Moeilijk met je man of vriend kunnen praten??

[Lizzy_m]

Hoi,
Ik heb Lizzy en sinds Juni aan het proberen om zwanger te geraken.
Vind het kei tof om hier op het forum met jullie te kunnen praten over allerlei dingen.
Alleen thuis met mijn vriend vind ik het soms moeilijk om elke dag erweer of te praten.
Heb soms het gevoel dat hij mij niet zo goed begrijpt en dat wij als vrouw het aangrijpender vinden wat er allemaal gaat gebeuren en gebeurd.
Ook als het elke maand misloopt kunnen manner er sneller overheen als wij denk ik.
Is er nog iemand die een beetje dat probleem herkend??
Ben trouwens spannend aan het afwachten op mijn nod (16 nov)

Lieve groetjes Marlyn

[b0llie]

gelukkig kan ik erg goed met mn vriend erover praten, zowel serieus als grappend
en hij is er ook voor me als ik ongi word
balen dat jouw vriend niet zo is
miss eens goed erover praten??
heel veel suc6 met wachten op je nod hoor

[Lizzy_m]

Wel bollie, soms lukt het wel om met hem over zulke dingen te praten.
Maar mijn vriend vind dat ik er niet zo veel mag mee bezig zijn.
Vind het wel jammer dat ik zo slecht over hem praat want zo slecht is hij natuurlijk niet hoor!
Kan ook natuurlijk over dingen praten en lachen maar zulke dingen als een eisprong en zulke dingen, daar kent hij niks van en dan zijn we nogal snel uitgepraat. Vind dat soms echt wel jammer!
Nu vandaag heb ik ook slecht nieuws gekregen!! Heb een negatieve test gedaan en ook zijn de :evil: gekomen. Ik voel me dan vrij verdrietig, hij vind dat ook wel jammer maar kan vlotter zeggen dat het dan voor de volgende keer zal zijn. Mss is dat een normale reactie. Ik weet het ook niet. :roll:
Dus nu op naar ronde 6 en dan zien we wel weer zeker!!
Dada

[b0llie]

ja echt balen idd
de 1e ronde was mn vriend ook vanne, pff we zien t wel hoor allemaal
maar nu merk ik echt wel dat ie betrokkener word
heel veel suc6 deze ronde meissie
hopelijk mag t nu wel raak zijn
en suc6 met de :evil:

[kareltje]

Hoi Lizzy,

Ik herken het wel hoor, denk dat mannen zich er gewoon minder goed in kunnen verplaatsen.
Mijn vriend kan daar ook heel laconiek in zijn.
Zo van:[schouderophalend] "we zien wel hoe het loopt".
Ik denk echt dat dat ook komt omdat zij de lichaamsveranderingen niet voelen.Ze hebben er dan ook minder mee.
Zelf ben ik heel misschien zwanger, maar merk dat juist die hele kleine steekjes/veranderingen me enorm aan het piekeren zetten.
Zou het wel / zou het niet?
Je mannetje voelt dat niet, die doet gewoon zijn ding.
Zal ook afgeleid worden door werk enzo.
En je weet wat ze zeggen he, mannen kunnen maar 1 ding tegelijk! :lol:

Stiekem vind ik het ergens ook wel weer fijn dat mijn vriendje niet gelijk hyperenthousiast/intens verdrietig is als ik zulke dingen vertel.
Dat houdt mij dan ook weer met de beide beentjes op de grond.

Jammer dat het voor jou deze x niet is gelukt, hopen dat deze ronde meer geluk brengt!
En voor twijfel en verdrietige momentjes gebruik je ons gewoon om het van je af te schrijven!

[annetet]

Hoi Lizzy,
ook ik ken het gevoel. Dan wordt je ongesteld en zegt hij: Misschien helpt het als je er niet aan denkt. Dat is behoorlijk lastig als je precies weet wanneer je ovuleert en wanneer je NOD is... Gelukkig geeft hij me wel de ruimte om boos/verdrietig te zijn en weet ook wel dat hij er ook mee zit maar het niet zo zal uiten. We moeten er maar mee leren leven denk ik! Succes met je volgende ronde!

[Wopper]

Hee meid, wat vervelend Ik herken het (gelukkig) niet. Mijn man staat er met zijn neus bovenop wanneer ik een ovulatietest doe en is nog zenuwachtiger dan ik wanneer ik een zwangerschapstest doe. We zijn nu pas 'echt' bezig maar hebben wel eerder een test gedaan. De laatste keer was hij ontzettend teleurgesteld terwijl ik van binnen wel wist dat het niet raak was. Juist doordat ik het zelf zo aanvoelde.

Hopelijk kun je het hier wat van jezelf afschrijven en steun krijgen, dat scheelt ook een heel stuk En misschien is het een houding van je man om zo een muurtje op te houden?!

Sterkte meid!!!

[Lizzy_m]

Hei,
Bedankt voor jullie meeleven!! Ik probeer hem er ook wel wat meer mee te betrekken als ik over dingen nadenk.
Maar soms zou het ook leuk zijn moest hij eens vragen hoe het met me gaat.
Nu moest het zover zijn denk ik wel dat hij er anders over gaat nadenken. Alé, dat hoop ik toch!!
Nu lijkt het allemaal nog zo ver weg. En heeft hij precies meer geduld als ik!!
Nog eens bedankt voor jullie leuke berichtjes en nog veel succes!!!!

Groetjes Lizzy

[marij]

he meid.

ik ken dit heel goed.
mijn man was ook altijd zo,en ik mezelf maar steeds meer opvreten.enzenz.
mij is toen geleerd om mijn verhaal en gevoel aan hem te uiten zodat hij alleen maar hoef te luisteren.
luisteren zelf is al heel erg fijn.en als hij dan ook nog een arm om je heen leg of je een dikke knuffel geef dan helpt dat ook.

probeer toch met hem te praten om jou gevoel te uiten.
ik hoop dat je er wat aan heb,mij heeft het wel geholpen.

meid sterkte
liefs marije