Ben ik gelukkig niet de enige. haha.
Heb me afgelopen week s avonds ook een keer van de bank afgesleept, moest eigenlijk sporten, maar ik zat hier mooi achter de computer. Ik denk hop, kun je eens even je zinnen verzetten en dat hielp inderdaad.
Ik denk sporten is gezond, is alleen maar bevordelijk haha.
Soms denk ik laten we direct maar beginnen, want volgens mij ben ik er wel drie dubbel en dwars aan toe. Maar goed ik wil niet mijn man op jagen. Ben al binnen 1 week met de pil gestopt en met folimzuur gestart dus niet alles te gelijk willen he. :oops:
We hadden toevallig vorige week onze vrienden een uitnodiging gegeven voor een etentje bij ons thuis, eind maart. Dan ben ik ongeveer 9 weken zwanger, dus ik durfde al niet voor te stellen om het dan te vertellen. Wat zegt m'n man: oh, ik ben al aan het nadenken over het toetje, iets met muisjes of zo Hetgeen betekend dat we het daarvóór al aan de ouders kunnen vertellen
En de week erna heeft mijn volleybalteam weer een wedstrijd (ik ben vier weken terug geblesseerd geraakt maar ik ga toch zeker dit jaar niet meer volleyballen ). Ik ga soesjes glazuren met muisjes erop en die bij het natafelen uitdelen. Heb nu al zin in de reacties!
Hey ik ben nieuw hier maar ik heb het wel aan iedereen verteld die ik vond dat het zou willen weten.
We zijn sinds mei 2008 aan het klussen en het is nog steeds niet gelukt, woensdag zijn we voor het eerst naar het ziekenhuis geweest en we wachten in spanning de uitslag af.
Groetjes Marielle :roll:
Hey allemaal ik ben nieuw hier maar ik ben sinds februari 2008 gestopt met de pil en ik heb het alleen aan mn halfzusje en broertje verteld en mn schoon ouders en mn pa.
Tot nu toe nog geen zwangerschap gehad en we zijn woensdag voor het eerst naar het ziekenhuis geweest voor een vruchtbaarheidstest voor mn man. Dus we wachten in spanning af tot we de uitslag binnen hebben.
Groetjes Marielle :roll:
Ik vind het eigenlijk een heel brutale vraag van mensen die vragen : en wanneer gaan jullie aan kinderen beginnen?
Voor het zelfde geld zijn jullie onvruchtbaar en doet dit je veel verdriet,,,,kunnen hun natuurlijk ook niet weten maar daarom vind ik dat je zo'n vraag nooit hoort te vragen :roll:
Het is bijna net zo persoonlijk als: hoe vaak doen jullie het per week?
Dat is iedreen zn eigen zaak hoor.
Maar ja dat vind ik weer. Ik weet het, ik ben een aparte
is echt moeilijk hoor om het tot 12 weken geheim te houden! Waarschijnlijk ehb je al een echo gehad en verloskundige geweest, sommige beginnen zelfs al vlot te groeien (zoals ik) ga t dan maar voor je zien te houden haha! Geloof me, t nieuws brand dan op je lippen. tenzij je niet zo heel close ben je met je ouders, dan kun je t misschien beter geheim houden.. Ik heb zodra ik de test heb gedaan het aan alle ouders verteld (ong 5 weken) en aan de hele wereld met 9 weken. toen hadden we het ukkie ook gezien, inclusief hartslag.. dus dan is het lastig om nog geheim te houden. Voor ons zat t gewoon goed (al zou t mis gaan, dan zou je er toch mensen over vertellen met 9 weken).. maar dat is allemaal heel persoonlijk antuurlijk. Wij hadden ook heel netjes voorgenomen om t met 12 weken pas te vertellen, maar toen werd t op gegeven moment met 10 weken dan maar.. en uiteindelijk toch maar met 9 weken haha! Je wilt t zooo graag delen!
Het zwanger worden heb ik alleen aan een paar vriendinnen verteld, niet aan ouders of familie ofzo.. dat dan weer niet
Liefs!!
Lithaatje schreef:Ik vind het eigenlijk een heel brutale vraag van mensen die vragen : en wanneer gaan jullie aan kinderen beginnen?
Voor het zelfde geld zijn jullie onvruchtbaar en doet dit je veel verdriet,,,,kunnen hun natuurlijk ook niet weten maar daarom vind ik dat je zo'n vraag nooit hoort te vragen :roll:
Het is bijna net zo persoonlijk als: hoe vaak doen jullie het per week?
Dat is iedreen zn eigen zaak hoor.
Maar ja dat vind ik weer. Ik weet het, ik ben een aparte
Ben het helemaal met je eens, bovendien blijven sommige mensen het steeds vragen grrrrrrr :x
Zelf zeg ik nu dat ik best wil wachten tot 12 weken met het aan de ouders te vertellen, maar mijn man zou het het liefst zo snel mogelijk vertellen. Het compromis ligt nu bij 10 weken, zien of dat vol te houden is Eerst maar eens zwanger zijn
finaly87 schreef:is echt moeilijk hoor om het tot 12 weken geheim te houden! Waarschijnlijk ehb je al een echo gehad en verloskundige geweest, sommige beginnen zelfs al vlot te groeien (zoals ik) ga t dan maar voor je zien te houden haha! Geloof me, t nieuws brand dan op je lippen. tenzij je niet zo heel close ben je met je ouders, dan kun je t misschien beter geheim houden.. Ik heb zodra ik de test heb gedaan het aan alle ouders verteld (ong 5 weken) en aan de hele wereld met 9 weken. toen hadden we het ukkie ook gezien, inclusief hartslag.. dus dan is het lastig om nog geheim te houden. Voor ons zat t gewoon goed (al zou t mis gaan, dan zou je er toch mensen over vertellen met 9 weken).. maar dat is allemaal heel persoonlijk antuurlijk. Wij hadden ook heel netjes voorgenomen om t met 12 weken pas te vertellen, maar toen werd t op gegeven moment met 10 weken dan maar.. en uiteindelijk toch maar met 9 weken haha! Je wilt t zooo graag delen!
Het zwanger worden heb ik alleen aan een paar vriendinnen verteld, niet aan ouders of familie ofzo.. dat dan weer niet
Liefs!!
Ja dat lijkt me ook erg lastig !
Vind het al moeilijk om niemand te zeggen dat we met de pil gestopt zijn !
Nu praat ik de oren maar van m'n vriend z'n hoofd af :lol:
@ Rheetje ja idd hier precies hetzelfde. Ze vroegen het 4 jaar geleden al.
Ja soorry hoor maar als je net een klein jaar samen bent en je vraagt zoiets vraag ik me af of je wel goed in je hoofd ben
mensen weten bij ons al dat we dit jaar willen gaan proberen, maar wanneer dat weet niemand behalve mijn vriend, ik en 1 vriendin (die wil ik namelijk als kraamverzorgster hebben en ze kan 1 voorkeur gezin hebben in een jaar, dus haar moest ik het wel vertellen). Mijn vriend vond het namelijk zo leuk dat hij er nu aan toe was dat hij het de vrienden groep verteld heeft. Schoonouders en schoonzusje enzo die weten het niet, hoewel ik denk dat die vragen ook wel gaan komen als blijkt dat de kleine kamer leeg staat.
Waarom mensen het al weten (tenminste dat denk ik), omdat wij nu zo hard aan het klussen zijn om de kleine kamer leeg te krijgen, tsja, en daar heb ik al hulp bij nodig van broertjes enzo... Dus ja, dat is lastig.
Ik weet ook niet of ik het geheim zou kunnen houden, ik denk dat het op mijn lippen zal branden om te vertellen... maar ik wil het wel uitstellen tot na de eerste echo....
Eerst ook maar zwanger zien te worden dit jaar toch???
ikkewil schreef:mensen weten bij ons al dat we dit jaar willen gaan proberen, maar wanneer dat weet niemand behalve mijn vriend, ik en 1 vriendin (die wil ik namelijk als kraamverzorgster hebben en ze kan 1 voorkeur gezin hebben in een jaar, dus haar moest ik het wel vertellen). Mijn vriend vond het namelijk zo leuk dat hij er nu aan toe was dat hij het de vrienden groep verteld heeft. Schoonouders en schoonzusje enzo die weten het niet, hoewel ik denk dat die vragen ook wel gaan komen als blijkt dat de kleine kamer leeg staat.
Waarom mensen het al weten (tenminste dat denk ik), omdat wij nu zo hard aan het klussen zijn om de kleine kamer leeg te krijgen, tsja, en daar heb ik al hulp bij nodig van broertjes enzo... Dus ja, dat is lastig.
Ik weet ook niet of ik het geheim zou kunnen houden, ik denk dat het op mijn lippen zal branden om te vertellen... maar ik wil het wel uitstellen tot na de eerste echo....
Eerst ook maar zwanger zien te worden dit jaar toch???
Liefs Wilma
groot gelijk om het nog even geheim te houden voor familie
Ik heb het aan 2 vriendinnen verteld en voor de rest weet niemand het nog. Soms heb ik wel het idee dat mijn schoonmoeder iets weet. Die gaf mijn laatst allemaal babyfoto's van mijn man en dan kijkt ze me ook nog een raar aan. dus denk dat ze al iets vermoed
finaly87 schreef:is echt moeilijk hoor om het tot 12 weken geheim te houden! Waarschijnlijk ehb je al een echo gehad en verloskundige geweest, sommige beginnen zelfs al vlot te groeien (zoals ik) ga t dan maar voor je zien te houden haha! Geloof me, t nieuws brand dan op je lippen. tenzij je niet zo heel close ben je met je ouders, dan kun je t misschien beter geheim houden.. Ik heb zodra ik de test heb gedaan het aan alle ouders verteld (ong 5 weken) en aan de hele wereld met 9 weken. toen hadden we het ukkie ook gezien, inclusief hartslag.. dus dan is het lastig om nog geheim te houden. Voor ons zat t gewoon goed (al zou t mis gaan, dan zou je er toch mensen over vertellen met 9 weken).. maar dat is allemaal heel persoonlijk antuurlijk. Wij hadden ook heel netjes voorgenomen om t met 12 weken pas te vertellen, maar toen werd t op gegeven moment met 10 weken dan maar.. en uiteindelijk toch maar met 9 weken haha! Je wilt t zooo graag delen!
Het zwanger worden heb ik alleen aan een paar vriendinnen verteld, niet aan ouders of familie ofzo.. dat dan weer niet
Liefs!!
Ja dat lijkt me ook erg lastig !
Vind het al moeilijk om niemand te zeggen dat we met de pil gestopt zijn !
Nu praat ik de oren maar van m'n vriend z'n hoofd af :lol:
Daar heb ik ook last van. Zou heel graag iemand willen vertellen dat we gestopt zijn met de pil. Maar ja het blijft voorlopig nog even ons geheimpje. Daarom is dit forum ook zo goed, dan kan ik ongestoord mijn verhaal kwijt.
rheetje schreef:vroeg me alleen af, aan wie vertel je het eerst?? uitgezonderd van je partner dan!!
Zoals ik er nu overdenk (ben nog niet zwanger), vertel ik het pas aan iemand anders als ik echt zwanger ben en dan rond 10 weken mijn ouders. Dan direct gevolgd schoonouders. Maar ik heb geen idee of ik dit zolang zal volhouden. Want alleen al het stoppen van de pil, vind ik moeilijk voor me te houden. (tot nu toe weet alleen mijn man en ik dit) Dus dit is een mooi verhaal, maar of ik me hier ooit aan kan houden denk het niet :oops:
ik denk dat ik alseerst even ga kijken of er een avond is dat we bij beide ouders langs kunnen gaan, dan kan er gewoon niks fout gaan, maar de eerste die ik bel.... dat zijn echt mijn broertjes, ik vermoed dat ze dan aan het werk zijn, en ik kan ze vertrouwen dat ze niks zeggen. Daarna gelijk mijn opa en oma's, omdat het voor de ene opa en oma het eerste achterkleinkind zou zijn, dus dat is wel heel bijzonder toch?
enne, ik denk inderdaad ook dat dit forum door een vrouw bedacht is
Tja, die partner. Ik wilde het heel speciaal vertellen, maar toen ik 's ochtends had getest en ik zag dat hij al een beetje wakker was, heb ik die test gewoon onder z'n neus geduwd!
Een collega van mij had meer pech, die testte toen ze alleen thuis was, omdat ze dacht dat het toch niet raak was. En daar zit je dan, met een test in je handen die zwanger zegt en niemand in de buurt om het moment mee te delen!
mijn vriend wil ook altijd dat ik test als hij erbij is, maar stiekem vind ik het ook wel prettig om alleen te doen, omdat het voor hem ook zo spannend is... en het alleen doen vind ik vooral prettig op het moment dat het niet raak zou zijn. Tsja, wat als het wel raak is, dan zit je daar, en dan hoef ik mijn vriend ook niet te bellen, want dan krijg ik dat weer over me heen.... Ik denk dat ik een leugentje om bestwil zou doen als blijkt dat ik zwanger ben.... even opnieuw testen als hij thuis is :twisted:
pff vanmorgen bij een vriendin op de koffie. en vanmiddag mn moeder.
Vind het zo lastig niks te zeggen over dat ik met de pil ben gestopt.
Wil het er zo graag over hebben. :|
Wat leuk om hier mee te lezen! Zelf heb ik deze week mijn schoonmoeder ingelicht dat haar zoon eindelijk klaar is voor kindjes. Ze vroeg ben je al gestopt met de pil ... heb nog juist mijn tong kunnen omdraaien en toch maar nee gezegd. Ik wil straks echt haar gezicht zien als het zover is.
molemieke schreef:Wat leuk om hier mee te lezen! Zelf heb ik deze week mijn schoonmoeder ingelicht dat haar zoon eindelijk klaar is voor kindjes. Ze vroeg ben je al gestopt met de pil ... heb nog juist mijn tong kunnen omdraaien en toch maar nee gezegd. Ik wil straks echt haar gezicht zien als het zover is.
oh ik weet precies wat je bedoelt. Het brand op je lippen he!?
Word ook helemaal niet goed van mezelf.
Maar goed dat ik gewoon werk, die dagen heb ik tenminste afleiding
Ik denk dat het binnen onze vriendengroep gene geheim meer was dat wij dit jaar wel een kindje hopen te kunnen verwachten. Dat ik ook echt gestopt ben met de pil vermoeden ze wel, maar weten ze niet.
We hopen dat we ze binnenkort leuk nieuws kunnen brengen!
Vertel het trouwens deze vrijdag aan mijn oma dat we aan het klussen zijn, nouja vertellen. Ze is afgelopen zondag ochtend overleden en had haar graag willen vertellen dat we bezig zijn om een kindje te maken, maar toen was het al te laat. Zij vroeg 5 jaar geleden al of ik haar het als eerst wou zeggen als ik zwanger was. Nou ben ik nog niet zwanger maar wil een roosje op haar graf plaatsen (aanstaande vrijdag begrafenis) met twee lintjes een roze en een blauwe. Die staan voor een jongen of een meisje natuurlijk.
Zodat ze weet dat we bezig zijn!! leuk idee of iemand nog beter ideeen?? Wilo trouwens niet dat de rest van mijn familie erachter komt dus vandaar
rheetje schreef:vroeg me alleen af, aan wie vertel je het eerst?? uitgezonderd van je partner dan!!
Ik test als ik alleen ben en ga mijn vriend dan op een hele leuke manier verrassen. En dan ga ik het mijn allerbeste vriendin vertellen.
jaah zoiets had in ook in gedachten!!
Mijn zus heeft dat ook gedaan met haar vriend. Ze had volgens mij die kleine babysokjes in een doosje en een speen met papa is de best. Dat lijkt me echt leuk om te mogen doen.
rheetje schreef:Vertel het trouwens deze vrijdag aan mijn oma dat we aan het klussen zijn, nouja vertellen. Ze is afgelopen zondag ochtend overleden en had haar graag willen vertellen dat we bezig zijn om een kindje te maken, maar toen was het al te laat. Zij vroeg 5 jaar geleden al of ik haar het als eerst wou zeggen als ik zwanger was. Nou ben ik nog niet zwanger maar wil een roosje op haar graf plaatsen (aanstaande vrijdag begrafenis) met twee lintjes een roze en een blauwe. Die staan voor een jongen of een meisje natuurlijk.
Zodat ze weet dat we bezig zijn!! leuk idee of iemand nog beter ideeen?? Wilo trouwens niet dat de rest van mijn familie erachter komt dus vandaar
Wat lief! Goed en mooi idee om het zo te doen. Gecondoleerd.
rheetje schreef:Vertel het trouwens deze vrijdag aan mijn oma dat we aan het klussen zijn, nouja vertellen. Ze is afgelopen zondag ochtend overleden en had haar graag willen vertellen dat we bezig zijn om een kindje te maken, maar toen was het al te laat. Zij vroeg 5 jaar geleden al of ik haar het als eerst wou zeggen als ik zwanger was. Nou ben ik nog niet zwanger maar wil een roosje op haar graf plaatsen (aanstaande vrijdag begrafenis) met twee lintjes een roze en een blauwe. Die staan voor een jongen of een meisje natuurlijk.
Zodat ze weet dat we bezig zijn!! leuk idee of iemand nog beter ideeen?? Wilo trouwens niet dat de rest van mijn familie erachter komt dus vandaar
Wat lief! Goed en mooi idee om het zo te doen. Gecondoleerd.
Mijn moeder weet dat we bezig zijn, voor de rest heb ik het nog aan niemand verteld.
Voel ook niet de behoefte om het met andere mensen te delen eigenlijk.
Vind het zo iets persoonlijks van mijn vriend en mij.
jaa daar kan ik me ook wel iets bij voorstellen, dat je het prive vind. Zelf wil ik het tegen iedereen vertellen maar ben bang dat ze het dan de hele tijd zullen vragen of je aan zullen staren
Houd het nog even lekker geheim totdat het moment daar is
Als je net begonnen bent dan is het gewoon "spannend" om het voor jezelf en partner te houden. Maar als je zoals ik al wat langer bezig bent, is het fijn het met anderen te delen, zodat er met bepaalde dingen rekening gehouden kan worden.
rheetje schreef:Vertel het trouwens deze vrijdag aan mijn oma dat we aan het klussen zijn, nouja vertellen. Ze is afgelopen zondag ochtend overleden en had haar graag willen vertellen dat we bezig zijn om een kindje te maken, maar toen was het al te laat. Zij vroeg 5 jaar geleden al of ik haar het als eerst wou zeggen als ik zwanger was. Nou ben ik nog niet zwanger maar wil een roosje op haar graf plaatsen (aanstaande vrijdag begrafenis) met twee lintjes een roze en een blauwe. Die staan voor een jongen of een meisje natuurlijk.
Zodat ze weet dat we bezig zijn!! leuk idee of iemand nog beter ideeen?? Wil trouwens niet dat de rest van mijn familie erachter komt dus vandaar
Wow, wat een ontzettend bijzondere manier om het te vertellen. Mijn moeder is 1 1/2 jaar geleden overleden en mijn vader ken ik niet. Ik vind het doodeng om zwanger te worden omdat ik niet weet wat het allemaal los gaat maken in mij. Ik vind dit wel een hele bijzondere manier om een dierbare toch erbij te betrekken.
Is het gelukt en voelt het goed? Sterkte nog met het verlies..
rheetje schreef:Vertel het trouwens deze vrijdag aan mijn oma dat we aan het klussen zijn, nouja vertellen. Ze is afgelopen zondag ochtend overleden en had haar graag willen vertellen dat we bezig zijn om een kindje te maken, maar toen was het al te laat. Zij vroeg 5 jaar geleden al of ik haar het als eerst wou zeggen als ik zwanger was. Nou ben ik nog niet zwanger maar wil een roosje op haar graf plaatsen (aanstaande vrijdag begrafenis) met twee lintjes een roze en een blauwe. Die staan voor een jongen of een meisje natuurlijk.
Zodat ze weet dat we bezig zijn!! leuk idee of iemand nog beter ideeen?? Wil trouwens niet dat de rest van mijn familie erachter komt dus vandaar
Wow, wat een ontzettend bijzondere manier om het te vertellen. Mijn moeder is 1 1/2 jaar geleden overleden en mijn vader ken ik niet. Ik vind het doodeng om zwanger te worden omdat ik niet weet wat het allemaal los gaat maken in mij. Ik vind dit wel een hele bijzondere manier om een dierbare toch erbij te betrekken.
Is het gelukt en voelt het goed? Sterkte nog met het verlies..
liefs, Fien
Ha Fiemo, ja het was zeker een succes. Iedereen zat te staren naar die roos, ze durfden alleen niet aan me te vragen, maar de gezichten spraken boekdelen :lol: :lol:
Heb wel een beetje het idee dat ze het zo toch mee gekregen heeft . Dus het was een geslaagde actie
Kam me ook goed voorstellen dat je het doodeng vind om zwanger te worden en dat alle gevoelens misschien bovenkomen. Misschien komen er ook wel goeie herinneringen boven, das dan wel de moeite waard . Ik vind trouwens het zwanger worden en misschien wel straks het zwanger zijn best wel een eng idee, maar denk wel dat je eraan went.
ik heb het op het begin met niemand gedeelt tot ik 6 maanden verder was heb ik het gedeelte met me moeder en me zusje en een hele goede vriendin die er 7 jaar over heeft gedaan om zwanger te raken
nu ik 2 1/2 jaar bezig ben weten wel meer mensen het.
ook omdat ik afgelopen zomer een bbz heb gehad in italie was vervelend ik heb dat alleen aan mijn naaste vrienden en familie vertelt de rest dacht dat ik alleen nierbek ontsteking had (die kwam er mooi ook bij)
Laat ik ook eens een keer hier meekletsen. Wij vertellen het niemand dat we bezig zijn, we zijn dan ook nog maar een paar maanden bezig. We willen iedereen verrassen. Helaas is het soms erg moeilijk, zo hebben we net een vroege miskraam achter de rug en dan wil je er toch over praten, zo ben ik ook op dit forum terecht gekomen en kan zo mijn verhaal kwijt. Mochten we zwanger zijn dan proberen we het de eerste drie maanden voor ons zelf te houden.
ja de eerste 3 maanden zou ik ook voor me houden maar het lijkt me zo verschrikkelijk moeilijk je wilt het toch van de daken schreeuwen als je zwanger bent
Met vriendlief we zijn bezig sinds januari en tot nu toe, ook als soms het is moeilijk om niks over dat te zeggen,het is ons gelukt. Dat we proberen we willen niet het zeggen misschien als het te lang duurt.
Maar als ik wel zwanger ben, heb ik al een kind T-shirt voor mijn vriend gekocht die zeg 50% papa 50% mama . In het begin wild mijn vriend niet het direct zeggen dat ik zwanger ben, niet voor de drie manden in de geval, maar ik weet dat voor mij het zal moeilijk zijn om mijn mond te houden :lol: .Dus nu de compromis is gewoon om te wachten voor de resultaat van de bloedonderzoek En ik wil ook dat mij ouders kunnen het snel weten per ze mijn moeder. Dus voor hun het zal zijn bij internet met een foto van de zwangerschapstest et nog eentje van de T-shirt . Mij ouders wonen in Frankrijk en ik ben Française dus ik vind dat internet de goed oplossing is. En ik denk wel dat we zullen het snel ook zeggen aan vriendlief ouders ook. Voor de rest van de gezin en vrienden we zullen zien op tijd.
Wij hebben het ook niemand verteld dat we aan het klussen waren. Nou ja... niemand, 2 goede vriendinnen die wisten het wel, dit omdat ze zelf ook al kinderen hebben en zij wel wisten dat het er wel van zou komen bij ons.
Toen we eenmaal na bijna een jaar geklust te hebben konden vertellen dat we zwanger waren kregen we eigenlijk heel veel reacties zoals, dat hebben jullie goed verborgen gehouden of had ik echt niet verwacht of wat een verrassing zeg ! Wel leuk hoor. Wij liepen er gewoon niet mee te koop dat we bezig waren. Zelfs mijn ouders wisten van niks.
Mijn broertje was helemaal perplex, zo perplex dat de reactie eigenlijk helemaal niet zo leuk was. Maarja dat ligt ook wel een beetje aan mijn broertje. :x
Ik heb er veel moeite mee mijn mond te houden.
Een collega waar ik weinig mee werk weet het. Meer omdat we het over kinderen hadden en ik zei dat het niet erg zou zijn als ik nu zwanger was. Toen wist ze eigenlijk al genoeg.
Voor alle anderen houden we het geheim. Ze verwachten niet dat we een kinderwens hebben. Ik vrees een beetje voor onbegrip en negatieve reacties. Als ik al zwanger zou zijn, dan boeit het me niet wat anderen ervan vinden. Tenminste.. dat denk ik :?:
Ik kon mijn mond niet houden tegen mijn ouders, mijn broer en schoonzus.
Iedereen dacht eigenlijk al dat ik zwanger zou zijn ben gestopt met roken.
En toen mijn moeder in Januari de familie belden dat ze oma wordt zeiden ze gelijk o
daarvoor is ze gestopt met roken. (haha) maar me broertje wordt vader in augustus
dat had dus niemand verwacht (is ook wel grappig)
Vooralsnog vertellen wij het niemand...
Wij willen het nog even voor onszelf houden.
Mijn opa, DE man in mijn leven, is twee jaar geleden overleden, en er hangt een grote foto van hem boven mijn pc, hier in de woonkamer, dus hij mag meegenieten van al onze gesprekken.
Ik kan helaas geen roosje naar hem gaan brengen of zo, want dan zou ik ruim zes uur moeten reizen om daar te komen waar zijn as verstrooid is... Beetje ondoenbaar dus! Maar zo is het ook goed...
Een paar maanden geleden ben ik zwanger geweest, dit heb ik als eerste aan twee vriendinnen verteld. Toen ben ik naar dokter geweest en hebben we het mijn ouders en schoonouders verteld.
Helaas liep het hierna uit op een miskraam. Ik was nog maar 5 weekjes zwanger en ik wist dat dit kon gebeuren...
Toch heb ik dit nog een aantal vriendinnen verteld, ik kon het toch niet voor me houden, voelde me zo verdrietig en had echt steun van ze nodig. Mijn vriend heeft het alleen zijn ouders verteld... Maarja dat blijven mannen he
een aantal vriendinnen en mijn jongste zus (heb er 3) weten dat we "bezig" zijn.
Wel lekker dat ik er met hun over kan praten....gelukkig houden ze verder hun mond.
Soms vind ik het wel moeilijk om mijn mond te houden hoor, op m'n werk (werk in het ziekenhuis) hebben ze er nogal een handje van om iedereen uit te horen.
Ze zijn steeds aan het vissen wie de volgende is die zwanger wordt.
Vorrig jaar is er een echt babyboom geweest op de afdeling....en nu vinden ze dat ik aan de beurt ben.
Ik weet van 1 collega dat ze ook bezig is met zwanger worden.
Op m'n werk moet ik het wel snel gaan vertellen als ik zwanger ben.....want als je 3 maanden zwanger bent hoef je geen nachtdiensten meer te draaien....en het rooster is vaak 1,5 maand van te voren al klaar.
Verder zou ik het onze naaste familie en vrienden wel snel vertellen....begrijpen ze tenminste ook waarom ik ineens altijd de 'bob' ben.......nu drink ik nog wel eens iets alcohol....als ik ongi ben en de 2 weken ernaa......en de 2 weken voor mijn nod probeer ik max..2 wijntjes te drinken...
heb zoiets van ik ben nog niet zwanger...dus nu kan ik daar nog van genieten....is er tenminste ook een leuke kant aan het feit dat je toch weer ongesteld bent geworden (ik probeer altijd het positieve van iets in te zien)...
Ik had het aan twee vriendinnen verteld zodat ik mijn tong niet hoefde af te bijten, lucht wel op.
Tegen mijn familie heb ik in eerste instantie niks verteld, maar afgelopen week kon ik mijn mond echt niet
meer houden tegen mijn schoonzus.
Ze zei dat er toch echt geen tweede bij kwam bij hun, en toen was dat bij mij de druppel, ik moest het kwijt.
Zij is toch een lekkere kwebbel en dan kan ik daar lekker met haar over keuvelen.
Zij is ook nog eens kraamverzorgster geweest (mijn moeder is kraamverpleegkundige, in de VUT). Hoe kan je het treffen.
Maar heb haar wel gevraagd verder haar mond te houden.
Nu maar hopen dat we gauw zwanger zijn.
Ik ben in mijn 6e week...we hebben 2 kinderen van 5 en 6 jaar. Ik wil het ze graag vertellen maar ben ook een beetje bang....
Herkend iemand dit en/of wanneer heb jij het je kinderen verteld?
Zit zelf in het onderwijs. Heb wel meegemaakt dat kids het vrij snel wisten. De moeder kreeg toen een miskraam en dit was wel erg verwarrend voor die kids. Dit in groep 1 en 2.
Het is heel erg leuk om een broertje of zusje te krijgen maar zou het (denk ik) rond de 11/12 weken vertellen.
Natuurlijk kan ik er niet helemaal over oordelen omdat ik niet in deze situatie zit, maar wou deze ervaring toch even met je delen.
ik ben nu met mijn eerste ronde bezig.
alleen mijn beste vriendin weet het zei is zelf nu 8 weken zwanger dus..
verder wil ik het aan niemand vertellen en gewoon voor me houden tot dat ik werkelijk zwanger ben.
denk dat ik het dan niet voor me kan houden dat ik zwanger ben maar het liefst zou ik willen wachten tot ik dan mijn eerste echo heb gehad maar of dat gaan lukken weet ik ook niet..
maarja denk dat ik daar nog wel even de tijd voor heb..
dus kan er nog goed over nadenken.
ik heb het een aantal mensen verteld dat we bezig zijn maar heb nu wel een beetje spijt.
Ik ga over de verdere ontwikkelingen lekker mn mond houden en dan zien ze het vanzelf wel!
Nu maar hopen dat ik niet dag en nacht ga kotsen als het zover is dan zal ik het op de buikgriep moeten gooien hahaha
Ik ben nu 5 weken zwanger en vooralsnog weet alleen mijn zusje het...puur omdat ze het heeft geraden. Ben zo slecht in liegen en smoesjes verzinnen :oops:
Maar verder houden wij het nog even voor ons, is nog allemaal zo pril....
Ik heb 2 goede vriendinnen verteld dat we de eerste stappen hebben gezet om het mogelijk te maken. Het duurt allemaal nog ff en het is wel fijn er af en toe met iemand over te kunnen praten.
Verder weet iedereen verder dat het nu niet kan en dat laten we lekker zo. Des te groter de verassing als het wel zo ver is
En het is fijn hier te kunnen lezen en spuien. Helpt wel!
Lunanoa schreef:Zit zelf in het onderwijs. Heb wel meegemaakt dat kids het vrij snel wisten. De moeder kreeg toen een miskraam en dit was wel erg verwarrend voor die kids. Dit in groep 1 en 2.
Het is heel erg leuk om een broertje of zusje te krijgen maar zou het (denk ik) rond de 11/12 weken vertellen.
Natuurlijk kan ik er niet helemaal over oordelen omdat ik niet in deze situatie zit, maar wou deze ervaring toch even met je delen.
Dankje voor je reactie ik denk dat ik nog eventjes w8 totdat ik eenecho heb gehad.
Ik kom er steeds meer achter dat de kinderwens grote invloed op me heeft. Ben helemaal niet het type om persoonlijke dingen geheim te houden. Ik uit altijd mijn emoties en ben altijd heel open (van karakter).
Het vreet aan me dat ik zo lang niemand heb verteld waar we mee bezig zijn
Een paar mensen van mijn werk heb ik verteld waarom ik soms zo duizelig, afwezig en spontaan verdrietig kan zijn. Niet dat ik het echt kan verklaren, want zwanger blijk ik (nog) niet te zijn. Maar evengoed vind ik dat het voordeel van het wel vertellen aan een paar mensen: het kan verklaren waarom je anders bent dan anders, voor zover ze dat zelf nog niet ontdekt hadden
èn ik ben een beetje opgelucht.. een beetje..
Duzzzz.. ik denk nog maar ff na wie ik het misschien nog meer ga vertellen.. :roll:
Ik heb mijn omgeving wel verteld dat ik zwanger wil raken, omdat ik het voor mezelf ook belangrijk vond hoe zij er tegenaan kijken. Omdat ik afhankelijk ben van een donor is het zowieso al iets waarover ik met mijn naasten wilde praten. Maar, ik moet zeggen dat ik er wel heel selectief in ben (geweest). Alleen mijn beste vriendinnen en mijn ouders weten het.
Met hen zal ik ook alles delen, omdat ik het toch ook wel fijn vind om het erover te hebben..
Van andere weet ik dat ik of een rotopmerking kan verwachten of dat ze het er niet mee eens zijn. Uiteraard mogen ze hun mening hebben, dat zal ik ook respecteren. Maar sommigen kunnen in mijn omgeving helaas te ver gaan.. Zij horen het dan ook als het zover is en ik de gevarenzone voorbij ben.
Klinkt nu misschien alsof ik heel vervelend ben Maar, ik weet van mezelf dat ik alleen maar onzeker wordt als mijn omgeving, nog voor ik gestart ben, commentaar gaat leveren.
Ik heb het verteld aan 2 vriendinnen, zodat ik het als ik dat wil er over kan praten.
Zij beginnen er ook niet elke keer over en vragen niet elke week en....?? Dus zo kan ik mn ei kwijt wanneer ik daar behoefte aan heb. Heerlijk.
Ik kan erg slecht mijn mond houden, je zit er zooo vol van.
De 1e 3 maanden heb ik mijn mond kunnen houden, en als vrienden/familie vroegn wanneer er een kleine kwam goed kunnen 'liegen'.
Laats vroeg mijn zus heel direct wanneer wij voor een kindje gingen en toen wilde ik er zo graag over praten dat ik het verteld heb. Gisteren vroeg mijn jongste zusje ernaar en heb ik het ook verteld. Voor mijn ouder en schoonouders wil ik het wel als een verrassing houden.
Op mijn werk weten een aantal collega's ook dat wij bezig zijn. Ik werk met gasnarcose en rontgenapparatuur, dus ik heb er voor gekozen om het direct te vertellen. Dus 2 weken per maand kan ik normaal mijn werk doen en de andere 2 maak in geen rontgenfoto's of werk ik met gasnarcose. Gelukkig heb ik hele lieve collega's die dit automatisch overnemen zodat de rest van de collega's niks door hebben hahaha.
Op deze manier wordt je wel veel met zwanger worden geconfronteerd. Maar ik zou mijzelf nooit vergeven als mijn kindje niet helemaal goed zou zijn. Dan zou ik mij altijd afvragen of het door rontgenstraling ofzo komt.
ingearts schreef:kwam de overbuurvrouw net hier binnen natuurlijk de site open staan pffffffffff zou ze het gezien hebben!
Oops.. das ook wat!
Ach.. moet ze wel hele goeie ogen hebben denk ik..
Tenzij de computer erg in het zicht staat
En anders kun je er altijd nog een leuk verhaaltje om heen verzinnen
hihi. We waren een keer aan het klussen en toen ging de bel... de buurvrouw. Dus met een rooie boei de deur open gedaan. :oops: Of ze iets door had? ... ik dacht het wel :lol:
Wij hebben afgesproken om het tegen niemand te zeggen. Ik ben normaal ook altijd een open boek en ik vind het steeds moeilijker worden om m'n mond te houden. Bij bepaalde mensen ligt het echt op het puntje van m'n mond maar tot nu toe ( we zijn sinds 2 januari 2009 bezig ) heb ik het nog voor me kunnen houden. Volgens mij is het nog niemand opgevallen dat we er mee bezig zijn.
@xxxangeliqie
hartstikke knap! Geheim houden, zeker als je normaal gesproken een open boek bent.
Ik kan nog niet eens zeggen dat ik duizelig ben, want dan vragen ze onmiddelijk of ik zwanger ben!
Nadine schreef:@xxxangeliqie
hartstikke knap! Geheim houden, zeker als je normaal gesproken een open boek bent.
Ik kan nog niet eens zeggen dat ik duizelig ben, want dan vragen ze onmiddelijk of ik zwanger ben!
Nou dat heb ik dus ook. Van de week op visite bij de familie(woont ver en we logeren daar dan). Zeg ik dat ik de koffie sterk vind, krijg ik meteen te horen ow komt er dan eindelijk wat. Ze letten zo op je gedrag, wat ik op een toast doe. Lastig hoor, maar we willen het niet voor de 12 weken vertellen, omdat het de vorige ronde ook mis is gegaan. Ze zullen wel weten dat we bezig zijn, maar we zijn dom, althans zo doen we.
Wat zal ik blij zijn als we een paar weken verder zijn.
tja, met pasen heb ik toch een probleem. Er wordt zowat van me verwacht dat ik een glaasje wijn meedrink. Ik denk niet dat ik zwanger ben, maar het zou nog steeds kunnen. Dus geen alcohol voor mij deze pasen. Hoe red ik me daar nou weer uit :?
met het probleem van niet drinken zit ik nu ook in mijn maag.
Over een week gaan we met mijn familie een weekje in een huisje in Limburg.
Ik zit dan precies in mijn vruchtbare periode...dus we zullen zachtjes moeten klussen (probleem 1...want dat vind ik dus niets..klussen als er mensen in de buurt zijn).
Verder gaan er op dit soort vakanties altijd heel wat dozen wijn en andere drank doorheen.... niet dat we de hele week dronken zijn...maar we drinken allemaal wel lekker een wijntje of 4 op een avond.
Nu wil ik eigenlijk niets...of anders heel erg weinig (1 per avond) drinken....maar hoe ga ik dat een week lang vol houden zonder dat het mijn zussen en moeder op gaat vallen.
Alleen m'n jongste zus weet dat we bezig zijn....verder weet niemand het nog.
tot nu toe heb ik de keren dat ik met de familie samen was steeds de mazzel (of pech) gehad dat ik net ongesteld was ofzo...zodat ik wist dat het geen kwaad kon om wat te drinken.
De smoes van de Bob gaat me ook niet lukken een week lang in een huisje waar de anderen ook slapen...en een week lang niet lekker zijn gaat ook opvallen.
boba: blaasontsteking of iets dergelijks, en je hebt een kuurtje waar geen alcohol bij mag. En dan is je pilletje je foliumzuur of andere vitamines.
Ik heb vaak blaasontsteking dus kan dit altijd goed als smoes gebruiken. hihi
wat mijn nichtje deed was bessensap of druivensap drinken. Valt namelijk niet echt op als het in een wijnglas zit!
en verder weet ik het eigenlijk ook niet. Ik drink alleen met stappen dus bij mij valt het niet op als ik geen wijn o.i.d. drink dat is mijn voordeel dan weer.
Als ik jou was, zou ik gewoon gezellig 1 wijntje op een avond mee drinken..( heel langzaam drinken) De eerste 2 weken ofzo staat de baby nog niet direct in verbinding met je bloed ( zoiets was het...) in ieder geval het kan de eventuele baby niet schaden. Eigenlijk gewoon goed geregeld van de natuur, die weken weet je natuurlijk niet dat je zwanger bent dus beschermt je lichaam de baby. Ik drink zelf niet dus ik heb het makkelijk!
Maar..als je niets wilt drinken natuurlij niet doen hoor! Ik heb dit ook maar gehoord van een vriendin. Die had het gevraagd aan de arts omdat zij wijn had gedronken en toen nog niet wist dat ze zwanger was...
En anders idd zeggen dat je blaasonsteking hebt en daar pillen vor hebt!
x
Ben zo blij dat ik niet drink. Wij gaan over twee weken op vakantie. Dus ik heb gelukkig
dat probleem niet . En dat terzijde we gaan met mijn ouders, broer en schoonzus
en die weten dat we bezig zijn. En wij mogen ook klussen op de vakantie want dan
heb ik mijn ei. Dus reken maar dat wij herrie gaan maken in het hotel :lol: :lol:
ik, de bob? Da's zeer onwaarschijnlijk, want mijn vriend drinkt nooit .. en is dus altijd de
bob. Liegen tegen mijn familie kan ik ook niet, daar kennen ze me te goed voor. Ik
denk dat ik een wijntje gewoon weiger en dan maar afwacht wat ze zeggen. Ik ben wel
goed in het afdoen met een zogenaamd sarcastisch grapje. "Ben je zwanger?" "Het zou
zomaar kunnen." Dat geloven ze toch niet
Is eigenlijk wel raar, ik heb het aan een vriendin verteld. Maar het is niet mn beste vriendin.
Soms vraag ik me wel af waarom heb ik het juist haar verteld. Dan kom ik tot de conclusie dat ik zeker weet dat zij niks door verteld (dat geld natuurlijk ook voor ander vriendinnen, dus dat is niet alleen de reden) en dat ze ongeveer gelijk met dingen oploopt met haar man. Dit was bijv ook zo met trouwen.
En ja hoor, gister een stuk lopen en toen vertelde zij ook gauw te stoppen met de pil. Dus nu kunnen we heerlijk samen praten.
Ik heb het ook verteld aan een vriendin maar net als jij niet aan mn beste vriendin..heel gek... Ik ken de vriendin die het weet het kortst.. Maar het is wel fijn om er met iemand over te kletsen en die met je mee leeft!
x
Pfft vind het wel moeilijk om mijn mond te houden hoor haha maar we hebben besloten het tegen niemand te vertellen o.a. vanwege de vragen enzo... Maar gelukkig kan ik er hier wel over praten haha..
Hoop dat ik het snel wel kan vertellen want dat zou betekenen dat het gelukt is
Een collega, waar ik heel weinig mee werk, weet het wel, maar
mijn beste vriendin niet. Mijn collega hecht er niet zoveel belang
aan als mijn beste vriendin. Die gaat het echt niet van de daken
schreeuwen, mijn beste vriendin wel :lol:
Ondertussen weten mijn zus en mijn moeder het. Mijn zus heb ik het zelf verteld. En mijn moeder stelde vanuit het niets de vraag: en jullie dan, zijn jullie al bezig! Nou toen barste ik dus in lachen uit..... Betrapt.
Eigenlijk vind ik het ook helemaal niet erg. Wel prettig om het er met wat bijzondere mensen over te hebben. Voelt goed!
bedankt voor de tips....maar een blaasontsteking zal moeilijk na te spelen zijn.
We hebben namelijk allemaal medische kennis (ik, manlief en zus zijn verpleegkundige, moeder is ziekenverzorgende en jongste zus heeft een gedeelte van de opleiding tot verpleegkundige gedaan).
Val dus door de mand als ik niet ieder halfuur moet plassen en ze gaan natuurlijk navragen welke antibiotica ik moet slikken.
En een blaasontsteking is met antibiotica na 2/3 dagen wel over....tenzij je een nierbekkenonsteking oploopt, maar dan zou ik te ziek zijn om mee te kunnen op vakantie.
Denk dat ik het maar bij 1 wijntje op een avond ga houden.
Of ik moet gewoon weer een week m'n brace (van m'n pols die een paar keer overbelast is geweest) omdoen en net doen of ik aan de pijnstillers ben.
Dan mag je ook maar heel weinig alcohol hebben....alleen heb ik niet zo'n zin in m'n brace de hele tijd te dragen.... :roll: :roll: ik ga er nog ff verder over nadenken.
toen ik de eerste keer zwanger raakte wist iedereen het al in het begin al. Toen ging het mis. En veel mensen konden daar niet goed mee omgaan, ik heb toen veel vrienden/kennisen geschrapt. Toen ik 17 weken geleden op nieuwe zwanger raakte
wilde ik het niet vertellen, had er geen behoefte aan. Het werd wel moeilijk want iedere dag moest ik overgeven en kwam te laat op school. maar ik ben er door heen gekomen, 1 week voor de echo heb ik het aan mijn schoonouders/zussen vertelt en aan mijn eigen paps en mams en zusje. En toen ik de echo met 9 weken kreeg en het bleek een tweeling te zijn Jaa dan is het heel moeilijk om je mondje dicht te houden. Op school, hebben we het pas met week 12 vertelt. Mensen vermoede wel wat maar ze vroege niks. Ik drink en rook nooit dus daar wordt bij mij al niet opgelet of naar gevraagt.
En voordat ik de eerste keer zwanger raakte waren we ook bezig met klussen(logisch ) maar toen heb ik het alleen mijn moeder vertelt. Maar dit had het allang door. Bij mij heeft het allemaal niet lang geduurt. Dit is mijn derde zwangerschap al in een jaar tijd.(tussen door is het ook nog een keer mis gegaan)
Als je het niet wil vertellen aan mensen, doe het dan ook niet. Ik weet wel als je het geheim houdt en zeker de eerste paar weken van je zwangerschap dan is het echt iets tussen jou en je man/vriend. En dat is wel heel bijzonder.
Succes dames ik weet dat het soms heel lastig is om je mond te houden ook al wil je hem houden blijdschap doet soms vreemde dingen met je..
@mama1988
Bedankt! Ik vind het heel moeilijk mijn mond te houden, maar nu
weet ik weer waarom het de moeite waard is.
Altijd goed om ervaringen te delen
Nadine schreef:@mama1988
Bedankt! Ik vind het heel moeilijk mijn mond te houden, maar nu
weet ik weer waarom het de moeite waard is.
Altijd goed om ervaringen te delen
Graag gedaan hoor!
En als je straks zwanger bent, en je hebt de eerste echo's gehad dan is het ook heel leuk om daar iets mee toe doen, om het op die manier aan je ouders of schoonouders te vertellen. Wij vonden dat wel leuk. Maar iedereen had het toch wel verwacht dat we 'zo snel' weer zwanger zouden zijn. Maar ze vinden het wel gwedeldig.
Het is ook heel moeilijk om het niet te vertellen, als je gaat proberen dus klussen voor een zwangerschap is het allemaal zo spannend en leuk dat wil je graag delen. Maar ik had altijd wel zo iets als ik het eenmaal had vertelt. Ja nu weten ze het... stel dat het maanden gaat duren voordat ik zwanger raak?! (bij ons niet het geval) maar er zijn veel vrouwen bij wie dit wel overkomt. Je familie kan je dan steunen maar ik ken ook mensen waarbij de familie het af laat weten.
Het is maar net hoe jij en je partner er over denken. Ik weet wel het is zo vertelt..
Maar goed dat zul je met alles houden, ik moet over 2 weken voor de 20 weken echo en iedereen wil het geslacht weten.
Wat vind je daarvan, terwijl wij zo iets hebben wij houden het geheim wij willen niet dat iedereen ook niet onze ouders het weten... dat blijft echt een verassing!
Succes dames met vertellen of te beslissen om je mond te houden. Want het is moeilijk i know.
Simoon schreef:aan mij kunnen ze vragen wat ze willen (als ik zwanger ben dan he), wat het gaat worden.
Ik zal ze er geen antwoord op kunnen geven. Ik wil het namelijk zelf niet weten, ik wil alleen maar weten of het gezond is. Vind ik belangrijker.
Dus ze vragen het maar hoor! ze krijgen 1 antwoord, of een meisje of een jongetje, ik heb echt geen idee :lol: .
groetjes
Gelijk heb je... wij vinden het ook belangrijker dat het gezond is. Maar aangezien het een tweeling zouden we het wel fijner vinden als we het zouden kunnen zien. Maar het blijft ons geheimpjes! Vertel het verder ook niet verder dat vind ik ook niet leuk.
Monalisa schreef:wat leuk zeg een tweeling 2 vliegen in 1 klap :mrgreen:
Inderdaad.Wij waren ook erg verrast!
Ons eerste kindje hebben we verloren met 12 weken zwangerschap. in mei 2008
In nov 2008 kreeg ik een miskraam met 6 weken en in dec 08 ben ik zwanger geraakt en dit maal van een tweeling. Schriken als je dat op een echo ziet omdat je het niet verwacht maar nu zijn we helemaal gewent en zijn ze meer dan welkom!
Vrijdag had ik een jurkje aan. Mijn zus zat steeds naar mijn buik te kijken. Ze was er van overtuigd dat ik zwanger ben. Ben gewoon iets aangekomen :oops:
Dat is wel een nadeel als je het verteld hebt (mijn beide zussen weten het). Maar ik vind het heerlijk om het er met hun over te hebben, ik zit er zooo vol van.
Simoon schreef:aan mij kunnen ze vragen wat ze willen (als ik zwanger ben dan he), wat het gaat worden.
Ik zal ze er geen antwoord op kunnen geven. Ik wil het namelijk zelf niet weten, ik wil alleen maar weten of het gezond is. Vind ik belangrijker.
Dus ze vragen het maar hoor! ze krijgen 1 antwoord, of een meisje of een jongetje, ik heb echt geen idee :lol: .
groetjes
Die vraag krijg je als zwangere vast en zeker! Ik weet eigenlijk niet of ik het geslacht wil weten.. Lijkt me, gezien wat kleine dingetjes toch wel erg leuk om daar gericht naar uit te kijken. Mezelf kennende kan ik dan helemaal moeilijk m'n mond houden! :lol:
Mama1988, wat geweldig.. een tweeling! Dubbel zoveel geluk
Gefeliciteerd hoor!!
Hetgeen betekend dat we het daarvóór al aan de ouders kunnen vertellen 
). Ik ga soesjes glazuren met muisjes erop en die bij het natafelen uitdelen. Heb nu al zin in de reacties!
hock: 