Hoe snel zag de buitenwereld dat je zwanger was?

[kareltje]

Volgens mijn eigen voorzichtige schatting zou ik 9 weken zwanger kunnen zijn.
Nu is het zo dat ik sinds 2 weken al aangesproken wordt door letterlijk iedereen dat ik er zo " slecht" uit zie.

Ben gewoon heel erg bleek en draag wat ruimere kleding omdat ik toch echt al een bol buikje heb.
Familie, vrienden en zelfs collega's die ik 1x per week zie stellen vragen.

1 weekje kon ik het afdoen met "voel me niet zo lekker /stress / grieperig.
Maar gisteren belde ik met een collega, zegt hij: toch wel gek dat je nog niet helemaal bent hersteld..... Weet je echt niet wat er is?
En tijdens het sporten kreeg ik gisteren te horen dat ik maar rustig aan moet doen omdat ik nog niet helemaal fit ben [vorige week niet gegaan].
Ik voel me prima, geen klachten, slaap lang, eet fruit en vitamines enzo, maar kennelijk zie ik eruit als een vaatdoek.
Mijn zusje opperde al dat ik misschien eens een zwangerschapstest moest doen. Dat kon ik afwimpelen [ging ze gelukkig ook in mee].

Ik wil het eigenlijk nog helemaal niet vertellen, weet het nl zelf nog niet eens zeker.
Maar ook mijn moeder vermoedt al iets ben ik bang.

Hadden jullie dat ook?
Hoe lang konden jullie er zelf genieten voordat er vragen kwamen?

[miek4]

Volgens mijn eigen voorzichtige schatting zou ik 9 weken zwanger kunnen zijn.
Nu is het zo dat ik sinds 2 weken al aangesproken wordt door letterlijk iedereen dat ik er zo " slecht" uit zie.

Ben gewoon heel erg bleek en draag wat ruimere kleding omdat ik toch echt al een bol buikje heb.
Familie, vrienden en zelfs collega's die ik 1x per week zie stellen vragen.

1 weekje kon ik het afdoen met "voel me niet zo lekker /stress / grieperig.
Maar gisteren belde ik met een collega, zegt hij: toch wel gek dat je nog niet helemaal bent hersteld..... Weet je echt niet wat er is?
En tijdens het sporten kreeg ik gisteren te horen dat ik maar rustig aan moet doen omdat ik nog niet helemaal fit ben [vorige week niet gegaan].
Ik voel me prima, geen klachten, slaap lang, eet fruit en vitamines enzo, maar kennelijk zie ik eruit als een vaatdoek.
Mijn zusje opperde al dat ik misschien eens een zwangerschapstest moest doen. Dat kon ik afwimpelen [ging ze gelukkig ook in mee].

Ik wil het eigenlijk nog helemaal niet vertellen, weet het nl zelf nog niet eens zeker.
Maar ook mijn moeder vermoedt al iets ben ik bang.

Hadden jullie dat ook?
Hoe lang konden jullie er zelf genieten voordat er vragen kwamen?

De eerste opmerking kwam al in de 5e week.... heb ook zoveel moeite moeten doen, toen ik zwanger was.
Heb 't uiteindelijk in de 11e week verteld, en 11,5 week later ging het mis.... Dus de felicitatiekaartjes stroomden binnen samen met de sterkte kaartjes...

[Sofia]

Naaste familie en mijn beste vriendin hebben we het met 4,5 week zwangerschap al verteld! Stuk makkelijker! :lol:

Verder heeft niemand het echt gezien. Ik heb het wereldkundig gemaakt met 11/11,5 week.

[mimimabo]

Ik kreeg ook vanaf 6 weken wel eens opmerkingen, dat ik er 'slecht'/bleek uitzag. Dus wimpelde het elke keer af met ben moe, korte nacht, niet helemaal fit etc. Ook iemand die een keer vroeg of ik zwanger was, maar ook met bovenstaande excusen uitgelult.
Niemand wist dat we bezig waren dus hadden ook niks in de gaten.

[kareltje]

@miek4: dat is dus precies de reden waarom ik het [nog] niet bekend wil maken!

@sofia: dat is wel heel vroeg! Super als je het kunt delen met anderen.
Ik ben zelf meer een gesloten persoon, zou met name als het nu misgaat moeite hebben om dat met familie te delen.
Met name mijn moeder kan dan nog wel eens overdreven reageren.

@mimimabo: in principe weet ook niemand dat we bezig zijn, maar na je 25ste hangt er wel een soort van verwachtingspatroon bij anderen.
We zijn al langer samen, huisje e.d. voor elkaar en dan gaat "men" er toch een beetje op zitten wachten lijkt het wel.

[Jootje82]

Haha erg herkenbaar.. Collega zei vandaag ook, wat zie jij er uit! Allemaal pukkels..! (EN BEDANKT)!! Haha toch maar verteld toen.. Ze weten dat ik bezig ben omdat ik een mk heb gehad.. Mijn ouders vertel ik het dit weekend. Miss vroeg voor anderen maar de vorige x toen het mis ging heb ik onwijs veel steun gehad aan mijn familie en sommige collega's..

Wanneer heb je je echo dan zodat je weet hoe ver je bent??

[appelbloesem]

Ik was met 5 weken zo ziek dat ik tot week 9 niet heb kunnen werken. Uiteraard gelooft niemand dat je 4 weken ziek bent. Dus na 6 weken waren al mn collega's al op de hoogte.
Je zag bij mij met 10 weken een buikje komen en sinds een week of 3 kan ik mn buikje niet meer verstoppen.

[Sofia]

@ Kareltje: Vroeg om tegen je moeder te vertellen??? Ik kan me juist totaaaaal niet voorstellen dat iemand 12 weken wacht om het tegen zijn/haar eigen ouders te vertellen (tenzij je een slechte band met ze hebt natuurlijk). En als het misgaat heb je toch juist steun nodig??? Ik kan me niet voorstellen dat je dat dan alleen wilt verwerken en het niet tegen je moeder of een andere naaste waar je een goede band mee hebt zegt! Maargoed, iedereen is anders.

[kareltje]

@Jootje82: met "ik zou 9 weken zwanger kunnen zijn" bedoelde ik niet dat ik de termijn niet weet , maar meer dat ik wegens alle bloedingen niet weet of het er nog zit.
Dat is gisteren helaas bevestigd op de echo, het heeft de grootte van 7 weken en het was niet positief.

@sofia: ja, ik vind het vroeg. Niet per sé té vroeg, maar voor mij wel.
De band met mijn moeder is goed, maar ik kan het nu 'handelen' door er redelijk nuchter tegenaan te kijken. Mijn moeder zal juist heel emotioneel reageren en dat is iets waar ik niet zo goed mee overweg kan.
Maar misschien heb jij meer een "vriendinnen"band met je moeder?
Overigens denk ik dat -had ik niet gebloed en een beter gevoel erover gehad- ik het nu ook al wel verteld had.
Ik zou het alleen ook niet willen en kunnen verwerken, maar gelukkig is mijn vriend iemand met wie ik alles kan delen.

Maar misschien ben ik een rare met dit soort dingen hoor :lol: , dat kan ook.
Ik ben vrij gesloten van mezelf en ik vind dit iets intiems tussen mijn vriend en mij.

Daarnaast is het voor mij ook nog belangrijk wie het als eerst te horen krijgt. Wat ik nl absoluut niet wil is dat de kids van mijn vriend [uit vorige relatie] het via via of als laatste horen. En onze [schoon]moeders zijn niet zo goed in het bewaren van geheimpjes helaas.

[snippie]

nou ik heb helemaal iets mijn moeder weet precies wanneer ik moet testen!!das ook geen pretje!
ze weet namelijk dat je 14dagen na terugplaatsing kan testen.
mijn man en ik hebben dus afgesproken een leugentje om best wil te doen.
wij willen namelijk niet dat onze ouders het vanaf dag 1van de test weet of het raak is.

knuf

[epat]

Ik zou het ook niet snel aan mijn ouders vertellen en onze band is prima. Maar ik wil gewoon eerst wachten tot ik zelf het gevoel heb dat ik wat verder ben en het dan vertellen. Bij ons verwachten veel mensen het ook wel binnenkort, maar ik klets me er altijd weer uit.

@kareltje
Succes volgende week met je tweede echo!

[kareltje]

Thanks Epat!

@snippie: pff, dat is ook wat!
Meeleven is hartstikke fijn natuurlijk, maar kan me voorstellen dat dat misschien iets teveel van het goede is als je ouders "meekijken" met de test!
Wat zeg je dan, dan het niet gelukt is? Of dat de terugplaatsing op een andere datum is?

[snippie]

Thanks Epat!

@snippie: pff, dat is ook wat!
Meeleven is hartstikke fijn natuurlijk, maar kan me voorstellen dat dat misschien iets teveel van het goede is als je ouders "meekijken" met de test!
Wat zeg je dan, dan het niet gelukt is? Of dat de terugplaatsing op een andere datum is?

ik kan er helaas niks aan doen.jah ze kijken niet letterlijk mee natuurlijk!
maar hele familie weet wanneer ik moet testen!
dat heb je met ICSI of IVF.kijk had dit ook niet tegen ze kunnen vertellen maar zo ben ik niet
vind het belangrijk dat ze er ook zijn in dit traject.terug plaatsing weten ze ook al wanneer die was.
ik zeg gewoon dat we in overleg van ziekenhuis hebben besloten later te testen

[Saar80]

@Jootje, als je veel puistjes en pukkels hebt zeggen ze vaak dat het een meisje wordt

Ik deed zelf een test toen ik bijna 6 weken zwanger was en heb het meteen ouders/schoonouders en (schoon)zusjes verteld. Met de rest van de familie en vrienden heb ik tot 8/9 weken zwangerschap gewacht en op mn werk moest ik het met 10 weken vertellen omdat ik door mn rug was gegaan en geen medicijnen mocht gebruiken....

Moet zeggen dat met een week of 7/8 mn broeken echt al strakker gingen zitten en met ongeveer 13 weken was het niet meer te verbergen. Met 15/16 weken had ik al een behoorlijke buik....

Kan me ook niet voorstellen dat ik het tot 12 weken verborgen houdt voor iedereen laat staan mn ouders!

[Sofia]

Klopte bij wel trouwens. Had veel pukkels, vooral in het eerste trimester en we verwachten een meisje! Nu heb ik gelukkig niet zoveel pukkels meer.

[Saar80]

@Sofia, dat zeggen ze wel eens he? Dat een meisje "je schoonheid wegneemt". Heb dat bij een vriendin van me ook gezien! Ook veel pukkels! Maar ik had nergens last van en kreeg een jongen

[Sofia]

Ja, dat zeggen ze inderdaad. Ik weet niet of dat voor de rest bij mij het geval was, want ik kreeg (en krijg nog steeds) te horen dat ik er goed uitzie. Maar die pukkels waren wel echt erg opvallend in het begin. Net of ik weer in de puberteit zat! :lol: En ze zaten voornamelijk op mijn kin en kaaklijn. Nu geen last meer van, wel van een vlekkerige huid op die plek. Mijn vriendin heeft pas een tweeling gekregen, 2 meiden. Maar die had helemaal geen pukkels, dus het gaat niet altijd op. Maar misschien is het weer anders met tweelingen?? :lol:

[Saar80]

Het blijven natuurlijk maar verhalen...zo zeggen ze ook dat als je héél misselijk bent in het begin van je zwangerschap je een jongen krijgt....klopt ook niet bij iedereen! Ach ja, maakt ook eigenlijk niet zoveel uit!

[Sofia]

Nee inderdaad. Ik ben wel een week of 5 dagelijks in de avond wat misselijk geweest, maar niet zo erg dat ik moest overgeven. Was jij wel erg misselijk?

[Saar80]

Pas met een week of 9 werd ik voor het eerst misselijk maar was maar één dag écht extreem. Daarna af en toe smorgens maar als je sommige dames hoort die zelfs pillen moesten slikken omdat ze zo ontzettend misselijk waren....nee, dat heb ik niet gehad! Maar geloof dat die wel een jongen hebben gekregen

[Sofia]

Ok. Bij mij kwam het vanaf de 8e week op ofzo en in de 13e week was het weer over. Ja vreselijk lijkt het me als je er helemaal pillen voor moet slikken. Wat dat betreft heb ik tot nu toe een prima zwangerschap gehad zonder al te veel rare klachtjes. Maargoed, ik moet nog 2,5 week... :lol:

[Saar80]

@Sofia, die 2.5 week is zo voorbij! Denk niet dat je nu nog veel nieuwe kwaaltjes erbij zal krijgen hoor. Geen last van maagzuur gehad? Dat had ik héél erg! Laatste weken voelde ik me geestelijk heel goed maar lichamelijk kon ik niet veel meer (lopen ging moeilijk, bukken ging niet meer, alles kost moeite). Maar dat geschop in mn buik mis ik nu wel....

[Sofia]

Ja wel wat last van maagzuur gehad, maar dat is nu minder. Ik denk doordat de kleine ingedaald is?? Verder voel ik me vrij goed. Natuurlijk kan ik wat minder dan anders, maar ik kan gerust nog het huishouden doen enzo en ik vlieg ook nog de trap op en af hoor ik steeds van iedereen. :lol: Gelukkig maar, want het kan ook anders hoor ik wel eens. Ben wel blij dat ik niet hoef te werken en lekker verlof heb, want dat zou me momenteel wel te zwaar zijn denk ik.

[Saar80]

@Sofia, geniet er nog maar even van! De weken en dagen vliegen voorbij! Neem iig wel je rust want je kunt je goed voelen maar het is zeker belangrijk dat je nu ook je rust neemt wanneer je kunt! Je weet nooit wanneer de bevalling gaat beginnen!

[kleinepukkie]

mijn moeder en schoonouders hebben we het meteen verteld dus die wisten het al.
Op mijn werk heb ik het met 11 weken verteld. Niet omdat je het echt zag ... maar omdat ik reglematig niet te genieten was :oops:

Ben gelukkig helemaal niet ziek geweest en heb alleen last gehad van pukkels op mijn kaaklijn.
Dat was een collega wel op gevallen maar die dacht dat ik van huisverzorging gewisseld was ofzo

[kleinepukkie]

Maar ik merk nu wel dat het voor iedereen anders is.
Je moet doen waar je je goed bij voelt.

Ik wilde niet liegen.... voelde als een soort verraad tegen mijn kleintje
heb het dan ook niet gedaan. 1 iemand heeft mij gevraagd of ik zwanger was
en toen heb ik het meteen toegegeven

[Sofia]

@ Saar: Ik zal inderdaad proberen wat meer rust te pakken, want dit doe ik te weinig. Ben dan ook regelmatig erg moe. Bedankt voor de tip. Het is inderdaad zo dat de bevalling elk moment kan beginnen en dan wil je niet al gelijk uitgeput zijn natuurlijk!

[kareltje]

vandaag gezien dat er geen hartje is [2e x].
En nu ben ik heel blij dat ik het niet al heb verteld.
Maar iedereen is anders.

[Sofia]

He wat naar Kareltje! Ik wens je heel veel sterkte!

[mimimabo]

Wat vervelend! Sterkte!

[Saar80]

@Kareltje, heb zo aan je moeten denken de laatste dagen, hoopte echt dat het goed zou zitten.... Veel sterkte meid!

[kareltje]

Thanks voor het meeleven.

@saar80: wat lief!

Om op het topic terug te komen: op de terugreis zei mijn vriend dat hij eigenlijk heel blij was dat niemand het verder weet.
Niet dat het per sé geheim is, maar hij is vooral blij dat we in alle rust kunnen herstellen en later opnieuw proberen.
Als mensen[ lees: mijn moeder] éénmaal weten dat je ermee bezig bent [geweest] wordt er toch anders gekeken en op je gelet.

Ik denk ook dat we het heus nog wel een x vertellen aan onze ouders hoor, alleen niet nu op dit moment.
Misschien pas als we ooit veel verder in een gezonde zwangerschap zijn.

[Sofia]

Ja, het is voor iedereen anders. Gelukkig zijn jullie blij met je beslissing. Ik wens jullie nogmaals heel veel sterkte!