik nu lees komt het toch wel erg vaak voor…bloedverlies (met stolsels) en dat alles toch goed gaat.
Dat zei mijn vk toen ook….maar de angst wordt er niet minder op.
Nu gaat alles wel goed bij mij…geen bloedverlies…maar ben nog steeds elke dag bang…als k naar de wc ga…of beetje pijn voel
Ik kan ook de beelden in mijn hoofd niet echt vergeten…tot twee keer toe had ik zoveel bloed verloren (bijna 0.5 liter zei de vk) dat de douche vol lag met bloed en stolsels.
En de angst is er nog steeds elke dag….dus ik begrijp jullie echt goed
Dat wilde ik even kwijt…

[kimmiek]

Ik heb er ook een beetje last van soms. Het schijnt volkomen normaal te zijn, dus ik ga me er ook niet (meer) druk om maken, daar heb je alleen jezelf mee.. Dan loop je te stressen en dat is ook niet goed voor de beeb

Ik ben 11 augustus uitgerekend en ben vandaag precies 8 weekjes zwanger.

[kimmiek]

@ Mama Angel: je moet proberen je niet te druk te maken. Dat zeg ik nu wel zo makkelijk, ik heb zelf twee weken terug echt onwijze buikpijn gehad en heftig bloedverlies. Toen heb ik de huisartsenpost gebeld (het was weekend) en later werd ik teruggebeld door de huisarts. Die meldde mij dat hij niets voor me kon doen en dat ik moest afwachten. Toen heb ik geeist dat ik een echo wilde, gewoon even dat er naar gekeken werd. Een half uur later zat ik in het ziekenhuis en kreeg een echo. Tijdens deze echo kon de gyn. me ook niets vertellen en moest een week later terugkomen voor controle. Daar bleek alles goed te zijn, het hartje klopte (zie mijn verhaal een aantal pagina's terug). Dus bloedverlies hoeft niet altijd iets ergs te zijn. Ik moet de 13e weer terug voor controle.

Je moet je dus niet laten afschepen, als jij onzeker bent en er niet meer van kan slapen, dan moet je gewoon eisen dat ze een echo maken. Voor een arts ben jij een nummer en vinden het waarschijnlijk onzin, terwijl je zelf niet weet wat er aan de hand is en wat er gebeurd of gaat gebeuren.
Je zit nu natuurlijk ook nog in een lastige periode, je bent nog zo pril zwanger.. Je moet ook afwachten, maar toch, je zoekt een bevestiging. Dat had/heb ik ook hoor (nu het hartje klopt is het eigenlijk goed en moest ik me niet druk maken volgens de gyn.).

Wanneer heb je je termijnecho?

[mama-angel]

heey meiss
jaik krijg nouook krampjes enzo
k ben echt ontzettend bang
zo bang dat t mis gaat
k weet mischien moetik me niet druk maken maar leek net of er een krantje open staat
5 januari magik pas voro de 2e echo
op de 1e zage ze enkel een vruchtje van vijf weekjes oud
de buikpijn zijn eig meer krampjes
maar ja das bij mij meestal een niet goed teken
als dit aan houd maar weer bellen of zo of gewoon oud op nieuw door brengen
en kijken wat gebeurt ik heb er langzamerhand geen goed gevoel meer bij ben de hele dag sago kan idd amper nog slapen
en wordt knettergek
hadde we zelf maar een apparaatje of zo
dan konde we tenminste voor ons gevoel wat af sluiten
of door gaan maar zo is t slopend lijkt meook niet goed voor t kindje
al die stres
pfff k kijk t nog wel ff aan
dikek kusss verdrietige mama

[mama-angel]

ps ging net naar toilet en had er net als op 2e kerstdag een soort hoe omschrijf je het
rode haar in zitten
t leek letterlijk op een haartje heel smal heel dun
net een rode haar
herkent iemand dit hier vindik nml niets over dit hadik dus ook op 2e kerstdag krampen zijn in middels weer weg had een volle blaas
maar die rode haar bij t afvegen wat is dat in godsnaam
2e kerstdag veroorzaakteook zon haar een heftige bloeding die na een kwartier weer stopte nu voel ik t ook navloeien maar wordt t ook weer minder
echt raar dit hoor
ik heb 2 gezonde knullen op de wereld gezet helaas ook wat misrkamen gehad maarik herken dit niet
niet als zwanger niet als beginnende mk
want die begonnen bij mij als volgt
positieve test
enkele dagen meestal binnen 2 weken overtijd heftige buikpijn weeen zelfs
lichtrozebloedverlies binnen enkele uren helderrood
dan letterlijk ween om te paar minuten mee moeten duwe
ineens pijn kompleet weg vruchtje dan op gevangen
ikke val daarna flouw
iedere keer weer
vervolgens nog een dag of 5 a 10 nabloeding
zo zijn alle mks verlopen

maar wat dit nou is sorrie voor mn gezever ik ben er gewoon niet gerust op
ook hebik wel eens steken onder mn rib en mn onderrug al vanaf begin af aan pijn heb bij de 2e bekkeninstabiliteit gehad
zou t niet kunnen zijn dat er een cyste zit die geknapt is of iets dergelijks
ik verlies geen stolsels klonters enzo voorts
denk hou jullie ff up to date
ook doet mij dit goed ergens terecht kunnen met mn gezever
en mn angsten mn man wordt langzaam gek van me
watik goed kan begrijpen ik praat bijna over niets anders meer en hij voelt niet watik voel natuurlijk
nou ik hoop dat een van jullie weet wat die rode haar nou is
liefs marina

[Malou]

Mama-Angel.
Die rode"haar"is waarschijnlijk gewoon een sliertje slijm met bloed
Heb ik ook wel gehad, het is net of er dan een adertje door je slijm loopt zeg maar.
Maar de eerste keer is het wel even schrikken inderdaad

Over je krampen, je bent bewust, en onbewust nu erg gespannen en daardoor kun je ook krampen krijgen had ik ook

En ik ben inmiddels alweer 2 maand mama van een prachtige zoon

Ik heb toen ook ontzettend vaak aan de telefoon gehangen, en alles, maar het gaat zoals t gaat en t komt zoals t komt, en hoe moeilijk ook, laat het over je heenkomen, en probeer wat meer te genieten van dit alles.
Zoals mijn verloskundige toen zei: Heb je geen heftig helderrood bloedverlies met veel pijn er bij dan zit t wel goed, heb je dit wel dan is het heel lullig gezegd, maar moet je gewoon afwachten meer dan dat kun je niet doen, en wij kunnen ook niets doen mocht t mis zijn.

Deze stress waarmee je jezelf nu gekmaakt is ook niet goed voor je kleine, en door deze spanning kun je dus ook je baarmoederhalsspieren aan gaan spannen en daar ligt meestal de oorzaak van het bloeden omdat de wand veel dunner is en meer doorbloed.

Ik merkte dat ik toen ik wat meer ontspande, rustiger aandeed, en me niet zo druk maakte ik ook gelijk minder bloedde.
De een bloed meer dan de ander, en tuurlijk is het even eng, maar als de echo goed was, en je hebt geen extreme pijn of aanwijzingen dat t mis is, zou ik t rustig afwachten en er vanuit gaan dat t goed zit.
En anders gewoon bellen en een extra echo eisen omdat je tegen t dak op zit, dat kunnen ze niet weigeren.

Kop op meissie, t zit vast en zeker allemaal goed, en ben jij ook over een paar maand een vrolijke blije mama

Knuff voor alle meiden hier die onzeker zijn, ik weet wat t is, maar weet ook dat je je soms druk kunt maken om niets.
Been there thone that, en kijk nu, ik ben trotse mama van mn prachtige zoon

[Meisje28]

Helaas ik ga terug naar week 1, het bloedde zette door en gister een miskraam gehad.

[mama-angel]

Helaas ik ga terug naar week 1, het bloedde zette door en gister een miskraam gehad.

lief meisje ik voeg me bij vanmorgen na mn laatste berichtje hier
ging er letterlijk een bloedkraan open
ben 3x out gegaan ziekenhuis gebelt mogt wel met spoed komen nou nou was er dus spoed
nu wel
maar terwijl ik met hun aan de foon hing
verloor ik mn kindje daar aangekomen angstige vermoedes bevestigt mocht toch naar huis maar heb wel halve liter bloed verloren
ik vier dus geen oud op nieuw
voel me alleen leeg en verdrietig
lieve mensen wil jullie tog bedanken voro de lieve ondersteunende woorden
veel liefs verdrietige mama

[Meisje28]

lieve mama-angel wat een verdriet ik weet wat je voelt ik hoop dat 2010 ons beide geluk gaat brengen ik heb oud & nieuw ook als een zombie mee gekregen. Moet helaas tot volgende week vrijdag wachten voordat ze een echo maken of het schoon is, omdat ik maar net zwanger was. Het bloedde is inmiddels over gelukkig. Maar weet zeker dat ik het verloren heb

liefs meisje28

[Tina]

Meisje en mama-angel, wat een vreselijk einde van 2009 voor jullie! Ik wens jullie heel veel sterkte om dit te verwerken en ik duim dat 2010 beter eindigt voor jullie! Met een mooie baby of in ieder geval een groeiende buik! Sterkte!

[mama-angel]

lief meisje
ik weet presies wat je bedoelt
ik kon t echt niet
gemaakt vrolijk doen
bij mij was t omdatik zo heftig bloede dat er meteen een echo gedaan werd
ook wordt er onderzoek gedaan omdat t voor mij helaas nie de 1e keer is
lijkt wel of mn lichaam eerst 2 tot 3x een zwangerschap mis laat gaan
dan pas goed
dit was helaas de 2e keer
ik moet wel woensdag terug naar de gynegoloog waarom weetik eig niet
ik bloed wel nog maar wordt gelukkig nu wel minder
van mij mag t helemaal wegblijven
heb een beetje trouma van bloed nou
ik wil zo graag nog een kindje maarik durf gewoon niet niet nu althans
maar ik denk dat iedereen dat wel heeft
hoe gaat t nou met jou meid
hier een verdriet up en downs leegte verwarring en een gevoel van waarom nou weer
en heel erg moe

lieve tina dank je wel voor je reacktie ja mn oud op nieuw was niet fijn
ik hoop datik over mn angst heen kom na de zoveelste keer twijfel ik echt maar t gemis is nu zl groot datik t toch wel nog wil proberen
denk alleen dat er dan wel veel angst zal zijn
liefs ikke

[Meisje28]

Tina, bedankt voor je lieve woorden. Ik hoop het ook!! Mama angel sterkte, ik heb nog steeds buikpijn ervan dus dat is wel minder en veel bloedverlies

[missl]

meiden ik ben over gegaan op een nieuwe pil
ik had de 1e week geen last maar daarna bruin bloed net prut bah
2dagen eerder gestopt ik dacht laat de bloeding maar komen maar er veranderde niks alleen dinsdag heel veel prut en daarna weer minder en nu ook de ene keer wat meer als de andere keer moet ik nu maar even een test doen want ik ben dus niet echt ongie geweest wat vinden jullie?

[Malou]

Meisje en Mama angel, wat een verdrietig einde van 2009 voor jullie, had zo gehoopt dat het niet zo zou zijn, maar dus toch
Veel sterkte

[mama-angel]

dank je wel allemaaal
voor jullie medeleven
ik laat woensdag nog wel horen ook wat de gyn zegt
want ze hebben dit keer wel een onderzoek gedaan omdat me t helaas vaker is gebeurt alleeen deze was zo anders dan andere keren
zoals ik al eerder beschreef dat begon met pijn
en daarna vloeien dit is deze keer zo anders
gisteren kwam echt de grote woede zeg maar
en de vraag waarom ik alweer
denk dat iedereen zich hier wel in herkent
ook ben ik verschrikkelijk uitgeflipt tegen mn man
hij steunt nml niet zoals het moet ik vermoed dat hij er zelf niet mee om kan gaan
ik vroeg alleen ff een kusje had daar enorm behoefte aan
hoefde niet te praten aleen ff die arm
het leek of hij me ontweek
en uiteindelijk nouik schaam me best ben zo giga tekeer gegaan
dat ie eens niet zo ongevoelig moest doen ect
en datik maar 5 minuten vroeg
het heeft wel geholpen ik heb daarna nml weer liggen slapen
en hij maakte me op een lieve manier wakker
kijk t zijn die kleine dingen nu
ik wilde zo graag nog een kleine hummel en nog
de wens is er nu eigenlijk nog groter door
maar de angst ook
ik durf dat nu eig nog niet
en heb zo iets ik zie wel wat er gebeurt
denk zelfs dat mochtik weer over mn tijd heen raken
datik niet durf testen
ik wil wel graag acktief blijven op t forum
want ik vind hier wel de steun hierkan ik wel luchten en praten
ik wil wel iedereen die dit meemaakt of meegemaakt heeft met wel een goede afloop zeggen toppie
laat pls wel wat horen hoe t verder gaat
want ondanks dat t mij mis gegaan is gun ik iedereen wel een gezonde goeie verdere afloop van zwangerschap
heel veel liefs marina en jullie horen van me

[Malou]

Ik kan me voorstellen dat je even ontzettend teleurgesteld was dat je man niet reageerde zoals jij wilde.
Denk inderdaad dat hij zich ook niet echt weet hoe op te stellen omdat hij er ook erg mee zit.
En mannen zijn daarin nou eenmaal anders, of zijn bang om iets te doen, omdat ze niet weten hoe wij als vrouw reageren.
Denk ik hoor! Weet ik niet zeker natuurlijk.

Mijn vriend was zelf zo gespannen voor de bevalling dat hij zich allemaal spookverhalen in zn hoofd ging halen bijvoorbeeld, terwijl ik het juist nodig had dat hij degene die zou zeggen: Het komt wel goed, je kunt het wel, etc etc etc.
Nu was ik hoogzwanger, en kon hem gaan vertellen dat hij zich niet druk moest maken
Achteraf lach je er wel om, maar toch

Het enige wat ik kan zeggen is praat met je man, leg uit hoe jij je voelt, vraag hoe hij zich voelt, want jullie zullen het toch samen moeten verwerken.

Ik vind het heel erg voor jullie dat het weer niet is gelukt, en hoop dat de onderzoeken jullie wijzer zullen gaan maken, en dat er iets uitkomt waardoor jullie weten waar het aan ligt, zodat een volgende zwangerschap misschien toch mag gaan lukken.
Een mensenlichaam is zo'n raar iets eigenlijk, we denken wel, en we doen wel, we raken dingen aan omdat we dat willen, maar als het aankomt op dit soort dingen, is de controle foetsie, terwijl je juist dan zou willen dat je er controle over had zodat er een goede afloop zou zijn.

Ik hoop heel hard voor jullie dat jullie snel zwanger mogen raken, en een gezond kindje in jullie armen mogen gaan sluiten.
Dikke knuff!

[mama-angel]

jullie lieve woorden geven mij zo veel kracht en steun op dit moment
ik probeer mn leven ook weer op te pakken
woensdag hoorik meer van mn gyn
ook hij zal een luisterend oor zijn
hij heeft me door 2 goeie zwangerschappen begeleid
gelukkig een vertrouwt persoon
ik merk gewoon datik veel behoefte heb om te praten of van me af te schrijven
jullie troosten me echt
en geven me echt dat beetje steun dat ik nodig heb
diep in mn hartje weetik wel er was iets niet goed
maar makkelijk om te acsepteren is dat gewoon niet
ik wil eig graag snel weer zwanger raken mn lijf wilt t maar emotioneel weetik niet of ik t al aan kan
ik hou t er nu op datik de tijd zijn werk laat doen
als we gemeenschap hebben is dat dan omdat we t willen
en is t inene raak dan zal ik nog veel komenpraten op dit forum
want dat brengt dan de angst wel met zich mee denk ik
nu ook ff lekker van me aftypen woede verdriet alles komt er dan uit
ik wil ook niet blijven hangen in mn verdriet maar het heeft wel de nodige tijd nodig om ook emotioneel te herstellen
ik hou jullie zoweizo op de hoogte wat mn gyn hierover gezegt heeft woensdag al heel vroeg moetik daar zijn
veel liefs en nog maals heel erg bedankt

[mama-angel]

dank jewel allemaal voor jullie lieve vooral troostende woorden
ik ben dus bij mn gyn geweest en mij viel niets meer in werkelijk
hij zei letterlijk dat mn zwangerschap goed had moeten gaan er waren geen afwijkingen in de cellen
gevonden ook bij de celdeling was alles na behoren gegaan
dus hij zat zelf met de vraag hoe kon dit
t is dus eigenlijk domme pech
ook heeft hij me uitgelegt over t uitdragen van bepaald geslacht dat dat enkel jongetjes zijn wat je dan niet kon dragen
xx bots nml nooit xy kan wel botsen mischien hebben jullie ook aan deze informatie iets
nu is t alleen vreemt t had gewoon goed moeten gaan
helemaal niets gevonden
wel zei hij als je er emotioneel ook aan toe ben gewoon er weer voor gaan meid
hij was een grote steun en troost ik heb echt een band met deze man hij heeft me door beide zwangerschappen heen begeleid van de jongens
dus we kennen mekaar al een tijdje
wel voel ik nu vandaag meteen datik t nu wel geestelijk een plekje kan en mag geven
ik weet nu tenminste iets ook voor mn jongens sta ik t niet toe aan mezelf om erin te blijven hangen wel zullen ook deze kleine sterretjes voor altijd mn sterretjes zijn
ik zal zeook nooit vergeten hoe pril het ook was
maarik mag gewoon niet blijven hangen in mn verdriet
dat is niet goed voor mij en voor mn jongens
wel zal ik moeite hebben om alles weer op te pakken
maar t lukt me wel hoop ik dan heb tenminste een beetje zekerheid
dat er met mij niets mis is
ik blijf wel acktief op t forum en hoop ook datik andere tot steun kan zijn
met mn man heb ik tot nou toe nog altijd niet over dit verlies kunnen praten hij ,eert zich op dat moment weg van me
niet fijn
maar zois hij
wel vindik hier bij jullie steun
en bij mn vriendinnen ook
nogmaals heel erg bedankt hiervoor
veel liefs marina

[Tina]

Nogmaals heel veel sterkte, mama angel! Wel fijn om te horen dat er niets met jou aan de hand is, dat geeft je vast meer zekerheid bij een volgende zwangerschap.

Hier goed nieuws, want ik heb EINDELIJK geen bloedverlies meer! Echt fijn, zeg! Hopelijk blijft dat zo als we weer gemeenschap hebben gehad!

[mama-angel]

mooie woorden veel dingen beaam ik wat je schreef
t is alleen ff moeilijk nog op somige momentjes vooral omdatik deze week 3x goed nieuws uit mn omgeving kreeg drie koppels zwanger ongeveer zelfde tijd als ik
ik ben ongelovelijk blij voor ze daar niet van maar ik hoop zo voor deze drie dat t goed blijft gaan
dat vertel ik ze niet erbij
want ik wil ze niet bang maken
maar \e zijn un ook tussen de 6 en 8 weken
en das gewoon beetje eng om ook oprecht blij voor ze te zijn
ik voel niet dat gevoel van waarom jullie wel en ik niet
gelukkig maar want dan zouik ongelovelijk boos op mezelf worden
ik gun iedereen nml dat wondertje

lieve tina ik las net dat je bloedverlies gestopt is
ben je nog in verwachting of ...ook verlies gehad
hoelang heb je bloedverlies gehad?
ik zelf ben nu nog een laatste restje bloed aan t verliesen
meer oudbruin nu
maar zou t fijn vinden als het helemaal stopt
kan geen bloed meer zien om eerlijk te zijn
zie t al vanaf 2e kerstdag
dus mag langzaam stoppen
ik heb nog geen gemeenschap mede door het bloed verlies
mn man vind da niet zo prettig wat ik me goed in kan denken
ik heb gelukkig een bepaalde rust nu
en ben langzaam de draad weer op aan t pakken
wel merk ik dit keer veel lieve woorden en steun uit mn omgeving
waarschijnlijk omdat t me meermaals achter mekaar gebeurt
er zitten helaas ook doodoeners bij asl og komt wel een nieuwe of jij bent zo zwanger
nou goeiemorgen zeg t zw wore is idd geen probleem maar t behouden ligt hier t probleem
somige mensen menen zelfs mn gyne tegen te moeten spreken met ik zou toch nog maar even wachten hoor je bent nog jong genoeg
dan hebik zo iets mensen laat me toch doen hoei k t voel
ben ik er klaar voor dan ga ik er voor
zo lang ik er niet klaar voor ben doei k nog niets
ik ben geen klein kindje meer die t handje vast gehouden moet worden
erpresteerde er zelfs eentje om mij te zeggen ik wil niet dat je nu auto rijd want dadelijk rij je jezelf te pletter
ja hallo zeg
ik heb twee lieve knullen die me nodig hebben en ben echt niet zo depresief dat ik aan dergelijke dingen denk
somige mensen tja laat ze maar in hun waarde toch
maar lieve mensen ik ga weer ff stoppen
en mischien hoor ik jullie nog
veel liefs mama

[Bloem81]

Hoi dames,
Moet 'even' mijn verhaal kwijt (excuus als het een lang verhaal is :lol.
Ik heb namelijk precies hetzelfde :evil:: ben er afgelopen donderdag achter gekomen dat ik zwanger ben (ben nu ruim 5 weken). Helemaal blij, maar wel direct die dag al roze afscheiding gehad. Heb me direct bij de vk gemeld en ook gevraagd of het kwaad kon. Ze zei van niet, aangezien de baarmoedermond nu veel gevoeliger is en sneller gaat bloeden. Vrijdag begon het rood bloed te worden en heb toen weer de vk gebeld.
Ik heb wel al een korte geschiedenis van 'snel' bloeden afgelopen maanden. Ik heb het ook na de sex namelijk en ben daarvoor naar mijn huisarts geweest in oktober. Tijdens het maken van het uitstrijkje begon ik zelfs behoorlijk te bloeden, dus alleen door het borsteltje dat tegen de baarmoedermond aan kwam. Dat maakte de huisarts ook ongerust, maar de uitslagen van de testen waar goed. Dus geen onrustige cellen of chlamydia etc. Blijkbaar heb ik gewoon een gevoelige baarmoedermond.
Maar sinds vandaag loop ik af en toe echt leeg.... nooit in het inlegkruisje maar alleen als ik op het toilet zit. En ook niet bij alle toiletbezoeken, de ene keer wel en de andere keer niet. En heb ook geen krampen, dus dat lijkt me een goed teken.
Zucht, word er heel onzeker van want je kan er niets aan doen.
Kunnen jullie me gerust stellen? Of te wel: zijn er meer vrouwen die, voor ze zwanger waren, ook snel bloedden en dat tijdens de zwangerschap nog meer hadden??
Ga maandag in elk geval de vk weer bellen, misschien dat ze deze week al een knipperlichtje kunnen vinden op een echo...
Liefs.

[kimmiek]

Hoi Liantje,

Als je roze verlies hebt, moet je je niet druk maken hoor! Je hebt geen krampen oid, dus ga er maar vanuit dat het goed zit.. Roze verlies kan komen doordat je baarmoeder inderdaad nu goed doorbloed wordt, omdat je zwanger bent...

Ik had dus toen ik 4 weken was enorme krampen en heftig bloedverlies en toen bleek het vruchtje er nog gewoon te zitten!! Nu ben ik bijna 10 weken zwanger en alles is perfect! Dus bloeden hoeft niet altijd iets ernstigs te betekenen hoor...
Wees positief!

[lotje76]

Hoi dames,
Moet 'even' mijn verhaal kwijt (excuus als het een lang verhaal is :lol.
Ik heb namelijk precies hetzelfde :evil:: ben er afgelopen donderdag achter gekomen dat ik zwanger ben (ben nu ruim 5 weken). Helemaal blij, maar wel direct die dag al roze afscheiding gehad. Heb me direct bij de vk gemeld en ook gevraagd of het kwaad kon. Ze zei van niet, aangezien de baarmoedermond nu veel gevoeliger is en sneller gaat bloeden. Vrijdag begon het rood bloed te worden en heb toen weer de vk gebeld.
Ik heb wel al een korte geschiedenis van 'snel' bloeden afgelopen maanden. Ik heb het ook na de sex namelijk en ben daarvoor naar mijn huisarts geweest in oktober. Tijdens het maken van het uitstrijkje begon ik zelfs behoorlijk te bloeden, dus alleen door het borsteltje dat tegen de baarmoedermond aan kwam. Dat maakte de huisarts ook ongerust, maar de uitslagen van de testen waar goed. Dus geen onrustige cellen of chlamydia etc. Blijkbaar heb ik gewoon een gevoelige baarmoedermond.
Maar sinds vandaag loop ik af en toe echt leeg.... nooit in het inlegkruisje maar alleen als ik op het toilet zit. En ook niet bij alle toiletbezoeken, de ene keer wel en de andere keer niet. En heb ook geen krampen, dus dat lijkt me een goed teken.
Zucht, word er heel onzeker van want je kan er niets aan doen.
Kunnen jullie me gerust stellen? Of te wel: zijn er meer vrouwen die, voor ze zwanger waren, ook snel bloedden en dat tijdens de zwangerschap nog meer hadden??
Ga maandag in elk geval de vk weer bellen, misschien dat ze deze week al een knipperlichtje kunnen vinden op een echo...
Liefs.

Ik ben dan niet zwanger...maar die bloedingen na het vrijen heb ik ook gehad. Ik had ook een erg gevoelige baarmoedermond. ben daarvoor bij de gynacoloog geweest. Ze hebben bij mij een cryo uitgevoerd. Dan bevriezen ze de cellen van de baarmoedermond. Die gaan hierdoor kapot zeg maar..en genezen dan weer, maar worden dan sterker. De bloedingen zijn bij mij daarna ook opgehouden. Het is niet heel pijnlijk..al voel je het wel goed, en je verliest enkele dagen wondvocht. Maar ik denk niet dat dat een optie is voor jou omdat je nu zwanger bent...maar mis voor daarna. Ik vond die bloedingen altijd erg vervelend. Ik hoop dat alles goed gaat met je zwangerschap!!

[Bloem81]

Bedankt voor jullie reacties!!
Van die cryo heb ik ook wel eens gehoord. Lijkt me nu inderdaad geen optie, maar wie weet is het iets voor later, het klinkt goed in elk geval.

Ik heb nog steeds wat bloedverlies en nog steeds heel wisselvallig, dus het ene toiletbezoek niets en ongeveer 2 x/dag rode meuk. Het went ondertussen al , maar hoop dat het toch wel minder wordt. Ook nog steeds geen krampen.
Vk heeft me gisteren ook iets gerust gesteld. Ze zei dat ze niet echt ongerust werd van mijn verhaal, helemaal niet gezien mijn 'voorgeschiedenis'.
Misschien hoort het er gewoon bij, bij mijn zwangerschap....
De 29e heb ik de eerste echo en misschien (als het bloedverlies aanhoudt) ga ik vragen of ik iets eerder mag. Als ik nieuws heb (goed of slecht) dan zal ik het laten weten!

Liefs.

[mama-angel]

hoi liantje hoe is het nu met je ik wil je niet bang maken meid maar dit klinkt presies als m ijn verhaal met t bloed dat kwam en ging
t is bij mij wel verkeert afgelopen bloeden begon ook op 5 weken
met lichtroze
helemaal geen pijn gehad
ook toen t mis ging
er ging dus letterlijk een bloedkraan open
ik hoop voor jou dat je een van de mensen ben bij wie t wel goed gaat omdat je al een gevoelige baarmoedermond hebt
laat je wel wat weten ook als je een positieve echo hebt gehad

hier in middels ff paar dagen flink aan mezelf gedacht rust gepakt en ff helemaal geen pc aan gehad ook geen msn gewoon ff helemaaal niets en niemand had dar echt ff behoefte aan
t gaat un lichamelijk door ijzer tabletjes stukjes beter
ook geestelijk voel ik me in middels weer wat sterker
ik denk er wel nog aan vooral omdatik veel met mede zwangere dames in de zelfde tijd word geconfronteert maar
ik denk nu ook zo
t mocht niet zo zijn ik laat de natuur zijn gang gaan
ik merk t vanzelf wel
als er nog een wondertje bij me mag groeien komt t vanzelf
mama joga echt thnx voor je verterkende woorden
gelukkig zoekt mn man nu weer toenadering tot me
omdatik bv ook weer kan lachen
ik heb zelfs wonderbaarlijk genoeg
met hem een beetje kunnen praten
ik krewg nml een confrontatie gisteren op het consultatie buro
hoe ze t wisten ik weet t niet
maar ze vroeg hoe t met mij ging
ze wisten van mn verlies
dat hebik gewoon met mn man kunnen bespreken zonder rare gezichten of zuchten dit keer
hij kwam zelfs met de ideale ingeving datook consultatie buro in de mediche gegevensvan opuder of ouders kunnen kijken
weetik ook weer hoe ze dat wisten

nou meiden ik laat nog vaker van me horen
lianne ik hoop van jou ook nog goed nieuws te mogen lezen
want die angstik herken t t is vreselijk en ook die onzekerheid t wachten en je weet niet waarop
dikke knuf liefs
mar

[Bloem81]

Hoi mama-angel,

Je maakt me niet snel bang hoor , want ik voel wat ik voel. Daar kunnen 'enge' verhalen niets aan veranderen.

Maar daar bovenop komt dat het goed gaat! Het bloedverlies is echt minder geworden en daar ben ik heel blij om!! Heb nog steeds wel ietsie roze, maar dat is alles.
Had gisteren met Moeders voor Moeders nog steeds een knaltest (al weet ik dat dat niets zegt), dus dat is ook fijn om te zien.

Ik ga de echo ook niet vervroegen, ook omdat mijn vriend niet eerder kan.
Dus nog 10 nachtjes slapen !

Groetjes!