16-05-2008 09:02
gisteravond om 17.00 moest ik terug komen voor de termijn echo van 12 weken.
aangezien mijn man ziek is had ik mijn schoonzusje meegenomen, ze had het immers nog nooit gezien en ik vertelde haar dat we nu toch bijna een compleet kindje moesten gaan zien.
Toen ik bij de echo aankwam mocht ik meteen door lopen. Die mevrouw zette dat ding op mijn buik en ik zag meteen dat het mis was, ik vroeg gelijk of het dood was omdat het zo raar lag ik heb er geen verstand van maar ik zag dat het niet goed was. De mevr, ging opzoek naar een hartje maar helaas er is geen hartje gevonden. Na wat berekening vertelde ze mij dat het kindje al 4 weken geleden is overleden. Terwijl ik 4 weken geleden nog een echo hebgehad en alles bleek goed te zijn we hebben zelfs het hartje zien klopppen maar vlak daarna is het over leden.
Nu moeten we wachten of het er spontaan uit komt, de vk dacht van niet omdat het er al 4 weken zit, dus misschien moet ik begin volgende week nog naar het ziekenhuis om het weg te laten halen..
Ik zakte door de grond toen ik dit zag en hoorde, ons kindje dood en al 4 weken?
ik heb nooit wat gemerkt en gevoeld. Achteraf gezien heb ik het wel gemerkt maar ik wist niet wat het was, ik werd na de echo(1ste) wakker en toen zei ik tegen manlief ik heb het gevoel dat ik het kidnje kwijt ben geraakt maar er was geen bloed of zo.. iedereen zei gekkie dat is niet zo. Onze hond heeft daarna met zijn neus in mijn buik gedrukt. Toen dacht ik nog hou eens op!! Paar weken terug kreeg ik telkens buik krampen dat had dus een miskraam moeten zijn maar het is niet door gezet....
We zijn er best goed onder, de natuur heeft haar werk gedaan en het zal wel niet goed zijn geweest anders was het niet overleden maar we balen verschikkelijk. We wachten dit even af en de gewoone mensturatie en dan beginnen we weer van voren af aan...
aangezien mijn man ziek is had ik mijn schoonzusje meegenomen, ze had het immers nog nooit gezien en ik vertelde haar dat we nu toch bijna een compleet kindje moesten gaan zien.
Toen ik bij de echo aankwam mocht ik meteen door lopen. Die mevrouw zette dat ding op mijn buik en ik zag meteen dat het mis was, ik vroeg gelijk of het dood was omdat het zo raar lag ik heb er geen verstand van maar ik zag dat het niet goed was. De mevr, ging opzoek naar een hartje maar helaas er is geen hartje gevonden. Na wat berekening vertelde ze mij dat het kindje al 4 weken geleden is overleden. Terwijl ik 4 weken geleden nog een echo hebgehad en alles bleek goed te zijn we hebben zelfs het hartje zien klopppen maar vlak daarna is het over leden.
Nu moeten we wachten of het er spontaan uit komt, de vk dacht van niet omdat het er al 4 weken zit, dus misschien moet ik begin volgende week nog naar het ziekenhuis om het weg te laten halen..
Ik zakte door de grond toen ik dit zag en hoorde, ons kindje dood en al 4 weken?
ik heb nooit wat gemerkt en gevoeld. Achteraf gezien heb ik het wel gemerkt maar ik wist niet wat het was, ik werd na de echo(1ste) wakker en toen zei ik tegen manlief ik heb het gevoel dat ik het kidnje kwijt ben geraakt maar er was geen bloed of zo.. iedereen zei gekkie dat is niet zo. Onze hond heeft daarna met zijn neus in mijn buik gedrukt. Toen dacht ik nog hou eens op!! Paar weken terug kreeg ik telkens buik krampen dat had dus een miskraam moeten zijn maar het is niet door gezet....
We zijn er best goed onder, de natuur heeft haar werk gedaan en het zal wel niet goed zijn geweest anders was het niet overleden maar we balen verschikkelijk. We wachten dit even af en de gewoone mensturatie en dan beginnen we weer van voren af aan...
jeetje....