Geen moeder hebben om advies aan te vragen

03-07-2009 19:38

@Irene: heeel veel sterkte vandaag.. het is alweer voorbij denk ik. Ben je wel naar de trouwerij geweest? Ik begreep dat je een tijdje geleden een gevoelig gesprek met hem hebt gehad waarbij hij je gevoel eigenlijk naast zich neer legde.. Ik hoop dat je de dag door gekomen bent.
Dikke knuffel

@Jelske: Het is hier ook erg mooi en bijzonder. Deze week is mijn tante (zus van mijn moeder) over uit Nieuw-Zeeland en ze logeert bij mij. Het is erg fijn om zo samen te zijn en ze vindt het heel leuk om me zo zwanger mee te maken. Ze heeft al gezegd dat ze zeker volgend jaar terug komt Smile

Wanneer kan je testen? Ik ga hard voor je duimen hoor!

03-07-2009 22:36

Lijkt me heel fijn om je zwangerschap even met je tante te kunnen delen; lijkt ze veel op je moeder? geniet ervan en weet dat je mama ook bij je is en mee geniet :-) Ik kan pas volgend weekend testen maar heb er vanavond al eentje tegenaan gegooid; geen idee waarom maar soms heb je van die onbedwingbare behoeftes ;-) (negatief getest uiteraard!)
fijn weekend, knuf jelske.

@Irene; hoe is het gegaan met de trouwerij? ben je de dag een beetje doorgekomen? Ik ben blij voor je dat het nu achter de rug is, knuffie.

03-07-2009 23:00

Oh wat heerlijk Kimberley, ben ik vanavond niet de enige!
Zomaar een voorval waardoor je geraakt bent? Vervelend he, op die onverwachte momenten en het gaat eigenlijk helemaal om niets; wat kun je haar dan missen!!! Ik zat vanmiddag in de auto om iets heel erg te lachen, bedacht me dat mijn moeder er ook enorm om zou kunnen lachen en hopla, dikke tranen! pfffffffff........
ik weet zeker dat je mama ergens bij je is, steek een kaarsje aan en zie hoe die af en toe wappert als je aan haar denkt ;-)
Sterkte en praat hier lekker van je af, dikke knuf Jelske

04-07-2009 18:05

Hee Irene,
hoe is de trouwerij geweest? Hopelijk heb je toch een leuke dag gehad...

05-07-2009 07:24

Trouwerij was lastig. Maat mijn zusje had het er moeilijker mee dan ik. Ik vond het wel meevallen, hoewel het natuurlijk veels te snel was na dood van mijn moeder. Natuurlijk gun ik hem weer liefde en geluk, maar de manier waarop alles gegaan is (nl. geen begrip voor onze situatie tonen en ruzie maken) maakt het zo moeilijk. Eergister bleek wel dat de hele familie die gevoelens had...

Het voordeel van ongi zijn was wel dat ik zeker wist dat ik niet zwanger was en het dus op een zuipen kon zetten ;-)

nee, geintje. Het gaat weer. Bedankt voor jullie steun!!

05-07-2009 09:00

fijn dat het achteraf wel meeviel, hopelijk hebben je zusje en jij veel steun aan elkaar en het zal z'n tijd nodig hebben om op een 'normale' manier met je vader en z'n nieuwe vrouw om te kunnen gaan. een fijne zondag nog! knuf, jelske.

05-07-2009 13:15

Ik zag deze forum en weet niet of ik er bij hoor maar zeg het toch...
Na dat ik op mn 18e het huis uitgezet ben is het contact met mn moeder heel slecht.
Mijn vader zie ik niet die zit in engeland.
Alles wat ik deed en doe was niet goed mn man en ik zijn 3 x verhuisd en hebben nu een koopwoning.
Kan niet zeggen dat ze het leuk vond want afkraken stond bij haar op nummer 1.
Na 10 jaar ellende en de grond in gedrukt te zijn.
Heb ik op advies van mn man de stekker eruit getrokken.
Ik ging er letterlijk aan onderdoor.
Heb er zelfs voor bij de maatsch.werkster gezeten.
Al met al hebben we iets voor oud en nieuw ('08-'09) het contact verbroken.
Ik heb nu alleen mn schoonmoeder en heb daar heel veel aan.
Mijn moeder daar in kwestie wist dat wij bezig waren maar klonk niet blij of wat dan ook.
Het laatste half jaar heeft me heel veel doen denken en malen maar nu ben ik er klaar voor.
Ik ga voor mij en mn gezin en iedereen die ik nu om me heen heb is voldoening genoeg.
Mijn moeder is nooit mn moeder geweest hoe hard het ook klink en ik ga er ook niet verder op in maar ze is er gewoon nooit voor mij geweest.
Ik weet dus dat diegene waarvan de moeders vanuit de hemel op hun waken het vele moeilijker hebben dan mij en ik gun hun dan ook alle geluk in de wereld.
Sterkte met de zware tijden en ze kijken echt wel op jullie neer.

Gr MG

05-07-2009 13:58

heeh meisje!
Ik heb juist mijn vader niet meer. Mijn vader is in 2000 plotseling overleden en dat gemis overvalt me zo nu en dan nog wel eens. Had graag gewild dat hij mijn partner leerde kennen en mijn toekomstige kindjes natuurlijk. Hou zou zo trots zijn geweest. Ik ben ook wel benieuwd hoe die verder als opa zou zijn. Zo met de belangrijke, grote gebeurtenissen is het altijd wel heftig dat ie er niet meer is. Ik was zelf ook echt een papaskindje en heb heel lang niet echt een close band met mijn moeder gehad. De laatste tijd ben ik wel blij met het contact dat ik met haar heb. Zal de leeftijd ook zijn denk ik.
MG....ik vind niet dat je kunt spreken van erger of minder erg. Het lijkt me voor jou echt gigantisch zwaar om het contact te verbreken met je moeder. Ik kan me voorstellen dat dat ook erg knaagt en dat dat misschien nooit over zal gaan. Het blijft toch een gemis en mogelijk frustratie zoals het nu gaat. Heb je een moeder en dan is ze er niet voor je en je vader dus eigenlijk ook niet, want die is weer zo ver weg. Moet zeggen dat ik ook echt niet begrijp hoe moeders of vaders zo kunnen zijn, maar waarschijnlijk teveel met zich zelf bezig. Hoop dat je je moeder kunt zien als voorbeeld zoals het dus juist niet moet en heel veel liefde kan geven aan je toekomstige kindjes.

05-07-2009 14:01

Mariekepiek schreef:heeh meisje!
Ik heb juist mijn vader niet meer. Mijn vader is in 2000 plotseling overleden en dat gemis overvalt me zo nu en dan nog wel eens. Had graag gewild dat hij mijn partner leerde kennen en mijn toekomstige kindjes natuurlijk. Hou zou zo trots zijn geweest. Ik ben ook wel benieuwd hoe die verder als opa zou zijn. Zo met de belangrijke, grote gebeurtenissen is het altijd wel heftig dat ie er niet meer is. Ik was zelf ook echt een papaskindje en heb heel lang niet echt een close band met mijn moeder gehad. De laatste tijd ben ik wel blij met het contact dat ik met haar heb. Zal de leeftijd ook zijn denk ik.
MG....ik vind niet dat je kunt spreken van erger of minder erg. Het lijkt me voor jou echt gigantisch zwaar om het contact te verbreken met je moeder. Ik kan me voorstellen dat dat ook erg knaagt en dat dat misschien nooit over zal gaan. Het blijft toch een gemis en mogelijk frustratie zoals het nu gaat. Heb je een moeder en dan is ze er niet voor je en je vader dus eigenlijk ook niet, want die is weer zo ver weg. Moet zeggen dat ik ook echt niet begrijp hoe moeders of vaders zo kunnen zijn, maar waarschijnlijk teveel met zich zelf bezig. Hoop dat je je moeder kunt zien als voorbeeld zoals het dus juist niet moet en heel veel liefde kan geven aan je toekomstige kindjes.

He meis,

Snap wat je bedoelt en jah ze is een voorbeeld voor hoe het niet moet.
Ik heb al meerdere mailtjes naar mn vader gestuurd in hoop contact te krijgen maar hij reageert er niet op.
Zelfs heb ik hem gevraagd mij te zeggen als hij wil dat ik hem met rust laat.
Het is allemaal jammer hoe het gegaan is en die knoop door hakken heeft me idd veel moeite gekost maar uiteindelijk blij dat ik voor mezelf heb gekozen.

MG

05-07-2009 14:13

goed van jou, maar vind het wel heel knap van je. maar beter dan dat aan het je blijft trekken en leegzuigt.

06-07-2009 18:46

@ Irene, fijn dat de bruiloft wat is meegevallen.
@ MG... wat een verhaal zeg. Hopelijk komt het contact met je vader nog goed. Knap hoor dat je het contact met je moeder hebt kunnen verbreken. Toch gek inderdaad dat er ouders zijn die er gewoonweg niet zijn voor hun kinderen...

06-07-2009 18:54

@ butterfly,

Dank je!
Het enige wat ime soms bezig houd is hoe ze straks zal reageren als ze erachter komt dat ik zwanger ben.
Er achter komen doet ze toch omdat kennissen van mn ouders 1 x in de 2 weken bij mij aan de kassa komen dus.
Maar dat vind ik niet erg ze mag het weten maar ik wil geen stress rond en na mn zwangerschap als ik het straks ben.
Ze zei zelf ik heb de deur dicht gedaan dus moet ik de stap maar zetten en dat doe ik niet.
Zoals ik nu leef is voor mij het idiaalst en wil het niet anders.
Een toffe man en knuffel van een hond die mn maatje is en de ouders van mn vreidnin zijne r voor me en mn best vriedin is voor mij mn zus.
Wat wil ik nog meer.... jah ok zwanger worden.
Maar heb alles en iedereen om me heen die van mij houden (incl schoonouders).
Dus jah ik ben blij die stap gezet te hebben en heb er geen spijt van.
Ik zal voor mijn kinderen de moeder zijn die zij nooit was!

MG

06-07-2009 19:26

Ik vind je echt een sterke vrouw, als ik zo lees wat je schrijft. Ik hoop voor je dat je snel zwanger wordt en kunt laten zien hoe het wel moet... moeder zijn!

06-07-2009 19:30

als ik zie hoe gek je met je beesten bent zo op hyves. Kan het niet anders als dat je straks een heel veel liefde te geven hebt voor je kindjes.

06-07-2009 20:06

Ik weet dat ik een zorgzaam ben,
Mn man vind dat wel lief en leuk in mij.
En hoop graag gauw voor mijn kleine te kunnen zorgen en daarom vind ik het ook super om straks zwanger te worden.
Lekker knuffelen en voor het kind zorgen.
Nooit maar dan nooit zal ik mijn kinderen de rug toe keren.. nooit.
Het is idd jammer dat het zo moet wezen maar het heeft me goed gedaan.
Het lijkt me super en hoop dat die wens snel in vervulling gaat.

MG

ps: schrok me net kapot man sloeg de bliksem op nog geen 50 meter bij ons in mn hart zat in mn keel... Confused

hock:

06-07-2009 20:10

ja schrok me ook een paar keer kapot!!!!

07-07-2009 14:54

Whow, MG, wat een heftig verhaal. Bij benadering weet ik ongeveer hoe je je moet voelen. Ik wil het eigenlijk niet ,maar ik vrees dat het contact met mijn vader wel defintief kapot is... Maar goed, we wachten af. Het blijft ongelofelijk lastig, al die familieverhoudingen, vind je niet?

Succes ermee!

07-07-2009 15:21

IreneM schreef:Whow, MG, wat een heftig verhaal. Bij benadering weet ik ongeveer hoe je je moet voelen. Ik wil het eigenlijk niet ,maar ik vrees dat het contact met mijn vader wel defintief kapot is... Maar goed, we wachten af. Het blijft ongelofelijk lastig, al die familieverhoudingen, vind je niet?

Succes ermee!

Yep zelf soms tot veel stress en dat werd mij teveel.
Sterkte meis.

MG

07-07-2009 21:38

Heftig Kimberley; dikke digitale knuf! Jelske.

08-07-2009 07:07

@Kimberly
Je moeder is niet fysiek bij je. Maar ik ben er echt van overtuigd dat zij een oog je in het zeil houdt en er zeker voor je is.
Voor jou wordt daardoor het gemis niet minder, maar helpt je wel om het een plaatsje te geven.
Zoals je weet ben ik voor een paar weken terug bij een paragnost geweest.
Daar heb ik weer even contact mogen hebben mijn vader. Dat heeft me echt zo goed gedaan. Heb nu een rust over mij heen en veel minder last van hoofdpijn. Hier had ik voorheen echt veel last van.

@MG1981
Wat een heftig verhaal inderdaad. Maar je komt inderdaad over als een sterke vrouw. En ik ben ervan overtuigd dat je een geweldige moeder zult zijn voor jullie kinderen.

@Butterfly
Hoe gaat het nu met jou?

08-07-2009 08:20

Hee Misslola, met mij gaat het wel. Merk wel dat mijn hoofd ontzettend vol zit... :| Papa heeft nu twee keer chemo gehad en zit nu in een rustweek. Hij heeft tot nu toe weinig last gehad ervan. Een keer een paar uur wat maagpijn en huiduitslag. Maar dat jeukte ook niet of zo, dus gelukkig weinig last van. Hoop echt dat het zo blijft. Als hij dan toch weer aan die chemische zooi moet, dan maar het liefst zonder te veel bijwerkingen. Maar daar hebben we helaas niets over te zeggen. Hopen is nu eigenlijk het enige wat we kunnen.
Verder komt de klusperiode er weer aan voor ons. Zou bijna de moed op willen geven, maar weet ergens in mijn hart ook wel dat het geluk voor ons ook wel een keer komt. Vind het soms wel moeilijk om er in te blijven geloven, maar ben vast niet de enige... En anders toch maar over een tijdje naar de HA?!

08-07-2009 08:24

dat is het ook moelijk om erin blijven geloven
vooral de tijd van nu iedereen is zwanger pff

hoelang ben je al bezig?

08-07-2009 08:32

Butterfly82 schreef:Hee Misslola, met mij gaat het wel. Merk wel dat mijn hoofd ontzettend vol zit... :| Papa heeft nu twee keer chemo gehad en zit nu in een rustweek. Hij heeft tot nu toe weinig last gehad ervan. Een keer een paar uur wat maagpijn en huiduitslag. Maar dat jeukte ook niet of zo, dus gelukkig weinig last van. Hoop echt dat het zo blijft. Als hij dan toch weer aan die chemische zooi moet, dan maar het liefst zonder te veel bijwerkingen. Maar daar hebben we helaas niets over te zeggen. Hopen is nu eigenlijk het enige wat we kunnen.
Verder komt de klusperiode er weer aan voor ons. Zou bijna de moed op willen geven, maar weet ergens in mijn hart ook wel dat het geluk voor ons ook wel een keer komt. Vind het soms wel moeilijk om er in te blijven geloven, maar ben vast niet de enige... En anders toch maar over een tijdje naar de HA?!

Goed om te horen dat je vader er tot nu toe weinig last van heeft.
Je klusperiode komt er ook weer aan. Ik snap goed dat je de moed er nu even nu voor hebt!
Maar wat je zelf zegt jullie geluk komt zeer zeker ook een keertje. Alleen is het niet eerlijk dat sommige er veel te lang op moeten wachten.
Een kennis van mij is nu in verwachting van haar tweede. Ik gun het haar van harte, maar toch heb ik even gedacht waarom zij wel en wij niet. Zij hebben er al eentje. Ik weet dat ik zo eigenlijk niet mag denken..........maar even schiet dat door je heen.

08-07-2009 08:49

Klopt misslola.... denk zo ook wel eens tegenwoordig. Terwijl ik het ook echt iedereen gun! Maar gun het mezelf ook wel... :oops: Heb al zo veel bedacht ook hoe ik bijvoorbeeld het kamertje zou willen en welke namen we mooi vinden en wat voor geboortekaartje we zouden willen... Maar dat laat toch echt nog op zich wachten...
O vraagje; wij hebben dus onze namen al (tenminste op dit moment, kan tegen de tijd dat ik zwanger ben ook wel weer anders zijn) maar zouden jullie als je een meisje krijgt haar vernoemen naar je moeder? Wij hebben namelijk een meisjesnaam die wel een beetje afgeleid is van de naam van mama... per ongeluk, maar vonden wij toch wel mooi eigenlijk...

08-07-2009 09:56

Butterfly82 schreef:Klopt misslola.... denk zo ook wel eens tegenwoordig. Terwijl ik het ook echt iedereen gun! Maar gun het mezelf ook wel... :oops: Heb al zo veel bedacht ook hoe ik bijvoorbeeld het kamertje zou willen en welke namen we mooi vinden en wat voor geboortekaartje we zouden willen... Maar dat laat toch echt nog op zich wachten...
O vraagje; wij hebben dus onze namen al (tenminste op dit moment, kan tegen de tijd dat ik zwanger ben ook wel weer anders zijn) maar zouden jullie als je een meisje krijgt haar vernoemen naar je moeder? Wij hebben namelijk een meisjesnaam die wel een beetje afgeleid is van de naam van mama... per ongeluk, maar vonden wij toch wel mooi eigenlijk...

Ik heb er ook al over nagedacht wat voor namen wij eventueel mooi vinden.
Ik vind het een mooie gedacht om een meisjesnaam te hebben die afgeleid is van je moeders naam. In mijn geval zou het dan mijn vadersnaam zijn. De naam van mijn vader letterlijk overnemen is geen optie. Maar een afgeleide daarvan zou een optie kunnen zijn en sluiten we ook niet uit.
Ik weet niet of jullie ook doopnamen willen, maar daar zou je de naam ook in kunnen verwerken.
Persoonlijk vind ik het dus wel mooi om je moeders naam te gebruiken. Maar ik denk dat dat voor iedereen persoonlijk is. En als jij je daar goed bij voelt is dat toch prima!!!

08-07-2009 16:56

misslola schreef:@Kimberly
Je moeder is niet fysiek bij je. Maar ik ben er echt van overtuigd dat zij een oog je in het zeil houdt en er zeker voor je is.
Voor jou wordt daardoor het gemis niet minder, maar helpt je wel om het een plaatsje te geven.
Zoals je weet ben ik voor een paar weken terug bij een paragnost geweest.
Daar heb ik weer even contact mogen hebben mijn vader. Dat heeft me echt zo goed gedaan. Heb nu een rust over mij heen en veel minder last van hoofdpijn. Hier had ik voorheen echt veel last van.

@MG1981
Wat een heftig verhaal inderdaad. Maar je komt inderdaad over als een sterke vrouw. En ik ben ervan overtuigd dat je een geweldige moeder zult zijn voor jullie kinderen.

@Butterfly
Hoe gaat het nu met jou?

@misslola,

Dank je,
Aan de ene kant lijkt het me super om er voor je kleine te zijn en het alle liefde die er is te geven en aan de andere kant ook heel bang.
Maar heb een schat van een man die mij helpt dus dat zal zeker goed komen.

MG

08-07-2009 17:00

He dames,
Over de namen van je kind hebben wij het hier ook over gehad alleen dan niet van mn moeders kant.
Maar van de overleden opa van mn man.
Omdat ik mn opa nooit gekend heb was zijn opa ook een beetje mn opa en hebben we besloten als het een jongen word deze naar hem te vernoemen in een verbasterde naam.
Maar wel van opa's naam afgeleid.
De 2e naam
(ik zelf heb er ook 2 en wil mn kids dat ook geven) afgeleid van zijn vader (mn man zn vader).
Maar goed eerst zwanger worden en dan afwachten wat het word.

MG

08-07-2009 22:12

Ja doopnamen gaan wij sowieso ook doen en die zijn dan ook afgeleid van de moeders, vaders en evt opa's of oma's. Ach inderdaad eerst maar eens zwanger worden.

09-07-2009 06:47

Oh gelukkig dat jullie ook zo aan het dagdromen zijn over kamertjes, kleertjes, namen, wat voor kinderwagen, etc... :oops:
Soms zit ik hardop in de auto tegen mezelf te praten en vraag me dan af waarom ik nou niet zwanger mag worden, of het me niet gegund is en anderen wel? Maar ik geef er dan een positieve draai aan waarom het me juist wÃ©l gegund zou zijn en dan stap ik even later toch wel weer opgewekt uit; het komt zoals het komt en ook voor ons allemaal hier zullen we het geluk van een mooie dikke bolle buik eens mee mogen maken (en al die poepluiers en slapeloze nachten daarna Big Grin

)
Als het een meisje wordt zal ik mijn moeder absoluut vernoemen. Ik zou het mooi vinden om mijn kindje twee namen te geven en daarnaast een (afgeleide) roepnaam. Een van de twee namen is die van mijn moeder, de andere zal van mijn en zijn oma zijn (hadden dezelfde naam dus dat is makkelijk :-)). Wanneer het een jongen wordt, vind ik het wel leuk om de naam van mijn schoonvader erin te verwerken. Misschien niet als roepnaam maar wel in een van de twee namen. Tenslotte is mijn man toch degene die de familienaam door moet geven :-)
Nou ja, eerst maar eens zwanger worden inderdaad.........
En hier gebeurt nog niet veel; wel krampen vanmorgen dus ik denk dat het vandaag wel komt......
Of niet natuurlijk :mrgreen:

09-07-2009 07:01

Ik vind het dus ook wel iets hebben om de naam van vader of moeder erin te verwerken. Maar dat ik had ik al aangegeven!!!
Gisteren te horen gekregen dat mijn schoonzusje in verwachting is van de tweede.
Was wel weer even een domper hoor..............niet dat ik het haar niet gun!
Mijn vriend had even hetzelfde gevoel! Weer even goed erover gesproken en dat lucht wel op.
We zijn al van februari gestopt, maar hebben eigenlijk de afgelopen klusperiode de eerste keer serieus geklust. Dus echt om de dag in de klusweek.
Daarvoor hadden we zoiets van we zien wel waar het schip strand. Maar van beiden kanten beginnen we nu dus wel een beetje ongeduldig te worden. En vriendje gaf ook aan of ik niet precies kon weten wanneer mijn ei er is. Mocht het deze maand dus niet raak zijn gaan we maar eens een keertje ovulatietesten proberen. De natuur dan toch maar een beetje helpen Wink

!!!

09-07-2009 12:54

Inderdaad zijn die ovutestjes dan wel erg handig!! En Jelske hoe is het bij jou? Heb je nog niet getest eigenlijk? Hoop het zo voor je...

09-07-2009 19:10

Ik heb van de week wel getest maar wist bij voorbaat al dat het negatief zou zijn. Maar ja, soms heb je van die onbedwingbare behoeftes als vrouw... ;-)
Vandaag nog niets, wel wat stekering in m'n onderbuik, ik wacht het maar af........

09-07-2009 19:10

Stekerig bedoel ik ;-)

09-07-2009 19:17

Haha, dat snapte ik wel hoor! Wink

Hoop echt voor je dat je positief gaat testen. Gun het je zo! Enne... die onbedwingbare behoeftes... snap het helemaal! Haha.

10-07-2009 09:49

Gisteren meldde mijn schoonzusje (van wie ik niet had verwacht dat ze op korte termijn kinderen wilde, ik dacht altijd dat mijn zwager ze niet wilde) dat ze zwanger was. Leuk natuurlijk, maar ik had ook zo graag willen melden dat er iets op komst was. Gelukkig wel de klusperiode aangebroken, maar toch.

Beide schoonzusjes (aan de kant van mijn man) zijn redelijk vlot zwanger. Hoop dat de vruchtbaarheid ook voor mijn man geldt! Wel merk ik dat ik graag mijn moeder had willen vragen hoe lang zij erover had gedaan voordat ze zwanger was, of ze lang heeft moeten wachten, of ze veel heeft moeten klussen...

Bovendien mis ik haar hee lerg na dat gedoe met mijn vader vorige week. :-(

Wel weet ik dat als ik een baby krijg, de eerste doopnaam de naam van mijn moeder zal worden. Ik vind het een mooie Oud-Hollandse naam. Zij zal er misschien niet blij mee geweest zijn (ze vond haar naam niet mooi), maar ik vind het een mooie gedachte.

18-07-2009 20:46

Heej meiden, hoe is het hier met iedereen? Het is hier al zo lang stil!

18-07-2009 20:57

Butterfly82 schreef:Heej meiden, hoe is het hier met iedereen? Het is hier al zo lang stil!

He meis,
Hier alles goed ga de 2e ronde in en ben beetje aan het rond snuffelen.
Kan helaas mn moeder niet vragen hoe lang zij er over deed om zwanger te worden maar goed.
Ik zie wel hoop alleen dat het niet te lang duurt ben nog al snel gestresst.
Of pieker heel snel.

Gr Mg

19-07-2009 11:22

Butterfly82 schreef:Heej meiden, hoe is het hier met iedereen? Het is hier al zo lang stil!

Met mij gaat het goed... inderdaad stil hierzo
Met jou ook alles goed?

Liefs!

19-07-2009 19:51

Ja hoor hier ook alles oke. Snap alleen mijn lichaam niet op dit moment... Ik voel dus bijna elke maand mijn eisprong, maar deze maand dus niet....dacht ik. Ook met mijn ovutestjes geen streep. Nu zijn de testjes dus op, omdat ik dacht te weten wanneer ik ze moest gebruiken. Had dus een beetje het gevoel dat ik geen ei had deze maand, maar nu heb ik vandaag ineens steekjes! Zou dat dan toch nog mijn eisprong zijn? Wel laat... maar je weet maar nooit natuurlijk. Dan zal ik wel een langere cyclus hebben dan normaal... Gisteren niet geklust, dus misschien toch vanavond nog maar voor de zekerheid. Geen idee of dast nog zin heeft eigenlijk.
Morgen weer met papa mee naar het ziekenhuis. Bloedonderzoek en als dat goed is krijgt hij dinsdag weer chemo. Dan volgende week een scan om te kijken of de chemo aanslaat. Spannend...

20-07-2009 07:43

Butterfly82 schreef:Ja hoor hier ook alles oke. Snap alleen mijn lichaam niet op dit moment... Ik voel dus bijna elke maand mijn eisprong, maar deze maand dus niet....dacht ik. Ook met mijn ovutestjes geen streep. Nu zijn de testjes dus op, omdat ik dacht te weten wanneer ik ze moest gebruiken. Had dus een beetje het gevoel dat ik geen ei had deze maand, maar nu heb ik vandaag ineens steekjes! Zou dat dan toch nog mijn eisprong zijn? Wel laat... maar je weet maar nooit natuurlijk. Dan zal ik wel een langere cyclus hebben dan normaal... Gisteren niet geklust, dus misschien toch vanavond nog maar voor de zekerheid. Geen idee of dast nog zin heeft eigenlijk.
Morgen weer met papa mee naar het ziekenhuis. Bloedonderzoek en als dat goed is krijgt hij dinsdag weer chemo. Dan volgende week een scan om te kijken of de chemo aanslaat. Spannend...

Heb vandaag ook maar eens ovu testjes besteld. Mijn mannetje wilt dat graag! Begint een beetje ongeduldig te worden...hihihi!
Gisteren met mijn neefje van twee op het springkussen geweest. Hij was helemaal op na het springen. Hebben flink gelachen.

Nu nog even een weekje werken, en dan lekker naar Parijs. Waarschijnlijk heb ik dan ook mijn vruchtbare dagen! Als dat geen toeval is.

Butterfly succes met je papa! Hoop dat zijn bloed goed is, zodat hij morge nzijn chemo kan krijgen en dat de chemo natuurlijk is aangeslagen! Blijft spannend!!!!

20-07-2009 21:28

Hee meiden, bloed van papa was nog steeds goed! Morgen dus weer een chemo... Heb mijn twee oppaskindjes te logeren... Twee jongens. Wat een kereltjes zeg, echt lachen!

21-07-2009 05:55

oooh fijn zeg Butterfly, succes vandaag met de chemo van je vader!

21-07-2009 09:34

Hee Fiemo, hoe is het met jou? Alweer 14 weken zwanger zeg.... gaat toch best snel! Hoe voel je je? Hoe is het met de kwaaltjes? En heb je al een beetje buikje? Sorry voor al de vragen, maar ben zo benieuwd hoe het nu voelt om zwanger te zijn! Hihi Wink

21-07-2009 09:43

Fijn Butterfly dat het bloed van je vader goed was!
Jij zit nu op het wachtbankje?
Dan duurt de week wel lang................ben benieuwd. De duimen gaan hier alvast voor je draaien!

21-07-2009 09:50

Ja, zit inderdaad op de wachtbank. Maar volgens mijn banner is die nog maar 8 dagen, maar voor mijn gevoel klopt het deze maand niet. Snap op het moment echt niks van mijn lijf. Zit gemiddeld op een cyclus van 30 en dat klopt ook eigenlijk altijd behoorlijk. Eisprong rond dag 16 en dan twee weken later ongi. Deze maand dus niet! Geen streepje op de ovu-testjes (en die waren op dag 18 natuurlijk op) en ook niets te voelen, terwijl ik mijn ei bijna altijd wel voel. Nu kreeg ik zondag ineens steekjes! Dag 21! Misschien dat dat dus mijn ei pas was... We hebben gelukkig wel door geklust omdat ik het al niet vertrouwde dat ik nog geen ei gevonden had... Ik denk dus zelf dat mijn wachtbankje een weekje langer wordt of zo... En het klopte altijd zo goed. Pfff, heb te doen met de meiden die altijd onregeltmatig zijn!

21-07-2009 09:53

O had ik trouwens hier verteld dat mijn broer en zijn vriendin met de pil gestopt waren en bijna meteen ook zwanger waren maar toch mis is gegaan? Weet het niet zeker meer, maar dat was in ieder geval dat verhaal over dat zijn niet eens een eigen huisje of zo hebben en veel schuld enzo....
Nou hoor ik gisteren dat ze uit elkaar zijn! Snap er echt niks meer van. Zij heeft het uitgemaakt want het werkte niet meer! Hoe kun je dan drie maanden geleden met de pil gestopt zijn? Zo raar... echt van die ondoordachte acties. Mag het misschien niet zeggen, maar ben nu toch wel blij dat haat eitje niet goed heeft kunnen innestelen... Zou wat zijn!

21-07-2009 10:01

Inderdaad erg wazig van je broer en zijn inmiddels ex-vriendin!
Een aantal jaren terug heb ik een soortgelijk verhaal meegemaakt, was toen mijn beste vriendin. Met een hoop bombarie getrouwd en ook al een aantal jaren bezig om kinderen te krijgen. 7 maanden nadat ze getrouwd waren heeft het meisje gezegd te willen scheiden. Hadden een dag eerder nog sex gehad om een kindje te maken. Snap jij het nog?
Af en toe heb je er van die mensen tussen zitten....................

21-07-2009 10:21

Ja echt vaag... maar goed, je hebt overal mensen voor! Haha. Vind het niet zo erg dat het uit is... misschien gaan we mijn broer nu ook weer vaker zien. Zijn vriendin was niet echt heel leuk. Heb het idee dat zij hem bij ons weghield of zo. Raar mens!

21-07-2009 15:55

hahaha leuk he familie.
geeft alleen maar geouwehoer

21-07-2009 22:24

Haha... :mrgreen:

22-07-2009 05:46

Butterfly82 schreef:Hee Fiemo, hoe is het met jou? Alweer 14 weken zwanger zeg.... gaat toch best snel! Hoe voel je je? Hoe is het met de kwaaltjes? En heb je al een beetje buikje? Sorry voor al de vragen, maar ben zo benieuwd hoe het nu voelt om zwanger te zijn! Hihi

buikje is zeker al aanwezig. Ik was al wat kilootjes aangekomen toen ik in feb gestopt was met roken maar nu al helemaal en buik en billen zijn al goed gevuld haha, ik ben in totaal 10 kilo aangekomen sinds feb Confused

hock: Ik denk maar zo, het is voor het goede doel en het gaat er ook wel weer af...ooit. Big Grin

Verder niet echt misselijk, wel chronisch moe en krijg overal ontstekingen (tandvlees, voetwondjes). Kennelijk is dit ook typisch een zwangerschapskwaal omdat je lichaam veel progesteron aanmaakt wat je afweersysteem een beetje platlegt.. anders zou je lichaam je vruchtje ook afstoten bijv... pff.. Dat hadden ze me er niet bij verteld, bah!
Ik zit nu in de nachtdienst en na 3 nachtdiensten voel ik het behoorlijk, gelukkig ben ik nu klaar Big Grin

Wat een rare vriendin had je broer zeg. Ik kan me jouw verhalen nog wel herinneren over hun zwangerschap enzo... fijn dat het niet genesteld heeft, als het nu al weer uit is. Hoe is je broer eronder, erg verdrietig?

22-07-2009 11:18

Hee Fiemo, leuk dat je al een buikje hebt! Trots showen hoor! Die kilo's zijn inderdaad voor een goed doel en dan mag het he? Haha. Fijn dat je niet zo misselijk bent, maar moe is natuurlijk ook niet echt fijn. Maar dat gaat als het goed is over een paar weekjes over toch? Het kwaaltje van de ontstekinkjes kende ik ook niet. Als je er maar niet te veel last van hebt zodat je in ieder geval ook kunt genieten van dit wonder! Ik kan me er trouwens wel iets bij voorstellen dat de nachtdiensten zwaarder worden voor je. Als je maar goed aan jezelf en die kleine hummel denkt hoor!

Mijn broer is volgens mij wel erg geschrokken van alles. Hij begrijpt het ook niet en heeft het ook echt niet aan zien komen. We hebben hem eigenlijk al heel lang niet gezien maar heb hem vandeweek meteen opgebeld toen ik het hoorde. Hij komt vrijdagmiddag bij me op bezoek en blijft dan ook eten. Na het eten gaan we samen naar papa want daar is hij ook al heel lang niet geweest en is nu op een moment dat hij het eigenlijk ook niet meer durft. Helemaal niet omdat papa weer ziek is... Hij is erg bang voor hoe papa eruit zal zien. DUs ik ga maar met hem mee om het misschien iets gemakkelijker te maken voor hem. Dit is het moment dat ik mijn broer wer een beetje bij ons gezin kan krijgen... Pfff niet makkelijk maar het blijft toch je broer he... Mijn man begrijpt niet waarom ik dit doe. Hij heeft ons immers ook al maanden laten stikken. Ik ken nu een beetje zijn verhaal en hij heeft het ook niet makkelijk, dus ik wil hem wel graag helpen...

22-07-2009 11:42

Butterfly82 schreef:Hee Fiemo, leuk dat je al een buikje hebt! Trots showen hoor! Die kilo's zijn inderdaad voor een goed doel en dan mag het he? Haha. Fijn dat je niet zo misselijk bent, maar moe is natuurlijk ook niet echt fijn. Maar dat gaat als het goed is over een paar weekjes over toch? Het kwaaltje van de ontstekinkjes kende ik ook niet. Als je er maar niet te veel last van hebt zodat je in ieder geval ook kunt genieten van dit wonder! Ik kan me er trouwens wel iets bij voorstellen dat de nachtdiensten zwaarder worden voor je. Als je maar goed aan jezelf en die kleine hummel denkt hoor!

Mijn broer is volgens mij wel erg geschrokken van alles. Hij begrijpt het ook niet en heeft het ook echt niet aan zien komen. We hebben hem eigenlijk al heel lang niet gezien maar heb hem vandeweek meteen opgebeld toen ik het hoorde. Hij komt vrijdagmiddag bij me op bezoek en blijft dan ook eten. Na het eten gaan we samen naar papa want daar is hij ook al heel lang niet geweest en is nu op een moment dat hij het eigenlijk ook niet meer durft. Helemaal niet omdat papa weer ziek is... Hij is erg bang voor hoe papa eruit zal zien. DUs ik ga maar met hem mee om het misschien iets gemakkelijker te maken voor hem. Dit is het moment dat ik mijn broer wer een beetje bij ons gezin kan krijgen... Pfff niet makkelijk maar het blijft toch je broer he... Mijn man begrijpt niet waarom ik dit doe. Hij heeft ons immers ook al maanden laten stikken. Ik ken nu een beetje zijn verhaal en hij heeft het ook niet makkelijk, dus ik wil hem wel graag helpen...

Groot gelijk, het is en blijft familie. Ik heb ook genoeg met mijn broer meegemaakt en probeer er alles aan te doen om ons samen met mijn zus bij elkaar te houden. Kost een hoop energie maar naar mijn mening wel de moeite waard.
Mijn mannetje zegt ook vaak dat ik te veel energie insteek, maar begrijpt gelukkig ook wel dat het nu eenmaal familie is.

22-07-2009 11:47

Thanks Misslola... nu weet ik zeker dat het goed is wat ik doe. Wil ons gezin gewoonweg niet uit elkaar laten vallen! Er is al zoveel veranderd de laatste jaren. Eerst mama die wegvalt, papa die hertrouwt (met een geweldige vrouw), papa die ook ziek wordt en dan nu heel het gedoe met mijn broer! Plus natuurlijk de schoonzusjes die ik er na het overlijden van mama heb bijgekregen... Er verandert zo wel heel veel in een gezin, maar gelukkig ook dingen die ten goede veranderen dan.
Hopelijk heel snel binnenkort weer een verandering, maar dan met een kleintje op komst! Weet dat mijn oudste broer en zijn vriendin ook al een hele tijd bezig zijn!

22-07-2009 16:31

He allemaal,

Ik ben er weer!!! Terug uit Frankrijk... We hebben heel warm weer gehad, wat niet echt bevorderlijk was voor de misselijkheid, maar goed we mogen natuurlijk niet klagen. Ook werd m'n dochtertje de laatste week flink ziek en hebben we zelfs nog bij de huisarts gezeten. En daarna heb ik ook nog twee nachten boven de w.c. doorgebracht. We vonden het dus niet zo erg om weer naar ons grote, schone huis te gaan.
Deze week meteen vier dagen werken en ik wil het pas vertellen na de 1e echo, dus dat is ook best pittig. Maar, de familie weet het wel (en wat vrienden) en dat is echt leuk. Begint het iets meer te leven allemaal.

Hoe gaat het met jullie allemaal?
Butterfly; las dat je vader nog een chemo moet en dan een scan. Ik hoop dat het goed aanslaat!
En beter dat het uit is tussen je broer en zijn vriendin! Je hoort het echt nog vaak; dat mensen voor een kind gaan en dan toch uit elkaar gaan. Volgens mij denken mensen met kinderen hun relatie te kunnen redden ofzo. Zo dom.

Toen ik de ovulatietesten gebruikte, kreeg ik ook maar geen positieve streep. Nou had ik er genoeg en had ik op dag 21 een positieve streep! En mijn langste cyclus was ook maar 30 dagen! Toch door geklust en ja hoor zwanger! Dus, ik duim voor je butterfly!

22-07-2009 22:58

Thanks Miekie! Ik hoop het ook echt... Maar ik weet het dus niet zeker dat ik mijn ei heb gehad op dag 21. Hebben die avond wel nog geklust maar daarna geloof ik niet meer... Hoop dus niet dat mijn ei nog later was... Ach, we zullen zien!
En papa krijgt inderdaad de 29e een scan. Hoop zo dat de chemo aanslaat! En dan nog mijn broer inderdaad... Tja, wat zal ik daar van zeggen! Vind het wel sneu voor mijn broer maar ik ben er echt niet treurig om. Ben zo blij dat ze (nog) niet zwanger was....

23-07-2009 01:50

Vanaf m'n vakantieadres even gauw een reactie (langleve gratis internet op m'n kamer hihi)...
Butterfly, wat goed dat je toch met je broer mee gaat! Ook al heeft hij jullie een aantal maanden links laten liggen, het is en blijft toch je broer en op je familie moet je zuinig zijn. Als er verder geen schokkende dingen zijn waarom je het contact zou moeten verbreken (dat kan natuurlijk altijd), zou ik de familiebanden gewoon weer lekker aanhalen. Je hebt elkaar tenslotte toch nodig, zeker met een zieke vader! Gaat het allemaal een beetje? Met hem? Met jou? Sterkte meisie, knuf vanaf het strand!

Met mij gaat het verder wel goed. Ik had verwacht dat ik door de ontspanning van de vakantie veel verdriet zou hebben om het verlies van m'n moeder maar tot nu toe (ben al ruim een week weg) heb ik maar 1x even moeten huilen en dit was om een situatie waarbij ik dacht 'goh, wat zou mama hier ook om moeten lachen' en hopla, tranen. Verder niet, ik droom ook geen rare dingen, mis haar wel en bij vlagen heel erg maar voel toch een soort tevredenheid/rust van binnen; het is goed zo.

23-07-2009 20:42

Hee Jelske, thanks! Hier gaat het allemaal wel. Het is wel erg druk met alle ziekenhuisbezoeken van papa, maar hij voelt zich nog best goed, dus we mogen nog niet klagen. Ben heel benieuwd morgen met mijn broer. Vind het wel fijn dat iedereen hier mijn mening deelt. Komt helemaal goed morgen...
Fijn dat je een beetje rust hebt kunnen vinden op vakantie Jelske. Geniet er nog van!

25-07-2009 11:42

Fijn Jelske dat je er vrede mee hebt en een soort rust voelt. Geniet van je vakantie en laat de tranen lekker gaan als ze willen komen, want dat lucht alleen maar op!

25-07-2009 11:45

Ik heb woensdag m'n eerste echo. Zo spannend. Ze zeggen dat je je bij een tweede zwangerschap minder zorgen maakt. Nou, ikke niet. Bij de 1e was ik zo misselijk dat ik meer bezig was met overleven dan me zorgen maken. Nu ben ik minder misselijk, wat erg fijn is, maar maak me dan juist wel meer zorgen of het wel goed zit. Ben blij als de echo is geweest en alles is goed. Zou wel een oppepper zijn voor zaterdag, want dan is mijn moeders overlijdensdag...

25-07-2009 21:48

Toevallig ontdekte ik dit rubriekje, zeg maar rubriek! Zovelen die hun moeder verloren zijn...
Ik heb haar ook op mijn 24 moeten afgeven. Ze leed ook te veel pijn, ze was al 3 jaar aan het strijden tegen een lelijke, stomme hersentumor.
Mijn moeder en ik waren twee handen op Ã©Ã©n buik, we hebben de laatste 10 jaar ook onder ons 2 geleefd (vader uit huis, zus gaan samenwonen). En dan ineens, valt dat ene wiel weg en moet je met Ã©Ã©n wiel verder. Hoe dat moet, weet ik nog altijd niet. Zal ik het ooit weten??? Gelukkig heb ik een geweldig ventje die het zware leed wat verzacht, maar hoe goed hij ook zijn best doet, niemand kan mijn mama vervangen.
Een chance heb ik nog een oudere zus, maar ja, daar bel je ook niet elke dag hene om wat te klagen of te vragen. Daar dienen moeders toch voor, niet? Elke second bereikbaar om het juiste antwoord op al je ongestelde vragen te geven...
Mijn schoonouders kunnen ook niet het gemis wat inperken. Integendeel, hoe meer ik mijn schoonouders bezig zie en hoor, hoe meer ik mijn moeder mis. Gewoon tegenovergestelden in alle aspecten.
Wat de naamkeuze betreft van ons hopelijk 1e kindje, is ook een afgeleide van haar naam. Mijn vriend kwam er toevallig mee af, ik vond het eerst wat raar, maar al gauw sloeg dit om naar een welgemeende JAAA, want plots zag ik er mijn mama's naam in (ze was toen al 6m ziek). Ik heb het al die tijd verzwijgen, tot ze palliatief werd, en toen heb ik het haar gezegd. Ze deed nog teken 'je moet dat niet doen', waarop ik beslist zei 'das zeker dat ik het ga doen'. Maar eigenlijk heb ik te lang gewacht met haar dit te zeggen, want ze keek me zo aan, en ik zag dat het niet echt meer tot haar doordrong. Maar het gehoord heeft ze zeker!
Alhoewel we nog niet bezig zijn aan een eerste kindje, zit ik wel al te denken aan de tekst voor op het geboortekaartje. Daar moet het op lijken net als mijn moeder ons dochtertje aankondigd (en dan hoop ik enorm dat ik een dochter in mijn leven op de wereld kan zetten :-) ) Veel denken, met een lach en een traan. Zo gaan alle dagen voorbij...

groetjes,
en aan iedereen voor moed en geluk gewenst!

25-07-2009 22:33

Hoi regenboogje, welkom hier! Ik hoop dat je net als ik (en alle anderen denk ik) lekker je hart kunt luchten. Je kunt hier echt alles kwijt en het is echt superfijn om verdriet en vreugde te kunnen delen met mensen die je begrijpen.
Als het moment voor jullie daar is dat jullie een kindje willen hoop ik dat het snel raak is en je je moeders naam kunt gebruiken... Daar droom ik ook van... Onze meidennaam is ook een afgeleide van de naam van mijn moeder.

26-07-2009 22:24

@regenboogje.. welkom hier

die ziekte komt me bekend voor.. sja ik heb mn moeder nog wel
maar al vanaf mijn 17de geen vader meer
en dat was toch 17 mijn trouwe maat waar je door die vreselijke ziekte afscheid en
veelste vroeg moet nemen

inmiddels ben ik alweer 25.. en heb dat gelukkig wel een plekje kunnen geven
maar toch bij bepaalde dingen mis je hem..

helaas is ook nog nu mijn moeder ziek geworden
gelukkig niet zo ernstig dat ze niet lang te leven heeft meer.. maar toch maakt t je bang soms
echt van jezus.. ben er al 1 kwijt... nu nog die andere ook nog?

ondanks wij al ff bezig zijn om zwanger te raken en in die vervelende medische molen zitten
weten t bij ons de ouders nog steeds niet ( bewuste keuze )
behalve mijn beste vriendin..

soms is dat beste frustrerend hoor.. maar ook wel fijn nog dat je niet steeds die vragen krijgt
eerder wist ik niet wat ik moest zeggen als moeders zei.. meid wanneer word ik eens oma? jullie zijn al zo lang samen..
nu kan ik gelukkig zeggen.. eerst volgend jaar trouwen

27-07-2009 08:36

@Wij 30 : amai, dat is ook wel erg!
En hoe je dit kan verzwijgen voor je moeder dat je met testen bezig bent. Bij mij was dit niet gelukt! Mijn moeder wist het toch al van teerste moment, ze kon dit van mijn gezicht aflezen :-)

@Butterfly82 : het is een soort therapie hÃ©, die geen geld kost :-)
Ik hoop steeds dat zij ervoor zal zorgen dat ik een dochter heb.

groetjes

27-07-2009 13:57

ja vind het ook moelijk hoor Wink

met testen zijn we niet meer bezig.. die last is er fff af
want natuurlijk zwanger worden zal bij mij niet gebeuren :roll:

elke keer zouden we t gaan vertellen.. maar we zitten nu al zover in de medische molen
en laat t een beetje van mn vriend afhangen het ligt tenslotte aan hem
ga nu niet wat opdringen Wink

29-07-2009 00:15

Hallo Allemaal,

Ik kan de slaap niet vatten, dus was wat aant rond lezen tot dat me oog viel op de titel van deze topic....
Ook ik heb me moeder helaas niet meer.. zij is oktober 2006 van ons weg gerukt naar een ziektebed van 9mnd.. Eerst in jan me oma, week erna kregen we te horen dat me mamsie borstkanker had.. in mei ik onder het mes.. oktober me moeder helaas de strijd verloren.. 6 wkn later ik int ziekenhuis met trombose been, en nog geen half jaar later gescheiden.. zoiets gaat je niet in de koude kleren zitten maar je moet door..

Nu ben ik zeer gelukkig in me relatie, en zijn ook aant proberen om zwanger te raken,nu de 3de ronde ( over 2 wkn mijn NOD ) .. Maar juist in deze periode.. komt t gemis extreem erg naar boven toe.. zo wie zo iedere dag dat ik haar mis,,,maar nu je zoveel vragen hebt, is ze er niet .. Ik zou me eigen leven geven om haar terug hier te krijgen,maar helaas zo werkt t niet. Ondertussen is me vader hertrouwd, lieve vrouw maar ze kan me moeder niet vervangen, tis toch heel anders... En ook hier is al besloten dat als t lukt met zwanger worden, de 2 eerste doopnamen die van me moeder zijn, die namen heb ik nml ook, en had zij dus ook, en me oma ook.. dat wil ik wel doorgeven.. Voor de rest weet ik wel dat ze mee kijkt.. altijd bij me is..maar helaas niet tastbaar... en dat doet zo een pijn.............................

Liefs, Nancy

29-07-2009 10:05

Hee Nancy, fijn dat je hier mee komt kletsen. We zitten hier allemaal in ongeveer hetzelfde schuitje. Hopelijk kunnen we elkaar door leuke en minder leuke dagen heen slepen. Ik zal je even kort mijn verhaal geven, dan weet je een beetje waar ik het over heb als ik hier praat.
In november 2002 heb ik mijn moeder af moeten geven. 6 dagen hiervoor hadden wij te horen gekregen dat ze longkanker had. Dit is dus allemaal echt heel snel gegaan! Heel heftig geweest. Nu anderhalf jaar geleden te horen gekregen dat ook mijn vader longkanker heeft. Hij zou geopereerd worden, maar tijdens de operatie zagen ze toch uitzaaiingen, dus weer dichtgemaakt. Toen aangesterkt en aan de chemo begonnen. Dez eis goed aangeslagen en heeft de tumor echt heel veel kleiner gemaakt. Dit heeft zo een jaar stilgestaan. Ongeveer 7/ 8 weken geleden ontdekt dat de tumor weer aan het groeien was. Dus nu weer aan de chemo. Vandaag op de helft van zijn kuren, dus vanochtend een scan gehad om te kijken of de chemo zijn werk doet. En gelukkig dat doet het!!! De tumor is aan het krimpen, dus dat was goed nieuws. Eigenlijk het beste nieuws wat we op dit moment konden krijgen.

29-07-2009 11:44

He wat een goed nieuws butterfly! Ik moest nog aan je denken, want ik wist dat ik vandaag m'n echo had en jij juist zo horen hoe het met de chemo gaat. Ik duimde al dat we allebei goed nieuws zouden hebben. En gelukkig! De echo was goed. Een kindje gezien met een kloppend hartje (en gehoord) en alles zag er goed uit. Ben wel een week minder ver, maar dat vermoeden had ik al... (de ovulatietesten waren een week later pas positief, dus die klopten als een bus haha).
Ik hoop echt dat iedereen hier snel een mooie echo mag krijgen. We verdienen het allemaal zo!

Nancy; welkom hier! Kort mijn verhaal; mijn moeder is in augustus 2007 overleden aan darmkanker (na 11 maanden). Ik was zwanger toen we hoorden dat ze ziek was en m'n dochter was 3 maanden toen ze overleed. Nu weer zwanger en alles komt dus weer goed naar boven. Een zware, maar natuurlijk ook hele mooie tijd voor mij dus. Maar, ik haal er veel kracht uit dat ze bij me is. Ik hoor haar tegen me praten als ik naar de verloskundige ga en weet dat zij ons allemaal beschermd.

29-07-2009 14:25

Hee Miekie! Wat fijn dat de echo goed was!! Hoe ver ben je nu dan precies? Lief dat je nog aan me gedacht hebt... sorry dat ik niet aan jou gedacht heb, was echt vergeten dat jij vandaag je echo had... :oops:

29-07-2009 18:49

@Miekie en Butterfly: Wat fantastisch nieuws voor jullie beiden zeg, en wat wat een opluchting lijkt me. Ik ben helemaal blij voor jullie..

29-07-2009 19:26

Hee Fiemo, dank je wel! Inderdaad een hele grote opluchting... Nu gewoon weer door met de chemo. Hij is op de helft!

30-07-2009 07:01

Ben even een klein weekje weggeweest. Maar ben weer helemaal terug.
@Butterfly......wat een goed nieuws van je vader! Super en ik zie in je banner dat je overtijd bent. Zul je nog een keertje goed nieuws krijgen.
De duimen draaien voor je!

Aan alle nieuwe meiden in dit topic......welkom!

30-07-2009 19:58

volgende week is het een jaar geleden dat ik mn moeder verloren ben...het verdriet is nog vers. Zeker nu we bezig zijn om zwanger te raken van ons eerste kindje, wat mis ik mn mams. Valt het jullie ook op dat iedereen om je heen zwanger is...
Vandaag is mn NOD...ongesteldheid is uitgebleven.

beetje raar misschien, maar ik geloof dat er meer is na het menselijke leven. Ik heb mn moeder gevraagd om een teken te geven als ik zwanger ben. Deed ik gisterenmorgen de lamellen open om het raam dicht te doen en viel er een vlinder op de grond. Hij leefde nog, bleef even zitten, daarna ging hij in het raamkozijn zitten en vloog niet veel later weg... ik hoop zo dat dit een teken was:!: hou jullie op de hoogte

Heb met lief afgesproken pas over twee weken te testen ivm eerdere ervaring NOD.

04-08-2009 18:23

Zo, ik ben weer terug van vakantie en moest even bijlezen....
Alle 'nieuwe' dames hier; welkom en spijtig te horen dat zovelen al hun moeder kwijt zijn! Maar goed, gelukkig zijn onze mama's wel ergens bij ons, letten ze op ons en zullen ze straks echt wel mee genieten als we zwanger mogen zijn toch?!

@ Butterfly; wat een goed nieuws voor je vader! kijk, dat zijn berichten waar je gewoon op zit te wachten, dan weet je tenminste waarvoor je het doet toch? Veel sterkte nog met de tweede helft van de kuur, de laatste loodjes wegen toch het zwaarst...... Wat gaat er trouwens na deze kuur gebeuren? En zo te zien aan je banner ben je toch ongi geworden; bÃ¡len maar kop op, dit jaar gaat echt ons jaar worden dus ook voor jou nog een dikke vette positieve test! Knuffie.

@Swiep; digitale knuf meisie, het zal een moeilijke periode voor je zijn, zeker omdat een jaar nog maar zo kort is.... ik hoop voor je dat je ongi gewoon lekker 9 maanden wegblijft hoor!

04-08-2009 19:19

Aangezien ik het me moeder niet kan vragen kan ik het wel mijn oma vragen zij heeft tot slot 8 kids gekregen en weet hoe lang mn moeder erover deed zwanger te worden.
Morgen breng ik haar een bezoek en kan het dan heel misschien vragen.

Maar het blijft balen dat je geen moeder bij je hebt waar je je gedachten mee kan delen.

MG

04-08-2009 22:56

Hee Jelske, thanks! Ben zondagochtend inderdaad ongi geworden... blegh! Cry

Dan maar weer door naar ronde 12! Denk dat ik binenkort de HA ga bellen. Alleen heeft die nog twee weken vakantie. Zou ik ook rechtstreeks naar het ziekenhuis kunnen bellen?

05-08-2009 08:22

jammer butterfly dat je ongi bent geworden
na 12 maanden verlies je soms wel ff de moed he? en twijfel je vooral aanjezelf teminste had ik toen..

je heb bij de fertiliteit een doorverwijzing nodig van je ha
maar dan moet jezelf de fertiliteit bellen voor een afspraak teminste moest ik
ook dat duurde 2 maand voordat we konden konden pff

misschien als je de vervangende ha belt dat je alvast een afspraak mag maken?
omdat daar ook enige wachtijd is?

05-08-2009 16:49

butterfly; m'n echo was helemaal goed! En geeft niks hoor dat je niet aan me gedacht hebt; je hebt wel wat anders aan je hoofd!
Balen dat je ongi bent geworden Sad

1 augustus was de overlijdensdag van m'n moeder. We hebben weer ballonnen de lucht ingelaten met een boodschap er aan vast. En verder met z'n allen de dag erna naar Blijdorp geweest. Hoop dat ze mee heeft genoten...
Ik heb altijd wat met meeuwen. Ze trekken vaak mijn aandacht en dan denk ik aan m'n moeder. Vorig jaar toen we de ballonnen net hadden los gelaten, kwam er een meeuw over vliegen en nu weer; hij vloog zo onder de ballonnen door. Ik geloof ook wel in tekens hoor.

Dus Swiep; hoop dat de vlinder goed nieuws kwam brengen Tongue

05-08-2009 20:30

Ok geen moeder maar vader dan...
Krijg nu vandaag het harde bewijs dat mijn vader me gewoon weg niet wil kennen.
Waar doe ik moeite voor om hem te mailen an te bellen.
Als het bewijs toch zo hard is.
Waar doe je dan de moeite voor.
Gelukkig heb ik mijn oma nog en die is me heel dierbaar..

MG

05-08-2009 21:41

Hee Miekie, fijn dat de echo helemaal goed was.
Wij-30, misschien inderdaad wel een goed idee om de vervangende HA te bellen... anders duurt het nog langer!

06-08-2009 13:35

@ Butterfly: wat een verhaal zeg, van je broer enzo! Vreemd toch, dat al die familiedingen soms bijna soap-achtige verschijnselen aan kunnen nemen... En ook jammer dat je weer ongi bent geworden. Hoop dat de ha je wat meer kan vertellen (of ga je niet naar de ha?). En goed te horen dat de chemo's van je vader ook goed gaan/te verdragen zijn. DAt geeft de burger moed...

@ MG1981: Jeetje, dat klinkt heftig! Zit bijna in hetzelfde schuitje, in die zin dat mijn moeder vorig jaar is overleden aan borstkanker en mijn vader een maand geleden is hertrouwd met een vrouw die ik nauwelijks ken (4x gezien ofzo). Hij is nu druk bezig met zijn nieuwe leven (inclusief zijn nieuwe 'dochter' van 10) dat hij mij en mijn zus nauwelijks een blik waardig gunt. We zijn naar het burgerlijk huwelijk geweest, en sindsdien heb ik niets meer van hem vernomen, geen mailtje, geen smsje, geen telefoontje... niets. Echt heel vervelend. Dus ik weet ongeveer (een beetje) hoe je je moet voelen.

@ Swiep: Wat bijzonder! Hoop dat de vlinder inderdaad een teken voorje was!

06-08-2009 14:16

@IreneM
Ik weet nog dat je toen enorm tegen de bruiloft opzag.
En nu horen jullie helemaal niets meer van je vader. Heb je zelf wel nog geprobeerd om contact met hem op te nemen?
Misschien toch nuttig om een keertje om de tafel te gaan zitten met elkaar.
Uiteindelijk zul je toch zelf de knoop moeten doorhakken wil ik er nog wel of geen energie insteken.
Het blijft moeilijk. Uiteindelijk heb je maar Ã©Ã©n vader.
Sterkte.........
Liefs

06-08-2009 15:44

Ja, I know....

Probleem is dat ik voor de bruiloft nog alles uit de kast heb gehaald om met hem en mijn zusje om de tafel te zitten, tot en met mediation bij een psycholoog aan toe! Heeft helaas helemaal niets geholpen.

En ja, mijn zusje en ik zijn het energie erin investeren moe. Dus hoewel ik inderdaad maar 1 vader heb, vind ik nu toch echt dat het nu maar eens van zijn kant moet komen.... Maar moeilijk is het wel. Misschien toch maar weer een keer contact opnemen dan.

06-08-2009 15:48

Hai IreneM,

Zolang ik nog niet ongesteld ben, ga ik dr nog maar even vanuit Wink

Hoe ver ben jij nu?

X

06-08-2009 16:50

Net heerlijk de bbq aan gehad en een goed glas rosÃ© erbij.... oooh, wat zou m'n mama ervan genieten als ze erbij had kunnen zitten! Nou, haar lievelingsbloemetje uit de tuin geplukt en in een heel klein beetje rosÃ© bij me op tafel gezet; zo was ze er toch eventjes bij hahaha

06-08-2009 18:00

In je hart is ze toch altijd bij je Wink

wel gezellig, zo met een roze ( een voor jouw en een voor je mamma...)

Tongue

06-08-2009 18:26

IreneM schreef:Ja, I know....

Probleem is dat ik voor de bruiloft nog alles uit de kast heb gehaald om met hem en mijn zusje om de tafel te zitten, tot en met mediation bij een psycholoog aan toe! Heeft helaas helemaal niets geholpen.

En ja, mijn zusje en ik zijn het energie erin investeren moe. Dus hoewel ik inderdaad maar 1 vader heb, vind ik nu toch echt dat het nu maar eens van zijn kant moet komen.... Maar moeilijk is het wel. Misschien toch maar weer een keer contact opnemen dan.

Ik kan me indenken dat je het investeren moe bent.
Maar verwacht je dat je vader contact op zal nemen?
Ik heb laatst een fikse ruzie met mijn moeder gehad. Is ook een opeen stapeling geweest vanalles en nog wat.
Heb toen duidelijk mijn grens aangegeven dat het voor mij allemaal niet meer hoefde. Had ook aangegeven dat als zij nog graag contact wilde nog naar mijn huis kon komen.
Na een maand heeft zij die stap genomen. Het contact is niet meer zoals het geweest is. Maar spreken weer met elkaar. En dat is toch ook wel fijn.
Mijn vader is 3 jaar geleden overleden. En wij waren echt twee handen op een buik. Mis hem echt enorm. Maar ben me er ook van bewust dat ik nog een moeder heb. We zijn allemaal niet perfect. Maar we weten nu wel wat we aan mekaar hebben.

Het is een beetje onsamenhangend geworden geloof ik..................sorry!

06-08-2009 22:54

Nee, ik snap het wel.
Hij weet dat hij altijd welkom is. Maar of hij de stap gaat nemen... Misschien als het fout gaat, al hoop ik voor hem dat dat niet gaat gebeuren. Maar gezien de snelheid waarmee alles gaat... Vrees ik ervoor.

Nou ja, wellicht komt alles goed. Wie weet..

08-08-2009 19:48

He Jelske. Wat tof dat je dan ook een glaasje voor je moeder neer zet! Zou ik ook vaker moeten doen zulke dingen...
Ik heb m'n moeders naam wel doorgegeven voor de bomen voor het leven dag. Dat is voor alle mensen die overleden zijn aan kanker. Je kan een boom voor diegene planten in het Wilhelminabos en diegene zijn/ haar naam komt op een groot gedenkbord met alle anderen die die oneerlijke strijd verloren hebben. Dat is 28 november en we maken er met de hele familie een weekend weg van.

Wat ook echt tof is, is dat mijn beste vriendin (wiens vader vorig jaar is overleden) gister kwam vertellen dat ze ook zwanger is. We schelen maar 3 weken! Kunnen we lekker samen zwangeren. Als dat niet van bovenaf geregeld is!

09-08-2009 10:53

He Miekie,

Gefeliciteerd voor jouw en je vriendin! Dat kan bijna geen toeval zijn. Je moeder en haar vader hebben vast overleg gehad!

Sterkte en geniet van je zwangerschap!

14-08-2009 10:08

Hee Miekie... das tof een boom planten voor je moeder. Mooi zeg... en dan op 28 november... is mijn moeders sterfdag. Toevallig!

14-08-2009 10:54

Butterfly82 schreef:Hee Miekie... das tof een boom planten voor je moeder. Mooi zeg... en dan op 28 november... is mijn moeders sterfdag. Toevallig!

14-08-2009 22:39

Heej Misslola! Hier gaat het wel oke. Heb nu even een weekje vakantie, dus dat is wel lekker. Alleen zit heel de week al volgepland, dus weinig lekker samen thuis. Maar ach, wel allemaal leuke dingen voor de boeg! Papa heeft twee weken terug en scan gehad om te kijken of de chemo aan slaat of niet. En jawel, de tumor was al iets kleiner dan aan het begin. Dus de chemo slaat in ieder geval aan! Nu nog Ã©Ã©n kuur te gaan (van 3 weken) en dan weer een scan om te kijken hoe het er dan voor staat. Nog steeds spannend maar we weten in ieder geval dat de chemo iets doet. Gelukkig!
Verder heb ik in de afgelopen paar weken al weer van drie mensen gehoord dat ze zwanger zijn... Gun het echt iedereen natuurlijk, maar merk wel dat ik het iets moeilijker vind. Ik denk nu wel eens, waarom zij wel en wij niet? Maar ik weet dat ik zo niet moet denken en onze tijd komt ook vast wel.... Maar soms zakt de moed me wel even in de schoenen... Sorry voor mijn geklaag, maar af en toe even lekker alles wegschrijven is wel fijn. Volgende week is de HA terug van vakantie dus dan ga ik bellen. Wil nu toch wel weten als er iets niet goed zit bij een van ons...

15-08-2009 16:58

Dank je wel Swiep!

Butterfly; je mag hier lekker klagen hoor. Al vind ik het geen klagen. Snap heel goed dat het heel frustrerend is. Wij hebben er maar 5 maanden over gedaan. Maar, als je eenmaal zwanger bent, ben je die tijd zo vergeten hoor! Hopelijk verwijst de huisarts jullie door. Dan kom je wel in de medische molen, maar daar kunnen ze veel. En wie weet, is er niets mis met jullie vruchtbaarheid, maar helpt alle spanning van afgelopen tijd ook niet echt mee. Succes!

17-08-2009 06:53

Butterfly82 schreef:Heej Misslola! Hier gaat het wel oke. Heb nu even een weekje vakantie, dus dat is wel lekker. Alleen zit heel de week al volgepland, dus weinig lekker samen thuis. Maar ach, wel allemaal leuke dingen voor de boeg! Papa heeft twee weken terug en scan gehad om te kijken of de chemo aan slaat of niet. En jawel, de tumor was al iets kleiner dan aan het begin. Dus de chemo slaat in ieder geval aan! Nu nog Ã©Ã©n kuur te gaan (van 3 weken) en dan weer een scan om te kijken hoe het er dan voor staat. Nog steeds spannend maar we weten in ieder geval dat de chemo iets doet. Gelukkig!
Verder heb ik in de afgelopen paar weken al weer van drie mensen gehoord dat ze zwanger zijn... Gun het echt iedereen natuurlijk, maar merk wel dat ik het iets moeilijker vind. Ik denk nu wel eens, waarom zij wel en wij niet? Maar ik weet dat ik zo niet moet denken en onze tijd komt ook vast wel.... Maar soms zakt de moed me wel even in de schoenen... Sorry voor mijn geklaag, maar af en toe even lekker alles wegschrijven is wel fijn. Volgende week is de HA terug van vakantie dus dan ga ik bellen. Wil nu toch wel weten als er iets niet goed zit bij een van ons...

Klagen mag je inderdaad. Wij zijn dan wel een minder lang bezig om zwanger te worden, maar de moed zakt mij ook steeds meer in de schoenen. En inderdaad wat jij zegt, waarom zij wel en wij niet.
Toch ben ik er ook wel van overtuigd dat het ons wel gaat lukken.............ooit!
Mocht het deze ronde niet gelukt zijn dan gaan we onze vakantie boeken voor in december. Heb het tot nu een beetje uitgesteld voor het geval dat. Dan kunnen we namelijk het geld goed gebruiken voor de babykamer.
Maar nu ga ik eerst aan mezelf denken en lekker 3 weken rondreizen. Mocht het in de tussentijd toch raak zijn dan komt de rest ook wel allemaal goed!

17-08-2009 10:13

Sorry dat ik hier zo in kom breken, maar ik moet wel want het onderwerp is zoooo herkenbaar! Cry

Mijn moeder is vorig jaar juli overleden en had niets liever gewild dan oma worden. Heel verdrietig maar het heeft niet zo mogen zijn.. Cry

Doordat iemand zijn mond voorbij heeft gepraat ben ik er achter gekomen dat ze zelfs een cadeautje voor haar eventuele toekomstige kleindkind bij mijn schoonouders heeft achtergelaten (ze wist dat ze zou overlijden). Zo onwijs lief maar toch ook wel weer beladen..
Gelukkig heb ik een hele lieve schoonmoeder die een hoop goed kan maken op het gebied van vragen en ervaring, mocht het eventueel zo ver zijn. Wij gaan namelijk eind van de week aan de klus!

17-08-2009 17:46

(Helaas) welkom Nenz, je breekt helemaal niet in... iedereen is welkom ook al had ik liever een leeg forum gezien natuurlijk. 1 jaar geleden, het zal wel voelen als vorige week. Mijn moeder is in juni 2007 overleden en het lijkt ook net gisteren.
Ik ben nu bijna 18 weken zwanger en toen ik het aan mijn zus vertelde kwam ze met allemaal slabbetjes, handdoekjes en lakentjes die onze moeder had gemaakt voor een toekomstig kindje voor mij. Even een heel emotioneel moment want ik wist het niet.
Mijn zus had het gevonden toen ze door een kast ging na het overlijden van onze moeder en had het mee genomen om het als verrassing te geven mocht het zover zijn.
Ik kan me voorstellen dat je ervan baalt dat iemand zijn mond heeft voorbij gepraat. Ik hoop dat de verrassing er toch wel is als je het uiteindelijk krijgt.
Heel veel succes met klussen en hopelijk helpt je moeder je erbij. En nogmaals welkom hier!

Butterfly.. wat fijn dat de chemo aanslaat. Ik hoop dat je vader niet teveel last heeft van deze kuur, spannen hoor. En wat Miekie zegt, ik vind het helemaal niet klagen. Ik kan me zo goed voorstellen dat je je zo voelt. Het valt mij ook heel erg op hoeveel vrouwen er zwanger zijn, ik hoef er niet eens voor naar de Ikea Wink

Dikke knuffel!

17-08-2009 17:55

Hee Fiemo, wel mooi dat je die spullen nog hebt gekregen van je moeder. Wel speciaal zeg... Papa heeft tot nu toe weinig last gehad van de chemo. Alleen een paar keer flinke maagpijn. Trouwens wel fijn dat meer mensen herkennen dat je ineens overal zwangere vrouwen ziet... Wil ook zo graag... We hebben deze week samen vakantie en het is onze klusweek, dus wie weet! Aan het klussen hoeft het deze keer in ieder geval niet te liggen! Wink

Hoe is het verder met jou Fiemo? 18 weken alweer.... Bijna op de helft zeg! Wat gaat dat snel...

17-08-2009 19:07

Fiemo schreef:(Helaas) welkom Nenz, je breekt helemaal niet in... iedereen is welkom ook al had ik liever een leeg forum gezien natuurlijk. 1 jaar geleden, het zal wel voelen als vorige week. Mijn moeder is in juni 2007 overleden en het lijkt ook net gisteren.
Ik ben nu bijna 18 weken zwanger en toen ik het aan mijn zus vertelde kwam ze met allemaal slabbetjes, handdoekjes en lakentjes die onze moeder had gemaakt voor een toekomstig kindje voor mij. Even een heel emotioneel moment want ik wist het niet.
Mijn zus had het gevonden toen ze door een kast ging na het overlijden van onze moeder en had het mee genomen om het als verrassing te geven mocht het zover zijn.
Ik kan me voorstellen dat je ervan baalt dat iemand zijn mond heeft voorbij gepraat. Ik hoop dat de verrassing er toch wel is als je het uiteindelijk krijgt.
Heel veel succes met klussen en hopelijk helpt je moeder je erbij. En nogmaals welkom hier!

Dank je wel Wink

Jeetje ik zat jouw verhaal met tranen in mijn ogen te lezen, echt waar... Ja het is net gisteren inderdaad en een collega zei dat dat nooit meer overgaat. Het slijt IETS, maar de pijn blijf je wel voelen Sad

Ik zal al jullie verhalen eens doorlezen. Samenhorigheid is altijd fijn, al is het geen leuk onderwerp Cry

18-08-2009 13:03

Dames,

Mijn pappie heeft vanuit hierboven goed zijn best gedaan.
Had vanmorgen een positieve test!!!!
Ik ben ZWANGER.................................Het is nog heel pril allemaal..............kan het nog niet bevatten en hoop dat alles goed blijft gaan. Maar daar zorgt pap wel voor. Straks na het werk even bij hem op bezoek op het kerkhof.
Hij wordt de eerste waar ik het hardop tegen ga vertellen.
Het is al zo raar om te schrijven ik ben zwanger. Helemaal als je het moet uitspreken!!!