jee...ik heb het idd niet rot bedoeld en ik wil ook absoluut niemand kwetsen. maar omdat ik soms dat soort gedachtes heb.....vroeg ik me af of jullie ook af en toe misschien zoies konden denken. :oops:
ik vind het gevoel allemaal zo dubbel enzo...het lijkt me moeilijk als ik zou horen dat het zaad van mn vriend niet goed zou zijn. ik weet dat hijzelf het ook moeilijk zou vinden als zou blijken dat ik niet vruchtbaar zou zijn. in het begin dat hij het toegaf dat het moeilijk zou zijn daar mee te moeten leven met een heftige kinderwens. en ik vond dat gemeen van hem. maar nu uit onderzoeken is gebleken dat ik vruchtbaar ben, gelukkig.....! en hij wil zichzelf niet laten onderzoeken, hij wil het maar blijven proberen.
maar ja na 14 maanden ga ik dan ineens denken...oei we klussen precies goed, uit temp.methodes zie ik ook heel duidelijk een ei.....zou het dan toch niet aan hem kunnen liggen? ik ben ook heel bang dat als hij zich laat onderzoeken dat dat er dan ook uit gaat komen en hoe ga ik dan in godsnaam daarmee om....denk ook zeker niet dat het voor hem makkelijk moet zijn, natuurlijk niet,als ik man was zou ik ook zo'n gevoel hebben dat ik minder man was ofzo, zou ik andersom ook hebben en dat zou me zoooooo'n pijn doen man!
ik vind het ONTZETTEND moeilijk..............het zou aan mn ziel blijven knagen.maar ik weet ook wel dat hij daar helemaal niks aan kan doen,en het ook niet zelf in de hand heeft. maar...ja dat worden vrienden en vriendinnen wel snel zwanger en dan krijg ik van die gedachtes in mn hoofd van: ow nou die vent kan het wel, die is wel vruchtbaar! En die doen er ook alles voor en die leven gezond en zo en ja die van mij die kijkt gewoon nergens naar, eet maar, rookt maar, en ja drinken is veeel minder, maar laat ik zeggen dat het gewoon een bourgondier is en ik laat de zuivel en de drank en slecht eten maar staan en laat me maar onderzoeken in het ziekenhuis ja maar halllllo je doet het toch zeker met zn twee?Soms heb ik echt een beetje last van mn geweten he........
maar ja vroeger he vroeger keken mensen ook nergens naar en die werden ook gewoon zwanger dus misschien ligt dit alles wel gewoon helemaal aan MIJZELF omdat ik er gewoon veel te veel mee bezig ben en aan denk e hele tijd......
sorry voor mn geezeur meiden maar ja ik ben weer kwijt wat er op mn hart lag...

liefs

Monalisa wat ik Snap ergens wel dat je man zich niet wil laten onderzoeken hij is bang in zijn ego aan getast te worden,maar snap jouw wel!en idd je doet het toch met zijn tweeen?!
Maar heb jij die gedachtes die je hebt ook uit gesproken naar hem?als dat zo is snap ik heel goed dat hij zich niet laàt testen.want hij is vang jouw anders kwijtvte raken.
Wat ik wel vind als hij zich niet wil laten testen moet hij sowiezo stoppen met uit bundig leven!(of snap ik iets niet?)want ik begrijp uit jouw verhaal dat hij eigenlijk nergens op let.behalveminder drinken!

Maar die gedachtes die jij hebt heb ik echter nog nooit gehad zoals ik al zei.en het blijft zeker niet aan mij knagen.ik ze ook altijd wij kunnen niet natuurlijk zwanger zijn !wij zijn 1geheel ook is het zaad van me man.zo zie ik het dus niet.wij beleven samen deze periode dus het lukt ons samen niet.zo zeg ik hoe raar het klinkt we zijn samen over geleverd aan de mmm !en niet door jouw zit ik in de mmm nee zo denk ik niet.en kan er dus mee leven mocht het niet lukken kinderen van ons zelf te mogen krijgen !dan nog zou niet de gedachten in me op komen dat ik met een andere man wel mss allang kids had gehad.als het daarom was gegaan dan had ik ook de eerste en de beste knapperd op straat kunnen veroveren en me laten bezwangeren!

En echter zo makkelijk is dat niet!er hangen zoveel factoren vanaf!ook al doen je het op de juiste tijd!dan moet er nog een bevruchting plaats vinden en daarna moetbhij zich nog goed gaan delen en dan innestelen en mog
maals goed delen!en zo zie je maar er hangt heel veel vanaf!

Bij IVF en icsi krijg je al een bevruchte eicel in je maar het wil dan nog niet zeggen dat het meteen goed innesteld.

En ik begrijp dat je het niet zobedoeld.
Knuf

Ik denk dat het vrijwel onmogelijk is om het van je af te zetten. Dat gaat waarschijnlijk pas als je het op gaat geven. Misschien hier nog een verhaaltje om de hoop op te krikken.
Het kan natuurlijk ook zijn dat je bij dit verhaal denkt, ja wat moet ik hier nu mee of ja maar zo lang wil ik er niet op wachten, maar misschien dat iemand er baat bij heeft en er positief van word!!
Ik ken een aantal mensen die heel lang bezig zij geweest om kinderen te krijgen. één stel heeft er 7 jaar over gedaan, de ander 10 en zelfs één stelletje 12 jaar. Het laatste stel had het na 10 jaar echt opgegeven en wilden gewoon gaan genieten van hun leven. Ze zijn toch allemaal uiteindelijk in verwachting geraakt en hebben nu allemaal gezonde kindjes. één stel ervan heeft er nu uiteindelijk 2 rond lopen. Dus ik ben zelf van mening dat als jij denkt dat jij hier op de wereld bent om moeder te worden, je het echt ooit zult gaan worden. Wij hebben er zelf bijna 3 jaar over gedaan en het enige wat mij op de been hield was het feit dat ik niet kon geloven dat ik nooit moeder zou worden. En ik weet ook dat het heel moeilijk is om positief te blijven, maar als ik dan om mij heen keek en soms zag hoe anderen met hun kinderen om gingen wist ik gewoon dat wij ooit eens kinderen zouden krijgen omdat wij goede ouders zouden zijn. Het klinkt misschien dromerig, maar het heeft mij wel geholpen.

Ieder gaat er anders mee om.natuurlijk heb ik soms een dip
maar kom daar vaak snel weer uit!
Ik ben nog steeds positief in gesteld!en jah kan het wel van
me afzetten!en geniet vol op van
mijn leven.doe gewoon nog steeds alles.het enigste wat veranderd is in ons leven is dat we icsi doen.maar wij beschouwen het nu als een deel van ons leven het had zo moeten zijn.en hebben ons er bij neer gelegd!.zo zien wij het dus.Natuurlijk baalde ik vlink toen de eerste terug plaatsing niet was gelukt!heb een week thuis gezeten!en nam het me man niet kwalijk ik was boos op me zelf!uiteindelijk heb ik me zelf een schop ondere kont gegeven en weer aan het werk gegaan en ben weer de oude!maar wat ik al zei iedereen gaat er anders mee om.en ik denk dat het bij mij en alle andere mensen in de mmm wel anders is dan op geven!ik krijg maar 3pogingen vergoed dus dan idd geef je het op voor kids van jullie samen.wij doen niet voor niets icsi!En dat niet voor niets ons enigste kans
op echt kids van ons samen.
Maar er bestaat ook adoptie en pleeg ouders en meer.ik ben zelf ook geadopteerd.

Ik sta er nu nog heel positief in!
Knuf

Snippie: super hoe positief je eronder blijft, echt petje af!
Er zijn nl zoveel mensen die het hun hele leven laat bijinvloeden, en daardoor hun relatie kapot gaat.
Tuurlijk heb je soms zo je dipjes, das logisch, je wilt toch zo graag h'e.

monalisa: ik snap echt heel goed dat je het niet lullig bedoelde hoor!
Het is gewoon moeilijk als je iets graag wilt en het lukt nog niet.
En ik vind het goed van je dat je toch je gedachtes hier neer hebt gezet, daar zijn we tenslotte voor!
En ik oordeel ook absoluut niet, maar probeer je niet te laten kisten hoor! je relatie is tenslotte wel het belangrijkste.

wij waren hier voor al een heel echt stel!maar zijn nu alleen maar nog meer naar elkaar toe gegroeid.
tanx

en ben het met lotty eens!en ik hbe het nooit als aanval ervaren hoor monalisa.het was gewoon ene heftige vraag.

knuf

Hallo allemaal,
Lees hier voor het eerst mee en denk dat ik hier ondertussen ook wel tussen hoor.. wij zitten nu in ronde 17, hebben de eerste onderzoeken in de mmm gehad en ik ben ondertussen de hoop wel een beetje kwijt..
Ik vind het zo knap als ik lees dat je na 22 rondes nog steeds positief bent snippie! Ik heb echt respect daarvoor!
Ik ben niet van mening dat je er teveel mee bezig kan zijn, ik heb wel maanden dat ik er erg mee bezig was maar minstens de helft van de tijd was ik er amper mee bezig en alsnog niet zwanger.. Ik denk dat het vervelend voor jezelf is als je er steeds aan moet denken, maar of het het ook echt tegenhoud!?! Ik betwijfel het!
Ik vind het een mooie gedachte ikkemikketje, en kan mezelf er helemaal in vinden: ik kan me gewoon niet voorstellen dat ik geen kinderen zou krijgen. Ik ben een moeder, en zo voel ik me ook. Alleen heb ik nog geen kinderen.. (klinkt misschien raar maar hoop dat jullie het begrijpen)
Ik snap je gedachtes ook hoor monalisa, wij kregen ook een slechte zaaduitslag en 1 sec (of eigenlijk 10 seconden) schoot er door mijn hoofd wat misschien taboe is maar misschien ook wel normaal: het is allemaal zijn schuld! gelukkig was ik alleen en toen ik mijn man 10 minuten later aan de telefoon had om de uitslag te vertellen was ik hier overheen en ik heb nooit, echt nooit hem een schuldgevoel gegeven en zoals snippie zegt dacht ik niet meer "het ligt aan hem" maar "het ligt aan ons". Na meerdere onderzoeken bleek het trouwens allemaal erg mee te vallen, en is het niks om ons zorgen over te maken.
Net als de rest, "alles" is goed dus waarom het na al die lange maanden nog niet raak is: beats me!!
Nu het toch over taboe's gaat: hoe gaan jullie om met de jaloezie? Als er iemand in mijn omgeving zwanger wordt denk ik; leuk, maar ik was nu aan de beurt!? Dat vind ik nog wel het meest frustrerende eraan, al die mensen (zijn er bij mij al wel ongeveer 15 geweest) die zwanger worden en dan maar met een stalen gezicht feliciteren en lachen en vragen wanneer ze uitgerekend zijn.. en ondertussen je eigen emoties verdringen! Moeilijk!

hey ladies, ik ben echt blij dat ik dit forum heb gevonden. Het is allemaal zo herkenbaar, haal ik toch wel weer steun vandaan. . Weet nu dat ik niet de enige ben waar het niet lukt.

Lola miracle Jaloezie is iets wat er vaak bij komt kijken en ik vind ook niet dat je je daar schuldig over hoeft te voelen. Zelfs nu ik al een kindje heb, denk ik nog welleens waarom mocht dat stel wel meteen zwanger worden en hebben wij er zolang over moeten doen. Zo is mijn vriendin nu 13 weken zwanger van een "Ongelukje".(Terwijl ze mij vertelde dat ze met de pil gestopt was en ze geeft vast relatie had). Toen ik daarachter kwam dat ze zwanger was, dacht ik ook bij mijzelf. Is dat nou eerlijk gegaan allemaal zo. Ik heb dat wel weer snel van mij af gezet, omdat het toch mijn vriendin is. Maar ik vind niet dat ik me schuldig moet voelen, omdat ik mijzelf op de eerste plek zet. Als ik mijn dochter nog niet had gehad, had ik waarschijnlijk ontzettend kwaad en jaloers geweest dat iemand als mijn vriendin die niet nadenkt en waar heel het leven van overhoop staat, wel meteen en goed zwanger mocht zijn en niet ik. Je mag jezelf gerust iets meer wensen als een ander vind ik, want als je goed voor jezelf bent ben je het ook voor iemand anders.

He ikkemikketje, zo had ik er eigenlijk nog nooit over nagedacht.. ik dacht dat als ik eenmaal zwanger ben dat er dan geen jaloezie meer zou zijn. Maar als ik dat van jou zo lees is het wel logisch en begrijpelijk! En inderdaad, ik gun het niemand om ook zo lang erop te moeten wachten maar op dit moment gun ik het niemand meer dan ons.. en dat er mensen zijn die zwanger worden van een "ongelukje" en dat er mensen zoals ons zijn bewijst maar weer dat het niet eerlijk verdeeld is.. Maar jullie hebben er 3 jaar op gewacht?? Dat is lang, uiteindelijk hulp van de mmm gehad of niet? En nu voor de 2e aan het klussen?
Hallo poohtje, wat steun kunnen we allemaal wel gebruiken in deze situatie.. het is allemaal al moeilijk genoeg. Jullie zitten dus al in de 15e ronde. Al contact gehad met de huisarts oid?

Hoi Lola miracle ,

Wij hebben tussendoor twee miskramen gehad, dus daardoor dat het zo lang duurde voordat wij eindelijk goed zwanger waren. Wij zijn gelukkig via de natuurlijke weg zwanger mogen worden. We hebben veel onderzoeken gehad, maar daar kwam niets meer als alleen maar positieve dingen uit zodoende dat we het gewoon op de natuurlijke wijze moesten proberen.

We zijn deze maand eindelijk weer gestart voor een 2e kindje, dus ik vind het wel weer spannend maar ook vreselijk eng voor de tijd die er komen gaat!

Maar ik denk maar weer zo"alles komt goed".Ook bij jullie!!!

Veel liefs Kim

lola we hebben idd al contact gehad met ha en gyn. Onderzoeken wezen niets uit dus moeten tot 24 cyclussen de natuur zijn gang laten gaang. Dat valt wel ff tegen als je je hoop zo gevestigd hebt op de mmm. Maar goed we gaan vrolijk verder, en geven de moed niet op hoor.

Zo Poohtje wees dan maar blij dat het allemaal goed is ondanks die 15 rondes,,,geeft mij weer een beetje hoop denk ik!

Jeetje poohtje door tot 24 cyclussen!! hock: Ik was al teleurgesteld dat ik na de onderzoeken pas na een half jaar terug mocht komen, bij jou duurt het een jaar dus. Heb je wel een HSG gehad? Ik niet namelijk en die wil ik wel nog graag en ga daar geen half jaar meer op wachten.. Best moeilijk he, om de moed erin te houden??

Ikkemikketje, wat fijn dat het uiteindelijk toch via de normale weg is gegaan, en spannend nu voor de 2e! Hoop dat die niet zo lang op zich laat wachten voor jullie. Kan me voorstellen dat het weer net zo spannend is als de eerste keer.

Ik heb een HSG onderzoek gehad en alles was open dus ook daar niets mee aan de hand. Tja het is moeilijk doorkomen maar ja er is hoop. Ik sta er weer positief in!!

Ik lees regelmatig verhalen van vrouwen die na 1 1/2 a 2 jaar toch uitzich zelf zwanger raken.
Dus dan morgen we nog ff, pfff maar tot 2 jaar wachten is wel lang zeg!

Ik word er nu al depri van als ik vrouwen zie die snel zwanger raken terwijl wij al zolang bezig zijn.
Vooral op een ander forum waar ik mee schrijf, ik was als eerste gestopt, en de een naar de ander is later daarna zwanger geraakt. Nu naderen ze 1 voor 1 hun verlof
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH
Zo dat moest ik ff kwijt

poohtje schreef:Ik heb een HSG onderzoek gehad en alles was open dus ook daar niets mee aan de hand. Tja het is moeilijk doorkomen maar ja er is hoop. Ik sta er weer positief in!!

Super meid! dus gewoon weer verder proberen

precies.
Ik herken het stoppen in het forum ook wel. Ik was degene die het 1980 forum heeft opgericht maar goed dat was praktisch een jaar geleden met toch wel de hoop ook snel zwanger te worden. Nu ben als een van de langste daar dus kom er niet heel regelmatig meer. Gewoonweg omdat ik het niet goed trek. Dus ik begijp je heel goed.

@Poohtje: Ik vind het echt sneu voor je dat je al zolang moet wachten, terwijl jij degene bent die dit onderwerp zo leuk hebt gestart. Zou leuk zijn als jij binnenkort ook met iedereen mee kan praten over een zwangerschap.

Liefs Kim

Thnx Kim ik hoop het ook heel erg voor mezelf maar je hebt het niet in de hand he. Ik heb het gevoel dat het dit jaar helemaal goed gaat komen.

@Poohtje:Ik ben blij om te horen dat je positief bent voor 2010.Dat helpt toch een beetje hé! Wanneer heb je je volgende NOD?

Groetjes

Dames, ik wens ons een gelukkig en vruchtbaar 2010 toe

NOD is half jan dus eisprong rond deze dagen. We klussen heel wat af dus haha.

Ik moet nog 3 dagen tot mijn Nod :mrgreen: maar ik voel niks bijzonders!
Bij de eerste voelde ik me ook echt zwanger, ik weet dat je het niet kunt vergelijken maar toch doe je dat.

goed doorklussen dan maar Poohtje :mrgreen:

Lotty:ik ben al 3 x zwanger geweest en de eerste 2x wist ik al ruim voor mijn NOD dat ik zwanger was. De 3e keer merkte ik totaal niets. Dat begon pas anderhalve week na de positieve test!

Ondertussen na 13 pagina's bij lezen, sluit ik me ook aan. Ik ben in november 2008 gestopt met de pil en zit ondertussen in ronde 13. De maanden waren zo verschillend, de ene maand konden we ons prima afsluiten, de andere maand was het een groot drama. Ondertussen ben ik in die 14 maanden nog nooit zwanger geweest. Iets wat het voor mijn gevoel misschien nog wel onzekerder maakt, we weten immers niet of het überhaupt kan.

Voor de Kerst zijn we samen naar de huisarts geweest, ik moet duidelijkheid hebben. Deze onzekerheid maakt me soms gek. Kan mijn emoties erg moeilijk in bedwang houden, of stoppen. In eerste instantie wilde de huisarts nog een half jaar afwachten. De natuur zijn gang laten gaan. Hij vermoede niets bijzonders. Gaf aan dat mijn cyclus behoorlijk regelmatig was. Uiteindelijk stemde hij in met een sperma onderzoek. Daaruit kwam naar voren dat mijn man verminderd vruchtbaar is. Zijn volume is minder dan 'normaal' en ook zijn kwaliteit van de zwemmers is lager dan 'normaal'. We kunnen op de normale manier zwanger raken, maar het duurt wel langer. Omdat de uitslag niet helemaal goed was, mochten we wel een doorverwijzing halen voor de gynaecoloog. Tot dusver ivm de vakantie en feestdagen nog niet gedaan, maar denk dat dat wel op korte termijn gaat gebeuren.

Ik neem mijn man absoluut niets kwalijk. Ergens was het zelfs een opluchting dat het wel kan. Hij heeft goede zaadcellen, maar ze zijn alleen niet in grote aantallen aanwezig, jammer dan! Het leeft in elk geval! Maar goed, nu ben ik aan de beurt. Het idee van de onderzoeken maakt me ergens heel angstig. Bang voor wat er gaat komen, bang om me over te geven, eenmaal gestart is eigenlijk ook niet meer terug kunnen... Zal pittig worden, ook al ga ik nog niet eens van het negatieve uit. Tot dusver wijst niets daar naar uit...

Gisteren een gigantische *** dag gehad. Ergens merkte ik andere dingen aan mijn lichaam, dus er was een sprankje hoop. Totdat ik gisteren naar het toilet ging en de voorboden van mijn ongesteldheid opmerkte. Nu twee huildagen verder, gaat het eindelijk weer een beetje... Helemaal top voel ik me nog niet, maar we moeten verder... Het blijft moeilijk, maar waar een wil is.... is een weg!

Noor:Lijkt me heel moeilijk voor je om de medische molen in te gaan!Maar goed ik zeg altijd, waar een wil is is een weg. En mocht het zo zijn dat er hulp aan te pas moet komen, is dat helemaal niet erg. Waarom de kans om kinderen te krijgen laten lopen, als het met een beetje hulp misschien wel kan. Het kan nu eenmaal voortaan in de medische wereld, dus grijp de kans met beide handen aan en dan komt alles wel goed. Sterkte verder.

ikkemikketje schreef:Noor:Lijkt me heel moeilijk voor je om de medische molen in te gaan!Maar goed ik zeg altijd, waar een wil is is een weg. En mocht het zo zijn dat er hulp aan te pas moet komen, is dat helemaal niet erg. Waarom de kans om kinderen te krijgen laten lopen, als het met een beetje hulp misschien wel kan. Het kan nu eenmaal voortaan in de medische wereld, dus grijp de kans met beide handen aan en dan komt alles wel goed. Sterkte verder.

Dank je ikkemikketje... Het is ook de stap waar ik best tegenop zie. Ergens kan ik me voorstellen dat wanneer je er eenmaal in mee draait, de knop makkelijker omgezet kan worden.... Dan vermoeden heb ik, en dat hoop ik dan ook maar!

Daarnaast weten we nu nog niet hoever we willen gaan. Aan de ene kant wil ik zoveel mogelijk kansen aangrijpen voor ons eigen wondertje. Mijn man echter staat daar iets anders in. Hij wil best iets, maar wil niet de meest onnatuurlijke methoden. Eerst de toelichting van een arts, en dan zien we wel verder. Kan me nu al wel druk gaan maken om wat hij wel en niet wil, maar daar schiet ik nu nog niets mee op. Hij moet ook wennen aan het idee dat het misschien niet allemaal vanzelf gaat. Die tijd moet ik heb ook geven en zelf uiteraard ook nemen.

Hoi,

Ik ben nu meer dan een jaar gestopt met de pil, en zijn dus al meer dan een jaar 'bezig om zwanger te worden'. Ik weet dat het gemiddeld een jaar kan duren dat je zwanger word, maar heb toch de dokter maar gebeld. Volgende week gesprek, dus ben benieuwd wat er gaat gebeuren.. Wij proberen ook vanalles, kussen onder de kont, zodat het zover mogelijk kan komen, 20/30 min blijven liggen.. maar ik ben zelf onregelmatig ongesteld dus weten ook niet precies wanneer eisprong is. Dus ik denk dat het daar aan ligt.
Maar toch is de teleurstelling elke maand wel weer groot... Maar ik weet; ik ben nog jong, en t komt vast wel goed.. alleen duurd het zo lang...
maar ik heb ook heel erg last van dat het sperma er dan nog uitloopt.. en de volgende dag ook nog ... kan dat ook zijn dat t iets bij mij niet goed is, dat het terug loopt?

Ole hier ronde 16 in, voel me echt zo onwijs k..
Ik trek het psychisch echt niet meer. Maar ja je kan er zo weinig mee he. Geen vlotte zwemmers maar volgens gyn moeten we nog maar even een jaartje proberen, grapjas.

hallo,

ik zal me even netjes voorstellen ik en kim en ik en me vriend zijn al meer als een jaar bezig om zwanger te raken (Vanaf september 2008.)
ik kan me heel goed vinden in het verhaal van kletskous ik voel me presies het zelfde als haar.
elke maand heb je weer hoop en de ene keer kan ik het beter verwerken als de andere keer mijn cycles is trouwens ook heel goed ik heb dan 1 keer een uitschieter gehad van 36 maar normaal is het 28 dagen.
elke maand heb je weer hoop van is het nu onze beurd en soms is de teleurstelling ook heel groot.
nu ben ik wel na al die tijd gaan beseffen dat het ook echt een wonder is waar iedereen over praat ik kan me er nu ook wat meer bij neerleggen maar toch blijft het af en toe zwaar.
nou ik moet ook 8 februarie naar de gyn toe samen met me vriend.
ik ben wel erg bang hoor voor het onderzoek sommige mensen zeggen dan tegen je van ja en als je nou zwanger bent dan moet je dat toch ook doen.
nou daar kan ik dan zo kwaad om worden nu gaan we naar het ziekenhuis omdat er miscchien wat met 1 van ons aan de hand is en niet omdat we een hartje zien kloppen op het beeldscherm.
maar ja het is even je verstand op nul zetten en we gaan er maar voor.

ik wil iedereen een heel gezond en hopelijk ook een vruchtbaar nieuwjaar wensen.

groetjes kim

poohtje ik las hier even mee...vindt het wel raar dat je gynaecoloog maar even zegt dat je het nog maar een jaartje moet proberen :roll:

Er is altijd een mogelijk om naar een andere te gaan toch als je zoiets hebt dat het je te lang duurt...

iedereen heel veel succes hier..( ik was in 1 maand zwanger na het stoppen met de pil , maar helaas na 8 weken een miskraam)

Daarna had ik geen cyclus meer en ben ik uiteindelijk bij de ferriliteitsarts terecht gekomen)

Na 1 kuur clomid zwanger...nu bijna 23 weken...

Liefs

Ik heb een second opinion gehad die konden zich wel vinden in het besluit van de andere gyn. Er is medisch gezien blijkbaar ook niets mis dus dan moet je het nog maar even op de natuurlijke weg proberen, hoe moeilijk dat ook voor ons is.
Heb altijd positieve ovutesten dus eisprong is er.

Hoi Allemaal,

Het is ondertussen een al bijna een jaar geleden dat ik hier wat heb geschreven,
jullie kunnen het ook nalezen bij mn berichtjes, er is veel gebeurd in de afgelopen tijd.
november positief getest, dol blij maar helaas heeft het maar 6,5 week geduurd.
heb 4 dec een curretage gehad en ondertussen weer begonnen met klussen voor een nieuwe kans...
Wat ik hiermee wil zeggen, ik ben ook heel lang bezig geweest om zwanger te raken, werd zo depri dat ik dacht dat het nooit zou lukken en dacht soms zelfs er is wat mis met mij of mn man.
Blijf de foliumzuur gebruiken dat is altijd goed.
misschien klinkt het niet echt overtuigend maar met de tijd komt alles goed.
Als jullie er maar in blijven geloven dat het ooit gaat lukken!!
Wens jullie en mezelf veel geluk toe!!!
Don´t give it up!!!

veel liefs.....!

poohtje schreef:Ik heb een second opinion gehad die konden zich wel vinden in het besluit van de andere gyn. Er is medisch gezien blijkbaar ook niets mis dus dan moet je het nog maar even op de natuurlijke weg proberen, hoe moeilijk dat ook voor ons is.
Heb altijd positieve ovutesten dus eisprong is er.

met jou is alles goed oke dan! Met mij ook, behalve een lichte vorm van PCOS.
dat moet je maar eens googelen. maar heb 2 keer op ei bloed moeten prikken en het ei was er. dus :mrgreen:
Alleen mn ventje is nog niet onderzocht dus het kan ook aan hem liggen dat wij al 15 maanden bezig zijn. Is jou man al onderzocht??

hey mona,

Ik ken pcos, mijn zus heeft het en ze heeft op natuurlijke manier een hele mooie dochter gekregen!!
Ja mannetje is onderzocht, niet super geweldige zwemmers maar goed genoeg om op natuurlijke manier zwanger te worden. Wij zijn maar overnieuw begonnen met tellen dit jaar. Ik zit in ronde 1 haha. We hadden met elkaar ook afgesproken dat als we niet zwanger zouden worden in 2009 dat we een mooie reis in 2010 zouden gaan maken. Dus dat hebben we geboekt. Helemaal zin in. Amerika here we come.

Hoi allemaal,
Wat fijn om hier te lezen dat er meer mensen niet meteen zwanger worden.
Ik zal me even voorstellen:
In september 2008 zijn mijn man en ik gestopt met de pil. Vanaf dat moment actief geprobeerd zwanger te worden, zonder resultaat. Heb een regelmatige cyclus van 24-25 dagen. Op het begin was mijn lichaam erg van slag ( pijn aan mijn borsten,emotioneel, opgezette buik) waardoor je natuurlijk hoop koesterde. Zoals ik bij jullie ook las, natuurlijk veel verdriet wanneer het weer niet gelukt was. Na een jaar naar de huisarts gegaan en deze heeft het sperma van mijn man laten testen. Dit was langzaam, dus een doorverwijzing naar de gyn. Hier heeft hij alles ( mijn man en ik--> helaas ook een HSG......) nog een keer bekeken. Toen bleek alles "goed" te zijn :?: :?: .We werden met de boodschap naar huis gestuurd dat we dus eigenlijk zelf zwanger kunnen worden en pas in september mogen we weer terug mogen komen.
Zoals ik ook bij jullie las; soms heb je dagen dat je het goed van je af kan zetten (kan relativeren; we zijn toch gezond??) Deze week was het zwaar. Eerst vrijdag van een goede collega te horen gekregen dat ze zwanger is, gisteren van goede vrienden ( na 3 maanden oefenen) tijdens een etentje ook het nieuws dat ze zwanger zijn. Kon wel janken. Maar me keurig ingehouden en thuis flink mijn tranen laten lopen.
In hoeverre gebruiken jullie extra hulpmiddelen ( boek/medicijnen/acupunctuur etc) om zwanger te worden?

Veel liefs Krullie

hey krullie,
Sorrie voor de late reactie, dit forum loopt niet echt volgens mij. Maar goed ik heb reiki geprobeerd en werd er wel rustiger van. Gisteren met gyn besloten om IUI te starten dus nieuw traject voor mij.

Hey poohtje,
Las dat je ongeveer in dezelfde situatie zit als ik: moet wel zelf zwanger kunnen worden,maar lukt dus niet. Ook wij zijn naar huis gestuurd om eerst nog 8 maanden zelf te proberen. Echt balen! Ik wordt er ook onrustig van. heb wel besloten dat ik dingen niet meer laat omdat ik over zovel maanden zwanger kan zijn.
Maar voor jullie fijn dat je het traject IUI in mag. Hoe lang heeft dat bij jullie geduurd?
Jammer dat het forum een beetje stil ligt, maar uit wat ik al heb gelezen haal ik al veel steun.
Vandaag weer de bruine vloei; morgen dus weer ongesteld.
Wat houdt de reiki precies in?
Groetjes Krullie

heej meiden
hoop dat jullie t goed vinden als ik hier mee kom babbelen
als jullie wat willen weten, vraag maar

Heey Bollie
Altijd fijn om met mensen te praten die in hetzelfde schuitje zitten. Misschien kan je iets over jouw situatie vertellen?
Groetjes Krullie

Met reiki zetten ze je chakras open om je lichaam in evenwicht te brengen. Soort handoplegging zeg maar en daarbij spraken we ook veel over bepaalde dingen. Ik vond het erg prettig.

Krullie schreef:Hey poohtje,
Las dat je ongeveer in dezelfde situatie zit als ik: moet wel zelf zwanger kunnen worden,maar lukt dus niet. Ook wij zijn naar huis gestuurd om eerst nog 8 maanden zelf te proberen. Echt balen! Ik wordt er ook onrustig van. heb wel besloten dat ik dingen niet meer laat omdat ik over zovel maanden zwanger kan zijn.
Maar voor jullie fijn dat je het traject IUI in mag. Hoe lang heeft dat bij jullie geduurd?
Jammer dat het forum een beetje stil ligt, maar uit wat ik al heb gelezen haal ik al veel steun.
Vandaag weer de bruine vloei; morgen dus weer ongesteld.
Wat houdt de reiki precies in?
Groetjes Krullie

Wel eens van menstruan ( of zoiets) van dr Vogel gehoord? Een vriendin vertelde dat zij 2 mensen kende die het hadden gebruikt ( schijnt te helpen bij klachten die bij de menstruatie horen) en daarna zwanger zijn geworden :| :| . Is homeopatisch.

hmm nee nog nooit van gehoord. Ik wel maka gebruikt en een maansteen gedragen. Mocht helaas niet baten.
Kan nooit kwaad om het te proberen.

Hallo dames,
Ik kom ook graag hier mee kletsen.
Sinds februari 2009 ben ik gestopt met de pil. Sindsdien heb ik een hele onregelmatige cyclus. Gelukkig voel ik mijn ei wel altijd aankomen, althans ik merk het aan mijn afscheiding en mijn baarmoeder wordt gevoeliger. Dit is dan meestal na een dag of 3 weer voorbij. We klussen rond die tijd dan ook lekker veel. Daarvoor en daarna is het iets minder, maar gelukkig wel genoeg. Ik vermoed dat woensdag/donderdag mijn NOD is en ik hoop zo dat het nu eindelijk eens raak is. Is dat niet het geval dan ga ik een afspraak maken bij mijn huisarts. Daar zie ik echt tegenop, maar ik heb langzaamaan meer rust bij het idee dat we maar eens moeten laten onderzoeken waar het aan ligt. Maar dat wachten nu weer...pfffff :|

Welkom tuttebel! ( leuke naam haha)
Vervelend dat je een onregelmatige cyclus hebt.Hoe wisselt deze dan? Daar heb ik dan weer geen last van, maar dacht wel dat ik mijn eisprong ook voelde. Bleek dat ik er naast zat toen ik ging testen met ovulatietesten. Maar ook de precieze datum weten heeft niet mogen baten:moet gewoon geluk hebben helaas!( Tenminste, dat zegt de gyn nu :evil: :evil: )

Poohtje:Waar dienen de maansteen en maka (ken ik ook niet)dan voor?

Groetjes Krullie

Haha, ik heb 2 cavia's en een van de 2 heet zo!

Mijn cyclus is als volgt:
1 - 28 | 2 - 41 | 3 - 46 | 4 - 54 | 5 - 36 | 6 - 28 | 7 - 30 | 8 - 29 | 9 - 56 | 10 - 28 | 11 - ???

Ik ben niet bezig met testen of temperaturen omdat ik er zo min mogelijk mee bezig wil zijn en ben bang dat dit alleen maar meer druk/stress oplevert. En met een cyclus van 56 dagen is het een kostbare onderneming. Dat gewoon geluk hoop ik ook een keer te hebben.

de maansteen is de zwangerschapssteen. Deze zou moeten helpen om zwanger te worden. Mocht je daar voor kiezen koop er dan wel een die goed bij je voelt en niet zomaar de eerste pakken. Ook niet bij de kruidvat kopen ofzo, daar zitten negatieve energieen in.

Maka is een soort kruidencapsule die je ook kunnen helpen bij het zwanger worden. De tuinen etc verkopen dat.

Tja of het helpt en of je erin moet geloven weet ik niet maar alle kleine beetjes helpen zeg ik altijd maar.

Heb je Maca lang gebruikt? Ik heb er zojuist wat over gelezen op internet. Verhoogt kennelijk ook je libido en energiewaarde. Merkte je wel verschil?

nou eigenlijk niet. Je moet twee capsules innemen met en of ander poedertje erin. 's morgens met water. Bij mij kwam het soms, lekker verhaal hoor, weer terug omhoog en dan heb je een hele klont poeder in je mond wat je nauwelijks weg krijgt hahaha. Water + capsules op een bijna lege maag gaat bij mij niet zo goed, vandaar.
En het is vrij duur!! Ik heb het 3 maanden gebruikt ofzo.

heej meiden,
Ik wil ook graag met jullie mee babbelen.
Ik ben sinds mei 2009 bezig om te zwanger te worden, maar het lukt bij ons ook niet echt.
Best frustrerend :S
Ik dacht echt van ik stop met de pil en als ik op de juiste momenten vrij ben ik zo zwanger, maar niet dus........

Helaas :evil: ik moet weer op voor de volgende ronde. Het is zo oneerlijk
Ik ga zo even de huisarts bellen voor een afspraak. Wil nu wel eens weten wat er mis is.

Hoi Rasje, frustrerend he? Die gedachte had ik ook hoor, dat zag ik ook veel om me heen gebeuren. Stoppen en huppakee...zwanger. Helaas is het bij ons anders.

Ik heb net even gebeld naar de ha, kreeg de telefoniste. Heb dinsdag een telefonisch consult. Met het idee om daarna een afspraak te maken en het sperma van mijn vriend mee te nemen. Mijn huisarts kan dan gelijk bekijken of het kwalitatief goed is. Aan de hand daarvan gaan we verder kijken. Wachten dus maar weer!

sorry voor de late reactie
ben dus n meid van 22 jaar, vriend is 24
bijna 5 jaar samen, waarvan ruim 3 jaar samenwonend
vanaf augustus aant klussen
maar nog niet gelukt

@ tuttebel
hopen dat de huisarts meer voor je kan beteken en wat duidelijkheid kan geven.
tis gewoon een vreemd iets, heel dat zwanger worden
Zie dat jij ook een onregelmatige cyclus hebt.
Hebben jullie ook steeds van die pijntjes heel de maand door???

@ bollie
heej, kom ik je hier ook tegen ;-)

Hallo dames, mag ik ook meepraten??

Wij zijn sinds mei 2009 bezig en tot nu toe niet zwanger geweest. Afgelopen ronde dacht ik echt dat het raak was, maar toen ik ongesteld werd kwam dat erg hard aan.
Ik zit nu echt in een serieuze dip, waar ik in blijf hangen. Meestal kan ik mezelf wel weer oppeppen en draad weer oppakken, maar deze keer lukt het niet. Ik zit sinds dinsdag thuis, omdat ik me gewoon beroerd voel van deze toestand. Bovendien werk ik in een ziekenhuis naast de afdeling gynaecologie. Er gaat geen dag voorbij zonder dat je weer geconfronteerd wordt met bolle buiken en blije mensen, dat kan ik nu even niet hebben. Ik heb er nu zo genoeg van die teleurstellingen, de spanning in de dagen voor de menstruatie, de geplande seks, alles!!
Ik moet verder, maar ik wil gewoon niet. Een aantal jaren geleden heb ik een (zware) depressie gehad en ik ben bang dat ik weer die kant op ga. Weinig eetlust, slap, moe, huilerig, futloos en alleen maar willen slapen. Wat moet ik doen?

poohtje schreef:nou eigenlijk niet. Je moet twee capsules innemen met en of ander poedertje erin. 's morgens met water. Bij mij kwam het soms, lekker verhaal hoor, weer terug omhoog en dan heb je een hele klont poeder in je mond wat je nauwelijks weg krijgt hahaha. Water + capsules op een bijna lege maag gaat bij mij niet zo goed, vandaar.
En het is vrij duur!! Ik heb het 3 maanden gebruikt ofzo.

Heeft jouw man het ook gebruikt? We zijn het woensdag gaan halen en mijn man is er mee gestart. Een paar uur na het eerste pilletje al resultaat: het is kennelijk een soort natuurlijke Viagra ( zou ook op de beweeglijkheid van de spermacellen moeten werken, aangezien dat de eerste test het probleem was-- wie weet??).
Was wel gek: hij kreeg zin en die zin ging ook niet meer weg....zullen we maar zeggen.
(toen moesten we wel klussen, ondanks dat ik nog geen ei had :| )haha

@peach:
Herken het helemaal. Ik vind het wel afhankelijk van mijn hormonen hoe ik me voel. Vorige week had ik ook zo'n dip, waar ik ook in blijf hangen. Moet dan ook om alles huilen. Maar probeer steeds in allerlei dingen het positieve te zien en hoop. Een collega van mij is nu al 3 jaar bezig ( inmiddels gestart met IUI) en zij zegt: " hoop moet je elke dag een beetje water geven. " En ik denk dat ze gelijk heeft. Ik las op een blog van een vrouw die 8 jaar bezig was geweest ( uiteindelijk gelukt) dat ze zichzelf elke maand een cadeau gaf. Dat om die negatieve dag dat je ongesteld wordt, toch een positief tintje te kunnen geven. Ben er nu ook mee gestart, en moet zeggen dat het wel enigszins helpt. Tuurlijk vervangt het een het ander niet maar wordt er wel weer even blij van

[quote="rasje85"]@ tuttebel
hopen dat de huisarts meer voor je kan beteken en wat duidelijkheid kan geven.
tis gewoon een vreemd iets, heel dat zwanger worden
Zie dat jij ook een onregelmatige cyclus hebt.
Hebben jullie ook steeds van die pijntjes heel de maand door???

Die pijntjes heb ik ook. De eerste maanden dacht ik ook steeds dat ik zwanger was: pijn aan mijn borsten, last van mijn rug, misselijk. Maar helaas. Ik denk dat het de hormonen zijn, of de pil die uit je lijf moet. Heb 12 jaar de pil geslikt; dat heeft een tijdje nodig om uit je lijf te komen...Maar het is wel frustrerend; je lijf houdt je eigenlijk voor de gek. Nu herken ik ze en weet dat het niets anders is als de vorige maand.

Jezelf blij maken als het weer niet gelukt is, vind ik wel een goed idee. Ik probeer dat inderdaad ook al een tijdje. De kamer (mijn kamertje) waar ik nu in zit wil ik eigenlijk opnieuw inrichten, maar daar twijfel ik al een tijdje over. Dit zou eigenlijk de babykamer worden, dus ik heb daar steeds maar mee gewacht. Het is zonde om allemaal nieuwe spulletjes neer te zetten als het misschien maar voor korte duur is. Hoe lang moet je dingen blijven uitstellen? Ik ga gewoon die spullen bestellen, misschien is dat ook wel een leuke afleiding voor me. Zal je zien dat ik zwanger raak zodra alles er staat.

Ik kan me hier ook wel aansluiten. Zie onderschrift. Bezig sinds januari 2009.

En rasje, ik herken het inderdaad. Al die klachtjes steeds, maar inmiddels weet ik dat het iedere keer niets betekent. Toch altijd stiekem weer een beetje hoop, voelt het nu anders dan de vorige keer vraag ik me dan af en nee hoor, toch weer niets.

Maar hier nog altijd wel positief ingesteld, daar verbaas ik mezelf ook mee, maar ben er wel blij mee.

Ik moet zeggen dat ik het ook heel moeilijk vond om positief te blijven, maar je zal wel moeten. Je hebt er zelf niets aan om in te storten, je vriend ook niet. Ik ben me ook maar aan het focussen op andere dingen, zo hebben we van de week een nieuw bankstel gekocht. En zo gaan we dan nog maar wat dingen veranderen in huis de komende maanden.
Daarbij merk ik dat ik nu een soort rust voel doordat ik de huisarts gebeld heb en er langzaamaan stappen genomen worden. Raar maar waar! Wat mijn vriend en ik proberen is om ook juist sex te hebben als als ik niet mijn ei heb...dat scheelt ook!

En ja, ook ik voel allerlei pijntjes waar ik tijdens mijn pil nooit last van had. Tsja die hormonen ook allemaal.

@ peach
Je moet gewoon proberen jezelf te blijven. Ik heb ook een zware depressie gehad die bijna 3 jaar geduurt heeft en ben nu een jaar van de medicijnen af, maar zeker op zulke momenten is het moeilijk om niet weer helemaal terug te vallen. Ik weet echt precies hoe je je voelt.
Ik heb op het moment 2 zwangere schoonzussen, dus overal waar je komt gaat het ook alleen maar over zwanger zijn en baby's en dat is zo frustrerend dat het dan zelf niet lukt..... Ik heb ook steeds de neiging om baby spulletjes te gaan kopen enzo, want ik voel gewoon dat ik daar zoooo aan toe ben, maar van de andere kant lost dat ook niets op.

@ tuttebel
Dat is idd wel slim om gewoon allerlei andere dingen te gaan doen. Gewoon even die gedachten lekker opzij zetten. Even mijn huis checken of ik nog iets nodig heb ;-)

Ik zou eigenlijk morgen mijn eisprong moeten hebben volgens mij, maar de ovulatietest geeft nog steeds niet positief aan, maar heb wel van de week een paar dagen veel slijmverlies gehad en heb al paar dagen weer pijntjes links onder in mijn buik, maar mijn temp is nog steeds laag, dus ik weet niet wat ik er van moet denken. Maar ben daaar dan ook alleen maar mee bezig, ik ben gewoon zenuwachtig s ochtends als ik moet temperaturen.

@ epat
heej meid jij ook hier....
Bij jou ondertussen al wat meer bekend????

Mijn man heeft die capsules niet gebruikt.
Ik begrijp helemaal hoe je je voelt peach ook ik kom op mijn werk blije en niet blije mensen tegen die zwanger zijn. De een laat het weghalen en de ander belt elke dag hoe blij ze is. Gadverdamme wat is dat kl-te zeg. Maar goed moed houden en doorgaan. Ik merk dat ik mijn gevoel voor de eisprong prima onder controle heb maar de wachtdagen zijn vreselijk, ik ben dan echt een emotioneel wrak.
Woensdag intake voor IUI en volgende maand met IUI starten. Ik vind het wel spannend allemaal, ook omdat ik niet goed weet wat hormonen met mijn lichaam gaan doen en met mijn emoties.

@rasje85
Nee nog niets bekend hier. Sinds vandaag heeft FF mijn eisprong weer weggehaald. Maar net als jij heb ik wel een steek gehad en de afscheiding, dus blijf er rekening mee houden dat mijn temp niet helemaal klopt. Misschien zijn wij net degenen waarbij de temperatuur niet voldoende stijgt om het heel duidelijk te zien denk ik dan maar. Je weet het nooit. Maar misschien hou ik mezelf wel voor de gek...

@poohtje:
Hoe was de intake voor de IUI gegaan?

Hey krullie sorrie voor mijn enorm late reactie. Maandag 1e echo en dan starten met spuiten. Intake stelde eigenlijk niet zoveel voor. Hoe is het daar?

Heey poohtje
Dat is wel spannend voor je morgen. Laat weten hoe het gegaan is.
Hoe lang zijn jullie nu al bezig?

Overweeg nl naar een vruchtbaarheidskliniek te gaan. Net als jullie door de gyn naar huis gestuurd om pas in aug weer terug te komen. Duurt me iets te lang...
Deze week weer een collega die zwanger is!! Lijkt wel of er nergens meer iemand is die het niet niet is. ( Op alle plekken waar ik kom/werk/sport--> iedereen lijkt wel zwanger)Gisteren kregen we visite en was als de dood dat die ook zwanger zouden zijn, gelukkig niet.... Tot overmaat van ramp kondigt vandaag mijn menstruatie zich weer aan.

Nog geen test gedaan dan?

Krullie balen voor je zeg dat je menstruatie gekomen is.
Wij zijn 18 cyclussen verder en ze vonden eigenlijk dat ik door moest gaan tot de 24 maar dat trok ik echt niet. Second opinion in vruchtbaarheidskliniek gehad en die zeiden hetzelfde.
Uiteindelijk toch maar weer naar zh gegaan en uitgelegd dat ik zo niet verder kan, gelukkig andere gyn die heel begripvol was en die gaf ons gelijk dat we met iui wilde starten.
Ik verwacht er morgen niet heel veel van hoor maar houd je zeker op de hoogte.
Hoelang zijn jullie aan het proberen?

@poohtje, goed van je dat je hebt volgehouden. Zo zie je maar weer, dat dat soms wel helpt. Ik kan me voorstellen dat je niet nog een half jaar wil wachten. Succes met de IUI, hou je ons op de hoogte?

@Kimberley, Heb je nog geen test gedaan? Spannend hoor!

Mijn vriend heeft vorige week vrijdag zijn zaad in geleverd bij het laboratorium. Na een heel zenuwachtig weekend heeft hij net gebeld voor de uitslag. Zijn zaad is niet optimaal, maar hoe wat waar waarom wisten ze niet te vertellen. Nu gaan ze dat bij de huisarts nakijken en kan hij morgen weer terugbellen. Aan de hand daarvan moet hij naar de gynacoloog om dit verder te testen...Dus morgen nog even afwachten. Hoop voor hem dat het meevalt!
Verder zit nu ongeveer mijn eisprong eraan te komen, dus klussen we maar lekker verder!

Wij zijn nu sinds september 2008 bezig. Heb aantal cyclussen niet meer bijgehouden, zou het wel na kunnen tellen ( heb het wel in mijn agenda staan) maar mijn leven staat naar mijn idee al veel te vol van het " tellen" ( naar de eisprong en menstruatie :| ). heb wel een cuclus van 24 dagen en aangezien we al 1,5 jaar bezig zijn zitten we zeker al over de 18.
Welke vruchtbaarheidskliniek was je geweest Poohtje? Dan gaan we daar in ieder geval niet heen. Is bij jou wel een samenlevingstest gedaan? Dat is het enige wat er bij ons niet gedaan is. Wel inwendig, bloed, zaad en een HSG :twisted:

@Tuttebel: spannend de uitslag van jouw vriend. Maar wil nog niet alles zeggen. Bij mijn man was het in eerste instantie ook niet snel genoeg--> dus doorverwijzing gyn. Deze onderzocht het nogmaals en bleek toen wel goed te zijn :?:
Hij zei dat het kon door drank, drugs of ziekte. Maar van geen van 3e was sprake. Hij ging er niet verder op in.....

Dus we zitten nog zo in twijfel eigenlijk. Ik heb het gevoel dat er iets niet goed is en het ons niet zelf gaat lukken. En ook wij zouden nu dus een half jaar nog met dat gevoel moeten verder proberen :evil:

ben toch maar even gaan tellen :oops:
we zitten nu in de 21e cyclus. weet niet of ik daar wel of niet blij van moet worden.

Heb gisteren het boek " eisprong" uitgelezen van Judith...( weet de achternaam even niet). Heb het boek vandaag aan een collega uitgeleend die in hetzelfde schuitje als wij zitten. Geweldig boek, moest lachen en huilen ( misschien ook een beetje van de hormoontjes die in je lijf zitten als je ongi wordt haha) Zoveel herkenbare dingen staan erin. Betreft gevoelens, jaloezie ( wat we eigenlijk niet willen), maar tevens ook kunnen relativeren. Misschien een tip voor iemand?

Poohtje, succes morgen!

@krullie
Stomme vraag misschien, maar gebruik je wel iets om te bepalen wanneer je eisprong is/is geweest (zoals ovulatietesten vooraf of temperaturen gedurende de cyclus?). Met een cyclus van 24 dagen kan het natuurlijk zijn dat je ei springt op dag 10 (en klus je dan al wel?), maar ook dat het springt op dag 14 ofzo en dat je een korte LF hebt, wat innestelen kan bemoeilijken.
Wij hebben ook een sperma onderzoek gehad en inderdaad roken, alcohol drinken, veel zitwerk, verkoudheid/ziekte etc. (alles in afgelopen drie maanden) kan van invloed zijn op de uitslag van het sperma. Daarom krijgen wij ook nog een tweede sperma onderzoek.
Balen hoor dat jullie al zo lang bezig zijn. Frustrerend als ze niets kunnen vinden. Komen er nog vervolgstappen dat je weet of zijn jullie nu weer "gewoon" aan het proberen?

tjee krullie dat is ook al heel wat cyclussen zeg. Wij zijn bij medisch centrum Kinderwens geweest. Ze waren daar wel heel erg aardig btw. HSG heb ik ook gehad, tjonge wat een hel was dat zeg. Maar heb het er allemaal voor over

epat schreef:@krullie
Stomme vraag misschien, maar gebruik je wel iets om te bepalen wanneer je eisprong is/is geweest (zoals ovulatietesten vooraf of temperaturen gedurende de cyclus?). Met een cyclus van 24 dagen kan het natuurlijk zijn dat je ei springt op dag 10 (en klus je dan al wel?), maar ook dat het springt op dag 14 ofzo en dat je een korte LF hebt, wat innestelen kan bemoeilijken.
Wij hebben ook een sperma onderzoek gehad en inderdaad roken, alcohol drinken, veel zitwerk, verkoudheid/ziekte etc. (alles in afgelopen drie maanden) kan van invloed zijn op de uitslag van het sperma. Daarom krijgen wij ook nog een tweede sperma onderzoek.
Balen hoor dat jullie al zo lang bezig zijn. Frustrerend als ze niets kunnen vinden. Komen er nog vervolgstappen dat je weet of zijn jullie nu weer "gewoon" aan het proberen?

Ik heb vanaf de 6e maand tot en met de 11e maand ovulatietesten gebruikt. Hieruit kwam dat ik tussen dag 11 en 14 steeds mijn ei had. Dure aangelegenheid, dus ben ik mee gestopt. Inmiddels klussen we voor de zekerheid tussen dag 7 en 16 om de dag ( en ervoor/na als we zin hebben Maar na zoveel cyclussen herken je wel wanneer die ongeveer is ( ondanks dat we er nog niet zwanger van zijn geworden :? )Ook is onderzocht in het ziekenhuis dat ik een eisprong heb.

Heb vandaag een afspraak gemaakt met een vruchtbaarheidskliniek ( Geertgen) We kunnen over een maand terecht. Wel fijn om weer " iets" in het vooruitzicht te hebben. De assistente klonk heel aardig.
Hoop dat het sperma eigenlijk weer slecht is. Misschien gek, maar dan gebeurt er weer wat!
HSG wil ik ook niet opnieuw hoor, was bij mij ook een hel.... maar inderdaad heb je het er wel voor over.

Kimberley, kan me voorstellen dat je nu dan niet weer gaat testen. Lastig he, zo'n cyclus die niet regelmatig is en dan ineens wat anders doet?

Krully/Kimberley, Spannend, afspraak bij de vruchtbaarheidspoli. Daar ben ik eigenlijk helemaal niet bekend mee, wat zijn daar de stappen dan?

Mijn vriend kon vandaag weer bellen naar de huisarts voor een uitgebreidere verklaring dan 'niet optimaal'. Maar dat wisten ze vandaag weer niet te vertellen, hij heeft wel een verwijzing naar de gynacoloog die hij vrijdag pas kan ophalen. Vind het wel apart hoor om deze stappen nu te moeten ondergaan. Verder zit mijn ei eraan te komen, maar nu ik weet dat het zaad van mijn vriend niet optimaal is, ga ik er toch anders in...lijkt wel wat minder praktisch ofzo...

@tuttebel
Misschien preseed glijmiddel bestellen? Dat helpt het zaad op weg, heeft heel wat vrouwen geholpen om toch zwanger te worden heb ik begrepen. Wij hebben het inmiddels ook (zie onderschrift voor reden), moet alleen nog een eisprong krijgen :x Baadt het niet dan schaadt het niet!

@epat, preeseed ken ik niet. Heb net even op internet gekeken en dat is zeker iets wat we kunnen proberen. Ik zal het straks eens aan mijn vriend voorstellen, hij is nu niet thuis. Dank je wel voor de tip.
Hoe is het bij jou inmiddels. Al iets meer duidelijkheid waarom je ei uitblijft?

Ha Meiden,

Ik kwam even buurten op jullie forum, wat duurt het wachten lang he als je er zo naar uitkijkt!

Ik ben nu ruim 10 weken zwanger maar ik heb er 30 rondes op moeten wachten. Mijn man en ik reizen veel en wonen niet altijd in NL dus we hadden gezegd na 3 jaar gaan we naar de MMM
Maar om jullie wat hoop te geven.
Ik ben dus na 2,5 jaar spontaan zonder enige hulp zwanger!! Ik gun jullie het niet om zolang te moeten wachten maar wilde dit alleen delen omdat het dus ook nog wel eens spontaan goed kan gaan!

Zet hem op meiden

Liefs

Krullie schreef:

epat schreef:@krullie
Stomme vraag misschien, maar gebruik je wel iets om te bepalen wanneer je eisprong is/is geweest (zoals ovulatietesten vooraf of temperaturen gedurende de cyclus?). Met een cyclus van 24 dagen kan het natuurlijk zijn dat je ei springt op dag 10 (en klus je dan al wel?), maar ook dat het springt op dag 14 ofzo en dat je een korte LF hebt, wat innestelen kan bemoeilijken.
Wij hebben ook een sperma onderzoek gehad en inderdaad roken, alcohol drinken, veel zitwerk, verkoudheid/ziekte etc. (alles in afgelopen drie maanden) kan van invloed zijn op de uitslag van het sperma. Daarom krijgen wij ook nog een tweede sperma onderzoek.
Balen hoor dat jullie al zo lang bezig zijn. Frustrerend als ze niets kunnen vinden. Komen er nog vervolgstappen dat je weet of zijn jullie nu weer "gewoon" aan het proberen?

Ik heb vanaf de 6e maand tot en met de 11e maand ovulatietesten gebruikt. Hieruit kwam dat ik tussen dag 11 en 14 steeds mijn ei had. Dure aangelegenheid, dus ben ik mee gestopt. Inmiddels klussen we voor de zekerheid tussen dag 7 en 16 om de dag ( en ervoor/na als we zin hebben Maar na zoveel cyclussen herken je wel wanneer die ongeveer is ( ondanks dat we er nog niet zwanger van zijn geworden :? )Ook is onderzocht in het ziekenhuis dat ik een eisprong heb.

Heb vandaag een afspraak gemaakt met een vruchtbaarheidskliniek ( Geertgen) We kunnen over een maand terecht. Wel fijn om weer " iets" in het vooruitzicht te hebben. De assistente klonk heel aardig.
Hoop dat het sperma eigenlijk weer slecht is. Misschien gek, maar dan gebeurt er weer wat!
HSG wil ik ook niet opnieuw hoor, was bij mij ook een hel.... maar inderdaad heb je het er wel voor over.

Hoi,

Wat bizar dat jullie ook over een maandje bij de poli terecht kunnen.
Wij kunnen daar ook over een maandje terecht
Hoop dat het voor ons allen aardig schot in de roos heeft!

Tuttebel: http://www.maasstadziekenhuis.nl
Daar kan je er alles over lezen enzo

@ Anmiek, dat geeft ons allemaal zeker hoop. Maar wat heeft het lang geduurd zeg, hoop toch echt dat het niet zo lang duurt bij ons. Heel erg gefeliciteerd in ieder geval, geniet er van!

eej meisjes
hoe gaat t hier
heb n tijdje nix van me laten horen hier
sorry daarvoor
inmiddels vanaf maandag aanbeland in ronde 8

@anmiek, wat goed zeg
gefeliciteerd

Dankje meiden,
Het voordeel van zo lang wachten is wel dat je ondanks misselijk en moeheid je je heel dankbaar en geluk voelt!
Ga er voor meiden

sorry voor het inbreken

@ Anmiekroficiat, geeft zeker hoop dat het jullie ook gelukt is Geniet ervan!

Weet niet echt wat nu de stappen bij de vruchtbaarheidskliniek zijn. We hebben natuurlijk al een aantal onderzoeken ( niet duidelijk genoeg naar mijn idee)gehad en weet natuurlijk ook nog niet zeker of ze ons gaan helpen.
Zowieso hebbben we een vrijblijvend " intakegesprek".
We wachten af.

Nou, hieronder de uitslag van de test van mijn vriend:
Volume sperma 2,5 (2-5)
Viscositeit sperma normaal
Concentratie 10 (>20)
Motiliteit a+b 33 (>50)
Sperma VCM waarde 7,5 (>20)
Matig ernstige afwijkingen in sperma.

Volgende week dinsdagochtend heeft hij een afspraak bij de feriliteitsarts, nog een keer sperma afgeven. Ben benieuwd wat dan de uitslag gaat zijn. Maar bovenstaande maakt mij niet heel erg gerust...
Is dit een beetje vergelijkbaar met uitslagen bij jullie partners?

Tuttebel...ik word daar ook niet echt wijzer van...
Ik ga vrijdag naar het ziekenhuis met mijn vriend..

Zijn zaad is ook niet goed bij zijn uitslag staat zelfs Ernstige afwijking..

Dit was de uitslag van mijn vriend en zo te zien een stuk erger dan jou vriend..

Volume sperma 1< (2-5)

Viscositeit sperma normaal

Concentratie 18 (>20)

Motiliteit a+b <1 (>50)

Sperma VCM waarde <1 (20)

Ik weet niet meer wat de uitslag bij mijn man precies was. Heb het rapport af moeten geven bij de gyn. Maar het was in ieder geval de eerste keer ook niet goed. Vooral de beweeglijkheid was extreem laag. Zoals jullie weten was het de 2e keer wel goed.
Maar zo'n onderzoek is spannend. Sterkte tuttebel en Deniseb!!
Zijn jullie zelf ook al onderzocht?

Wat een ingewikkelde rapportjes zijn dat. Ik heb het nooit op die manier gezien van mijn man, ook niet naar gevraagd :oops:
Mijn man moet morgen weer voor een tweede sperma onderzoek (vorige is drie maanden geleden, dus we hebben dan een nieuwe lading zaad, dat schijnt per drie maanden te verversen). Nu was hij vorige keer ook meerdere keren ziek geweest (snipverkouden e.d.). Dit keer niet echt, ik geloof 1 keer nog wel wat verkouden. Dus hopelijk een beter resultaat. Zijn eerste resultaat was dat de concentratie van het zaad te laag was (hoeveelheid sperma was wel ok) en dat de beweeglijkheid type b was.
Goed om te lezen krullie dat het bij jullie de 2e keer goed was.

Krullie schreef:Ik weet niet meer wat de uitslag bij mijn man precies was. Heb het rapport af moeten geven bij de gyn. Maar het was in ieder geval de eerste keer ook niet goed. Vooral de beweeglijkheid was extreem laag. Zoals jullie weten was het de 2e keer wel goed.
Maar zo'n onderzoek is spannend. Sterkte tuttebel en Deniseb!!
Zijn jullie zelf ook al onderzocht?

Nee ben zelf niet onderzocht,alleen een bloedonderzoek gehad...
Morgen naar het ziekenhuis hoop dat ze dan de uitslag kunnen uitleggen want snap er niets van..

@Krullie en Deniseb; ik ben zelf ook nog niet onderzocht. Nog helemaal niets. We willen dit eerst afwachten. Mijn vriend moet dinsdag weer zijn sperma afgeven, maar dan bij de gynacoloog dit keer. Dus weer afwachten wat het resultaat zal zijn.
Ben benieuwd Deniseb wat ze over de uitslag zeggen, het lijkt inderdaad slechter dan die van mijn vriend. Laat je het even weten?

@epat, wanneer weten jullie meer van het 2e onderzoek? Was jij zelf al onderzocht?

Vorige week vrijdag dus naar het ziekenhuis geweest..

Ze had gelijk even bij mij gekeken via een echo..en een kweekje afgenomen van mijn baarmoederslijm.Keek erg op tegen de eendenbek haha maar viel reuze mee was alleen een vreemd gevoel..maar zeker geen pijn.


Hier wat info over de uitslag van mijn vriend..

Hij had 1 ml wat normaal 2 tot 5 ml is..

Motiliteit a+b <1 (>50).....hij heeft minder dan 1% wat normaal ong 50% is..

Sperma VCM waarde <1 (20) en ook hier heeft hij minder dan 1% wat normaal 20% is..

Ik moet bloed laten prikken op de 21e dag van mijn cyclus en mijn vriend mag weer een potje inleveren wat dan door een persoon word nagekeken en geteld..zodat ze een nauwkeuriger uitslag krijgen..

Nieuwe afspraak is pas voor over 5 wkn..ben dan benieuwd wat voor uislagen ze dan hebben

Tuttebel schreef:@epat, wanneer weten jullie meer van het 2e onderzoek? Was jij zelf al onderzocht?

Volgende week maandag weten we meer over het tweede sperma onderzoek. Ik zelf ben gedeeltelijk onderzocht. Bloedprikken was goed, inwendige echo was goed. Eileiders hebben ze nog niet naar gekeken, want dat onderzoek zou vervelend zijn. Ze gingen dus eerst kijken naar sperma en ze hoopten dat mijn cyclus weer op gang zou komen. Ik heb licht ondergewicht en mogelijk dat dat de oorzaak is van het uitblijven van een eisprong. Inmiddels ben ik wel aangekomen, hoop dat mijn lichaam dat ook door heeft en er eens wat gaat springen. Voorlopig nog niets te zien aan mijn temperatuurgrafiekje.

We hebben nog altijd het preseed glijmiddel liggen. Al een aantal keren gebruikt als het niet zo makkelijk ging. En dan maar hopen dat er daarna een eisprong zou komen. Maar nog niet zo te zien.

epat een HSG onderzoek is idd geen pretje vond ik. Hopelijk ben je snel zwanger is al dat verdere onderzoek niet nodig.

hoi allemaal,

Wij lopen sinds een maand of 2 ook bij de gynaecoloog omdat we nu ruim 1,5 jaar bezig zijn... Heb paar keer moeten bloedprikken, zaad ingeleverd en heb vorige week een HSG gehad. Was niet heel pijnlijk, het was snel voorbij. De HSG zag er goed uit, ook heb ik een inwendige baarmoederecho gehad, hier was ook niks raars op te zien. AS vrijdag hebben we weer een gesprek, met alle uitslagen.. wij hebben zelf het gevoel dat het sperma niet helemaal goed is, maar we wachten het maar af.. en dan kijken hoe het verder gaat! Spannend... Heb geen idee wat dan de volgende stappen zijn!

Hey maggy fijn dat je niet veel pijn hebt gehad met je onderzoeken. Wel spannend idd voor je. Geeft goed gevoel he dat er eindelijk eens goed naar gekeken wordt allemaal!

Dat is inderdaad fijn... ik kan haast niet wachten op vrijdag. Laat ze maar komen met de uitslagen.. eindelijk actie/ duidelijkheid!

Hoi,

Het is al een tijdje geleden dat ik hier iets geschreven heb.
Vandaag eindelijk een positieve test in mijn handen, IK BEN ZWANGER!

Ik hoop echt dat jullie me snel zullen volgen naar het "uitgerekend in december" forum.

Ik blijf voor jullie duimen.

X

@ peach: proficiat meid!! Geniet ervan. Fijn dat je eindelijk van de onzekerheid af bent!

@ Maggie: Succes vrijdag. Hoop voor je dat er idd duidelijkheid komt

@Peach: gefeliciteerd!! Hopelijk volgen er meer

Peach schreef:Vandaag eindelijk een positieve test in mijn handen, IK BEN ZWANGER!

Jaaaaaaaaaaaahhhhh!!! Gefeliciteerd meid! :mrgreen:

Peach schreef:Hoi,

Het is al een tijdje geleden dat ik hier iets geschreven heb.
Vandaag eindelijk een positieve test in mijn handen, IK BEN ZWANGER!

Ik hoop echt dat jullie me snel zullen volgen naar het "uitgerekend in december" forum.

Ik blijf voor jullie duimen.

X

Hoi Peach,

Als eerste van harte gefeliciteerd!!!!
Ik hoop dat we het ook zsm mogen mee maken
Heb je bepaalde tips voor ons om onze kansen te vergroten?
Geniet van je zwangerschap!!!

Liefsss