11-01-2010 15:55
Hallo Meiden,
Ik wil graag mij verhaal kwijt en hoop in contact te komen met Meiden die dit ook hebben meegemaakt.
Op 25 November 2009 heb ik een test gedaan, die was positief. Wij waren heel erg blij!! Ik heb meteen een afspraak gemaakt met een verloskundige bij mij in de buurt, daar had ik een afspraak voor 29 december. Het was een hele spannende maand, ik voelde me erg goed, wel sneller vermoeid en hele gevoelige borsten. Maar dat hoord erbij.. Ik kwam al gauw aan en je zag snel dat ik zwanger was, ookal was het nog maar zo pril.
Op 21 december heb ik helder rood bloed veloren, was helemaal van slag en belde meteen de verloskundige, ik kon de volgende dag langs komen voor een echo, het hoefde helemaal niet erg te zijn maar ze wilde me gerust stellen en toch een echo maken.
22 december vol zenuwen naar de verloskundige, uitwendige en inwendige echo gemaakt, de verloskundige zei meteen dat het niet goed was, ik had een lege vrucht zak. Was heel erg verdrietig en kon het niet geloven. Ik moest de 29ste terug komen voor nog een echo. Die week duurde heel erg lang.
29 december weer vol zenuwen naar de verloskundige, geen bloed meer verloren maar wel ingedachten dat het niet goed was. weer een echo gehad en de vrucht zak was gegroeid (door de hormonen) maar er zat niks in, ik kon kiezen, of meteen doorgestuurt worden naar het ziekenhuis of nog een weekje afwachten zodat het op de natuurlijke manier eruit zou komen.
Ik wilde dat het op de natuurlijke manier eruit zou komen en wachten weer een week af..
Ik werd alleen maar verdrietiger en kon niet meer normaal functioneren.. elke dag afwachten tot ik een miskraam zou krijgen.
5 januari afspraak bij de verloskundige, weer een echo, vruchtzak was weer wat groter geworden maar hij was echt leeg, mijn man zag wat op de monitor en kreeg te horen dat dat schaduw was, de vruchtzak was echt leeg!!
Wij hebben met de verloskundige besproken wat we nu gingen doen want ik kon niet meer afwachten, werd er zelf niet goed van, ging er aan onderdoor.
We kozen ervoor om met medicatie de miskraam op te wekken in het ziekenhuis, zou 3 dagen opgenomen worden en als ik na 3 dagen nog geen miskraam had gehad zou ik gecurreteerd worden.
7 januari afspraak met de gynaecoloog, inwendige echo gehad, en tot onze grote schrik zat de vrucht nog in mijn buik!! niet 1 maar 2, ik was in verwachting van een tweeling!
We waren helemaal van slag, De vruchtjes waren gestopt met groeien ongeveer in de 6de week, ik zou op deze dag 11 weken en 4 dagen zwanger zijn geweest.
We vertelde ons verhaal aan de gynaecoloog en ze begreep het niet, dat de verloskundige dit niet gezien had, het was echt duidlijk te zien, de gynaecoloog zei dat de verloskundige waarschijnlijk erg slecht apperatuur heeft! Dat blijkt wel!
Ik heb de echo meegevraag, het was heel mooi en verdrietig om te zien.
Ik werd de volgende dag opgenomen, Kreeg s'morgen de medicatie vaginaal toegedient. s'middags had ik erg krampen de verpleegkundige zei dat dat weeen waren ik had ook ontsluiting, s'avond om half 8 heb ik de miskraam gehad, dat was erg hevtig, de arts in het ziekenhuis zei dat ik dit moest zien als een bevalling,
Daarna erg veel bloedverlies gehad, ik mocht gelukkig de volgende dag naar huis, ik vloeide nog wel maar de hoeveelheid wat eruit kwam was normaal.
Het is nu 4 dagen geleden en ben erg van slag, voel me moe en leeg. Moet echt bijkomen van alles.
Heb contact gehad met de collega van mijn verloskundige en die stond met haar mond vol tanden, ze kon niks zeggen. wanneer ik me goed voel en het aan kan wil ik een gesprek met haar want dit kan niet!! dit mag niet gebeuren!!
Nu uitrusten en bijkomen...
Dit was mijn verhaal,
Veel Liefs
Nance