zwanger van een tweeling, maar na 9 weken geen hartactie

[anoniempje]

He hallo allemaal,

Ik moet me helaas bij het forum toevoegen waarvan ik al die weken hoopte dat dat niet zou gebeuren.
Gisteren onze tweede echo gehad, we hadden er eigenlijk gewoon heel veel zin in, want de eerste echo was helemaal
goed. Dus wij vol goede moed naar de gyn.
Daar werden de kindjes opgemeten en hebben tot gisterochtend/ nacht het heel goed gedaan. waarschijnlijk een paar uur voor de echo zijn de hartjes gestopt met kloppen. Omdat het een eiige tweeling was zijn ze allebei gestopt.
Wat een verdriet. En nu wachten. Er gaat zoveel door me heen. Ben vooral heel verdrietig, maar ook bang, want ik heb geen idee wat me allemaal te wachten staat.........

Liefs bianca

[ladyd]

Jeetje Bianca wat verschrikkelijk zeg!!!! Ik weet niet wat ik zeggen moet. Heel veel sterkte met het verwerken van het verlies.

Liefs,

Ladyd

[hoop1970]

Meid, heel veel sterkte de komende tijd ook voor je mannetje!!

[mdtje]

Wat erg! Hoe kan dat nou, he? Het is niet eerlijk!
Heel veel sterkte de komende tijd!

[naatje83]

Heel veel sterkte voor jullie allebei met het verwerken van dit enorme verlies!

[jemoeder]

Jeetje, alletwee, wat verschrikkelijk moet dat voor jullie zijn.
Heel veel sterkte de komende tijd.

[Chan82]

Heel veel sterkte de komende tijd
voor jullie samen.

Liefs Chan

[leeuwinnetje]

Meid, wat vreselijk!
Heel veel sterkte.

[Tessa1981]

Jemig meid, wat vreselijk voor jullie. Heel veel sterkte de komende tijd. En hopelijk zijn jullie snel weer zwanger van een nieuw wondertje.

Dikke knuffel

[kaatje85]

Tjeetje meis wat een verdrietig nieuws, dit is idd een nachtmerrie voor elke zwanger.
Ik wens jullie heel veel sterkte en moed om dit te kunnen verwerken.

Liefs, Karin

[anoniempje]

Bedankt allemaal voor jullie lieve reacties.
Dat doet me zeker wel goed.

Hier verder nog geen verandering, bij vlagen nog steeds wel wat misselijk. En nog geen kinderen in aantocht, waar nu
toch een beetje het wachten op is. hoe cru dat ook klinkt trouwens
Lijkt wel of de tijd stil staat. Ik kan nog niet vooruit kijken.

Morgen naar de gyn, ik heb eigenlijk geen idee waarom. Heb ik vorige keer na het verdrietige nieuws vergeten te vragen.

liefs

[Miesje78]

Wat een rotnieuws!
Heeeeel veel sterkte morgen!

[anoniempje]

Vrijdag opnieuw naar de gyn geweest.
Donderdag word ik geopereerd en gaan ze onze kindjes weghalen.
Zie er als een berg tegen op. maar ja, ik hoop dat we daarna voorzichtig weer vooruit kunnen gaan kijken.

groetjes bianca

[Miesje78]

Van mij ook heeeeel veel sterkte donderdag!
Ik hoop dat het allemaal goed mag gaan en jullie inderdaad weer snel zwanger worden!

[hoop1970]

Succes met de curettage donderdag!!
Heel veel sterkte

[french]

Heel veel sterkte !!

[Tinkerbell79]

Ontzettend veel sterkte!!!!!

Knuffel Tink

[Regina08]

Heel veel sterkte en een dikke knuffel!!!

[Vickypreg]

Veel sterkte meis, wat een vreselijk nieuws

[anoniempje]

He hallo,

Nou afgelopen donderdag was het dan zo ver. s ochtends op tijd naar het ziekenhuis voor de operatie.
Ik was best wel erg gespannen en die twee dagen ervoor waren echt verschrikkelijk. Elke keer dacht ik; nog zoveel uur en dan ben ik echt niet meer zwanger. De afgelopen 2 weken waren echt heel verdrietig, onzeker en vooral veel wachten.
Donderdag is alles eigenlijk heel snel gegaan. En eigenlijk is het me heel erg mee gevallen, zover dat natuurlijk meevalt. Maar lichamelijk tot nu toe weinig klachten, goede pijnstillers mee gekregen dus dat is goed vol te houden. Wel veel slapen erg moe, maar daar geef ik lekker aan toe en laat me gewoon wat verwennen.
Emotioneel voel ik me eigenlijk ook best goed, beter dan de afgelopen weken. Het lijkt wel of de tranen hier op zijn en daar voel ik me dan weer schuldig over, want ik had verwacht dat ik na de operatie opnieuw een klap in mn gezicht zou krijgen, maar tot nu toe voel ik me eigenlijk een soort van opgelucht. Wel verdrietig natuurlijk maar anders. Dat is toch raar......

Alleen nou maak me een beetje zorgen over het volgende, misschien weet een van jullie daar meer van?
Er is me verteld dat ik nog wel een week of misschien zelfs twee weken zou nabloeden. We zijn nu twee dagen verder en sinds gisterochtend bloed ik eigenlijk al niet meer. Is dit wel normaal.
De gynaecoloog vertelde op de poli toen dat een van de dingen die mis kon gaan dat ze teveel zouden weghalen en dat dat dan weer opgelost moest worden met opnieuw een operatie. Omdat je anders niet zwanger kunt worden omdat de baarmoeder niet goed genoeg is voor een innestelling. Maar dit kwam zelden voor. Maar ik vloei helemaal bijna niet, zouden ze dan toch teveel hebben weggehaald?
Of misschien sla ik wel door in mn zorgen, weet het allemaal even niet hoor.

liefs bianca

[Nadine]

Bianca,
Je hebt alle recht om opgelucht/verdrietig of wat dan ook te zijn, hoor. Hartstikke goed dat je je aan je vermoeidheid overgeeft.

Als je je zorgen maakt en hier niet de antwoorden krijgt van meiden die hetzelfde meegemaakt hebben, zou ik contact opnemen met het ziekenhuis/de gynaecoloog.

Sterkte!

[anoniempje]

Hallo allemaal,

Morgen ga ik voor het eerst weer naar mn werk. Alleen maar koffie drinken, maar ik zie er als een berg tegen op.
Gek eigenlijk toch.

groetjes bianca

[Nadine]

Ben je er nog niet klaar voor?
Het is ook zoiets persoonlijks en pijnlijks.. :| maar daar zullen je collega's toch wel begrip voor hebben?

[anoniempje]

Nou dat uitje naar mn werk ging niet door. Alhoewel ik een paar verdiepingen hoger lag vandaag. Dus wel collega's gesproken.
Gisteravond laat in eenen enorme bloedingen, echt niet normaal. Sorry voor de details, maar het leek wel of er een kraan op stond.
Ziekenhuis gebeld, moesten direct komen.
Onderzoek gedaan en ja hoor om 00.30 lag ik opnieuw op de ok voor een tweede curretage. Het bloeden zou niet vanzelf stoppen en moest direct iets aan gedaan worden.
S'ochtends verhoging maar gelukkig mocht ik vanmiddag dan toch naar huis. Nu in de gaten houden of ik geen koorts krijg.
Wat een ellende zeg. Allebei hier een flinke dip.

groetjes

[Nadine]

Nou, dat is niet niks! Lijkt me eng hoor.. :| Je hebt genoeg tegenslag gehad voor de komende jaren :roll: Sterkte!

[Miesje78]

Heel veel sterkte!!
Wat vervelend voor jullie, nog meer tegenslag... Ik hoop dat het snel beter met je gaat!

[anoniempje]

he hallo allemaal,

sorry,, ik hoop dat julllie je niet storen aan mijn vele berichten, maar voor mij is dit forum nu echt een uitlaatklep. Hier kan ik mijn verhaal rustig kwijt.

Lig nu nog in mn bed en dan kom je weer aan het nadenken.
Mn man is gaan werken, maar is erg van slag en ongelukkig. Dat doet me op dit moment erg veel verdriet. Ik weet dat het allemaal niet zo is, maar krijg nu toch echt een beetje een schuld gevoel dat ik dit hem allemaal aan doe, terwijl ik weet dat ik er ook niks aan kan doen.
Ik weet ook niet of ik straks nog wel zwanger durf te worden. Wil dit zo graag, maar als ik kijk wat het allemaal doet nu, ik weet niet of ik dat nog een keer aan kan.
Zal het risico toch moeten nemen wil ik kinderen maar ja. Hoop dat dit gevoel nog wat beter word.

Nogmaals Sorry voor mijn gezeik, maar mij lucht het in elk geval wel op.


groetjes bianca
groetjes

[hoop1970]

OPHOUDEN!!

niemand is hier schuld aan!

Verdriet is heel begrijpelijk, ik denk dat velen hier dit (helaas) kunnen beamen en die angst en onzekerheid is ook zeer herkenbaar.
Mijn miskraam was behoorlijk heftig (tegen het traumatische aan) en mijn vriend had hierna ook zoiets van... nou als het zo moet hoeft het voor mij niet meer...
Het heeft allemaal z'n tijd nodig, vandaar dat er ook vaak wordt geadviseerd een cyclus te wachten met weer zwanger worden.
Het is niet nogal wat wat je hebt doorgemaakt, dat heeft tijd nodig om te verwerken.
En het kan best zijn dat als je denkt dat het goed gaat na een poos je ineens een terugval krijgt (gebeurde bij mij ruim een maand later op vakantie) de emoties moeten er toch uit.
De gevoelens die je nu hebt zal je man net zo goed hebben, dus spreek het uit naar elkaar.
En probeer toch hoe moeilijk ook soms wat afleiding te zoeken, ga bij iemand een bakkie doen, stuk fietsen of e.d. (moet het weer wel een beetje meewerken).

Hele dikke knuf meid!!

[anoniempje]

OPHOUDEN!!

niemand is hier schuld aan!

Verdriet is heel begrijpelijk, ik denk dat velen hier dit (helaas) kunnen beamen en die angst en onzekerheid is ook zeer herkenbaar.
Mijn miskraam was behoorlijk heftig (tegen het traumatische aan) en mijn vriend had hierna ook zoiets van... nou als het zo moet hoeft het voor mij niet meer...
Het heeft allemaal z'n tijd nodig, vandaar dat er ook vaak wordt geadviseerd een cyclus te wachten met weer zwanger worden.
Het is niet nogal wat wat je hebt doorgemaakt, dat heeft tijd nodig om te verwerken.
En het kan best zijn dat als je denkt dat het goed gaat na een poos je ineens een terugval krijgt (gebeurde bij mij ruim een maand later op vakantie) de emoties moeten er toch uit.
De gevoelens die je nu hebt zal je man net zo goed hebben, dus spreek het uit naar elkaar.
En probeer toch hoe moeilijk ook soms wat afleiding te zoeken, ga bij iemand een bakkie doen, stuk fietsen of e.d. (moet het weer wel een beetje meewerken).

Hele dikke knuf meid!!

He hoop,

Bedankt voor je lieve bericht. Ik alweer janken natuurlijk.
ppff, nou dat van die afleiding dat klopt helemaal, daar was ik tot eergister ook wel goed mee bezig, maar goed nu beginnen we weer van vooraf aan en moet ik me eerst weer rustig houden. Na douchen ben ik al doodop.
Maar goed we gaan weer vooruit kijken en het komt vast ooit allemaal goed. Nu even tijd nodig denk ik. Er gebeurt ook nogal wat binnen een paar weken.

groetjes

[Nadine]

De emoties moeten er absoluut een keer uit. Geen excuses maken voor het feit dat je hier op het forum ja hart lucht. Nergens voor nodig.
Blijven praten met je partner is zo belangrijk. Er is ook niets mis met hulp van buitenaf zoeken. Geloof me, beter nu dan over een paar jaar, wanneer dat muurtje alweer enkele steenrijen hoger is...

En afleiding, dingen doen, om niet helemaal gek te worden Dat stopt het doemdenken een beetje. Ik hoop dat je er gauw en vooral goed bovenop komt, zowel lichamelijk als geestelijk. Sterkte!

[anoniempje]

He meiden,

Vraagje.
Hadden jullie na je miskraam ook een controle afspraak bij de gyn.
Wij krijgen die namelijk niet, ze zeggen dat het niet nodig is. Alles is goed verlopen. Ze bellen dan alleen 1 of 2 dagen later hoe het met je gaat.
Donderdag gecurreteerd en toen vrijdags gebeld, alles was goed. Toen heb ik maandag zelf nog een keer gebeld om te vragen of het wel goed was dat ik helemaal niet vloeide, dat was niet erg zolang ik geen koorts krijg.
Nu dinsdag dus enorm gaan bloeden, dinsdag op woensdag nacht opnieuw voor ok.
Ook nu zou alles goed zijn verlopen. Ben gistermiddag thuis gekomen, mocht naar huis als ik mn temp in de gaten hield, want ik ben met verhoging naar huis gegaan.
Morgen bellen ze me hoe het gaat, maar nu zit ik eigenlijk te dubben of ik voor mn eigen gerusstelling toch niet moet aandringen op een controle. Ook nu ben ik niet aan het vloeien en lijkt alles precies op donderdag.
Wat zouden jullie doen en wat is normaal? Veel mensen hier toen wel een controle gehad? Bij ons in het ziekenhuis zeggen ze dat nooit te doen.

groetjes bianca

[mdtje]

Het ligt er misschien een beetje aan hoe goed ze de dingen tijdens zo'n controle kunnen zien. Ik vind het wel raar dat het goed moest zijn gegaan en toen niet zo bleek en dat ze nu gewoon weer hetzelfde zeggen. Je zou toch denken dat ze van ervaring leren...
Verder kan ik je niet echt helpen, helaas, behalve met je meeleven. Sterkte!

[hoop1970]

Bij ons krijgen de dames ook geen standaard controle afspraak mee, als er vragen/problemen zijn kunnen ze een afspraak maken.

Ik heb toen wel een controle afspraak gehad puur om te kijken of ik schoon was, hierna natuurlijk wel contact gehouden met gyn, maar niet specifiek over de miskraam.
Als je het een prettig idee vind maak je toch gewoon een afspraak, is naar mening geen probleem hoor.