04-01-2010 08:44
lieve mensen ik wil toch ff van me af schrijven
omdatik er gewoon geestelijk anders niet klaar mee kom
ik was bijna 10 dagen overtijd
deed een test en een plusje zwanger hu wat raar buitenom moe heid en opvliegerigheid geen tekenen toch zwanger
in tegen stelling tot mijn jongens had ik voor de verandering eens geen angst
bij mn jongens 1e 3 maanden door misrkaam geschiedenis doodsbang iedere krampje denken dit gaat mis oh nee he zal t nog wel goed zijn
dit hadik nu niet
ik ging rekenin en concludeerde datik al zeker 6 weken zwanger moest zijn
toch maar de gyn bellen voor termijn echo
die stond geplant op 22 dec
presies een week na t doen van mijn test
alles ging goed
ik voelde me niet raar geen krampen enzo maar ik voelde meook niet echt zwanger
de nacht van 21 op 22 dec
ik wordt wakker omdatik moet plassen
en schrik me rot er zit rozige bloed in mn onderbroek oh nee he helemaal in paniek
niet weer huilen huilen
maarik concludeerde dat t bloeden wel gestopt was
meteen om half drie snachts internet op wat betekend dit??
zoeken zoeken zoeken
t kwam t meeste overeen met nestel bloed
ik werd wat rustiger
ik keek de tijd vooruit naar elf uur
mn vriendin de peettante van dit sterretje
ging mee
het zou haar 1e pete kindje worden
eenmaal daar gafik t bloedverlies aan echo scopiste bekeek een echo en concludeerde 5 weken zwanger
vruchtzakje zag er goed uit bloeding nestelbloed zei ze
geen zorgen
maar door mn geschiedenis
maakteik me wel zorgen ook bleefik herhalen tegen mn vriendin dit klopt niet
ik heb me niet verteld (mischien voeldeik t onbewust al aan)
zij op alle fronten op me in aan t praten dat t wel goed komt enzovoorts
thuis verloorik weer lichtroze slijm
ik vermoede door t onderzoek
het was ook alleen maar bij afvegen na het plassen
een uurtje later geen bloed meer
ik blij maar hielt me toch maar rustig
t bloeden bleef wg tot 1e kerstdag
1e kerstdag smorgens
ik ging me douchen en ondekte weer roze oh nee he niet weer geen krampen geen pijn
en ik zag t was in de nacht geweest was nu droog
1e kerstdag na mn mama kerst vieren ik wilde haar laten zien watik bedoelde maar geen bloed meer
hier wordt je gek van dacht ik nog
de dag verliep goed en zonder bloedingen onbewust hadik toch alle alarm bellen aan en was eig op de bekende buikpijn weeen pijn aan t wachten maar die bleef uit
2e kerstdag smorgens weer t zelfde beetje roze derest van de dag niets maar dan s avonds totale paniekk!!!
om negen uur s avonds bezoek was net de deur uit kindjes lagen lekker op bed
ik voelde ineens weer wat lopen
ik keek helderrood dit is niet goed mn hart stoppte ff met kloppen ik gilde na mn man en riep schat het wordt me niet .....verder kwam ik niet want ik viel flouw denk achteraf door de schrik
mn man legt meop de bank en ik zeg hem huilend datik bang ben dat t nu echt voorbij is
helderrood is immers nooit goed
mn man steunde me wel al wist hij ook niet presies hoe
15 minuten later ik zeg laatik voor de zekerheid maar wat in leggen want het zal vanacht wel los breken
tot mn stomme verbazing was er geen druppel bloed meer te zien mn hoop kwam terug
zou t dan toch nog goed zitten en een geknapt addertje zijn
de dag na kerst tussen hoop en vrees
ik stond op nog steeds geen bloed toch internet weerop en kijken of ook helderrood voorkwam
las veel verhalen zelfs verhalen over veel helderrood bloed en toch een goede zwangerschap mn hoop kwam terug maar besloot toch even naar het ziekenhuis te bellen
u bent pas 6 weken we kunnen niets doen nou kreegik te horen
ze zei er bij maak je geen zorgen ik heb dit ook gehad
waarop ik nog zeg je kunt tog aan de tel niet zien of dat het zelfde is
ik verloor inmiddels wat bruin bloed oud bloed zogezegt
toch mocht ik niet komen
het bloeden kwam en ging die dag
heel vreemt en nog altijd geen teken van pijn
mn vorgie misrkamen begonnen met heftige buikpijnen vloeing binnen een paar uur afstoting
maar nooit zo als nu
daarom ik leefde tussen hoop en vrees
de dagen erop bleef t komen en gaan dan was t rood dan wat bruin
nog een keer gebelt mocht weer niet komen
moest me geen zorgen maken zo lang er geen pijn of stolsels waren was de zwangerschap nog intackt
vertelde t ziekenhuis toch bleef ik ongerust
de wc werd langzaam een obsessie ik rende om t half uur om te zien of er wel of geen bloed was op luchting als het er niet was verdriet en angst als het er wel was
hoe maak je je zelf knetter
zo dus
29 december
weer opgestaan na een nacht droog zijn met bloeding
ik werd er zo gek van en dacht ik ga gewoon nog een test doen want die slaan bij mij na minimaal een week overtijd pas aan
als t mis is zal mn hcg wel gedaalt zijn en nega aan geven
dat was mn gedachte
zogezegt zo gedaan
ik leg t verkoopstertje uit wat er is zij zegt dan hebik een mooie oplossing
ik heb de test met weken indicator
in jou geval op 6.5 week moet hij 3plus aan geven maar omdat je nu al een week bijna vloeit en t mis kan zijn gaat hij vast lager aan geven
dus ik zeg dan doe me die maar
smiddags ik doe de test en wacht angstig af stom he je weet dat je zwanger bent en tog die angstige paar minuten
wat blijkt hij geeft 3plus aan
dus mn zwangerschap is nog intackt???
beetje op gelucht
bloeden was in middels ook weer weg
t overheerste die dag in iedere geval niet
de test zei immers dat t goed zat en ook nog altijd geen pijn
ik was niet 100 procent gerust erop
30 november naar verjaardag
schit opstaan t bloeden is er weer en t druppelt gewoon de hele dag door
smiddags na de verjaardag van mn moeder haar man
ik vertel haar alles over de test zij probeert me gerust te stellen
ze schrok wel toen ze t bloed zag wantik liet t dr zien
waarop ik nog zeg nou mam dit is nog weinig heb meer bloed gehad dan dit
toch zegt ze kindje bel tog nog maar eens morgen naar het ziekenhuis want dit vind mama zelfs vreemt
ze vroeg ook naar pijnen
ik antwoordt datik geen pijn of stolsels heb
buitenom mn gewone rugpijn lage onderrug pijn maar dat hebik altijd
heel vreemt ze was er niet gerust op
ik beloof haar als t morgen nog niet stopt dat ik dan toch weer ga bellen ben immers 1 januari al zeven weken
dus moete ze wel wat zien of t nou goed of fout zit
eenmaal thuis moe heel moe
val eig meteen in slaap
DE ZWARTEDAG! 31 DECEMBER 2009
om zes uur sta ik op mn jongste is vroeg vandaag
ik geef hem zen fles en ja hoor t bloeden is er weer ga ik toch maar bellen
om half negen naar de poli
maar toen
ik voel iets wat is dat
t wordt warm
ik naar de wc het lekke dus letterlijk of er een kraan van bloed openstond t stroomde er letterlijk met golven uit
een paar minuten later ik wordt wakker op dde grond in letterlijk een plas bloed
ik denk nog ditis niet goed
ik blijk dus weer flouwgevallen te zijn
maar t gekke er keam een sliertje mee en t bloeden was weg
voel nog altijd geen pijn
raar wat is dit dan nou alweer dacht ik nog
tot half acht droog toen ineens alweer ik voel t weer stromen
de bloedkraan zo als ik t noem nu stond weer open ik ren na de keuken wantik denk ik voel t gewoon door lekken
snel een verschoning gedaan mn oudste zoontje 3 jaar was in middels ook onder
en dit vind ik t ergste stukje om te typen
ik ging dus weer out
ik hoor ergens vaag in mn achterhooft mammatje
je moet niet op de grond slapen dat is niet goed voor je babytje (mn zoontje kwam eerder vertellen datik zw was voor ik t zelf wist)
ik stel m gerust en vole datik nog altijd zo veel vloei
om acht uur sta ik weer recht en constateer datik dik 15 minuten van de wereld ben geweest maarik kreeg de kracht niet om na bove te gaan voor mn man te roepen
en mn stem hoorde hij niet ik klonk op dat moment al heel zwak
in middels was t tien overacht ik voelde dat weer t verband vol was
en ik nog steeds een kraan open had staan
ik denk maar weer verschonen en zo meteen acuut belle
wantik loop hier leeg
ik verschoon en zag letterlijk t bloed uit een dik verband lopen sorrie voor de smerige details
weer verschoont en was weer van de wereld
kwam dit keer om half negen pas bij
ik bleef doodstil liggen en belde liggend de poli
in paniek
aan mn verhaal te horen zegt ze
ik vermoed idd dat dit een mk is meid zegt ze je mag om kwart voor twaalf komen waarop ik zeg mag da niet eerder ben drie keer flouwgevallen
ohh zegt ze das een ander verhaal
ze ging ff overleggen met de dokter
ik lag te wachten en voelde datik weer kon staan
op dat moment voeldeik weer wat maar dit voelde anders ik keek
en schrok eig niet eens
een heel groot stolsel
dik tien centimeter doorsnee
in middels kwam die vrouw terug waarop ik zeg mevrouw ik ben bang dat u gelijk heeft ik heb nu net dit opgevangen ik moest dit keer dus acuut komen
ze vreesde wegens mn bloedverlies
en t stolsels weefsel zoals ze noemde moestik mee nemen
ik kreeg t voormekaar mn man te roepen
opas geregelt
eerst kids wegebracht voelde me heel duf en licht in mn hooft zag ook sterretjes
en zwarte vlekken en zei nog tegen mn man t gaat niet goed met me
maar dus geen ggreintje pijn gehad
watik wel vreemt vond tog ik heb thuis ff t stolsel bekeken en ondekte zelf al wat vreemts
twee gele bolletjes ze lagen een cm of vier van mekaar af met iedere apart een gele draad
dus ik had nog zoiets op de echo zagik er maar een dus zal t wel aan mij liggen
ondanks datik paragnost medium paragnoste ben kon ik dit ook niet verklaren
een maal in t ziekenhuis ging alles snel
t weefseltje mn kindjes werden meegenomen
20 minuutjes later werd t bloeden al iets minder
kwam de dokter
ze zei t volgende
ik dacht nog dat het een groot stolsel was maar toen ik beter keek ondekteik toch de vruchtjes (ik dacht nog je hoort niet goed zei ze nnou vruchtjes)
maar was zo versuft en duf datik alleen maar zei dat vermoede hadik ook al
ze onderzocht me met een eendebek en haalde nog een sliertje weg uit de baarmoedermond
er werd bloedgeprikt
om te zien hoeveel ik nou verloren had
en een echo
de echo constatdeerde dat idd alles geboren was
en er niets meer achter gebleven was in de baarmoeder
ik zocht ondanks ik t wist tog nog na een vruchtje kloppend hartje hoe stom kun je zijn
er was alleen een rommeltje te zien
zo als ze t noemde
t weefsel van zwangerschap maar geen vruchtje meer
mn zwangerschap was voorbij
een leegte overviel me toch
al probeerdeik me dan nog groot te houden
ik moest nog ff blijven om t bloedonderzoek af te wachten
op dat moment heel stom keek ik na mn nagels ik heb gel nagels
die hadik die week laten doen en er zat op iedere nagel sterren
ik keek en ondekte ineens dat er 2 sterrren van mn nagels af waren
heel vreemt toch alles zie je opeen rare manier zo kwam ik 0ok op sterren
20 minute later kwam de dokter vertellen mitsik twee dagen rustig aan deed en veel bleef liggen mochtik naar huis was dik een halve liter of zelfs meer bloed verloren
maar nog net niet zo veel dat ik moest blijven ik vergat mn pons plaatje en liep terug
toen viel me dat in dat ze vruchtjes had gezegt
ik vroeg haar daarom ook hoordeik dat net goed dat u in meervoud sprak u had het over vruchtjes ben eerlijk waren het er twee kindjes
ze keek eig omlaag en zei
ik had je dit willen besparen omdat op de echo maar een te zien was
maar in t weefsel ondekte ik inderdaad een tweede vruchtje
een vruchtje op 5 weken een op 6 weken kwa groote dan
dus mn vermoede 2e kerstdag klopte toen ik zei t is voorbij
was dit ook zo
dat is de dag geweest dat t tweede kindje overleed ja sorrie voor mij zijn da geen weefsels stolsels of celle dat was een kindje in dit geval kindjes
we zijn de jongens gaan ophale en ik ben in bed gaan liggen
ik wilde ff helemaal alleen zijn alleen met mijn verdriet
2010!
s avonds kwamen schoon ouders en broertje was al smiddags bij me hij ving met de man de jongens op
ik had nog niet gehuilt en hielt me dapper en groot
waarom ik dat deed ik weet t zelf niet
tot t oud jaar om ging in nieuwjaar
mn man broertje schoonvader en oudste zoon vlogen na buiten vuurwerk kijken
ik bleef bij schoon moeders die dus echt een 2e mama van me is
en zei ik ga nu niet na buiten ik kan dit niet
ik kan nu niet vrolijk lopen doen terwijl ik me niet zo voel ze keek me aan en toen brak ik
tranen gezamelijk dat luchte ergens wel op
die nacht ik heb niet kunnen slapen
t lukte gewoon niet om in slaap te vallen
en nu
nu moet ik de draad op pakken mn zoontjes hebben me nodig maar deze ervaring brengt echt een soort van trouma mee
al dat bloed en geen pijn
zo hebik ze nog nooit gehad
dit kindje of kindjes waren welkom heel erg zelfs
ik zit nu alleen met hoe moetik nou verder
ik heb al zo vaak mk gehad meer mk dan goeie zwangerschappen
dank god dan ook op mn blote knieeen voor mn jongens
ik wil eig toch graag nog eens proberen maar mn angst wordt steeds groter
t enige voordeel is dat er un wel onderzoek gedaan wordt
ik hoor daar woensdag meer over
sorrie voor mn super lange verhaal maarik heb een soort dagboek overgetypt ik kan anders nergens mn verhaal kwijt
daarom doeik t zo
lieve mensen dank je wel voor t lezen
ik weet t nu allemaal niet meer ff
ik wordt nu ik klaar ben met typen weer overvallen door intens verdriet niet een maar twee kindjes kwijt
mn wens is altijd geweest een groot gezin mx vier kids als modertje natuur dat toestaat
mn man wilde immers door de vele mk stoppen hierna
dus bij drie ook daar hebik vrede mee
maar nu had mn wens in vervulling kunnen gaan en ben ik ze gewoon allebij kwijt
ik hoop dat de gyn me toch echt woensdag kan vertellen hoe dit komt
ligt t aan mij of hebik gewoon zogezegt domme pech
veel liefs verdrietige mammie
en iedereen die dit meegemaakt heeft ook mensen die t 1x of vaker mee maken
heel veel sterkte want of je nu 5 of 40 weken zwanger bent t is je kind t verdriet blijft het zelfde
veel liefs
omdatik er gewoon geestelijk anders niet klaar mee kom
ik was bijna 10 dagen overtijd
deed een test en een plusje zwanger hu wat raar buitenom moe heid en opvliegerigheid geen tekenen toch zwanger
in tegen stelling tot mijn jongens had ik voor de verandering eens geen angst
bij mn jongens 1e 3 maanden door misrkaam geschiedenis doodsbang iedere krampje denken dit gaat mis oh nee he zal t nog wel goed zijn
dit hadik nu niet
ik ging rekenin en concludeerde datik al zeker 6 weken zwanger moest zijn
toch maar de gyn bellen voor termijn echo
die stond geplant op 22 dec
presies een week na t doen van mijn test
alles ging goed
ik voelde me niet raar geen krampen enzo maar ik voelde meook niet echt zwanger
de nacht van 21 op 22 dec
ik wordt wakker omdatik moet plassen
en schrik me rot er zit rozige bloed in mn onderbroek oh nee he helemaal in paniek
niet weer huilen huilen
maarik concludeerde dat t bloeden wel gestopt was
meteen om half drie snachts internet op wat betekend dit??
zoeken zoeken zoeken
t kwam t meeste overeen met nestel bloed
ik werd wat rustiger
ik keek de tijd vooruit naar elf uur
mn vriendin de peettante van dit sterretje
ging mee
het zou haar 1e pete kindje worden
eenmaal daar gafik t bloedverlies aan echo scopiste bekeek een echo en concludeerde 5 weken zwanger
vruchtzakje zag er goed uit bloeding nestelbloed zei ze
geen zorgen
maar door mn geschiedenis
maakteik me wel zorgen ook bleefik herhalen tegen mn vriendin dit klopt niet
ik heb me niet verteld (mischien voeldeik t onbewust al aan)
zij op alle fronten op me in aan t praten dat t wel goed komt enzovoorts
thuis verloorik weer lichtroze slijm
ik vermoede door t onderzoek
het was ook alleen maar bij afvegen na het plassen
een uurtje later geen bloed meer
ik blij maar hielt me toch maar rustig
t bloeden bleef wg tot 1e kerstdag
1e kerstdag smorgens
ik ging me douchen en ondekte weer roze oh nee he niet weer geen krampen geen pijn
en ik zag t was in de nacht geweest was nu droog
1e kerstdag na mn mama kerst vieren ik wilde haar laten zien watik bedoelde maar geen bloed meer
hier wordt je gek van dacht ik nog
de dag verliep goed en zonder bloedingen onbewust hadik toch alle alarm bellen aan en was eig op de bekende buikpijn weeen pijn aan t wachten maar die bleef uit
2e kerstdag smorgens weer t zelfde beetje roze derest van de dag niets maar dan s avonds totale paniekk!!!
om negen uur s avonds bezoek was net de deur uit kindjes lagen lekker op bed
ik voelde ineens weer wat lopen
ik keek helderrood dit is niet goed mn hart stoppte ff met kloppen ik gilde na mn man en riep schat het wordt me niet .....verder kwam ik niet want ik viel flouw denk achteraf door de schrik
mn man legt meop de bank en ik zeg hem huilend datik bang ben dat t nu echt voorbij is
helderrood is immers nooit goed
mn man steunde me wel al wist hij ook niet presies hoe
15 minuten later ik zeg laatik voor de zekerheid maar wat in leggen want het zal vanacht wel los breken
tot mn stomme verbazing was er geen druppel bloed meer te zien mn hoop kwam terug
zou t dan toch nog goed zitten en een geknapt addertje zijn
de dag na kerst tussen hoop en vrees
ik stond op nog steeds geen bloed toch internet weerop en kijken of ook helderrood voorkwam
las veel verhalen zelfs verhalen over veel helderrood bloed en toch een goede zwangerschap mn hoop kwam terug maar besloot toch even naar het ziekenhuis te bellen
u bent pas 6 weken we kunnen niets doen nou kreegik te horen
ze zei er bij maak je geen zorgen ik heb dit ook gehad
waarop ik nog zeg je kunt tog aan de tel niet zien of dat het zelfde is
ik verloor inmiddels wat bruin bloed oud bloed zogezegt
toch mocht ik niet komen
het bloeden kwam en ging die dag
heel vreemt en nog altijd geen teken van pijn
mn vorgie misrkamen begonnen met heftige buikpijnen vloeing binnen een paar uur afstoting
maar nooit zo als nu
daarom ik leefde tussen hoop en vrees
de dagen erop bleef t komen en gaan dan was t rood dan wat bruin
nog een keer gebelt mocht weer niet komen
moest me geen zorgen maken zo lang er geen pijn of stolsels waren was de zwangerschap nog intackt
vertelde t ziekenhuis toch bleef ik ongerust
de wc werd langzaam een obsessie ik rende om t half uur om te zien of er wel of geen bloed was op luchting als het er niet was verdriet en angst als het er wel was
hoe maak je je zelf knetter
zo dus
29 december
weer opgestaan na een nacht droog zijn met bloeding
ik werd er zo gek van en dacht ik ga gewoon nog een test doen want die slaan bij mij na minimaal een week overtijd pas aan
als t mis is zal mn hcg wel gedaalt zijn en nega aan geven
dat was mn gedachte
zogezegt zo gedaan
ik leg t verkoopstertje uit wat er is zij zegt dan hebik een mooie oplossing
ik heb de test met weken indicator
in jou geval op 6.5 week moet hij 3plus aan geven maar omdat je nu al een week bijna vloeit en t mis kan zijn gaat hij vast lager aan geven
dus ik zeg dan doe me die maar
smiddags ik doe de test en wacht angstig af stom he je weet dat je zwanger bent en tog die angstige paar minuten
wat blijkt hij geeft 3plus aan
dus mn zwangerschap is nog intackt???
beetje op gelucht
bloeden was in middels ook weer weg
t overheerste die dag in iedere geval niet
de test zei immers dat t goed zat en ook nog altijd geen pijn
ik was niet 100 procent gerust erop
30 november naar verjaardag
schit opstaan t bloeden is er weer en t druppelt gewoon de hele dag door
smiddags na de verjaardag van mn moeder haar man
ik vertel haar alles over de test zij probeert me gerust te stellen
ze schrok wel toen ze t bloed zag wantik liet t dr zien
waarop ik nog zeg nou mam dit is nog weinig heb meer bloed gehad dan dit
toch zegt ze kindje bel tog nog maar eens morgen naar het ziekenhuis want dit vind mama zelfs vreemt
ze vroeg ook naar pijnen
ik antwoordt datik geen pijn of stolsels heb
buitenom mn gewone rugpijn lage onderrug pijn maar dat hebik altijd
heel vreemt ze was er niet gerust op
ik beloof haar als t morgen nog niet stopt dat ik dan toch weer ga bellen ben immers 1 januari al zeven weken
dus moete ze wel wat zien of t nou goed of fout zit
eenmaal thuis moe heel moe
val eig meteen in slaap
DE ZWARTEDAG! 31 DECEMBER 2009
om zes uur sta ik op mn jongste is vroeg vandaag
ik geef hem zen fles en ja hoor t bloeden is er weer ga ik toch maar bellen
om half negen naar de poli
maar toen
ik voel iets wat is dat
t wordt warm
ik naar de wc het lekke dus letterlijk of er een kraan van bloed openstond t stroomde er letterlijk met golven uit
een paar minuten later ik wordt wakker op dde grond in letterlijk een plas bloed
ik denk nog ditis niet goed
ik blijk dus weer flouwgevallen te zijn
maar t gekke er keam een sliertje mee en t bloeden was weg
voel nog altijd geen pijn
raar wat is dit dan nou alweer dacht ik nog
tot half acht droog toen ineens alweer ik voel t weer stromen
de bloedkraan zo als ik t noem nu stond weer open ik ren na de keuken wantik denk ik voel t gewoon door lekken
snel een verschoning gedaan mn oudste zoontje 3 jaar was in middels ook onder
en dit vind ik t ergste stukje om te typen
ik ging dus weer out
ik hoor ergens vaag in mn achterhooft mammatje
je moet niet op de grond slapen dat is niet goed voor je babytje (mn zoontje kwam eerder vertellen datik zw was voor ik t zelf wist)
ik stel m gerust en vole datik nog altijd zo veel vloei
om acht uur sta ik weer recht en constateer datik dik 15 minuten van de wereld ben geweest maarik kreeg de kracht niet om na bove te gaan voor mn man te roepen
en mn stem hoorde hij niet ik klonk op dat moment al heel zwak
in middels was t tien overacht ik voelde dat weer t verband vol was
en ik nog steeds een kraan open had staan
ik denk maar weer verschonen en zo meteen acuut belle
wantik loop hier leeg
ik verschoon en zag letterlijk t bloed uit een dik verband lopen sorrie voor de smerige details
weer verschoont en was weer van de wereld
kwam dit keer om half negen pas bij
ik bleef doodstil liggen en belde liggend de poli
in paniek
aan mn verhaal te horen zegt ze
ik vermoed idd dat dit een mk is meid zegt ze je mag om kwart voor twaalf komen waarop ik zeg mag da niet eerder ben drie keer flouwgevallen
ohh zegt ze das een ander verhaal
ze ging ff overleggen met de dokter
ik lag te wachten en voelde datik weer kon staan
op dat moment voeldeik weer wat maar dit voelde anders ik keek
en schrok eig niet eens
een heel groot stolsel
dik tien centimeter doorsnee
in middels kwam die vrouw terug waarop ik zeg mevrouw ik ben bang dat u gelijk heeft ik heb nu net dit opgevangen ik moest dit keer dus acuut komen
ze vreesde wegens mn bloedverlies
en t stolsels weefsel zoals ze noemde moestik mee nemen
ik kreeg t voormekaar mn man te roepen
opas geregelt
eerst kids wegebracht voelde me heel duf en licht in mn hooft zag ook sterretjes
en zwarte vlekken en zei nog tegen mn man t gaat niet goed met me
maar dus geen ggreintje pijn gehad
watik wel vreemt vond tog ik heb thuis ff t stolsel bekeken en ondekte zelf al wat vreemts
twee gele bolletjes ze lagen een cm of vier van mekaar af met iedere apart een gele draad
dus ik had nog zoiets op de echo zagik er maar een dus zal t wel aan mij liggen
ondanks datik paragnost medium paragnoste ben kon ik dit ook niet verklaren
een maal in t ziekenhuis ging alles snel
t weefseltje mn kindjes werden meegenomen
20 minuutjes later werd t bloeden al iets minder
kwam de dokter
ze zei t volgende
ik dacht nog dat het een groot stolsel was maar toen ik beter keek ondekteik toch de vruchtjes (ik dacht nog je hoort niet goed zei ze nnou vruchtjes)
maar was zo versuft en duf datik alleen maar zei dat vermoede hadik ook al
ze onderzocht me met een eendebek en haalde nog een sliertje weg uit de baarmoedermond
er werd bloedgeprikt
om te zien hoeveel ik nou verloren had
en een echo
de echo constatdeerde dat idd alles geboren was
en er niets meer achter gebleven was in de baarmoeder
ik zocht ondanks ik t wist tog nog na een vruchtje kloppend hartje hoe stom kun je zijn
er was alleen een rommeltje te zien
zo als ze t noemde
t weefsel van zwangerschap maar geen vruchtje meer
mn zwangerschap was voorbij
een leegte overviel me toch
al probeerdeik me dan nog groot te houden
ik moest nog ff blijven om t bloedonderzoek af te wachten
op dat moment heel stom keek ik na mn nagels ik heb gel nagels
die hadik die week laten doen en er zat op iedere nagel sterren
ik keek en ondekte ineens dat er 2 sterrren van mn nagels af waren
heel vreemt toch alles zie je opeen rare manier zo kwam ik 0ok op sterren
20 minute later kwam de dokter vertellen mitsik twee dagen rustig aan deed en veel bleef liggen mochtik naar huis was dik een halve liter of zelfs meer bloed verloren
maar nog net niet zo veel dat ik moest blijven ik vergat mn pons plaatje en liep terug
toen viel me dat in dat ze vruchtjes had gezegt
ik vroeg haar daarom ook hoordeik dat net goed dat u in meervoud sprak u had het over vruchtjes ben eerlijk waren het er twee kindjes
ze keek eig omlaag en zei
ik had je dit willen besparen omdat op de echo maar een te zien was
maar in t weefsel ondekte ik inderdaad een tweede vruchtje
een vruchtje op 5 weken een op 6 weken kwa groote dan
dus mn vermoede 2e kerstdag klopte toen ik zei t is voorbij
was dit ook zo
dat is de dag geweest dat t tweede kindje overleed ja sorrie voor mij zijn da geen weefsels stolsels of celle dat was een kindje in dit geval kindjes
we zijn de jongens gaan ophale en ik ben in bed gaan liggen
ik wilde ff helemaal alleen zijn alleen met mijn verdriet
2010!
s avonds kwamen schoon ouders en broertje was al smiddags bij me hij ving met de man de jongens op
ik had nog niet gehuilt en hielt me dapper en groot
waarom ik dat deed ik weet t zelf niet
tot t oud jaar om ging in nieuwjaar
mn man broertje schoonvader en oudste zoon vlogen na buiten vuurwerk kijken
ik bleef bij schoon moeders die dus echt een 2e mama van me is
en zei ik ga nu niet na buiten ik kan dit niet
ik kan nu niet vrolijk lopen doen terwijl ik me niet zo voel ze keek me aan en toen brak ik
tranen gezamelijk dat luchte ergens wel op
die nacht ik heb niet kunnen slapen
t lukte gewoon niet om in slaap te vallen
en nu
nu moet ik de draad op pakken mn zoontjes hebben me nodig maar deze ervaring brengt echt een soort van trouma mee
al dat bloed en geen pijn
zo hebik ze nog nooit gehad
dit kindje of kindjes waren welkom heel erg zelfs
ik zit nu alleen met hoe moetik nou verder
ik heb al zo vaak mk gehad meer mk dan goeie zwangerschappen
dank god dan ook op mn blote knieeen voor mn jongens
ik wil eig toch graag nog eens proberen maar mn angst wordt steeds groter
t enige voordeel is dat er un wel onderzoek gedaan wordt
ik hoor daar woensdag meer over
sorrie voor mn super lange verhaal maarik heb een soort dagboek overgetypt ik kan anders nergens mn verhaal kwijt
daarom doeik t zo
lieve mensen dank je wel voor t lezen
ik weet t nu allemaal niet meer ff
ik wordt nu ik klaar ben met typen weer overvallen door intens verdriet niet een maar twee kindjes kwijt
mn wens is altijd geweest een groot gezin mx vier kids als modertje natuur dat toestaat
mn man wilde immers door de vele mk stoppen hierna
dus bij drie ook daar hebik vrede mee
maar nu had mn wens in vervulling kunnen gaan en ben ik ze gewoon allebij kwijt
ik hoop dat de gyn me toch echt woensdag kan vertellen hoe dit komt
ligt t aan mij of hebik gewoon zogezegt domme pech
veel liefs verdrietige mammie
en iedereen die dit meegemaakt heeft ook mensen die t 1x of vaker mee maken
heel veel sterkte want of je nu 5 of 40 weken zwanger bent t is je kind t verdriet blijft het zelfde
veel liefs
