09-03-2009 20:09
hé mensen,
Ik lucht ook graag even mijn hart, ik kan er moeilijk over praten met vrienden/familie (ligt aan mij hoor).
Al ruim twee jaar proberen mijn vriend en ik zwanger te worden. De kansen zijn verminderd, dat wisten we toen we stopten met voorbehoeden... Al die tijd heb ik redelijk goed mijn kop in het zand kunnen steken. 'We hebben het nauwelijks echt op vruchtbare momenten gedaan', 'we weten het toch nog niet helemaal zeker', 'goh wat heerlijk die vrijheid zonder kinderen', etc. Ik kon voor iedereen blij zijn die zwanger was / werd en was ook oprecht blij. Inmiddels verandert het toch wel een beetje... Eigenlijk is het wel heel erg balen dat het zo moeilijk gaat. Mijn vriend wil het nog liever dan ik, zonder dat hij druk bij me legt, maar ik heb zo'n schuldgevoel. Wat nou als ik het hem nooit kan geven? Ik geloof dat ik teveel van hem houd om hem dat aan te doen.. hij zou zo'n geweldige vader zijn. Nu onlangs de laatste kinderloze vriendin ook nog zwanger geworden is ben ik er erg verdrietig om, en voel me ook eenzaam. Ik wil niet depri worden, sterk blijven en ook uitstralen dat ik er vertrouwen in heb maar af en toe breek ik gewoon bijna.
Want: door medicijnen vroeger verminderde vruchtbaarheid, door veel verklevingen in mijn buik door eerdere operaties verminderde kans en als het wel lukt, grotere kans op bbm zwangerschap. Daarnaast mis ik door een operatie een eileider. Ook nog een erfelijke aandoening die bbm kans vergroot en vruchtbaarheid vermindert. En als ik dan wel zwanger zou raken is het nog gevaarlijk voor mezelf ook door die aandoening die ik heb, en is het ook nog de vraag of het kindje wel gezond is. Soms als ik dit op een rijtje zet word ik er zo moedeloos van.
Weet iemand hoe het zit als je maar 1 eileider hebt? Heb je dan 'maar' 1 x per 2 mnd kans, of neemt de andere eileider de rol over? Ook als je veel verklevingen hebt? Af en toe heb ik erg veel last van mijn eisprong, andere keer voel ik het niet. Zou het kunnen dat bij de pijnlijke het de verkeerde kant is of juist andersom omdat ik het bij de gezonde alleen kan voelen?? Allemaal vragen. Misschien kan ik ze beter aan een gynaecoloog stellen trouwens.... Elk hart onder de riem is welkom.
groetjes van Meestal Positivo
Ik lucht ook graag even mijn hart, ik kan er moeilijk over praten met vrienden/familie (ligt aan mij hoor).
Al ruim twee jaar proberen mijn vriend en ik zwanger te worden. De kansen zijn verminderd, dat wisten we toen we stopten met voorbehoeden... Al die tijd heb ik redelijk goed mijn kop in het zand kunnen steken. 'We hebben het nauwelijks echt op vruchtbare momenten gedaan', 'we weten het toch nog niet helemaal zeker', 'goh wat heerlijk die vrijheid zonder kinderen', etc. Ik kon voor iedereen blij zijn die zwanger was / werd en was ook oprecht blij. Inmiddels verandert het toch wel een beetje... Eigenlijk is het wel heel erg balen dat het zo moeilijk gaat. Mijn vriend wil het nog liever dan ik, zonder dat hij druk bij me legt, maar ik heb zo'n schuldgevoel. Wat nou als ik het hem nooit kan geven? Ik geloof dat ik teveel van hem houd om hem dat aan te doen.. hij zou zo'n geweldige vader zijn. Nu onlangs de laatste kinderloze vriendin ook nog zwanger geworden is ben ik er erg verdrietig om, en voel me ook eenzaam. Ik wil niet depri worden, sterk blijven en ook uitstralen dat ik er vertrouwen in heb maar af en toe breek ik gewoon bijna.
Want: door medicijnen vroeger verminderde vruchtbaarheid, door veel verklevingen in mijn buik door eerdere operaties verminderde kans en als het wel lukt, grotere kans op bbm zwangerschap. Daarnaast mis ik door een operatie een eileider. Ook nog een erfelijke aandoening die bbm kans vergroot en vruchtbaarheid vermindert. En als ik dan wel zwanger zou raken is het nog gevaarlijk voor mezelf ook door die aandoening die ik heb, en is het ook nog de vraag of het kindje wel gezond is. Soms als ik dit op een rijtje zet word ik er zo moedeloos van.
Weet iemand hoe het zit als je maar 1 eileider hebt? Heb je dan 'maar' 1 x per 2 mnd kans, of neemt de andere eileider de rol over? Ook als je veel verklevingen hebt? Af en toe heb ik erg veel last van mijn eisprong, andere keer voel ik het niet. Zou het kunnen dat bij de pijnlijke het de verkeerde kant is of juist andersom omdat ik het bij de gezonde alleen kan voelen?? Allemaal vragen. Misschien kan ik ze beter aan een gynaecoloog stellen trouwens.... Elk hart onder de riem is welkom.
groetjes van Meestal Positivo
vooral niet als je 1 eileider hebt!!